Chapter 15

“ถ้าผมไม่ปล่อยล่ะ คุณจะทำยังไงคุณเปรม” ไม่ใช่แค่ถามแต่ยังกวาดสายตา ซึ่งไม่ปิดปังซ่อนเร้นความรู้สึกภายในกวาดมองไปทั่วร่างงามอีกระรอก สบกับนัยน์ตากลมโตซึ่งเบิกกว้างอย่างเริ่มจะรู้ตัวเองแล้วว่ากำลังตกอยู่ในสถานการณ์ใด

“ผมชักอยากรู้เสียแล้วซิ ปากที่มันขยับด่าว่าไม่ยอมหยุดนี่จะแสบอย่างกับพริกหรือจะหวานอย่างน้ำผึ้ง อกคุณจะนุ่มน่าสัมผัสอย่างที่เห็นหรือเปล่า” เต็มสิบพูดพลางมองกายอรชรด้วยสายตาร้อนแรง

เปรมมิกาอ้าปากค้าง แทบไม่กล้าหายใจด้วยซ้ำเพราะกลัวอกนุ่มๆ จะเสียดสีกับอกกว้างซึ่งโน้มลงมาจนจะแนบชิดเป็นเนื้อเดียวกัน สมองเริ่มทำงานช้าจนต้องทวนคำพูดอีกฝ่ายซ้ำ ถึงได้เข้าใจว่าเต็มสิบจะจูบและจะจับ...

“แก...ไอ้ตัวเหม็น ฉันจะฟ้อง...ฉันจะฟ้องพี่ใหญ่ นายรังแกฉัน” อึ้งอยู่เป็นนาน กว่าที่เธอจะหาเสียงของเองเจอแล้วตวาดแวดออกไป แต่อีตาดำอย่างกับถ่านก็ยังจะมองร่างเธอตาวาวอีก มันน่านักน่าจะทิ่มลูกกะตาให้บอดเลย มองอะไรยะไอ้โอเลี้ยง ไม่เคยเห็นอกอวบน่าสัมผัสแบบนี้มาก่อนหรือไงหา...

 เปรมมิกาหน้าร้อนผ่าวจรดลำคอ ซึ่งเธอคิดว่ามันคงจะแดงปลั่งยิ่งกว่าผลเชอรี่แล้วละ อยากยกมือปิดอกอวบทว่าส่วนหนึ่งเพราะมือถูกจับตรึงเอาไว้ และอีกส่วนก็ถ้าเธอปิดบังหรือทำท่าสะบัดสะบิ้งเอียงอาย อีตาดำปากเสียนี่ก็เอามาว่าเธอได้อีกนะซิ

“หือ...ผมนี่นะ...รังแกคุณ” ชี้มือเข้าหาตัวเองก่อนจะชี้ใส่อีกฝ่าย คิ้วเข้มเลิกขึ้นสูง

“ผมรังแกอะไรคุณตรงไหนกัน มีแต่คุณนั่นแหละที่ทำเอาผมนี่ช้ำไปหมดทั้งตัวแล้ว คุณดูแขนผมสิ คุณเล่นฟ้อนนิ้วใส่เสียจนลายพล้อยยิ่งกว่าลายทางแมวอีก” เต็มสิบพาแขนล่ำส่วนที่อยู่นอกเหนือจากแขนเสื้อซึ่งพับและเลิกขึ้นเหนือศอกมาชูตรงหน้าอีกฝ่าย

“ก็ดี สมน้ำหน้าแล้ว ใครใช้ให้นายมายุ่งวุ่นวายกับชีวิตของฉันละ ให้ถอยไปตั้งแต่ต้นก็ไม่ยอม ยังจะมากอดฉันอยู่อีก ปล่อยได้แล้วไหมละ ถอยไปเลยนะไอ้ไม่เต็มสิบ” เปรมมิกาค่อย ๆ ดึงมือออกจากการเกาะกุม ทาบบนบ่ากว้างและผลักไม่แรงเท่าไหร่ ก็แหม...มันอุ่นดีนี่น่ายามถูกอีตาไม่เต็มสิบเบียดอยู่

เฮ้ย!! บ้าแล้ว เธอคิดอะไรนี่ จะมารู้สึกแปลก ๆ กับอีตาดำหน้าเหมือนโจร แถมปากเสียนี่อีกได้ยังไงกัน โอ้ย! อยากจะบ้าตาย เธอเพี้ยนขนาดนี้แล้วเหรอเนี่ย

 “โธ่...นึกว่าผมอยากกอดคุณนักหรือไง ตัวก็นะ...อย่างนั้นแหละ ไม่เห็นจะมีเนื้อมีหนังตรงไหนเลย กอดไปทีก็เจอแต่กระดูก ทิ่มจนเจ็บไปหมดแล้ว” เพราะท่องเอาไว้ในใจตลอดเวลา

‘น้องสาวผู้มีพระคุณ’

ทำให้เต็มสิบคลายความรู้สึกภายในกายลงได้อย่างง่ายดาย แต่ถึงจะอย่างนั้นก็ยังหลงเหลือฝุ่นควันให้หัวใจยังเต้นแรงเร็วอยู่ไม่น้อย

