LOGINShare
บทที่ 22 โศกนาฏกรรมที่คล้ายกัน - 70%
Last Updated:
2025-06-30 19:05:15“คุณแม่!” อัครัฐปล่อยแขนเธอทันทีแล้วรีบเข้าไปหามารดาพลางจับมือท่านไว้อย่างอ่อนโยน
“ผมขอโทษที่เสียงดังครับคุณแม่ เผอิญผมกับแฟนเรามีปัญหากันนิดหน่อย” เขามองมาทางพราวนภาเป็นเชิงบอกว่าให้เธอช่วยเล่นตามน้ำ ทว่ายังไม่ทันที่หญิงสาวจะได้พูดอะไร มารดาของเขาก็พูดขึ้นเสียก่อน
“พอเถอะตาแอมป์ ปล่อยเขาไปเถอะลูก เรื่องนี้มันไม่ใช่ความผิดของพวกเขา เด็กคนนี้พูดถูกแล้ว ที่ยายแอนทำอย่างนั้นก็เพราะป่วย และคนที่ทำให้น้องต้องป่วยก็คือพ่อกับแม่เอง แม่เห็นเราได้ดิบได้ดีอยู่ที่อังกฤษก็เลยอยากให้น้องเป็นอย่างเราบ้าง ทุกครั้งที่แม่โทร. ไปหาน้องแม่ก็ไม่เคยถามน้องเลยว่าเรียนไหวไหม เครียดรึเปล่า แม่เอาแต่พูดว่าต้องเกรดดี ๆ มาฝากแม่ให้ได้นะ แม่ผิดเองตาแอมป์ แม่ผิดเอง”
“ไม่ครับคุณแม่ อย่าโทษตัวเองแบบนั้นเลยครับ” อัครัฐพูดเสียงสั่น ขอบตาแดงเรื่อจวนเจียนจะร้องไห้แต่ยังฝืนไว้
พราวนภารู้ว่าคำพูดของตนนั้นรุนแรงเกินไปสำหรับคนที่เพิ่งสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักไปถึงสองคนในเวลาไล่เลี่ยกัน ดังนั้นหญิงสาวจึงยกมือไหว้หญิงสูงวัยตรงหน้า
“หนู
Latest chapter
โอบฟ้ามาห่มดิน บทที่ 24 ทวงของขวัญ - 35%
หลังจากสองหนุ่มขึ้นมานั่งบนรถกันเรียบร้อยแล้ว ศิวัฒน์ซึ่งทำหน้าที่ขับก็ถามขึ้น “แล้วนี่นึกยังไงถึงจะไปอยู่โรงแรมก่อนวะ บ้านช่องมีก็ไม่กลับ”นฤบดินทร์ยิ้มบาง ๆ เมื่อใบหน้าของพราวนภาลอยเข้ามาในหัว แต่เขาไม่อาจบอกเรื่องนี้กับเพื่อนได้ จึงได้แต่บอกเหตุผลอื่นไป“อยากจัดการเรื่องงานอะไรให้เรียบร้อยก่อนน่ะแล้วค่อยเข้าบ้านทีเดียว พรุ่งนี้นัดที่บริษัทไว้แล้วด้วยไงว่าจะเอาเอกสารไปยื่นให้เขา” เพราะเขาอยากจะเซอร์ไพรส์บิดามารดาเรื่องงานด้วย ก็เลยยังไม่เข้าบ้านวันนี้“มึงนี่ก็โชคดีว่ะ ไม่ต้องวิ่งหางานให้เหนื่อย เออใช่ กูลืมเล่าไป มึงจำไอ้เวย์ได้ใช่ไหมที่มันค้ายาน่ะ” ศิวัฒน์มองหน้าเขาก่อนจะหันไปมองถนนตามเดิม“อืม ทำไม”“มันโดนขาใหญ่สั่งเก็บไปตั้งแต่สองเดือนที่แล้วน่ะ เห็นพี่โตบอกว่ามันคงทำตัวเอิกเกริกเกินไป อย่างคราวยายเกรซก็ทีหนึ่งแล้วที่มันทำให้เรื่องราวบานปลายจนคนวงในเขารู้กันไปทั่วว่ามันค้ายา”“อ้อ พวกขาใหญ่ก็เลยกลัวว่าจะโดนลากไปเอี่ยวด้วยก็เลยฆ่าตัดตอนงั้นสิ” คราว
