Beranda / รักโบราณ / โศลกเพลิงผลาญใจ /  ตอนที่ 64 เดิมพัน2

Share

 ตอนที่ 64 เดิมพัน2

last update Terakhir Diperbarui: 2025-09-10 23:40:11

เซวียนจิ้งเฉินเห็นหญิงสาวอายุน้อยและจากที่รู้มา นางก็ไม่ได้ร่ำเรียนในสำนักศึกษา จึงไม่คิดว่าสตรีตรงหน้าจะมีฝีมือไม่เบา วิธีการเดินหมากกล้าได้กล้าเสี่ยงวางเม็ดหมากแม่นยำ ไร้ความลังเล แรกทีเดียวเขาคิดจะปรานีแต่เมื่อนางเดินหมากเร็วไล่ต้อนเขา เขาก็โต้กลับไม่ออมมือ สีหน้านางไร้ความหวั่นไหวยังคงวางหมากได้ชัดเจน ทำให้เขาเสียกระบวนอยู่หลายครา แม้แต่ช่องโหว่เล็กๆ นางก็สกัดเขาไว้ได้

หลีหย่วนซินเห็นเหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดขึ้นที่ใบหน้าของฮ่องเต้ เขาเป็นคนสนิทย่อมรู้ดีว่าเซวียนจิ้งเฉินคลั่งไคล้การเดินหมากมากเพียงใด และเป็นผู้ที่ชื่นชอบการคว้าชัยชนะไว้อีกด้วย ทว่าศึกครั้งนี้ไม่ง่ายเลย และเขาเองก็ไม่คาดคิดว่าหลินอวี่เหยาจะเป็นเสือซ่อนเล็บที่ซุกซ่อนฝีมือร้ายกาจไว้

เสียงโขกเม็ดหมากสลับไปมา เวลาผ่านไปถึงสองชั่วยาม เม็ดหมากสีขาวในมือเรียวงามก็ปลิดลมหายใจเม็ดหมากสีดำของเซวียนจิ้งเฉิน ฮ่องเต้เงยหน้าขึ้นเห็นสีหน้านางยังเรียบนิ่ง แต่ซ่อนอาการเหนื่อยล้าอยู่ไม่น้อย แม้เขาพ่ายแพ้แต่เขายอมรับได้เพราะฝีมือนางนั้นควรค่าแก่การเอาชนะ

“ยอดเยี่ยม” เซวียนจิ้งเฉินยอมรับแต่โดยดีแล้วยื่นมือยกน้ำชาขึ้นดื่ม “ไ
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • โศลกเพลิงผลาญใจ   ตอนที่ 82 เตรียมพร้อม3

    “ข้าเลยต้องลำบากเพราะเจ้า” ต้าหงพูดทั้งสองมือแจกจ่ายอาหารให้ชาวบ้าน “ให้เจ้ากลับไปก่อน เจ้าก็ไม่ไปนี่น่า” หลินอวี่เหยาแอบแลบลิ้นใส่ หัวหน้าโจรเห็นแล้วก็ขมวดคิ้ว สตรีที่เมืองหลวงไม่รักษากิริยามารยาทเลยหรือไร มาเที่ยวแลบลิ้นปลิ้นตาใส่บุรุษเช่นนี้ได้อย่างไร แต่...แต่ก็น่ารักดี นางอายุสิบเจ็ดไม่จำเป็นต้องทำตัวเหมือนคนอายุยี่สิบก็ได้ “ฝู่หม่าเป็นบ้านเกิดของข้า จะให้ทิ้งไปได้อย่างไร” ต้าหงยักไหล่ “ข้าจะรอดูว่าแม่ทัพเยี่ยหรงจะทำได้อย่างที่พูดหรือไม่” “เขาต้องทำได้อยู่แล้ว” หญิงสาวยิ้มกว้าง “ยังไม่ทันแต่งงาน เจ้าก็เข้าข้างเขาเสียขนาดนี้” ต้าหงส่ายหน้าไป “แท้จริงแล้วเจ้าเป็นใครกันแน่ ไม่ใช่สาวใช้แน่นอน” “ถ้าเป็นสาวใช้แล้วเป็นฮูหยินแม่ทัพไม่ได้หรือไร” นางทำหน้ายู่ “เอาเถอะ ถือว่าข้าไม่พูดอะไรก็แล้ว” แม้กิริยาไร้ความเรียบร้อยไปบ้าง แต่นางก็เป็นคนซื่อตรงจริงใจ รู้สึกอย่างไรก็พูดและทำเช่นนั้น แรกๆ เขาก็เห็นว่านางก็ไม่ได้สวยอะไรนัก แต่ดูไปดูมาก็หน้าตาจิ้มลิ้มดี เวลายิ้มก็ยิ้มเต็มที่ ไ

