LOGIN“ฉันไม่คิดว่าแกจะจริงจังกับความสัมพันธ์แบบนั้น”
“ฉันไม่ได้คิดจะจริงจัง ฉันแค่ซื้อความสุขและความสบายใจให้ตัวเอง” ทั้งสองเก็บกระเป๋าและลุกเดินออกจากโต๊ะทำงาน ลูกสาวเจ้าของบริษัทที่พ่วงตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายออกแบบพากันเดินออกมาด้านหน้าบริษัท
ตึก ตึก ตึก
เสียงรองเท้าส้นสูงกระทบกับพื้นทางเดินตามจังหวะการเดินของทั้งสอง
“ฉันไปเอารถแป๊บหนึ่ง แกรอตรงนี้ก็ได้” ซีไนซ์พูดจบก็เดินไปยังลานจอดรถด้านหลัง ระหว่างนั้นก็เดินสวนกับชายหญิงคู่หนึ่งที่กำลังเดินจูงมือกันเดินมาจากด้านใน
“นั่นพี่ไซน์นี่ สงสัยรอโบกแท็กซี่กลับคอนโดแน่เลย เดินไปทักทายหน่อยดีกว่า” แตงที่เดินควงคู่มากับโยธาพูดขึ้นพร้อมกับสาวเท้าเดินตรงไปหาดีไซน์ที่ยืนอยู่ด้านหน้าบริษัทคนเดียว
ครืด ครืด ครืด
เสียงโทรศัพท์ไซน์ดังขึ้นเมื่อเดินมาถึงบริเวณประตูทางเข้าด้านหน้าบริษัท
‘ค่ะ คุณโทรหาฉันมีอะไรหรือเปล่าคะ’
‘เลิกงานหรือยังครับ’
‘เลิกแล้วค่ะ’
‘ไปกินข้าวกันครับ’
‘คุณอยู่ไหนคะ’
‘ตรงหน้าคุณ’ ชายหนุ่มหุ่นนายแบบสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวกางเกงสแลกสีดำยืนพิงรถซูเปอร์คาร์คันหรูมองไปที่เธอ
“พี่ไซน์รอเรียกแท็กซี่กลับบ้านเหรอคะ กลับกับพวกเราไหมคะไหน ๆ ก็อยู่คอนโดเดียวกัน” ยังไม่ทันที่ดีไซน์จะเงยหน้ามองหาชายหนุ่มที่พึ่งวางสายไป แตงและโยธาก็เดินเข้ามาตัดหน้าและถามขึ้นอย่างเป็นมิตร แต่สายตาและสีหน้าดูสวนทางกับคำพูด
“ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณนะคะที่อุตส่าห์มีน้ำใจ”
“แต่ฝนกำลังจะตกนะไซน์ โดนฝนเดี๋ยวคุณก็ไม่สบาย” โยธาแสดงความห่วงใย สายตาดูอาลัยอาวรณ์อดีตแฟนสาว
“ไม่เป็นไรครับ ผมจะไปส่งเธอเอง” ลุคค์เดินเข้ามาแทรกกลางระหว่างดีไซน์และโยธา สายตาคมตวัดมองหน้าก่อนจะบอกออกไปเสียงเข้ม
“นี่คุณมาได้ยังไงคะ” ไซน์ถามขึ้นอย่างตกใจเพราะไม่คิดว่าโฮสต์หนุ่มที่เธอจ้างเป็นเพื่อนเที่ยวคราวก่อนจะรู้จักที่ทำงานของเธอและตอนนี้ก็ยืนอยู่ตรงหน้าเธอแล้วด้วย
“ขับรถมาครับ หิวข้าวเลยมาหาเพื่อนทานข้าวแถวนี้ ไปกันเถอะครับผมจองร้านอาหารอีตาเลี่ยนไว้แล้ว” ลุคค์คว้าข้อมือเล็กจูงไปขึ้นรถซูเปอร์คาร์คันหรูที่จอดอยู่ไม่ไกล
