로그인공유
บทที่ 7
최신 업데이트:
2025-01-17 10:55:11เช้าวันต่อมาที่มหาวิทยาลัย
"เมื่อวานมึงไปส่งน้องถึงไหนวะ" ดัมมี่คือเพื่อนรักอีกคนของไต้ฝุ่นฐานะทางบ้านก็ดีพอสมควร
"จะไปส่งไหนล่ะ กูก็ไปส่งน้องที่บ้านน่ะสิ"
"จริงดิ" ที่ดัมมี่ถามออกมาแบบนั้น เพราะผู้หญิงมันยั่วทำไมเพื่อนถึงไม่จัดการเลย
"ยังไม่ถึงเวลา เดี๋ยวไก่ตื่น"
"ฮ่าา ฮ่าา กูว่าแล้วมึงคงไม่เอาน้องมาไว้บนหิ้งหรอก หุ่นนี้แม่งน่ากินฉิบหาย"
"หึ.." ไต้ฝุ่นก็คิดเหมือนกันกับดัมมี่เพราะว่าแอบมองสะโพกเธอบ่อยมาก คนอะไรหุ่นบางร่างน้อย เอวเป็นเอว สะโพกเป็นสะโพก หน้าอกก็น่าฟัด(ผู้ชายเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์ถ้าเห็นผู้หญิงสวยก็มักจะคิดแบบนี้)
"แต่เสียดายที่เป็นเด็กไอ้ขุนมัน มึงว่ามันจะได้กินบ้างหรือยังวะ"
และผู้ชายส่วนมากถ้าคุยกันมีไม่กี่เรื่องหรอก..หนึ่งในนั้นก็คือเรื่องผู้หญิง
"กูจะไปรู้กับมันเหรอ" ชายหนุ่มพูดออกมาแบบไม่พอใจมากที่เอ่ยชื่อคู่อริขึ้นมา
ไต้ฝุ่นไม่ค่อยมีความลับกับดัมมี่ มีเรื่องอะไรก็คุยกับเพื่อนคนนี้ได้ทุกอย่าง ไม่เว้นแม้แต่เรื่องบนเตียง
และดัมมี่ก็คือหนึ่งในทีมบาสนั่นเอง "คืนนี้เลี้ยงฉลองชัยชนะกันหน่อยดีไหม ที่เราเอาชนะไอ้พวกนั้นได้"
"แล้วแต่มึงเลย นัดพวกนั้นไว้แล้วกัน"
"มึงชวนน้องคนสวยไปด้วยดีไหมเผื่อจะได้เผด็จศึกเลย"
"กูไม่แน่ใจนะว่าน้องจะไปไหม แต่กูจะลองชวนดู"
"คุยอะไรกันอยู่" ระหว่างที่ทั้งสองกำลังคุยกันอยู่นั้น สุชาดาก็เดินเข้ามาสะก่อน
"เรื่องที่ผู้ชายคุยกันมีไม่กี่เรื่องหรอกจ้าคนสวย" ดัมมี่เป็นคนปากหวานแบบนี้ไม่เว้นแม้แต่เพื่อนสาวในห้องเดียวกัน
"หลบไปเลยไอ้ดัมมี่ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นนายนะ" แล้วสุชาดาก็รีบเดินเข้าไปนั่งข้างไต้ฝุ่น
"ฝุ่นรู้ไหมว่าฝุ่นเก่งมากเลย ตอนอยู่ในสนามเท่สุดๆ" สุชาดาแนบแก้มลงไปที่ไหล่ของเขา ที่จริงสุชาดาคิดจะชมตั้งแต่เมื่อวานนี้แล้ว แต่ไต้ฝุ่นออกไปกับมายมิ้นท์สะก่อน
12 : 10 น.