  • โศลกเพลิงผลาญใจ    ตอนที่ 81 เตรียมพร้อม2

    “ใต้เท้าหลี่ขอรับ สอบถามได้ความแล้วว่า ท่านเจ้าเมืองเตรียมปรำพิธีขอฝนขอรับ” “อืม” หลี่หย่วนซินเคาะปลายนิ้วบนโต๊ะอย่างใช้ความคิด จะว่าไปก็ใกล้เคียงกับที่หลินอวี่เหยาคาดการณ์ไว้ เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วถามองครักษ์ที่ติดตามมาด้วย “ยังไม่ได้ข่าวหลินอวี่เหยาเลยรึ” “ขออภัยใต้เท้า คนของเราย้อนเส้นทางและกระจายกำลังตามหาแม่นางหลินแล้ว แต่ไม่พบร่องเลยขอรับ” ช่างน่าอับอายเสียจริง พลาดท่าโจรป่าเข้าจนได้ หากผู้อื่นหายไปเขาคงไม่สนใจ แต่นี่เป็นหลินอวีเหยา ทั้งที่ฮ่องเต้ไว้ใจเขาคุ้มครองความปลอดภัยให้นางได้ เขาอาจไม่ชอบนางที่ดูเจ้าเล่ห์นัก แต่เมื่อหายไปเช่นนี้ย่อมเป็นกังวล หลี่หย่วนซินตัดสินหยิบป้ายประจำตัวออกมาแล้วส่งให้คนสนิทรับไป “หาทางติดต่อแม่ทัพเยี่ยหรง และเชิญเขามาพบข้าให้ได้ หากจำเป็นก็รายงานสถานการณ์ไป” “แต่...แม่ทัพเยี่ยหรงจะช่วยตามหาแม่นางหลินหรือขอรับ ตั้งแต่พวกเราเข้าเมืองฝู่หม่าก็ได้ยินว่า แม่ทัพเยี่ยหรงขลุกอยู่จวนท่านเจ้าเมืองกับบุตรีของท่านเจ้าเมือง” หลี่หย่วนซินหัวเราะในลำคอ “ข