“นั่นแฟนใหม่พี่ไซน์เหรอพี่โย คงรวยมากเลยนะขับรถคันตั้งหลายสิบล้าน” แตงมองตามหลังด้วยสายตาอิจฉาพร้อมกับก่นด่าในใจที่ตัวเธอต้องแพ้ดีไซน์ทุกอย่าง ขนาดแฟนที่เธอแย่งมาอีกฝ่ายยังหาแฟนใหม่ที่รวยและหล่อกว่าเธอได้อีก
“ช่างเขาเถอะ เรากลับบ้านกันเถอะฝนใกล้จะตกแล้ว” โยธารีบพูดตัดบท ทั้งที่สายตายังมองไปที่รถซูเปอร์คาร์คันหรู
บนรถ
“แต่ฉันนัดกับเพื่อนไว้แล้วนะคะคงไปทานข้าวกับคุณไม่ได้”
ครืด ครืด ครืด
เสียงแจ้งเตือนโทรศัพท์มือถือดีไซน์ดังขึ้น
‘ฉันมีธุระด่วนขอโทษแกด้วย แกกลับบ้านก่อนเลยนะ’ ซีไนซ์พูดขึ้นทันทีที่ดีไซน์กดรับสายเพราะต้องไปทำธุระด่วนตามคำสั่งของพี่ชาย
‘ไม่เป็นไร แกขับรถดี ๆ นะ’
“สรุปว่าตอนนี้ว่างแล้วใช่ไหมครับ” เสี้ยวหน้าคมหันมาเล็กน้อยเอ่ยถามขึ้นน้ำเสียงอุ่นนุ่ม ถ้าสังเกตดีๆ จะเห็นว่าชายหนุ่มกำลังกระตุกยิ้มมุมปาก
“ค่ะ”
“รัดเข็มขัดด้วยครับ”
ก่อนหน้า
‘ว่าไงคะพี่ชายสุดหล่อ โทรหาน้องสาวสุดสวยมีธุระอะไรคะ’
‘โทรบอกไซน์ว่ามีธุระด่วน’
‘อะไรนะคะ’
‘ตอนนี้พี่อยู่หน้าบริษัท มารับไซน์ไปกินข้าว’
‘อ้อ..เข้าใจแล้วค่ะ จะรีบทำตามคำสั่งพี่ชายตอนนี้เลยค่ะ’
รถซูเปอร์คาร์คันหรูฝ่ารถติดใจกลางเมืองกรุงเทพฯ มุ่งหน้าออกนอกชานเมือง ใช้เวลาขับรถกว่าสองชั่วโมงก็มาจอดที่ท่าเรือริมแม่น้ำเจ้าพระยา
"ไหนคุณบอกว่าจะไปทานอาหารอีตาเลี่ยนไงคะ ทำไมถึงพาฉันมาที่นี่” ดีไซน์เอ่ยถามสีหน้ากล้า ๆ กลัว ๆ ถึงจะรู้จักชายหนุ่มมาบ้างแต่ก็ไม่ได้ไว้ใจขนาดนั้น
“ก็พามาทานอาหารอีตาเลี่ยนไงครับ ผมจองเรือไว้แล้ว” เสียงทุ้นุ่มตอบกลับสีหน้าเรียบนิ่ง สายตาคมสบตาหญิงสาวตลอดเวลา
“จองเรือไว้แล้ว หมายความว่าไงคะ” เสียงสั่นถามกลับไป
“ครับผมจองเรือไว้แล้ว วันนี้อากาศดีผมอยากพาคุณมาสูดอากาศบริสุทธิ์และทานอาหารอร่อย ๆ”
“คุณน่าจะบอกฉันก่อนนะคะว่าจะพามาที่นี่” ดีไซน์บอกออกไปน้ำเสียงตำหนิเล็กน้อย จนลุคค์เริ่มสังเกตน้ำเสียงและสีหน้าออกว่าหญิงสาวกำลังกลัวหรือไม่พอใจอะไรบางอย่าง
“อื้อ..อ่าส์”“อ่าส์..แค่สัมผัสแค่นี้ก็โคตรเสียว” ลุคค์เองก็อดไม่ได้ที่จะระบายความเสียวเหมือนกัน“ผมจะใส่เข้าไปแล้วนะ”“อึก อื้อ อ่าส์/อ่าส์” เสียงครางดังขึ้นพร้อมกันเมื่อแท่งเนื้อขนาดยาวใหญ่ค่อยๆ เบียดเสียดผนังอุ่นนุ่มเข้าไปด้านในจนปลายดอกเห็ดชนเข้ากับปากมดลูกด้านใน ความเสียวซ่านมีความสุขที่ลุคค์อยากสัมผัสมานาน วันนี้เธอสร้างความเสียวและความสุขให้ชายหนุ่มจนล้นทะลัก“ขอรักคุณแบบนี้ทุกวันเลยได้ไหมครับ”“ถ้าคุณไหวก็ได้ค่ะ แต่ตอนนี้ช่วยรักฉันแรงๆ หน่อย” สะโพกกลมมนเด้งสวนขึ้นเมื่อโดนแท่งเนื้อชายหนุ่มเล่นงานจนเธอเสียวซ่านทรมาน และอึดอัด“อ่าส์..