MasukShare
ตอนที่ : 32 เป็นไปไม่ได้
Terakhir Diperbarui:
2025-07-11 18:05:58
Bab terbaru
ในปกครองของมาเฟีย ตอนที่ : 32 เป็นไปไม่ได้
ช่วงหัวค่ำวันหนึ่งหลังจากที่เวลาผ่านไปอยู่ร่วมเดือนหลังจากที่กลับมาจากดูแลย่าในช่วงตอนกลางวัน วันนี้ฝนตกตั้งแต่หัวค่ำมะปรางก็เลยไม่ได้ออกไปเดินเล่นที่ไหน ส่วนอนาคินทร์ก็นั่งทำงานอยู่ที่ห้องทำงานของเขา โดยที่เรียกให้เธอนั้นไปนั่งอยู่เป็นเพื่อนด้วยมะปรางนั่งขดตัวอยู่บนโซฟาตัวใหญ่ซุกตัวใต้ผ้าห่มบางๆ เพราะหนาวจากเครื่องปรับอากาศในห้องและบรรยากาศด้านนอกที่ฝนกำลังตกพรำๆ มันเลยชวนให้อากาศเย็นเยียบมากกว่าปกติเธอมองเขานิ่งๆ นานมากพอที่หัวใจจะบอกตัวเองว่า 'เธอตกหลุมรักเขาไปแล้ว'ไม่ใช่แค่เพราะเขาเป็นคนดี ไม่ใช่แค่เพราะเขาช่วยเหลือเธอ แต่เพราะในทุกวัน ทุกการกระทำเล็กๆ แม้แต่ความเงียบของเขา มันค่อยๆ ซึมลึกเข้ามาในใจเธอแต่เธอก็รู้ดีว่าเขาไม่ได้มองเธอแบบเดียวกันสำหรับเขาเธอก็แค่ 'หลานสาวของยายชรา' ที่เขายื่นมือเข้ามาช่วยตามคำสั่งเสียของยายตัวเองและยิ่งไปกว่านั้นเธอก็ไม่เคยลืมคำพูดของเขาในคืนแรกที่เธอเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้เธอไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวของเขาเลย เพราะเธอก็แค่ผู้หญิงที่เขาซื้อมาไว้สำหรับปรนเปรอและบำเรอความต้องการให้แก่เขา ไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะชอบหรือรัก หรือรู้สึกดี"คุณคิม" มะปรางเอ่ย
ในปกครองของมาเฟีย ตอนที่ : 31 เพื่อนที่รักมาก
#เวลาผ่านไปหลายวันมะปรางยืนอยู่หน้าห้องทำงานของอนาคินทร์อยู่นานสองนาน โดยที่ยังไม่กล้าขยับมือผลักประตูเข้าไปเธอเห็นรูปนั้นครั้งแรกเมื่อสามวันก่อนรูปถ่ายเก่าๆ สีซีดจาง ที่ในนั้นมีย่าของเธอตอนสาวๆ ยืนเคียงข้างผู้หญิงอีกคนที่หน้าตาคล้ายอนาคินทร์มากตอนแรกมะปรางคิดว่าจะไม่ถามอะไรทั้งนั้น มันก็แค่ภาพถ่ายเก่าๆ ใบหนึ่ง แต่ไม่รู้ทำไมมันกลับติดอยู่ในหัว เธอนอนไม่หลับอยู่หลายคืน แค่คำถามเดียวที่คาใจพวกเขารู้จักกันได้ยังไง? พวกเขาเป็นอะไรกัน?เธอถอนหายใจเบาๆ แล้วเคาะประตูสองครั้ง"เข้ามาสิ" เสียงของอนาคินทร์ดังขึ้นเรียบเย็นอย่างที่เคยเป็นเมื่อมะปรางก้าวเข้าไปเธอก็เห็นเขานั่งอยู่หลังโต๊ะทำงาน ท่ามกลางกองเอกสารและโคมไฟสีส้มอ่อนที่ให้แสงสว่างอบอุ่นอยู่"มีอะไรหรือเปล่า?" เขาถามมะปรางลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเดินไปหยุดยืนตรงหน้าชั้นหนังสือ มือเล็กหยิบเล่มหนังสือที่เธอเอาวางไว้ซึ่งมันยังคงอยู่ที่เดิม ก่อนจะเปิดมันและหยิบรูปภาพที่เธอใส่กลับคืนเข้าไปก่อนหน้านี้ออกมาแล้วยื่นให้กับเขาดู"รูปนี้..." เธอเอ่ยเสียงแผ่ว "ผู้หญิงที่ยืนข้างๆ ย่าของปรางคือใครเหรอคะ?"อนาคินทร์เงียบไปนานราวกับกำลังชั่งใจว่าจ