  • โศลกเพลิงผลาญใจ   ตอนที่ 80 เตรียมพร้อม1

    หานเหยียนจ้องมองหญิงสาวตรงหน้าแล้วยิ้มทึมทื่อออกมา ในขณะที่หมอหลูจิ่งเซวียนไม่อาจซ่อนสีหน้าตกตะลึงได้ หลินอวี่เหยายิ้มแห้งๆ แล้วหันไปทางชายหนุ่มที่นั่งข้างๆ “ท่านไปเล่าเรื่องอะไรไม่ดีไว้หรือไม่ เหตุใดพวกเขามองข้าแปลกๆ เช่นนี้” “มิได้ขอรับ” หานเหยียนร้อนร้นรีบพูดออกมาแล้วก็ลูบท้ายท้อยแก้เขิน “ฮูหยินงดงามมากขอรับ” หลินอวี่เหยาหัวเราะเสียงใส นางปรายตาทางแม่ทัพหนุ่มเล็กน้อยก่อนพูดออกไป “ไม่ต้องฝืนใจชมข้าก็ได้” “ไม่ๆขอรับ ข้าพูดความจริง” หานเหยียนยืนยันแล้วก็ลังเลเล็กน้อยก็พูดเสียงเบา “ความจริงแล้ว ข้าอยากบอกว่าฮูหยินดูเด็กมากเลยขอรับ เหมือนเพิ่งพ้นวัยปักปิ่นเลย แฮ่ะๆ” หญิงสาวรู้ดีว่าตนเองดูบอบบางมาก เพราะก่อนหน้านี้ไม่ได้ใช้ชีวิตดีๆนัก อาหารการกินก็ไม่สมบูรณ์ ทั้งยังป่วยเจียดตาย เอ่อ ไม่สิ เจ้าของร่างตายไปแล้ว กว่าจะมีเนื้อมีหนังขนาดนี้แล้วไม่ง่ายเลย “ฮูหยินดูเป็นดรุณีน้อยนางหนึ่ง ไม่คิดว่าฝีมือการแพทย์จะเก่งกาจรักษาโรคเรื้อรังของแม่ทัพเยี่ยหรงได้” “ประเดี๋ยวก่อน ท่านทั้งสองเลิกเรียกข้าว่าฮูหย

  • โศลกเพลิงผลาญใจ   ตอนที่ 79 สัญญาสิ!

    เคยลิ้มชิมรสน้ำผึ้งที่ว่าหวาน แต่ยามนี้เยี่ยหรงรู้แล้วว่าสิ่งที่หวานกว่าคือริมฝีปากของหลินอวี่เหยา นางพยายามขยับตัวถอยหนี เขาจึงกดร่างบอบบางลงบนเตียงกักขังด้วยร่างกายของตน แผ่นหลังของหญิงสาวสัมผัสฟูกนอน นางลืมตามองเงาร่างใหญ่ยักษ์ที่คร่อมร่างนางอยู่ดูคล้ายเสือดำตัวใหญ่มหึมา ราวกับเรื่องนี้เคยเกิดขึ้นมาก่อน นางกะพริบตาปริบๆ อย่างงุนงง หรือเพราะถูกจูบจนสมองขาวโพลนไปหมด “พอ..พอแล้ว..หยุดนะ” นางร้องห้ามเสียงแผ่ว ริมฝีปากหยักขบเม้มลำคอของนางอยู่ ฝ่ามือกร้านลูบไล้เรือนร่างจนเสื้อผ้าหลุดรุ่ย นางได้ยินเสียงพึมพำฟังไม่ชัดนักทว่าเขายอมหยุดแล้วเงยหน้าขึ้นมอง ดวงตาดำคู่นั้นมีแววเสน่ห์อาลัยอาวรณ์จนทำให้นางรู้สึกผิดที่ไปห้ามคนหิวโซอย่างนั้น เอ๋? ไม่ใช่ความผิดนางเสียหน่อย หญิงสาวมาจากศตวรรษที่21 จะว่าไปหลินอวี่เหยาไม่ได้ถือสาเรื่องนี้แต่...แต่นางยังไม่เคย...แฟนไม่มี คนรักไม่มี แล้วจะไปมีประสบการณ์ด้านนี้กับใครได้เล่า แต่นางก็อยากมี ‘ครั้งแรก’ ที่น่าจดจำและประทับใจ “ข้าจะไม่ขออภัยในสิ่งที่ทำลงไป แต่ข้ารับผิดชอบทุกการกระทำของตนเอง”เขาพูดน้ำเสียงหนักแน่นราวกับให้