ไซน์ เด้งสวนขึ้นมาระวังจุกนะครับ” ชายหนุ่มเอ่ยเตือนเสียงลอดไรฟัน“อื้อ..จุก แต่เสียวมาก” เสียงหวานเอ่ยบอกอย่างไม่นึกอาย รู้สึกอย่างไรก็พูดออกมาแบบนั้นโดยไม่รู้ตัวเลยว่ายิ่งปลุกอารมณ์ดิบเถื่อนของชายหนุ่มมากขึ้น“เสียวก็ครางออกมาดังๆ ผมชอบเสียงครางของคุณ อยากให้ผมทำแบบไหนบอกผมมาคนดี”“กระแทกฉันเข้ามาแรงๆ บีบอกฉัน บีบมันแรงๆ” เสียงหวานเอ่ยบอก พร้อมกับมือสองข้างบีบเคล้นอกอวบของตัวเองทั้งสองข้าง“กรอด..โคตรเซ็กซี่ ยั่วโคตรเก่ง” ขาเรียวเล็กสองข้างถูกจับพา
“ตอนแรกหนาวค่ะ แต่ตอนนี้อุ่นกำลังดี” ใบหน้าหวานพลิกตัวหันมาเผชิญหน้าชายหนุ่ม ส่งสายตาหวานเยิ้มเย้ายวนกลับไป“นี่กำลังยั่วผมอยู่ใช่ไหม” เสียงแหบพร่าถามกลับ ฝ่ามือสองข้างดันสะโพกกลมมนเข้าหาตัว ดีไซน์เสียหลักเซซบเข้าที่อกแกร่ง หน้าอกอวบเบียดเสียดกล้ามแน่น ส่วนหน้าท้องแบนราบปะทะกับแท่งเนื้อที่ขยายอยู่ใต้ผืนน้ำ“คุณจะคิดแบบนั้นก็ได้นะคะ”“อยากลองในน้ำดูไหม จ๊วบ!” ชายหนุ่มเอ่ยถามความคิดเห็น แต่ปากหยักก็ก้มลงดูดเลียอกอวบที่ตั้งเต้าล่อตาล่อใจหลังจากที่บาร์เซียนั้นถูกดึงลงไปกองอยู่ที่เอวเรียบร้อยแล้ว“แต่ที่นี่ไม่มีถุง” เสียงเล็กเอ่ยเตือนออกไป“ผมพร้อมที่จะเป็นพ่อคนแล้ว ส่วนโรคติดต่อเราสองคนก็ตรวจกันเรียบร้อย ถุงยางอนามัยก็ไม่จำเป็นต้องใช้อีกต่อไป ขอใส่สดเลยนะครับคนดี” จากตอนแรกที่ดูเหมือนจะไม่ตั้งใจ แต่มาถึงตอนนี้ดูเหมือนทุกอย่างลุคค์จะตั้งใจให้เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น“แต่ฉันอยากสัมผัสคุณมากกว่านี้ เราไปทำต่อบนหาดได้ไหมคะ” เสียงหวานกระซิบบอกข้างใบหู ลุคค์ได้ยินถึงกลับกลืนน้ำลายอึกใหญ่ อุ้มร่างบางขึ้นในท่าเจ้าสาวเดินขึ้นจากน้ำทันที เท้ายาวเดินไม่ถึงสิบก้าวก็มาถึงผ้าผืนหนาที่เขาปูไว้รอก่อนหน้านั้น
