Masuk“นี่ใบรับรองแพทย์อนุญาตให้พัก 2 เดือนนะครับ” ลุคค์ยื่นมือไปหยิบใบรับรองแพทย์จากพีทมากวาดสายตาอ่านและไปสะดุดตรงหมายเหตุที่พีทใส่ไว้จึงถามกลับน้ำเสียงไม่พอใจ
“ห้ามทำอะไรที่เป็นการออกแรงมากเกินไป มึงจะให้นอนอยู่เฉยๆ 2 เดือนเลยหรือไง”
“มึงต้องหักห้ามใจบ้างนะลุคค์”
“มึงไม่สั่งให้พักสัก 5 เดือนเลยล่ะ” ลุคค์พูดสวนกลับไปน้ำเสียงไม่พอใจ
“ใจจริงกูก็อยากให้พักนานกว่านั้นนะ สะใจกูดี”
“น้องดีไซน์ต้องดูแลตัวเองดีๆ นะครับ อย่ายอมตามใจไอ้ลุคค์มันมาก ถ้ามันบังคับอะไรโทรบอกพี่ได้นะครับ”
“เอ่อ..ค่ะ” หญิงสาวตอบกลับไป แก้มเนียนใสเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อด้วยความอายเพราะรู้ว่าที่หมอหนุ่มกำลังพูดนั้นหมายถึงอะไร
“ไอ้แทนไทมันขับรถอ้อมโลกอยู่หรือไงวะ ทำไมมาช้าจัง” เสียงบ่นพร้อมกับท่าทางฉุนเฉียวสลับกับมองหน้าจอมือถือ
ปั่ก!
โทรศัพท์มือถือกระทบกับโต๊ะเมื่อเจ้าของโยนทิ้งอย่างไม่นึกไยดี
“มีอะไรหรือเปล่าคะ” ร่างอรชรเดินไปหย่อนสะโพกนั่งลงข้าง ๆ มือเล็กยื่นไปกุมมือหนาเพื่อให้ชายหนุ่มใจเย็นลง
“เปล่าครับ แค่กลัวคุณรอนาน”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่แทนไทน่าจะติดงานอยู่ ความจริงเรากลับแท็กซี่ก็ได้นะคะ”
“กูบอกให้รถตู้ที่โรงพยาบาลไปส่งก็ไม่เอา แล้วมานั่งอารมณ์เสียอยู่แบบนี้ สรุปมึงจะเอายังไงแทนไทน่าจะติดงานอยู่”
“กูจะไปภูเก็ตตอนนี้เลย สั่งคนให้เอาเฮลิคอปเตอร์ออก”
“ฮ่ะ! มึงว่าอะไรนะ เฮลิคอปเตอร์เอาไว้รับส่งคนไข้ฉุกเฉินเท่านั้น”
“หรือมึงจะให้กูขับเอง” ลุคค์ตั้งท่าจะลุกขึ้นไปทำตามที่พูดเพราะชายหนุ่มมีใบอนุญาตนักบินพาณิชย์สามารถขับได้ทั้งเครื่องบินเล็กเครื่องบินพาณิชย์และเฮลิคอปเตอร์
“โอเค นั่งรอเดี๋ยวกูจัดการให้ ต้องทำเรื่องขออนุญาตขึ้นบินก่อน นั่งรอก่อนไม่เกิน 30 นาที”
“คุณลุคค์ฉันว่าเราใจเย็นรอพี่แทนไทมารับดีกว่าไหมคะ เผื่อที่โรงพยาบาลมีเคสด่วนต้องใช้น่ะค่ะ”
“อีกแค่ 4 ชั่วโมงก็มืดแล้ว บินไปไหนไม่ได้หรอกครับ เฮลิคอปเตอร์ขึ้นบินได้แค่ตอนกลางวัน ไม่เหมือนเครื่องบินที่บินได้ทั้งกลางคืน”
‘ครับ รบกวนแจ้งฝ่ายฉุกเฉินเตรียมนำเฮลิคอปเตอร์ขึ้นบินไปภูเก็ต ลงจอดที่โรงแรมxxx’
‘ขอโทษครับคุณพีทนักบินของเราท้องเสียตั้งแต่ช่วงบ่ายตอนนี้นอนให้น้ำเกลืออยู่ครับ เหลือแค่นักบินผู้ช่วยอยู่คนเดียวครับ’