"กูสืบมาให้มึงแล้วน้องมายชอบมากินข้าวร้านนี้" ดัมมี่เชียร์อยากจะให้เพื่อนเผด็จศึกมายมิ้นท์ให้เร็วที่สุด ก็เลยลงทุนไปสืบด้วยตัวเอง
มันเป็นร้านอาหารที่อยู่แถวหน้ามหาวิทยาลัย ถ้าใครไม่ไปกินที่โรงอาหารก็จะออกมากินที่นี่กัน และมันคือที่ประจำของกลุ่มมายมิ้นท์
"กูเจอแล้วขอบใจมาก" ไต้ฝุ่นแกล้งเดินเข้าไปนั่งโต๊ะใกล้ๆ มายมิ้นท์
"รุ่นพี่มาทานข้าวร้านนี้ด้วยเหรอคะ " และมันก็ได้ผลเพราะมายมิ้นท์ทักขึ้นมาก่อน
"อ้าวน้องมาย มาทานข้าวกับเพื่อนเหรอครับ"
"ใช่แล้วค่ะ พี่ก็มาทานข้าวกับเพื่อนเหมือนกันเหรอคะ"
"สวัสดีครับสาวๆ พี่ชื่อดัมมี่นะเป็นเพื่อนไอ้ฝุ่นมัน" ดัมมี่รีบชิ่งแนะนำตัว
"พวกเราจำพี่ได้ พี่ก็เป็นหนึ่งในทีมบาส ชุดเดียวกับพี่ใต้ฝุ่นใช่ไหมคะ" ตอนนี้พวกเพื่อนๆ ของมายมิ้นท์เริ่มจะรุมดัมมี่บ้าง
"ดีใจจังเลยที่พวกน้องๆรู้จักพี่" ดัมมี่ทำเนียนเดินไปนั่งที่โต๊ะเดียวกับพวกสาวๆ และไม่ไปแค่คนเดียวยังชวนไต้ฝุ่นให้ไปนั่งด้วย
"พี่ขอนั่งด้วยคนได้ไหมจ๊ะ"
"ได้สิคะ" มายมิ้นท์รีบอนุญาตทันทีที่ไต้ฝุ่นขอ
"ขอบคุณครับ"
"พอดีว่าคืนนี้พวกพี่มีกินเลี้ยงกันที่ผับ พวกน้องๆสนใจไหมครับ" ดัมมี่เริ่มจะโปรยเสน่ห์ให้กับสาวๆ
"ดีจังเลยค่ะ อยากจะไปอยู่พอดีเลย"
"ใช่..พรุ่งนี้วันหยุดเราไปกันนะ ไปนะมาย" พวกเพื่อนๆ ของมายมิ้นท์ต่างก็ตื่นเต้น
และแล้วมันก็เข้าแผนของดัมมี่และไต้ฝุ่น เมื่อเห็นว่าพวกเธอก็อยากจะไปเหมือนกัน
"เราต้องขออนุญาตพ่อกับแม่ก่อน" มายมิ้นท์แกล้งทำเป็นเล่นตัว เพื่ออัพคุณค่าของตัวเอง ถ้าตอบตกลงไปเลยเหมือนกับจะง่ายเกินไป
19 : 00 น.
