ตอนที่41 จ้างเที่ยวฟิลแฟน

“มิน่าล่ะเมื่อคืนถึงกลับมานอนบ้าน ปกติหายหัวไปตั้งแต่บ่าย” ชาร์วีพูดเสริมขึ้น

“อาหารเช้าที่กินอยู่ไม่พอหรือไงปากถึงว่างมาแส่เรื่องกู” ธาราที่เดินลงบันไดมาพอดีโพล่งด่าออกไปไม่ไว้หน้าทั้งเจ้านายทั้งลูกน้อง

“เมื่อคืนไม่ได้นอนหรือไง เห็นป้าณีบอกว่ามึงนั่งทำงานจนถึงเช้า” ชาร์วีหันไปถามน้ำเสียงปกติเมื่อเห็นสภาพของมือขวาคนสนิทที่ขอบตาดูคล้ำ ๆ เหมือนคนอดนอนมาทั้งคืน ไม่ได้สนใจคำพูดธาราก่อนนั้น

“ผมก็นั่งทำงานจนเช้าเหมือนกันไม่เห็นนายจะถามผมบ้างเลยครับ” ยังไม่ทันที่ธาราจะตอบลุคค์ก็พูดแทรกขึ้นก่อน แถมยังทำหน้าละลื่นยกกาแฟขึ้นจิบตามด้วยขนมปังปิ้งชิ้นใหญ่

“ถ้ามึงยังอยากเห็นพระอาทิตย์ของวันนี้ตกดินอยู่มึงก็ขึ้นไปนอนลุคค์ ก่อนจะพูดอะไรดูหน้าไอ้ธาราด้วย” ชาร์วีเอ่ยเตือน

“หน้าพี่ธาราก็ดูหล่อกว่าผมนิดหนึ่งไงครับนาย ผมขอตัวไปนอนก่อนนะครับ บัญชีเดือนนี้ผมเคลียร์เสร็จแล้วส่งให้ทางอีเมลเรียบร้อยแล้วนะครับ” พูดจบร่างกำยำกับส่วนสูง 187 เซนติเมตรพาตัวเองขึ้นบันไดไปชั้นสองของบ้าน เหลือเพียงธาราและชาร์วีที่นั่งจิบกาแฟอยู่ที่โต๊ะแค่สองคน

“มุกดาจะกลับมาเมื่อไหร่” ชาร์วีเอ่ยถามขึ้น

“อาทิตย์หน้า” ธาราตอบกลับเสียงเรียบ

“กูว่ามึงเป็นบ้าก่อนจะได้เจอหน้าลูกเมียแน่”

“เมียกูแค่กลับบ้านไม่ได้หนีตามชู้ ปั้ง!” ธาราว่าสวนกลับกระแทกแก้วกาแฟกับโต๊ะเสียงดัง ดีที่กาแฟเหลือแค่ก้นแก้วไม่อย่างนั้นคงกระเด็นโดนหน้าใครสักคนที่นั่งอยู่ตรงนี้

“เกิดอะไรขึ้นคะ” ป้าณีวิ่งออกมาจากในครัวสีหน้าตกใจเอ่ยถามขึ้น แต่ไร้คำตอบจากทั้งสองคน จนคนที่ยืนรอคำตอบต้องท้อใจเดินกลับเข้าครัวไปเอง

กลางดึกคืนนั้น

ทางด้านดีไซน์

หลังจากเคลียร์งานเสร็จก็ปาเข้าไปเช้าวันใหม่ หญิงสาวกำลังนั่งหาข้อมูลในกลุ่มลับส่วนตัวที่คนทำอาชีพรับจ้างเที่ยวตั้งกลุ่มนี้ขึ้นมา ดวงตากลมโตไล่อ่านโพสต์ต่างๆ ที่มีคนตั้งโพสต์ประกาศหาเพื่อนเที่ยวโดยแต่ละโพสต์มีรายละเอียด เงื่อนไข และข้อจำกัดต่างกัน บางโพสต์ก็เป็นคนรับจ้างเองที่มาโพสต์กรอบงานของตัวเองเพื่อหาลูกค้า มีตั้งแต่เป็นแค่เพื่อนเที่ยวยันเพื่อนนอนขึ้นอยู่กับว่าสองฝ่ายจะตกลงกัน นิ้วเรียวเล็กกดเข้าไปดูโปรไฟล์ของชายหนุ่มที่เธอสนใจโดยมีโปรไฟล์เป็นถึงหมอ และไล่อ่านรีวิวทั้งหมดที่มีคนมารีวิวใต้โพสต์ของชายหนุ่มคนนี้ เธอจึงตัดสินใจทักข้อความไปหาชายหนุ่มคนดังกล่าว

ติ๊ง!