ในปกครองของมาเฟีย ตอนที่ : 30 รูปถ่าย
เช้าวันหนึ่งที่อากาศแสนจะสดใส มะปรางเดินขึ้นมาบนห้องทำงานของอนาคินทร์พร้อมกับอุปกรณ์ทำความสะอาด เพราะวันนี้เธออยู่บ้านทั้งวันคนตัวเล็กเอื้อมมือดึงผ้าม่านให้เปิดออกกว้างให้แสงแดดได้สาดส่องเข้ามา เธอได้กลิ่นตู้ไม้เก่าและหนังสือจางๆ ลอยอบอวลในห้องทำงานของอนาคินทร์ ห้องที่เขามักห้ามเธอเข้ามาโดยไม่ให้เหตุผล นอกเสียจากเธอจะเข้ามาทำความสะอาดเป็นครั้งคราวแต่วันนี้เขาออกไปทำงานตั้งแต่เช้า และเช้ากว่าปกติด้วย เห็นบอกกับเธอว่างานที่กำลังทำอยู่นั้นมีปัญหานิดหน่อยเลยต้องรีบเข้าไปเคลียร์มะปรางเดินช้าๆ พร้อมกับมือถือผ้าเช็ดฝุ่นไว้แน่น ดวงตากวาดมองไปรอบๆ อย่างลังเลพร้อมกับนึกในใจว่าเธอจะเริ่มทำความสะอาดส่วนไหนก่อนดีเฟอร์นิเจอร์เรียงรายอย่างเป็นระเบียบ โต๊ะทำงานตัวใหญ่ชิดผนัง หน้าจอคอมดับสนิท กองเอกสารถูกจัดเรียงอย่างประณีต ราวกับเขาไม่ต้องการให้ใครแตะต้องเธอเริ่มเช็ดฝุ่นจากชั้นหนังสือไล่ไปเรื่อยๆ ตามโต๊ะทำงานของเขา ตามโซฟา ตามขอบหน้าต่าง จนกระทั่งสะดุดกับหนังสือเล่มหนึ่งที่เป็นเหมือนหนังสือเรียนเก่าๆ ตกอยู่ข้างตู้ เห็นปีพ.ศ.บนหน้าสมุดแล้วเธอก็ต้องเบิกตากว้าง เพราะมันเป็นปีพ.ศ.ที่เธอยังไม่เกิดเลย
ในปกครองของมาเฟีย ตอนที่ : 29 พลาดท่า
ตกดึกวันหนึ่งขณะที่มะปรางกำลังเตรียมที่หลับที่นอนให้กับตัวเองและเจ้านายสุดแสนเอาแต่ใจเหมือนอย่างเคย"ผ้าห่มอยู่ไหนเนี่ย" มะปรางบ่นพึมพำ เดินวนหาข้างเตียงอยู่พักใหญ่ เพราะจำไม่ได้ว่าตัวเองนั้นเอาไปลืมไว้ไหน หรือว่ายังไม่ได้เอาขึ้นมาจากด้านล่าง"นั่นไง ข้างหมอน" เสียงของมาเฟียหนุ่มดังขึ้นจากด้านหลัง ก่อนเจ้าตัวจะเดินเข้ามาใกล้ๆ ตั้งใจจะช่วยหาเพราะเห็นว่าเธอหาอยู่นานแล้ว แต่ก็ยังไม่เห็นเจอสักที ไม่รู้ว่าตาเซ่อหรือว่ามองไม่เห็นจริงๆ "งูจะกัดตายอยู่ละ"มือของเธอกับเขาเอื้อมไปหาผืนผ้านั้นในเวลาเดียวกันไม่มีใครทันหลบใคร และแล้วร่างของทั้งสองก็เสียหลักเพราะชนกันและล้มทับกันลงไปตุบ!"อ๊ะ!""อุ๊บ!"ร่างใหญ่กำยำทับตัวของเธอลงมาอย่างเต็มแรง เขาตัวใหญ่และหนักมาก เล่นเอาเธอหายใจขัดไปชั่วขณะนึงเลย ลมหายใจถี่พ่นออกมาเป็นจังหวะรินรดใบหน้าของเธอที่อยู่ใต้ร่างของเขาดวงตาของเขาสบเข้ากับดวงตาเธอโดยไม่ได้นัดหมาย ก่อนที่หัวใจดวงน้อยๆ ของเธอกำลังเต้นแรงและถี่ขึ้นเรื่อยๆ นี่มันก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอและเขาได้ใกล้ชิดกัน แต่ทำไมมันถึงได้รู้สึกแปลกแบบนี้นะ"คุณคิม!" มะปรางพูดขึ้นเบา ๆ ก่อนที่เสียงของเธอนั้นจะพา