"ที่จริงมายไปเองก็ได้นะคะ รุ่นพี่ไม่น่าลำบากมารับแบบนี้เลย" วันนี้ชุดที่หญิงสาวใส่ออกไปท่องราตรีก็คือชุดเดรสสีดำสั้นเสมอหูเลยก็ว่าได้
"ไม่ได้ลำบากเลยครับ..น้องมายสวยมากรู้ตัวไหม" อันนี้เขาชมจากใจจริง เพราะวันนี้เธอสวยมาก สวยจนไม่อาจจะละสายตาไปจากเธอได้เลย
"ขอบคุณค่ะ" นั่นมันคือความตั้งใจของเธออยู่แล้ว ที่จะทำให้เขาตะลึง และแผนต่อไปเธอก็จะทำให้เขาหลงจนโงหัวไม่ขึ้น
"ให้พี่เข้าไปไหว้คุณพ่อคุณแม่ก่อนไหม" ชายหนุ่มพูดเพื่อเป็นมารยาทเฉยๆ ใจจริงเขาก็ไม่อยากจะแนะนำตัวหรอก เพราะแค่หวังอยากจะได้ตัวเธอ ไม่คิดจริงจังอะไร
"คุณพ่อยังไม่กลับเลยค่ะ อยู่แต่คุณแม่ แต่มายบอกคุณแม่ไว้แล้ว ไม่ต้องเข้าไปก็ได้ค่ะ" ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาที่เขาจะแนะนำตัว มายมิ้นท์คิดว่าต้องรออีกสักพัก
แล้วเขาก็พาเธอขับรถออกมา ส่วนพวกเพื่อนๆของเธอ ดัมมี่อาสาไปรับเอง
ณ. ผับหรูใจกลางเมืองกรุง
"ทำอะไรกันอยู่วะ ทำไมมาช้าจังเลย เพื่อนเขามารอตั้งนานแล้ว" ดัมมี่เห็นไต้ฝุ่นเดินเข้ามากับมายมิ้นท์ก็เลยพูดแซว
"จะทำอะไรล่ะ ก็ไปรับน้องที่บ้านน่ะสิ" ที่มาช้าก็เพราะขับรถไม่เร็ว เขาพูดคุยกับเธอมาตลอดทางเพื่อสานสัมพันธ์
"แล้วพวกเพื่อนๆ ของมายล่ะคะ" มายมินท์ถามดัมมี่ เพราะไม่เห็นกลุ่มเพื่อนของเธอที่โต๊ะนั้น
"โน่นไงจ๊ะ" ตอนนี้พวกเพื่อนๆ กำลังเต้นกันอย่างสนุกสนาน กับกลุ่มเพื่อนของไต้ฝุ่น
"พี่ว่าน้องมายมานั่งดีกว่าจ้า" ไต้ฝุ่นเรียกมายมิ้นท์ไปนั่งข้างๆ ตัวเอง
และมายมิ้นท์ก็ไม่ปฏิเสธเธอเดินเข้าไปนั่งแนบชิดกับเขา
"น้องมายชอบดื่มแบบไหนครับ" นั่งลงสักพักไต้ฝุ่นก็เริ่มจะชงเหล้า
"ขอโทษค่ะ มายไม่ค่อยชอบดื่มเท่าไร"
"ถ้างั้นพี่จะชงอ่อนๆ ให้แล้วกันนะครับ งานนี้ไม่ดื่มไม่ได้นะพี่โกรธจริงๆด้วย" แล้วไต้ฝุ่นก็ลงมือชงเหล้า
"ลองดื่มดูนะครับดื่มได้ไหม" พูดพร้อมกับส่งแก้วเหล้า ให้กับคนตัวเล็กที่นั่งอยู่ด้านข้าง
"ขอบคุณค่ะ" หญิงสาวยกเหล้านั้นขึ้นมาจิบพอเป็นจริต
"เป็นไงจ๊ะ ฝีมือพี่ชงพอได้ไหม"
"ได้ค่ะ"
สักพักเพื่อนของเธอที่เต้นกันอยู่ก็ได้เดินกลับมาที่โต๊ะ