“แล้วทำไมยังไม่ลุกไปอาบน้ำแต่งตัว”“ยังเช้าอยู่เลยครับ อากาศก็กำลังดี”“ลุกไปอาบน้ำแม่สั่งให้คนเตรียมอาหารเช้าเรียบร้อยแล้ว ถ้าเกิดว่าแผลของหนูไซน์อักเสบแม่จะจัดการกับแกขั้นเด็ดขาดแน่ลุคค์” พิมพ์ญาดาชี้หน้าคาดโทษก่อนจะเดินกลับออกไป“แดดขอโทษที่แดดช่วยอะไรลูกไม่ได้เลย” พูดจบก็เดินตามหลังภรรยาออกจากห้องไป“ปกติคุณป้าจะดุแบบนี้ไหมคะ” เสียงหวานเอ่ยถามขึ้นเมื่อในห้องเหลือกันแค่สองคน“แม่เป็นคนใจดีครับ ท่านจะดุกับแค่ผมเท่านั้นแหละครับ กับคนอื่นจะใจดีเหมือนนางฟ้าแต่ถ้าคุยกับผมก็อย่างที่คุณเห็นแปลงร่างเป็นแม่ใจร้ายจ้องจะกินหัวลูกตลอดเวลา”“แต่ดูคุณป้ารักคุณมากนะคะ ยอมให้คุณทำงานที่คุณชอบทุกอย่าง ฉันเชื่อว่าลึกๆ แล้วคุณป้าเองก็ไม่ได้เห็นด้วยที่คุณไปทำงานที่เสี่ยงอันตรายแบบนั้นทั้งที่ครอบครัวคุณมีทุกอย่างพร้อมหมดโดยที่คุณไม่จำเป็นต้องลำบากแบบนั้น”“แดดกับมัมค่อนข้างเคารพในการตัดสินใจของลูกครับ จะเลี้ยงลูกแบบฝรั่ง ปล่อยให้ลูกได้ไปใช้ชีวิตในแบบที่ตัวเองต้องการ แต่ถึงอย่างไรคนเป็นพ่อแม่ก็ยังห่วงลูกอยู่วันยังค่ำครับ”“คุณโชคดีมากนะคะ”“คุณเองก็โชคดีมากเหมือนกัน”“ยังไงคะ”“ก็โชคดีที่ได้เป็นลูกสะใภ้
“อื้อ..คุณ อื้อ..มันเสียวเกินไป” น้ำสีใสไหลซึมออกมาตามรูคับแคบบ่งบอกว่าร่างกายนั้นตอบสนองต่อความต้องการมากแค่ไหน“เสียวก็ครางออกมาครับ ห้องนี้เก็บเสียง” เสียงแหบพร่าบอกออกมา ลิ้นสากยังคงตวัดเลียรัวและเร็วขึ้นเรื่อย ๆ เน้นหนักสลับเบาสร้างความเสียวซ่านอย่างที่หญิงสาวไม่เคยได้รับมาก่อน“อ่าส์..แฉะขนาดนี้ ปลดปล่อยมันออกมาไซน์”“อื้อ…” นิ้วเรียวยาวสอดใส่เข้าไปในช่องทางคับแคบขณะที่ลิ้นสากยังดูดดุนสลับกับตวัดเลีย“คุณอื้อ อื้อ..อื้อ..อ้า เสียว มันเสียวไปหมด” ขาสองข้างสั่นเทาด้วยความเสียว ปลายเล็บเท้าทั้งสองข้างจิกลงบนที่นอนเพื่อระบายความเสียว“ปลดปล่อยมันออกมาไซน์” เสียงแหบพร่าเอ่ยบอกขณะเว้นช่วงหายใจ แต่นิ้วเรียวยาวที่เพิ่มเป็นสองนิ้วขยับเข้าสุดออกสุดเป็นจังหวะเร็วสลับช้าเนิบ ๆ เน้น ๆ“อื้อ..อ้า..อ้า..เสียว ฉันเสียว”“ตอดนิ้วเก่งมาก เมื่อไหร่คุณจะหายสักทีไซน์” เสียงแหบบ่นออกไปเมื่อในหัวจินตนาการว่าถ้าได้สอดใส่เข้าไปในตัวหญิงสาวคงจะรู้สึกดี“อื้อ..คุณเร็วอีก เร็ว อื้อ..อ้า อ่าส์..” นิ้วเรียวยาวขยับเข้าออกแรงและเร็ว ผนังอุ่นนุ่มด้านในตอดรัดถี่ขึ้นและแรงขึ้นบ่งบอกว่าร่างกายใกล้ปลดปล่อย“เรียกพี