ในปกครองของมาเฟีย ตอนที่ : 28 ใจเต้นแรง
#หลายวันต่อมา หลังจากที่อนาคินทร์ประกาศตัดขาดไปอย่างชัดเจนวันนั้น ผู้หญิงที่ชื่อมารีนก็ไม่ได้มาวุ่นวายอะไรอีกเลย มะปรางรู้สึกว่ามันสบายขึ้นเยอะเพราะไม่ต้องมีใครมาคอยรบกวนหรือทำให้เธอต้องหนักใจ รู้สึกเหมือนได้กลับมาใช้ชีวิตปกติอีกครั้ง"ลาลาลั้นลา ลาล่าลาลั้นลา ~""สบายใจเฉิบเชียวนะ""อุ้ย !"มะปรางสะดุ้งตกใจก่อนที่เธอนั้นจะหันกลับไปมองตามเสียงที่เอ่ยทักขึ้น ไม่รู้ว่าเขามายืนกอดอกมองเธอตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ มายืนเงียบๆ ใครบ้างจะไม่ตกใจ"อารมณ์ดีเชียวนะเธอน่ะ""ก็ปกติค่ะไม่มีเรื่องให้ปวดหัว""มัวแต่ร้องเพลง แล้วเมื่อไหร่กับข้าวมันจะเสร็จ ฉันหิวแล้วนะ ใครจะไปอุ้มท้องรอเธอไหว""ก็รีบทำให้อยู่ค่ะ ทำไมวันนี้ถึงจะกินเร็วนักล่ะคะ?""ก็ฉันหิวไง""โอเคค่ะๆ รอสักครู่"ปกติก็เร่งทำอยู่แล้วนะ แต่ครั้งนี้ต้องเร่งทำแบบคูณสอง เพราะเขาดันมาเร่งเธอแบบนี้ แถมไม่ได้บอกก่อนด้วยว่าจะกินข้าวเร็ว เธอก็เลยทำตามเวลาปกติ"ทำปากขยุบขยิบ ด่าฉันอยู่หรือไง""เปล่าค่ะ คิดได้ไงว่าปรางด่า""ก็คิดแบบนี้แหละ""ปรางไม่ได้ด่าค่ะ จะด่าทำไมคะ คุณจ่ายเงินเดือนให้ปรางนี่""เหรอ...""เป็นอะไรคะ เจอหน้าปรางทีไรทำไมชอบหาเรื่อง
ในปกครองของมาเฟีย ตอนที่ : 27 ฉันไม่ได้โง่
ตอนบ่ายในวันเดียวกันตู๊ด ตู๊ด ~( ว่าไง มีอะไรหรือเปล่า )"คุณกลับบ้านเวลาเดิมไหม"( อืม ก็คงเวลาเดิม )"ย่าชวนมากินข้าวที่บ้านน่ะ คุณมาได้หรือเปล่า"( ได้สิ เดี๋ยวฉันไป )"....." มะปรางเงียบ ไม่มีอะไรจะพูดต่อ เพราะปลายสายไม่ปฏิเสธอะไรเลย( จะเอาอะไรหรือเปล่า ฉันจะแวะซื้อไปให้ )"ไม่เอาหรอกค่ะ คุณเสร็จงานแล้วก็เลยมาเลยก็ได้ ปรางจะได้ไม่ต้องกลับไปทำกับข้าว"( อืม เดี๋ยวฉันไป แค่นี้นะ )"ค่ะ"การสนทนาระหว่างเธอกับเขามันก็ไม่ได้มีอะไรมากมายหรอก มีแค่นี้แหละ เหมือนภรรยาที่โทรตามสามีกลับมากินข้าวที่บ้านไม่มีผิดเลย การใช้ชีวิตของเธอและเขา มันก็ไม่ได้ต่างอะไรจากสามีภรรยาเช่นกัน แต่ความจริงแล้ว มันสวนทางกันอย่างกับรางรถไฟเลย"ปรางโทรหาเขาแล้วนะย่า เดี๋ยวเขาเสร็จงานแล้วจะขับรถมา""อืม...""ปรางเป็นหลานของย่า ทำไมย่าถึงสนใจเขามากกว่าปรางล่ะ""เขาเป็นคนดีนะ""......" มะปรางทำหน้านิ่ง เธอก็ไม่ปฏิเสธหรอก แต่อยู่มาจนถึงตอนนี้เธอก็ยังไม่ได้รู้จักนิสัยใจคอเขาเป็นอย่างดีเลย เขาเป็นคนยังไง นิสัยยังไง เธอยังไม่รู้ดีเลย รู้แค่ว่าเป็นคนที่ปากจัด พูดตรงไปตรงมา ชอบออกคำสั่ง ตกกลางคืนชอบลากเธอไปนอนด้วย แล้ว
Anda juga akan menyukai