"ฉันนึกว่าแกยังไม่มาสะอีก" เนยเดินเข้ามาก่อนแล้วก็ไปนั่งข้างๆ มายมิ้นท์
"ทำไมแกชงเหล้าอ่อนจังวะ" เนยพูดขึ้นเมื่อเห็นแก้วเหล้าของเพื่อนสีจืดชืด
"แกถามบ้าอะไร" มายมิ้นท์รีบสะกิดเพื่อนไว้แต่ก็ไม่ทัน
ที่จริงไต้ฝุ่นก็ได้ยินสิ่งที่เพื่อนของมายมิ้นท์พูด แต่เขาก็ทำเป็นเฉย เพราะตอนนี้รู้แล้วว่ามันคงเป็นมารยาของเธอที่แกล้งทำเป็นดื่มไม่เก่ง
พอนั่งดื่มไปได้สักพัก มือของไต้ฝุ่นก็เริ่มจะอยู่ไม่นิ่ง เขาค่อยๆ ยื่นมันพาดไปด้านหลังของคนตัวเล็กแบบเนียนๆ
แต่ก็ไม่มีใครสนใจต่างคุยกันสนุกสนาน
สักพักมายมิ้นท์ก็แกล้งทำเป็นเมา เธอค่อยๆ เอียงใบหน้าลงไปซบไหล่กว้างแบบมีจริต
"กลับบ้านไหมเดี๋ยวพี่ไปส่ง" ริมฝีปากหนากระซิบถามเบา ๆ ใกล้ริมฝีปากของอีกฝ่าย ถ้าตรงนั้นไม่มีใครอยู่ เขาคงจะจูบไปแล้ว เพราะตอนนี้เธอยั่วเขามาก จนความเป็นชายมันแข็งไม่รู้จะแข็งยังไงแล้ว
최신 챕터
ไต้ฝุ่น เมียชั่วคราว Ss2 บทที่ 75 ตอนจบ
[มหาวิทยาลัย]"จะไปไหน" พอเข้ามาถึงห้องเรียน หนามเตยก็เดินตรงไปที่โต๊ะเรียนเดิม โต๊ะที่ขอแลกกับกล้าหาญ"ก็ไปที่นั่งไง""มานั่งด้วยกันตรงนี้""จะบ้าเหรอนั่นมันที่ของกล้าหาญ""เดี๋ยวให้มันไปนั่งข้างหลัง""ไม่เอาเปลี่ยนมาครั้งหนึ่งแล้วจะเปลี่ยนกลับได้ยังไง" ว่าแล้วหญิงสาวก็เดินไปนั่งที่เดิม ..เพียงไม่นานอาจารย์ก็เดินเข้ามาในห้องในขณะที่นั่งเรียนอยู่เจ้าขุนก็มองกลับหลังบ่อยครั้งมาก"มึงเป็นอะไรนักหนาวะ" กล้าหาญซึ่งนั่งอยู่ด้านข้างก็ไม่เป็นอันเรียนไปด้วย พอเพื่อนมองกลับหลัง เขาก็ต้องได้มองตามแบบสงสัยว่าเพื่อนมองอะไร พอรู้แล้ว..แต่เวลาที่เจ้าขุนมองกลับไปอีกที เขาก็ต้องมองตามอีก..เพราะมันเป็นสัญชาตญาณ"กูว่ามึงย้ายเถอะว่ะ""ย้ายไม่ได้เดี๋ยวเมียด่า" ชายหนุ่มกระซิบพูดกับเพื่อนเบาๆ"มึงกลัวด้วยเหรอวะ""ใครบอกว่ากูกลัว..กูแค่เกรงใจ""นั่นแหละที่เขาเรียกว่ากลัว""มึงไม่เคยมีเมียมึงจะรู้ได้ยังไง""ด้านหลังช่วยสนใจอาจารย์หน่อยนะคะ" เพียงไม่นานอาจารย์ก็ส่งเสียงมา และเพื่อนๆ ที่นั่งอยู่ด้านหน้าต่างก็หันกลับมามองที่เจ้าขุนเป็นห่วงเพราะคนที่นั่งอยู่ข้างหนามเตยเป็นเพื่อนผู้ชาย"ไปไหนแล้ว""หาอะไร""ปา
ไต้ฝุ่น เมียชั่วคราว Ss2 บทที่ 74