‘โอเคครับ’
“นักบินท้องเสียตอนนี้นอนให้น้ำเกลืออยู่ เหลือแค่นักบินผู้ช่วยคนเดียว” พีทหันกลับมาบอกลุคค์ที่นั่งหน้าบอกบุญไม่รับอยู่
“บอกเขาว่าเตรียมขึ้นบิน กูจะขับเอง”
“แล้วขากลับใครจะขับกลับมา”
“พรุ่งนี้เช้ามึงก็ให้คนของมึงไปรับเครื่องกลับจากภูเก็ต” ลุคค์พูดเหมือนทุกอย่างเป็นเรื่องง่ายไปซะหมด พีทต้องยกมือขึ้นกุมขมับ การรับมือกับลุคค์ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสักครั้ง
“ไม่ต้องหรอกครับ นายให้ใช้เฮลิคอปเตอร์ของฮาร์เปอร์ครับ เครื่องจอดรอพร้อมที่ดาดฟ้าแล้วครับ เชิญพี่ลุคค์กับคุณดีไซน์ครับ” จังหวะนั้นแทนไทเปิดประตูเข้ามาพอดีเอ่ยพูดแทรกขึ้นเรียกสายตาของทุกคนในห้อง
“กูนึกว่าจะมาพรุ่งนี้” เสียงเรียบนิ่งกดต่ำพูดออกไปสีหน้าไม่ค่อยสบอารมณ์สักเท่าไหร่
“ก็ผมต้องเตรียมหลายอย่าง พี่ไม่แจ้งผมล่วงหน้าเองนะครับ” แทนไทว่าสวนเดินไปหยิบกระเป๋าเสื้อผ้าและของใช้ที่วางอยู่มุมห้องไม่สนใจว่าคนที่กำลังนั่งคิ้วขมวดอยู่จะเดินมาเตะตัวเองปากแตกที่ว่าสวนกลับไปแบบนั้น
“ทำงานชักช้า” สบถด่าออกไปพร้อมกับลุกขึ้นเต็มความสูง 190 เซนติเมตรคว้าข้อมือเล็กของหญิงสาวลุกขึ้นช่วยประคองเดินออกจากห้องไป
“ขอบคุณค่ะพี่แทนไท” แทนไทเดินตามหลังเข้ามาในลิฟต์พร้อมกระเป๋าในมือสองใบ บรรยากาศในลิฟต์ดูตึงๆ ชวนอึดอัดดีไซน์จึงหันไปเอ่ยขอบคุณแทนไทเพื่อทำลายความเงียบ
“ยินดีครับ ขอโทษด้วยนะครับที่วันนั้นผมดูแลคุณดีไซน์ไม่ดีจนต้องเจ็บตัวแบบนี้”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ วันนั้นเป็นความผิดของฉันเองที่ไม่ฟังคำสั่งของคุณลุคค์แล้วเดินเข้าไปนั้น”
“ไปภูเก็ตจะพักที่โรงแรมของพี่ลุคค์หรือไปพักบนเกาะครับ” บทสนทนาที่ดูจะปกติแต่เริ่มจะกระทบกับคนที่ยืนเป็นผู้ฟังอยู่ข้างๆ
“โรงแรมของคุณลุคค์?” คิ้วเรียวได้รูปผูกเข้าหากันหันขวับมองหน้าชายหนุ่มที่ยืนประคองเธออยู่ข้างๆ อย่างต้องการคำตอบ
“อื้อ..อ่าส์”“อ่าส์..แค่สัมผัสแค่นี้ก็โคตรเสียว” ลุคค์เองก็อดไม่ได้ที่จะระบายความเสียวเหมือนกัน“ผมจะใส่เข้าไปแล้วนะ”“อึก อื้อ อ่าส์/อ่าส์” เสียงครางดังขึ้นพร้อมกันเมื่อแท่งเนื้อขนาดยาวใหญ่ค่อยๆ เบียดเสียดผนังอุ่นนุ่มเข้าไปด้านในจนปลายดอกเห็ดชนเข้ากับปากมดลูกด้านใน ความเสียวซ่านมีความสุขที่ลุคค์อยากสัมผัสมานาน วันนี้เธอสร้างความเสียวและความสุขให้ชายหนุ่มจนล้นทะลัก“ขอรักคุณแบบนี้ทุกวันเลยได้ไหมครับ”“ถ้าคุณไหวก็ได้ค่ะ แต่ตอนนี้ช่วยรักฉันแรงๆ หน่อย” สะโพกกลมมนเด้งสวนขึ้นเมื่อโดนแท่งเนื้อชายหนุ่มเล่นงานจนเธอเสียวซ่านทรมาน และอึดอัด“อ่าส์..