‘สวัสดีค่ะ’

‘สวัสดีครับ ผมโอมนะครับ ลูกค้าต้องงานเนื้องานแบบไหนแจ้งรายละเอียดมาได้เลยครับ’ เป็นข้อความตอบกลับจากชายหนุ่ม

‘ต้องการเพื่อนเที่ยวค่ะ ไปเที่ยวเป็นเพื่อน ไม่มีเรื่อง 18+’ ดีไซน์พิมพ์ตอบกลับข้อความกลับไป

‘ได้ครับ ขอทราบวันเวลาที่ลูกค้าจะเดินทางและระยะเวลาเที่ยวพักผ่อนด้วยครับ ผมจะเช็กคิวให้ว่ายังว่างอยู่ไหม’

‘สัปดาห์สุดท้ายของเดือนนี้ เดินทางเช้าวันเสาร์ที่ 23 ทริปทั้งหมด 7 วันเดินทางไปภูเก็ตค่ะ’ ดีไซน์ส่งรายละเอียดกลับไป

ก่อนหน้าที่เธอจะเข้ากลุ่มนี้เธอได้ยื่นเรื่องลางานเรียบร้อยแล้ว ตอนแรกตั้งใจจะเดินทางไปพักผ่อนเงียบๆ คนเดียว แต่คิดไปคิดมาเธอก็อยากมีเพื่อนสักคนร่วมทริปนี้ ส่วนเพื่อนคนเดียวที่มีอยู่คือซีไนซ์นั้นไม่สามารถไปเที่ยวกับเธอครั้งนี้ได้เพราะมีงานหลายอย่างที่ยังทำค้างอยู่

‘ต้องขอโทษลูกค้าจริงๆ ครับวันนั้นผมมีคิวงานแล้วครับ จะว่างอีกทีคือช่วงกลางเดือนหน้าลูกค้าจะจองคิวไว้ไหมครับ’

‘ไม่เป็นไรค่ะ ฉันลางานไว้แล้วเลื่อนไม่ได้จริงๆ ค่ะ ขอบคุณค่ะ’

‘ยินดีครับ โอกาสหน้าต้องการหาเพื่อนเที่ยวทักมาได้นะครับ สวัสดีครับ’

เป้าหมายแรกดีไซน์ต้องผิดหวัง เพราะกว่าเธอจะตัดสินใจเลือกได้ก็เข้าไปดูโปรไฟล์อยู่หลายคน แต่เธอก็ต้องผิดหวังเพราะคิวงานชายหนุ่มคนที่รีวิวดีๆ กลับไม่ว่าง เธอจึงปิดคอมและลุกไปล้มตัวลงนอนไม่นานก็หลับไป

หลังจากที่โอมคุยกับดีไซน์ก็รู้สึกคลับคล้ายคับคาว่าเคยเห็นดีไซน์ที่ไหน ไม่ใช่ว่ารูปโปรไฟล์หญิงสาวสะดุดตาแต่เหมือนกับว่าเขาเคยเจอเธอที่ไหน พยายามนึกอย่างไรก็นึกไม่ออกจนต้องตัดใจเลิกคิดและไปสนใจกราฟหุ้นตรงหน้าที่กำลังทำกำไรให้เขามากเลยทีเดียวสำหรับวันนี้

ร่างกำยำลุกขึ้นเต็มความสูงยืนบิดไปมาเพื่อไล่อาการปวดเมื่อยหลังจากที่นั่งแช่อยู่บนเก้าอี้ต่อกันนานเกือบ 4 ชั่วโมง จากนั้นจึงเดินเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำไล่ความเหนื่อยล้าก่อนจะเข้านอน

“ใช่แล้ว เพื่อนน้องสาวไอ้ลุคค์นี่หว่า คนนี้ไอ้ลุคค์แอบชอบซะด้วย” หลังจากอาบน้ำเสร็จเตรียมตัวจะเข้านอนเพราะตอนนี้เป็นเวลาเกือบตี4 ก็ร้องขึ้นเสียงดังเมื่อนึกบางอย่างออก ไม่รอช้ารีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดต่อสายโทรออกทันที