คืนเดียวกันนั้น.."ไปอาบน้ำกัน" พอขึ้นมาถึงด้านบน เขาก็ชวนเธอ"จะอาบก็ไปอาบเองสิ""แน่ใจนะว่าลูกจะไม่คิดถึงพ่อ" ชายหนุ่มพูดด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์จริงด้วยถ้าเขากลับห้องไปมีหวังเราต้องได้ไปคุยกับชักโครกอีกแน่เลย หญิงสาวลืมไป เพราะวันนี้ไม่คลื่นไส้มาทั้งวัน จนถึงเวลานี้ก็มืดค่ำมากแล้ว"ไปด้วยกัน" มือหนาคว้าเอาคนตัวเล็กให้เดินตามมาที่ห้องของตัวเอง"ฉันไม่อาบกับคุณนะ" หญิงสาวพยายามจะหยุดไม่เดินตาม"ไม่อาบก็ไม่อาบ แต่ไปด้วยกัน" เขาไม่อยากจะปล่อยให้เธออยู่ห้องคนเดียว "รออยู่ตรงนี้" ชายหนุ่มเข้าไปอาบน้ำโดยไม่ปิดประตูห้องน้ำ ส่วนเธอก็ยืนหันหลังให้ ไม่กล้าหันไปมองเราต้องทำแบบนี้อีกนานแค่ไหนเนี่ย..ลูกนะลูก หญิงสาวบ่นพึมพำที่ต้องได้มายืนเฝ้าเขาอาบน้ำอยู่แบบนี้ตุ๊บ.."อะไร" คนตัวเล็กรีบหันเข้าไปดู เพราะได้ยินเสียง ทีแรกคิดว่าเป็นเสียงเขาล้ม แต่พอหันเข้าไปแล้วเธอต้องได้รีบหันกลับออกมาพร้อมกับใบหน้าที่แดงกล่ำ"ตกใจเหรอ มือผมไปถูกฝาชักโครก" ตอนที่เขากำลังเช็ดตัวอยู่นั้น มือได้ไปโดนฝาชักโครกที่เปิดอยู่มันก็เลยปิดลงมีเสียงดัง"อาบเสร็จหรือยัง""จะอายทำไมผมยังไม่อายเลย" เขารู้ดีว่าเธอคงจะอายตอนที่หันม
ไต้ฝุ่น เมียชั่วคราว Ss2 บทที่ 73
สายตาของทั้งสองจ้องมองซึ่งกันและกัน แบบไม่มีใครยอมหลบให้ใคร"ผมเห็นเจ้าของไม่ต้องการมันอีกแล้ว ก็เลยเก็บมันเอาไว้" เขาพูดในขณะที่ยังมองสบตาเธออยู่"คุณต่างหากที่ไม่ต้องการ" คำพูดนี้ มันได้ออกมาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลริน ของเจ้าของใบหน้าหวาน กว่าเธอจะตัดสินใจทิ้งมันได้ เพราะมันอยู่กับเธอมาตลอดระยะเวลาที่ใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศ"ผมขอโทษ ผมมันโง่เอง มีสมองแต่ไม่คิดไตร่ตรองให้ดี ว่าทำไมคุณถึงหายไปในวันนั้น""คุณยังรอฉันอยู่เหรอคะ""รอสิ ไม่ได้รอแค่วันนั้นนะ รอจนย้ายโรงเรียน ขนาดย้ายโรงเรียนแล้วผมยังให้คนขับรถพากลับมาเผื่อว่าคุณยังอยู่ที่เดิม" วันไหนที่มีแต่แม่บ้านและคนขับรถมารับ เขาชอบให้ผ่านไปทางโรงเรียนเดิม จอดรอดูว่าเธอจะออกมาจากในนั้นไหม..