ไซน์ เด้งสวนขึ้นมาระวังจุกนะครับ” ชายหนุ่มเอ่ยเตือนเสียงลอดไรฟัน“อื้อ..จุก แต่เสียวมาก” เสียงหวานเอ่ยบอกอย่างไม่นึกอาย รู้สึกอย่างไรก็พูดออกมาแบบนั้นโดยไม่รู้ตัวเลยว่ายิ่งปลุกอารมณ์ดิบเถื่อนของชายหนุ่มมากขึ้น“เสียวก็ครางออกมาดังๆ ผมชอบเสียงครางของคุณ อยากให้ผมทำแบบไหนบอกผมมาคนดี”“กระแทกฉันเข้ามาแรงๆ บีบอกฉัน บีบมันแรงๆ” เสียงหวานเอ่ยบอก พร้อมกับมือสองข้างบีบเคล้นอกอวบของตัวเองทั้งสองข้าง“กรอด..โคตรเซ็กซี่ ยั่วโคตรเก่ง” ขาเรียวเล็กสองข้างถูกจับพา
“ตอนแรกหนาวค่ะ แต่ตอนนี้อุ่นกำลังดี” ใบหน้าหวานพลิกตัวหันมาเผชิญหน้าชายหนุ่ม ส่งสายตาหวานเยิ้มเย้ายวนกลับไป“นี่กำลังยั่วผมอยู่ใช่ไหม” เสียงแหบพร่าถามกลับ ฝ่ามือสองข้างดันสะโพกกลมมนเข้าหาตัว ดีไซน์เสียหลักเซซบเข้าที่อกแกร่ง หน้าอกอวบเบียดเสียดกล้ามแน่น ส่วนหน้าท้องแบนราบปะทะกับแท่งเนื้อที่ขยายอยู่ใต้ผืนน้ำ“คุณจะคิดแบบนั้นก็ได้นะคะ”“อยากลองในน้ำดูไหม จ๊วบ!” ชายหนุ่มเอ่ยถามความคิดเห็น แต่ปากหยักก็ก้มลงดูดเลียอกอวบที่ตั้งเต้าล่อตาล่อใจหลังจากที่บาร์เซียนั้นถูกดึงลงไปกองอยู่ที่เอวเรียบร้อยแล้ว“แต่ที่นี่ไม่มีถุง” เสียงเล็กเอ่ยเตือนออกไป“ผมพร้อมที่จะเป็นพ่อคนแล้ว ส่วนโรคติดต่อเราสองคนก็ตรวจกันเรียบร้อย ถุงยางอนามัยก็ไม่จำเป็นต้องใช้อีกต่อไป ขอใส่สดเลยนะครับคนดี” จากตอนแรกที่ดูเหมือนจะไม่ตั้งใจ แต่มาถึงตอนนี้ดูเหมือนทุกอย่างลุคค์จะตั้งใจให้เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น“แต่ฉันอยากสัมผัสคุณมากกว่านี้ เราไปทำต่อบนหาดได้ไหมคะ” เสียงหวานกระซิบบอกข้างใบหู ลุคค์ได้ยินถึงกลับกลืนน้ำลายอึกใหญ่ อุ้มร่างบางขึ้นในท่าเจ้าสาวเดินขึ้นจากน้ำทันที เท้ายาวเดินไม่ถึงสิบก้าวก็มาถึงผ้าผืนหนาที่เขาปูไว้รอก่อนหน้านั้น