“อืม..อย่ากวนฉันจะนอน” เสียงครางดังขึ้นเมื่อคนที่หลับอยู่ถูกรบกวนให้รู้สึกตัวตื่นกลางดึกตั้งแต่โดนรุกล้ำตอนแรกแต่แกล้งหลับเพราะอยากรู้ว่าชายหนุ่มนั้นจะทำอะไรกับเธอ“ชู่..นอนเถอะนะครับ เมื่อกี้ผมเห็นเหมือนมีตัวอะไรไต่อยู่กลัวว่ามันจะกัดคุณเลยจะเอาออกให้ครับ” ลุคค์ตอบกลับโดยไม่อิงหลักความเป็นจริงสักนิด ไฟในห้องทุกดวงถูกปิดและม่านก็ถูกเลื่อนลงปิดสนิทไม่มีแม้แต่แสงด้านนอกจะเล็ดลอดเข้ามาหลังจากที่ปล่อยให้คนตัวเล็กนอนหลับไปอีกครั้งแท่งเนื้อด้านล่างก็ไม่มีท่าทีจะอ่อนลง ยิ่งสายตาจ้องมองไปยังหน้าอกอวบสองข้างที่โผล่ล้นชุดนอนสายเดี่ยวออกมายิ่งกระตุ้นอารมณ์ความต้องการเพิ่มมากขึ้น“อ่าส์..ปวดฉิบหาย” ฝ่ามือหนาล้วงเข้าไปด้านในกางเกงจับแท่งเนื้อที่ดันกางเกงจนเห็นลำเด่นชัดรูดไปหนึ่งทีจนเผลอร้องครางออกมาด้วยความทรมานดีไซน์ที่กึ่งหลับกึ่งตื่นถึงกลับเผลอกลั้นหายใจเมื่อได้ยินเสียงครางทรมานอยู่ข้างๆ เมื่อเหล่ตาขึ้นมองก็พบว่าลุคค์นั้นกำลังกำแท่งเนื้อของตัวเองอยู่“จะนอนต่อหรือจะตื่นมาช่วยผม” ลุคค์ที่จับสังเกตจังหวะหายใจของคนที่แกล้งหลับได้จึงเอ่ยพูดขึ้นเสียงแหบพร่า“คุณหมอพีทสั่งห้ามไม่ให้ทำเรื่องแบบนี้ไม
“ไม่ลืมครับ แค่อยากย้ำพี่อีกทีว่าให้ดูแลคุณดีไซน์ให้ดี”“แฟนกู กูดูแลเธอดีอยู่แล้ว คนอื่นไม่ต้องเสือกมากก็ได้”“เขาตกลงเป็นแฟนกับพี่แล้วเหรอครับ อย่าคิดเองเออเองพี่ยังมีอีกหลายคดีที่ยังไม่เคลียร์ไม่ใช่เหรอครับ ล่าสุดหนุ่มบาร์โฮสต์กลายเป็นลูกเจ้าของโรงแรมแล้วไม่ใช่เหรอครับ อธิบายให้เธอเข้าใจหรือยัง”“กูจัดการเองได้”“แล้วแต่พี่นะครับ ยังไงคืนนี้ก็ขอให้พี่โชคดีได้นอนสบายบนเตียงนุ่มนะครับ” คำพูดของแทนไทได้ยินถึงกับขนลุกซู่รู้สึกร้อนๆ หนาวๆ สังหรณ์ใจอย่างไรไม่รู้ ระหว่างที่รอหญิงสาวอาบน้ำในหัวก็คิดว่าจะอธิบายเรื่องนี้ให้เธอเข้าใจอย่างไรตึก ตึก ตึกเสียงสลิปเปอร์กระทบกับพื้นเดินมาหยุดด้านข้างชายหนุ่มที่นั่งทำงานอยู่ที่โซฟาโซนห้องรับแขก แต่ดูเหมือนสายตาคมจะโฟกัสที่หน้าจอทีวีขนาดใหญ่ที่ปิดหน้าจอดำมืดอยู่จนดีไซน์สงสัยจึงเอ่ยถามขึ้น“กำลังเครียดเรื่องงานอยู่หรือเปล่าคะ”“../..” มีเพียงความเงียบตอบกลับ สายตาคมยังโฟกัสอยู่ที่เดิม“คุณลุคค์คะ คุณลุคค์” เสียงหวานเพิ่มระดับความดังขึ้นจากปกติ“คะ..ครับ เรื่องนี้ผมอธิบายได้นะครับ” ใบหน้าคมเข้มฉายแวววิตกกังวลคิ้วเข้มผูกเข้าหากัน“อธิบายอะไรคะ?”“ก็เร



![เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)