แต่ก็ไม่มี"วันนั้นพ่อกับแม่ของฉัน..ท่านทั้งสอง.." คำพูดของเธอมันถูกกลืนหายเข้าไป พร้อมกับเสียงสะอื้น"ผมรู้แล้ว..ถ้าผมรู้ว่าอะไรเกิดขึ้นกับคุณบ้าง และตอนนั้นคุณอยู่ที่ไหนผมจะตามไป" ถ้าเขารู้สักนิดว่าเธอไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ เขาจะไม่รีรอที่จะตามไปเลย"คุณไม่รู้เหรอคะว่าคุณตา.." ตอนนั้นเธอยังเด็กมาก ทำอะไรไม่ถูก อยากจะพูดอยากจะถามหาเขา แต่ก็ไม่รู้จะเริ่ม
ไต้ฝุ่น เมียชั่วคราว Ss2 บทที่ 72
"กลับมาแล้วเหรอลูก" เจ้าขาถามขึ้นเมื่อเห็นลูกชายเข้ามา"ครับ""มันจะรีบไปไหน แล้วมันมาจากไหน" ทศกัณฐ์ได้แต่มองตามหลังคนที่วิ่งขึ้นไปบนบ้าน แทบจะไม่รู้ว่าคนที่เข้ามาเป็นลูกชายของตัวเอง เพราะมองไม่ทัน"วันนี้วันเกิดของกล้าหาญค่ะ" เจ้าขาพูดพร้อมกับเอานมอุ่นๆ มาให้สามีได้ทาน เพราะเขาเพิ่งกลับมาจากที่ทำงาน"วันเกิดกล้าหาญ?" พอรู้ว่าวันเกิดเพื่อนสนิทของลูกชาย ทศกัณฐ์ก็ยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดู สองทุ่มกว่า?" ธรรมดาวันเกิดเพื่อน ถ้าไม่เช้าก็คงจะเป็นเย็นวันต่อไปถึงจะเห็นหน้าลูกชายโผล่กลับบ้าน"เห็นหนามขอเบอร์โทรไป สงสัยจะโทรตามมั้งคะ""โทรตามงั้นเหรอ?" มันยิ่งสร้างความงุนงงให้กับทศกัณฐ์ เพราะทั้งสองไม่มีทีท่าว่าจะเป็นมิตรกันเลยแกร่ก~ กลับมาถึงชายหนุ่มก็ตรงเข้าห้องของเธอ"หนาม" มองดูบนเตียงนอนไม่มี เขาก็เลยรีบเข้าไปดูในห้องน้ำ "เป็นยังไงบ้าง"พอเห็นเขาเข้ามาอาการคลื่นไส้เวียนหัวก็หายไปสิ้น หญิงสาวลุกขึ้นแบบหน้าบูดบึ้ง ไม่พูดไม่จาแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ"...?..." ชายหนุ่มงงกับท่าทาง..เนี่ยเหรอคนที่โทรตามเขากลับบ้าน อุตส่าห์ดีใจว่าเธอโทรหา แต่พอกลับมาหน้าตาของเธอไม่รับแขกเลยจะให้ยิ้มระรื่นได้ยังไง
ไต้ฝุ่น เมียชั่วคราว Ss2 บทที่ 71
เขานั่งเป็นเพื่อนเธออยู่แบบนั้นจนคิดว่าเธอนอนหลับสนิทแล้ว ถึงออกมาจากห้องเพื่อไปอาบน้ำออกไปอาบน้ำยังไม่เสร็จก็ได้ยินเสียงคนข้างห้องอาเจียน ชายหนุ่มรีบล้างตัว แล้วออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเดียวที่พันรอบท่อนล่างอยู่"ผมนึกว่าคุณหลับไปแล้ว" เขารีบเดินเข้าไปลูบหลังให้ "ออกหมดเลยเหรอ" ชายหนุ่มมองลงไปดูในชักโครก..