“ไอ้...ไอ้ปากเสีย ว่าฉันแบบนี้ได้ไงยะ ฉันออกจะอวบอัดเต่งตึง นายนั่นแหละตาถั่ว” เธอไม่ชอบให้ใครมาท้าทายเสียด้วย ยิ่งคนพูดเป็นคนซึ่งเธอไม่ชอบขี้หน้าอย่างเต็มสิบด้วยแล้ว บอกว่าไม่ชอบเธอ ไม่ชอบรูปร่างของเธอนะหรือ เดี๋ยวแม่ทำให้เปลี่ยนใจให้ได้คอยดูละกัน

“ว่าแต่...ที่พูดมานะแน่ใจนะพี่เต็มขา...ไม่ได้อยากจับตรงนี้ของฉัน” นอกจากจะเรียกชื่ออีกฝ่ายเสียหวานเชื่อมราวกับใครทำน้ำตาลหกรดลงไปแล้ว เปรมมิกายังนำเอาฝ่ามือใหญ่มาวางบนทรวงอวบเต่งตึง ก่อนยกแขนกลมกลึงราวกับท่อนลำเทียนพาดบนบ่ากว้าง นิ้วเล็กสอดเข้าไปในคอเสื้อยืด ลูบไล้ต้นคอแผ่วเบาเชื่องช้าเรื่อยไปจนถึงเส้นผมนุ่มๆ

นัยน์ตากลมโตเป็นประกายพราวพร่างระยับ เมื่อเป็นถึงความอายจนสีผิวที่เคยด้ำดำแดงระเรื่อขึ้น

โอ๊ะโอ่! อีตาไม่เต็มสิบอายเป็นกับเขาด้วยหรือนี่ แหม...เสียดายที่เธอเพิ่งจะรู้ แต่ก็ไม่เป็นไรนับจากนี้ไป เธอรู้แล้วว่าจะเล่นงานเต็มสิบเช่นไร เปรมมิกายิ้มกริ่ม เมื่อได้รับรู้จุดอ่อนของศัตรูคู่แค้น

“แล้วก็ไม่อยาก...จูบฉัน” หญิงสาวเอ่ยถามเสียงกระเส่า ใช่ว่าเธอจะไม่รู้สึกรู้สากับการใกล้ชิดเสมือนมีกระแสไฟฟ้าไหลแล่นจากมือหนาร้อนทำให้สองร่างเหมือนกับประจุขั้วบวกกับขั้วลบที่สปาร์คกัน แต่การได้เอาคืนเต็มสิบทำให้เธอยอมลืมคิดเล็กคิดน้อย เรื่องการถูกอีกฝ่ายจับต้องและเห็นสัดส่วนเรือนกาย  

แก้มนุ่มป่องออก ปากอวบอิ่มยู่ยื่นไปด้านหน้า ก่อนจะคลี่ยิ้มราวกับดอกไม้คลี่กลีบบอบบางแย้มบาน “ว่าไงคะพี่เต็มขา ไม่อยากทำอย่างที่ฉันว่าจริงหรือคะ” แพขนตายาวงอนกระพริบถี่รัวราวกับผีเสื้อโบยบิน “ไม่อยากจูบฉันจริงๆ หรือคะพี่เต็มขา” เธอถามซ้ำน้ำเสียงเซ็กซี่ยั่วยวน

“ไม่!!” เสียงปฏิเสธไม่เข้มแข็งพอ ศีรษะจึงสะบัดส่ายสำทับอีกครั้ง เสียงของหัวใจเต้นตึกตัก ๆ ดังก้องในโสตประสาท ตอนแรกที่ได้สัมผัสและได้เห็นนะกายสาวนะ เขาก็อยากทำอย่างที่อีกฝ่ายพูดอยู่หรอก ทว่าเมื่อพยายามท่อง ‘น้องสาวผู้มีพระคุณ’ อารมณ์ทุกอย่างก็ค่อยมอดดับลงไปนะซิ แล้วตอนนี้...น้ำลายเหนียว ๆ ไหลติดลำคอ มือซึ่งถูกจับไปวางอยู่บนก้อนเนื้อนุ่มหยุ่นแข็งทื่อไม่กล้าขยับ

‘บ้าจริง! นี่เขาจะมาตกม้าตาย เพราะยายตัวแสบที่แปลงร่างเป็นยายจอมยั่วหรือไงกันนี่’

“แน่ใจหรือคะพี่เต็มขา” เปรมมิกาถามด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานและเซ็กซี่ นิ้วยาวเรียวลากไล้บนต้นคอแกร่งแผ่วเบา

“ทำไมฉันถึงได้รู้สึกว่าปากกับใจของพี่ไม่ตรงกันละคะ สายพี่ไม่ได้บอกกับฉันอย่างนั้นเลยนะ มันบอกว่า พี่อยากจูบ อยากเห็นร่างฉันแล้วก็อยากสัมผัสไปทั่วเลยนะ เอาซิคะ...ฉันไม่ว่าหรอก ถ้าพี่จะทำอะไรนิด ๆ หน่อย ๆ ” หญิงสาวยื่นเรียวลิ้นออกมาไล้กลีบปากนุ่มเพื่อยั่วยวนอารมณ์คนตัวใหญ่