“แล้วทำไมยังไม่ลุกไปอาบน้ำแต่งตัว”“ยังเช้าอยู่เลยครับ อากาศก็กำลังดี”“ลุกไปอาบน้ำแม่สั่งให้คนเตรียมอาหารเช้าเรียบร้อยแล้ว ถ้าเกิดว่าแผลของหนูไซน์อักเสบแม่จะจัดการกับแกขั้นเด็ดขาดแน่ลุคค์” พิมพ์ญาดาชี้หน้าคาดโทษก่อนจะเดินกลับออกไป“แดดขอโทษที่แดดช่วยอะไรลูกไม่ได้เลย” พูดจบก็เดินตามหลังภรรยาออกจากห้องไป“ปกติคุณป้าจะดุแบบนี้ไหมคะ” เสียงหวานเอ่ยถามขึ้นเมื่อในห้องเหลือกันแค่สองคน“แม่เป็นคนใจดีครับ ท่านจะดุกับแค่ผมเท่านั้นแหละครับ กับคนอื่นจะใจดีเหมือนนางฟ้าแต่ถ้าคุยกับผมก็อย่างที่คุณเห็นแปลงร่างเป็นแม่ใจร้ายจ้องจะกินหัวลูกตลอดเวลา”“แต่ดูคุณป้ารักคุณมากนะคะ ยอมให้คุณทำงานที่คุณชอบทุกอย่าง ฉันเชื่อว่าลึกๆ แล้วคุณป้าเองก็ไม่ได้เห็นด้วยที่คุณไปทำงานที่เสี่ยงอันตรายแบบนั้นทั้งที่ครอบครัวคุณมีทุกอย่างพร้อมหมดโดยที่คุณไม่จำเป็นต้องลำบากแบบนั้น”“แดดกับมัมค่อนข้างเคารพในการตัดสินใจของลูกครับ จะเลี้ยงลูกแบบฝรั่ง ปล่อยให้ลูกได้ไปใช้ชีวิตในแบบที่ตัวเองต้องการ แต่ถึงอย่างไรคนเป็นพ่อแม่ก็ยังห่วงลูกอยู่วันยังค่ำครับ”“คุณโชคดีมากนะคะ”“คุณเองก็โชคดีมากเหมือนกัน”“ยังไงคะ”“ก็โชคดีที่ได้เป็นลูกสะใภ้
“อื้อ..คุณ อื้อ..มันเสียวเกินไป” น้ำสีใสไหลซึมออกมาตามรูคับแคบบ่งบอกว่าร่างกายนั้นตอบสนองต่อความต้องการมากแค่ไหน“เสียวก็ครางออกมาครับ ห้องนี้เก็บเสียง” เสียงแหบพร่าบอกออกมา ลิ้นสากยังคงตวัดเลียรัวและเร็วขึ้นเรื่อย ๆ เน้นหนักสลับเบาสร้างความเสียวซ่านอย่างที่หญิงสาวไม่เคยได้รับมาก่อน“อ่าส์..แฉะขนาดนี้ ปลดปล่อยมันออกมาไซน์”“อื้อ…” นิ้วเรียวยาวสอดใส่เข้าไปในช่องทางคับแคบขณะที่ลิ้นสากยังดูดดุนสลับกับตวัดเลีย“คุณอื้อ อื้อ..อื้อ..อ้า เสียว มันเสียวไปหมด” ขาสองข้างสั่นเทาด้วยความเสียว ปลายเล็บเท้าทั้งสองข้างจิกลงบนที่นอนเพื่อระบายความเสียว“ปลดปล่อยมันออกมาไซน์” เสียงแหบพร่าเอ่ยบอกขณะเว้นช่วงหายใจ แต่นิ้วเรียวยาวที่เพิ่มเป็นสองนิ้วขยับเข้าสุดออกสุดเป็นจังหวะเร็วสลับช้าเนิบ ๆ เน้น ๆ“อื้อ..อ้า..อ้า..เสียว ฉันเสียว”“ตอดนิ้วเก่งมาก เมื่อไหร่คุณจะหายสักทีไซน์” เสียงแหบบ่นออกไปเมื่อในหัวจินตนาการว่าถ้าได้สอดใส่เข้าไปในตัวหญิงสาวคงจะรู้สึกดี“อื้อ..คุณเร็วอีก เร็ว อื้อ..อ้า อ่าส์..” นิ้วเรียวยาวขยับเข้าออกแรงและเร็ว ผนังอุ่นนุ่มด้านในตอดรัดถี่ขึ้นและแรงขึ้นบ่งบอกว่าร่างกายใกล้ปลดปล่อย“เรียกพี