อาหารที่เธอกินเข้าไปเมื่อตอนเย็นออกไปหมดเลย"คุณจะมองอะไรสกปรกจะตาย" หญิงสาวรีบกดน้ำให้ไหลลง"ไปที่เตียงดีกว่า" มือหนาโอบร่างบางให้เดินตามมาที่เตียง ถ้าเป็นเมื่อหลายชั่วโมงก่อนเธอคงจะไล่ตะเพิดเขาไปแล้ว แต่นี่..รู้แล้วว่าทำไมเวลาเขาอยู่ใกล้อาการพวกนั้นมันถึงหายไปใบหน้างามมองต่ำลงไปที่ท้องของตัวเอง ไอ้ตัวเล็กต้องแผลงฤทธิ์แน่"นอนก่อนนะเดี๋ยวผมขอไปเปลี่ยนเสื้อผ้า" จังหวะที่เขากำลังจะออกจากห้อง มือเรียวรีบคว้าแขนของเขาไว้"คุณจะกลับเข้ามาอีกไหม" หญิงสาวถามไปโดยที่ไม่ได้เงยหน้ามองใบหน้าหล่อคมยกยิ้มขึ้นเมื่อได้ยินคำถาม "มาสิ" ว่าแล้วเขาก็รีบออกจากห้องไปก่อนที่เธอจะเปลี่ยนใจไปไม่ถึงห้านาทีก็รีบกลับเข้ามา แต่ตอนนี้เธออยู่ในห้องน้ำ"หนาม"พอเห็นเขากลับมาเธอก็ออกจากห้องน้ำ ..หึ!!
ไต้ฝุ่น เมียชั่วคราว Ss2 บทที่ 70
ตุ๊บ!! เสียงเจ้าขุนถีบเก้าอี้ออกจากตรงที่กีดขวาง"เมื่อกี้เธอว่าอะไร" แล้วเขาก็เดินตรงเข้าไปหายี่หวา เพราะเมื่อสักครู่ที่ยี่หวาพูดแล้วเดินเข้ามาในห้องเขาได้ยินชัดเจน"เราพูดถึงเรื่องละครที่ดูกับแม่เมื่อคืนนี้" ยี่หวาหน้าเปลี่ยนสีเมื่อเห็นว่าเจ้าขุนเอาจริงสายตาคมจ้องมองแบบเอาเรื่อง จนเพื่อนในห้องรีบเข้ามาช่วยกันขวางไว้"ไม่เอาน่า ผู้หญิงนะ" กล้าหาญก็เข้ามาช่วยพูด ถึงแม้ยี่หวาจะแก้ตัวไปแต่ทุกคนที่อยู่ในห้องก็ได้ยินหมด..ที่เธอพูดว่าหนามเตยสำส่อน"ผู้หญิงแล้วไง สักแต่มีปากจะพูด" จบคำพูดเจ้าขุนก็ถีบเก้าอี้ที่อยู่ด้านข้างจนลมกระจายส่วนยี่หวา..ตอนนี้ถอยออกไปจนจะชนผนังห้อง ..ถ้าคนที่พูดเป็นผู้ชายสงสัยฟันคงได้ร่วงออกจากปาก แต่เจ้าขุนก็ยังไม่สงบ ดวงตาของเขายังจ้องมองพร้อมกับขาที่ก้าวเดินเข้าไป"พอแล้ว" หนามเตยเป็นคนพูดขึ้น..เขาถึงได้หยุดที่หยุดเพราะได้ยินเสียงคนห้ามเหมือนจะร้องไห้"หนาม" เจ้าขุนเดินกลับเข้ามาหาเธอส่วนพวกเพื่อนๆ กำลังเก็บสิ่งที่เขาทำกระจัดกระจายไว้หนามเตยไม่มองหน้าเจ้าขุนเลยด้วยซ้ำ เธอนั่งลงที่เก้าอี้ของตัวเอง จากที่คิดว่าจะเข้มแข็ง เพราะคนรอสมน้ำหน้าก็มีมาก แต่ตอนนี้มันเข้