โอบฟ้ามาห่มดิน บทที่ 23 กลับมาตุภูมิ - 100%
เช้าตรู่วันถัดมา นฤบดินทร์เปลี่ยนชุดเพื่อจะออกไปวิ่งตามปกติ และสิ่งที่ต้องทำก่อนไปวิ่งคือต้องวิดีโอคอลหาพราวนภาก่อน เพราะเขารู้ว่าหญิงสาวจะรอให้เขาโทร. ไปหาเวลานี้จนกลายเป็นกิจวัตรไปแล้ว“เมื่อไรจะฝึกงานเสร็จสักทีเนี่ยพี่ดิน เกินหนึ่งปีแล้วนะ ไหนบอกว่าฝึกปีเดียวไง” เธอทำหน้ามุ่ย เขาเห็นแล้วได้แต่ยิ้มเพราะชักอยากเห็นหน้าเธอตอนที่เจอเขาไปโผล่อยู่ที่บ้าน“มีงานติดพันน่ะ จะปล่อยให้คนอื่นทำก็คงไม่ได้เลยต้องทำให้เสร็จก่อน ก็น่าจะอีกสักสองสามเดือนโน่นแหละมั้ง ทำไมล่ะ พราวคิดถึงพี่จนทนไม่ไหวแล้วหรือ” เขาแกล้งเย้าเพราะคนที่แทบทนไม่ไหวความจริงแล้วควรเป็นเขามากกว่า อยากกอดเธอจนแทบบ้า อยากให้วันเดินทางเป็นวันพรุ่งนี้เลยด้วยซ้ำ“ใช่ พราวคิดถึงพี่” เธอปัดผมไปไว้ด้านหลัง คอเสื้อของเธอกว้างจึงทำให้เห็นลำคอระหงและลาดไหล่นวลเนียน ไม่รู้เขาคิดไปเองหรือเปล่า เขารู้สึกว่าพักหลังมานี้พราวนภาดูเซ็กซี่ขึ้น อาจเป็นเพราะวัยที่เพิ่มขึ้นจึงทำให้เสน่ห์ของความเป็นหญิงยิ่งเปล่งประกายกระมัง เห็นแล้วยิ่งอยากกลับไปหาเธอเร็ว ๆ“อดทนอีกนิด เดี๋ยวก็เ
โอบฟ้ามาห่มดิน บทที่ 23 กลับมาตุภูมิ - 70%
“ก็พีทเป็นผู้ชายพีทต้องเป็นพี่ ต้องถูกเรียกชื่อก่อนอยู่แล้ว” ภานุภัทร์ตอบด้วยความภาคภูมิใจ ภัทร์นรินท์ทำท่าจะเถียงต่อแต่พราวนภาขัดคอขึ้นเสียก่อน“หยุด! ไม่ต้องเถียงกันแล้ว ช่วยพี่เอาของเข้าไปไว้ในบ้านเลย” จากนั้นหญิงสาวก็หันไปหาคนให้แล้วพูดว่า “พราวเกรงใจมากเลยค่ะ พราวขอรับแค่ถุงเดียวได้ไหมคะพี่ริว มันเยอะเกินไปน่ะ”“รับไว้เถอะพราว พี่ตั้งใจซื้อมาให้จริง ๆ ถ้าพราวไม่รับพี่ก็ไม่รู้จะเอาไปให้ใครแล้วเพราะพี่ไม่ได้คิดจะซื้อฝากบ้านอื่นเลย พี่ซื้อมาฝากบ้านพราวแค่บ้านเดียวเลยเนี่ย” ขณะที่เขาพูดสีหน้าก็ดูขัดเขิน แต่คนฟังอย่างเธอกลับกลืนไม่เข้าคายไม่ออก โชคดีที่ตอนนั้นผู้เป็นย่าเดินออกมาหน้าบ้านพอดีเพราะเห็นเด็ก ๆ ออกันอยู่หน้าประตูรั้ว“มีอะไรกันรึ”“สวัสดีครับคุณย่า บ้านผมไปเที่ยวภูเก็ตมาน่ะครับก็เลยซื้อของมาฝาก” ริวยกมือไหว้พร้อมกับรีบยื่นถุงทั้งหมดไปให้สามพี่น้องที่ยืนเรียงกันอยู่“ตายแล้ว! ทั้งหมดนี่เลยหรือ เกรงใจแย่เลยคราวหลังไม่ต้องนะพ่อริว” ภคินีเห็นของฝากแล้วก็ได้แต