“อืม..อย่ากวนฉันจะนอน” เสียงครางดังขึ้นเมื่อคนที่หลับอยู่ถูกรบกวนให้รู้สึกตัวตื่นกลางดึกตั้งแต่โดนรุกล้ำตอนแรกแต่แกล้งหลับเพราะอยากรู้ว่าชายหนุ่มนั้นจะทำอะไรกับเธอ“ชู่..นอนเถอะนะครับ เมื่อกี้ผมเห็นเหมือนมีตัวอะไรไต่อยู่กลัวว่ามันจะกัดคุณเลยจะเอาออกให้ครับ” ลุคค์ตอบกลับโดยไม่อิงหลักความเป็นจริงสักนิด ไฟในห้องทุกดวงถูกปิดและม่านก็ถูกเลื่อนลงปิดสนิทไม่มีแม้แต่แสงด้านนอกจะเล็ดลอดเข้ามาหลังจากที่ปล่อยให้คนตัวเล็กนอนหลับไปอีกครั้งแท่งเนื้อด้านล่างก็ไม่มีท่าทีจะอ่อนลง ยิ่งสายตาจ้องมองไปยังหน้าอกอวบสองข้างที่โผล่ล้นชุดนอนสายเดี่ยวออกมายิ่งกระตุ้นอารมณ์ความต้องการเพิ่มมากขึ้น“อ่าส์..ปวดฉิบหาย” ฝ่ามือหนาล้วงเข้าไปด้านในกางเกงจับแท่งเนื้อที่ดันกางเกงจนเห็นลำเด่นชัดรูดไปหนึ่งทีจนเผลอร้องครางออกมาด้วยความทรมานดีไซน์ที่กึ่งหลับกึ่งตื่นถึงกลับเผลอกลั้นหายใจเมื่อได้ยินเสียงครางทรมานอยู่ข้างๆ เมื่อเหล่ตาขึ้นมองก็พบว่าลุคค์นั้นกำลังกำแท่งเนื้อของตัวเองอยู่“จะนอนต่อหรือจะตื่นมาช่วยผม” ลุคค์ที่จับสังเกตจังหวะหายใจของคนที่แกล้งหลับได้จึงเอ่ยพูดขึ้นเสียงแหบพร่า“คุณหมอพีทสั่งห้ามไม่ให้ทำเรื่องแบบนี้ไม
“ไม่ลืมครับ แค่อยากย้ำพี่อีกทีว่าให้ดูแลคุณดีไซน์ให้ดี”“แฟนกู กูดูแลเธอดีอยู่แล้ว คนอื่นไม่ต้องเสือกมากก็ได้”“เขาตกลงเป็นแฟนกับพี่แล้วเหรอครับ อย่าคิดเองเออเองพี่ยังมีอีกหลายคดีที่ยังไม่เคลียร์ไม่ใช่เหรอครับ ล่าสุดหนุ่มบาร์โฮสต์กลายเป็นลูกเจ้าของโรงแรมแล้วไม่ใช่เหรอครับ อธิบายให้เธอเข้าใจหรือยัง”“กูจัดการเองได้”“แล้วแต่พี่นะครับ ยังไงคืนนี้ก็ขอให้พี่โชคดีได้นอนสบายบนเตียงนุ่มนะครับ” คำพูดของแทนไทได้ยินถึงกับขนลุกซู่รู้สึกร้อนๆ หนาวๆ สังหรณ์ใจอย่างไรไม่รู้ ระหว่างที่รอหญิงสาวอาบน้ำในหัวก็คิดว่าจะอธิบายเรื่องนี้ให้เธอเข้าใจอย่างไรตึก ตึก ตึกเสียงสลิปเปอร์กระทบกับพื้นเดินมาหยุดด้านข้างชายหนุ่มที่นั่งทำงานอยู่ที่โซฟาโซนห้องรับแขก แต่ดูเหมือนสายตาคมจะโฟกัสที่หน้าจอทีวีขนาดใหญ่ที่ปิดหน้าจอดำมืดอยู่จนดีไซน์สงสัยจึงเอ่ยถามขึ้น“กำลังเครียดเรื่องงานอยู่หรือเปล่าคะ”“../..” มีเพียงความเงียบตอบกลับ สายตาคมยังโฟกัสอยู่ที่เดิม“คุณลุคค์คะ คุณลุคค์” เสียงหวานเพิ่มระดับความดังขึ้นจากปกติ“คะ..ครับ เรื่องนี้ผมอธิบายได้นะครับ” ใบหน้าคมเข้มฉายแวววิตกกังวลคิ้วเข้มผูกเข้าหากัน“อธิบายอะไรคะ?”“ก็เร