  • โศลกเพลิงผลาญใจ    ตอนที่ 78 เหตุใดเจ้าต้องปกป้องมัน

    “เกิดเรื่องอันใดขึ้นรึ” เจ้าเมืองฝู่หม่าเดินมาถามด้วยตนเองแต่หมอหลูจิ่งเซวียนขวางไว้ก่อน เขายิ้มอย่างสุภาพปรายตาไปด้านหลังที่ไม่เห็นเงาร่างของผู้ใดแล้วจึงเอ่ยขึ้น“ขออภัยท่านเจ้าเมืองด้วย ท่านแม่ทัพของเรามีธุระด่วน”“ธุระด่วน?” ธุระเรื่องใดกันที่ทำให้แม่ทัพเยี่ยหรงกระโดดออกมาอย่างนั้นได้ เจ้าเมืองฝู่หม่าเอียงคอไปมาอย่างงุนงง “หรือว่าเรื่องทางการทหาร!”“ข้าไม่อาจพูดได้ ขอท่านเจ้าเมืองโปรดเข้าใจ”“ได้ๆ ข้าไม่พูดๆ” ฝู่หมิงฮ่าวทำท่าปิดปาก“ทำให้คุณหนูฝู่อิ้งเยว่ตกใจแล้ว”“ไม่เป็นไรๆ ท่านไปจัดการเรื่องด่วนเถิด ลูกสาวข้า ข้าดูแลได้”หลูจิ่งเซวียนได้แต่ยิ้มบางๆ เมื่อทุกอย่างคลี่คลายแล้วจึงรีบเดินตามไปสบทบกับหานเหยียนที่จับกุมคนสามคนไว้ แต่เพราะที่นี่ทั้งสามพักในจวนเจ้าเมืองฝู่หม่า หานเหยียนจึงจับกุมต้าหงและสหายไว้ที่ห้องของตน หมอหลูผลักประตูเข้ามาก็เห็นคนสามคนถูกมัดแน่นหนาแล้วยังยัดเศษผ้าใส่ปากพวกเขาอีก“ไยต้องเอาผ้าใส่ปากแบบนั้นเล่า” หมอหลูถาม แล้วทำท่าจะเอาผ้าออกแต่หานเหยียนห้ามไว้ก่อน“อย่าเพิ่งขอรับท่านหมอหลู เจ้าสามคนนี้เสียงดังจะตายไป” หานเหยียนหันไปเหยียดยิ้มให้คนท

  • โศลกเพลิงผลาญใจ    ตอนที่ 77 รวดเร็วราวกับงูฉกเหยื่อ

    เพราะต้าหงมีเส้นสายในจวนเจ้าเมืองไม่น้อย การเข้ามาในเมืองจนมาถึงจวนจึงไม่ใช่เรื่องยากเย็นอันใดนัก “เจ้าจำไม่ได้หรือ? ว่าที่สามีเจ้าเป็นทหารตำแหน่งอะไร” หลินอวี่เหยากัดริมฝีปาก นางติดตามต้าหงเข้ามาในเมือง จนตอนนี้สหายของเขาช่วยหาเสื้อผ้าชุดคนรับใช้มาให้สวมใส่เพื่อได้เข้าไปในงานเลี้ยงได้โดยง่าย “ข้า...ข้าอยากเห็นแม่ทัพเยี่ยหรง” “เขาเป็นว่าที่สามีเจ้าหรือไง” ต้าหงเบ้ปากใส่ แล้วเอื้อมมือไปขยับปิ่นปักผมให้นาง “ทำให้มันดีๆหน่อย เจ้าเมืองนั้นชอบความเป็นระเบียบอะไรนิดๆหน่อยๆ ก็เป็นประเด็นเอามาลงโทษผู้อื่น” “อ๊ะ...ขอบคุณ” “ว่าอย่างไร ตกลงเจ้าจะไปพบใคร” “ก็พูดไปแล้ว” “เหอะ! สตรีนี่ก็เหมือนกันไปหมดสิน่า! ข้าได้ยินว่าหญิงสาวในเมืองหลวงครึ่งค่อนเมืองหมายตาตำแหน่งฮูหยินแม่ทัพเยี่ยหรง ที่แท้ผู้หญิงครึ่งเมืองนั้นก็คงร่วมถึงเจ้าด้วยสินะ” หญิงสาวทำหน้ามุย การไม่พูดของนางทำให้ต้าหงเข้าไปเช่นนั้น เขายักไหล่แล้วก็หัวเราะร่า “เอาเถอะ ข้าทำตามที่พูดแล้ว จะพาเจ้ามาดูว่าคนที่ทางเมืองหลวงส่งมา

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status