โอบฟ้ามาห่มดิน บทที่ 23 กลับมาตุภูมิ - 35%
วันเวลาผ่านไปวันแล้ววันเล่า จนกระทั่งในที่สุดภาคเรียนสุดท้ายของปีการศึกษาก็จบสิ้นลง วิชาการวิเคราะห์คู่แข่งทางการตลาดที่ด็อกเตอร์อัครัฐเป็นผู้สอนนั้น พราวนภาได้เกรดเอตามคาด แต่ข่าวที่หญิงสาวได้ยินมาด้วยคือเขาจะไม่สอนในปีการศึกษาถัดไป เท่ากับว่าเขามาเป็นอาจารย์พิเศษแค่เทอมเดียวเท่านั้นพราวนภาไม่มีโอกาสได้คุยกับอัครัฐอีกนอกจากถกกันในชั่วโมงเรียน แต่นอกเหนือเวลาเรียนเขาไม่เคยมาทักถามหรือพูดคุยด้วยเหมือนเมื่อก่อน หรือหากบังเอิญเจอกันเขาก็แค่พยักหน้าและยิ้มให้ เท่านั้นช่วงหัวค่ำ พราวนภารอวิดีโอคอลจากนฤบดินทร์เช่นเคย ซึ่งพอมีสายเข้ามาหญิงสาวก็รีบกดรับทันที“ปิดเทอมแล้วสิ” ประโยคแรกที่เขาทักทายขึ้นมาคงเดาได้จากสีหน้าของเธอกระมัง“ใช่แล้ว ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปพราวก็ไม่ต้องตื่นเช้าอีกแล้วละ คืนนี้พราวจะดูซีรีส์ให้ฉ่ำ พรุ่งนี้จะนอนตื่นสักเที่ยง จะขอลั้นลาทำตามใจตัวเองสักอาทิตย์แล้วค่อยไปทำงานกับคุณพ่อที่บริษัท”“ไม่มาหาพี่ที่นี่อีกหรือ มาเหอะ สักอาทิตย์หนึ่งก็ยังดี พี่จองตั๋วให้ก็ได้นะ จะจองที่นั่งชั้นธุรกิ
โอบฟ้ามาห่มดิน บทที่ 22 โศกนาฏกรรมที่คล้ายกัน - 100%
“หนูเพิ่งมารู้ตอนเขาบอกนี่แหละค่ะว่าพ่อเขาโรคหัวใจกำเริบจนตายตามลูกสาวไปอีกคน และแม่ของเขาก็รับเรื่องนี้ไม่ได้เพราะต้องสูญเสียคนในครอบครัวติด ๆ กันก็เลยดูเหมือนจะเสียสติไปค่ะ”พราวนภานึกถึงตอนที่เห็นมารดาของอัครัฐนั่งเหม่ออยู่ข้างน้ำตกจำลองแล้วก็ได้ทอดถอนใจ จากนั้นก็หันไปกอดเอวจันทร์เจ้าเอาไว้พลางซบหน้าบนไหล่ของท่านอย่างออดอ้อน เพราะหากเปรียบเทียบกันแล้วสิ่งที่ครอบครัวนั้นเจอก็คล้ายกับครอบครัวทางฝั่งมารดาของเธอไม่น้อย ต่างกันก็ตรงที่ครอบครัวฝั่งนี้มีเธอเข้ามาเป็นสมาชิกใหม่ ซึ่งแม่จันทร์เจ้ากับคุณยายบอกเสมอว่าเธอคือแรงผลักดันให้ทุกคนต้องก้าวเดินต่อ“คนเคยมีทุกอย่างแล้วมาพังไปต่อหน้าต่อตาก็เลยรับไม่ได้ อย่างว่าแหละ ก่อนหน้านี้เขาได้เป็นผู้บริหารอยู่บริษัทยักษ์ใหญ่ที่อังกฤษ ชีวิตกำลังรุ่งโรจน์ ทุกอย่างกำลังไปได้สวย” ภาวินส่ายหน้าพลางถอนหายใจเฮือกใหญ่“จริงสิ หนูลืมเล่าไปเลย เขาได้ดูคลิปตอนที่น้องสาวของเขากระโดดตึกฆ่าตัวตายด้วยนะคะ พี่ดินเคยเล่าให้หนูฟังว่าในเว็บใต้ดินมีโพสต์เอาไว้หลายคลิปหลายมุมเลยค่ะแต่ยังจับไม่ได้ว่าใครเป็นคนโพสต์&rd
โอบฟ้ามาห่มดิน บทที่ 22 โศกนาฏกรรมที่คล้ายกัน - 70%
“คุณแม่!” อัครัฐปล่อยแขนเธอทันทีแล้วรีบเข้าไปหามารดาพลางจับมือท่านไว้อย่างอ่อนโยน“ผมขอโทษที่เสียงดังครับคุณแม่ เผอิญผมกับแฟนเรามีปัญหากันนิดหน่อย” เขามองมาทางพราวนภาเป็นเชิงบอกว่าให้เธอช่วยเล่นตามน้ำ ทว่ายังไม่ทันที่หญิงสาวจะได้พูดอะไร มารดาของเขาก็พูดขึ้นเสียก่อน“พอเถอะตาแอมป์ ปล่อยเขาไปเถอะลูก เรื่องนี้มันไม่ใช่ความผิดของพวกเขา เด็กคนนี้พูดถูกแล้ว ที่ยายแอนทำอย่างนั้นก็เพราะป่วย และคนที่ทำให้น้องต้องป่วยก็คือพ่อกับแม่เอง แม่เห็นเราได้ดิบได้ดีอยู่ที่อังกฤษก็เลยอยากให้น้องเป็นอย่างเราบ้าง ทุกครั้งที่แม่โทร. ไปหาน้องแม่ก็ไม่เคยถามน้องเลยว่าเรียนไหวไหม เครียดรึเปล่า แม่เอาแต่พูดว่าต้องเกรดดี ๆ มาฝากแม่ให้ได้นะ แม่ผิดเองตาแอมป์ แม่ผิดเอง”“ไม่ครับคุณแม่ อย่าโทษตัวเองแบบนั้นเลยครับ” อัครัฐพูดเสียงสั่น ขอบตาแดงเรื่อจวนเจียนจะร้องไห้แต่ยังฝืนไว้พราวนภารู้ว่าคำพูดของตนนั้นรุนแรงเกินไปสำหรับคนที่เพิ่งสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักไปถึงสองคนในเวลาไล่เลี่ยกัน ดังนั้นหญิงสาวจึงยกมือไหว้หญิงสูงวัยตรงหน้า“หนู
You may also like
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน
เจียงจื่อหยา139.1K viewsหวนรักหนีลิขิต
ลูกพีชแสนสวย32.8K viewsเมียสวมรอย
ชะนีติดมันส์16.8K viewsวิศวะลวงรักร้าย(20+)
Re-match I รีแมทช์16.7K viewsท่านอ๋องเจ้าขาให้ข้าช่วยเถิด
องค์หญิงโนเนม1.5K viewsลองกินเพื่อน
inglada78 viewsโซ่คล้องใจ
ญาณิน521 viewsพระรามหวงรัก
กระดาษสีเลือด171 views
