เข้าสู่ระบบ🔥ไฟราคะ🔥
บทที่ 01
แลมโบร์กินีคันหรูรุ่นใหม่ล่าสุดที่มีเพียงไม่กี่คันในโลก จอดสนิทอยู่หน้าคฤหาสน์หลังใหญ่ ชายหนุ่มเดินถือช่อดอกไม้ที่พึ่งซื้อมาสดๆร้อนๆ ก่อนจะเดินเข้าไปในบ้านหญิงสาวที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนสาวของชายหนุ่ม ชาตรีเดินเข้าไปในบ้านก่อนจะถามแม่บ้าน
"กิ่งเหมยอยู่มั้ยครับ" ชายหนุ่มถามหญิงวัยกลางคนที่กำลังเดินผ่าน
"อ้อ คุณหนูอยู่บนห้องค่ะคุณชาตรี" ป้านวลบอกกล่าวชายหนุ่มอย่างสนิทสนม เธอรู้จักเขา เพราะเขามาหาหญิงสาวบ่อยๆ
" ขอบคุณครับ"
..ว่าจบชายหนุ่มก็เดินขึ้นบันไดไปยังห้องส่วนตัวของหญิงสาว ก่อนจะเปิดประตูเข้าไปเห็นร่างบางกำลังนั่งแต่งหน้าอยู่
"ทำอะไรอยู่ครับ หืม" ชาตรีเดินเข้าไปสวมกอดหญิงสาวจากด้านหลังก่อนจะหอมแก้มเธอฟ่อดใหญ่
"อุ้ย.. ชาคะ อย่าค่ะ เหมยแต่งหน้าอยู่นะ" เธอเอ็ดแฟนหนุ่มอย่างไม่จริงจังนัก มือบางหยิบลิปสติกสีแดงสด บรรจงทาที่ริมฝีปากอวบอิ่ม ก่อนจะปัดแก้มเบาๆเป็นลำดับสุดท้าย
"แฟนใครเนี่ย สวยจัง หอมด้วย" ว่าแล้วก็ก้มลงหอมแก้มหญิงสาวอีกฟ่อดอย่างห้ามใจไม่อยู่
"ปากหวานนะคะเนี่ย" หญิงสาวหยิกแก้มชายหนุ่มอย่างหยอกล้อ
"นี่ครับ..ดอกไม้สวยๆคู่กับคนสวยๆ" ชาตรียื่นช่อดอกไม้ให้หญิงสาว เธอรับช่อดอกไม้ไปก่อนจะก้มลงสูดกลิ่นหอม
"อื้อ หอมชื่นใจจังเลยค่ะ" เธอฉีกยิ้มกว้างให้ชายหนุ่ม
"อยากรู้ความหมายของมันมั้ย" ชายหนุ่มถามหญิงสาว
"อะไรหรอคะ" กิ่งเหมยรอฟังคำตอบ
"หญิงผู้เป็นที่รักสุดหัวใจไงครับ" เขาก้มลงจุมพิตที่ปากบางอย่างแผ่วเบา
"แหม่ ชาก็.. หวานเป็นเหมือนกันนะคะเนี่ย"
"เฉพาะกับเหมยคนเดียวครับ" ชายหนุ่มยิ้มกริ่ม
"แล้วนี่จะพาเหมยไปไหนคะ"
"ไปดูหนังครับ..ต่อด้วยดินเนอร์มื้อค่ำที่ดาดฟ้าดีมั้ย"
"เอ้~ เนื่องในโอกาสอะไรน๊าา" หญิงสาวเย้าแหย่ชายหนุ่มอย่างน่ารัก
"ครบรอบสองปีไงครับ" ชาตรีเอ่ยบอกแฟนสาว เขากับเธอคบกันมาได้สองปีแล้ว และวันนี้ก็เป็นวันครบรอบ
"น่ารักที่สุดเลย จำได้ด้วย" เธอกอดเอวอ้อนชายหนุ่มก่อนจะหอมแก้มสากฟ่อดใหญ่
"ผมชักไม่อยากไปไหนแล้วสิ" ชาตรีบอกหญิงสาว แววตาสื่อความหมาย
"คนบ้า!"
"ฮ่าๆๆ"
กิ่งเหมยต่อว่าแฟนหนุ่มอย่างไม่จริงจังนัก ก่อนจะหมุนตัวไปใส่เสื้อผ้า ชาตรีมองตามร่างบางของแฟนสาวไป เขารักเธอมาก เธอไม่เคยทำให้เขาเสียใจหรือรู้สึกไม่ดีเลย ยิ่งรู้จักเธอยิ่งรักมากขึ้นทุกวัน..ไม่นานหญิงสาวก็เดินออกมาด้วยชุดเดรสเกาะอกสีฟ้าคราม ก่อนจะหยิบกระเป๋าเดินมาหาชายหนุ่ม
"คุณสวยจัง" เขาเอ่ยชมแฟนสาวไม่หยุด
"รู้แล้วค่า ไปกันเถอะ"
..กิ่งเหมยควงแขนชาตรีก่อนจะขึ้นรถแลมโบร์กินีของชายหนุ่ม โดยมีเขาเปิดปิดประตูให้ดุจเจ้าหญิง ร่างสูงวิ่งอ้อมไปฝั่งคนขับ ก่อนจะขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว.. เขาพาเธอมาที่ห้างสรรพสินค้าดังแห่งหนึ่ง ชาตรีพาหญิงสาวเดินไปที่หน้าโรงหนัง
"ดูเรื่องอะไรดี" ชายหนุ่มถามหญิงสาว
"ไม่รู้สิคะ ชาอยากดูเรื่องอะไรล่ะ"
"อเวนเจอร์สดีมั้ย บู๊ แอ็คชั่น" ชายหนุ่มชี้ไปที่บอร์ดหนัง อีกครึ่งชั่วโมงก็เริ่มฉาย
"ไม่เอาอ่ะ เหมยไม่ชอบ..เอาเรื่องนี้ดีกว่า The Lucky One " หญิงสาวชี้ไปที่บอร์ดหนังรักโรแมนติก
"อีกตั้งชั่วโมงหนึ่งเลยนะ" เขาเตือนหญิงสาว เมื่อเหลือบดูเวลาฉายหนัง
"ก็ไปเดินช๊อปปิ้งรอสิคะ" เธอหันไปบอกแฟนหนุ่ม
"ก็ได้ครับ" ชายหนุ่มบอกหญิงสาว วันนี้เขาตามใจเธอทุกอย่าง ไม่สิ..ตามใจเธอมาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว
ชายหนุ่มเดินตามหญิงสาวที่เดินจ้ำอ้าวเข้าร้านรองเท้า กิ่งเหมยดูรองเท้าหรูราคาแพง เธอหยิบมาลองสองสามคู่
"สวยมั้ยคะ" เธอถามแฟนหนุ่มพลางใส่ให้เขาดู
"เหมยใส่อะไรก็สวยครับ" เขายิ้มให้หญิงสาว
"งั้นฉันเอาสามคู่นี้เลยค่ะ" เธอหันไปบอกพนักงาน ก่อนที่จะเดินไปจ่ายเงิน ชาตรีหยิบบัตรเครดิตส่งให้หญิงสาว
"ว้าวว ใจดีจัง" เธอรับบัตรเครดิตมาก่อนจะยื่นหน้าไปหอมแก้มชายหนุ่ม
หลังจากซื้อรองเท้าเสร็จเธอก็เดินดูเสื้อผ้า ได้มาสี่ชุด ก่อนจะเข้าไปในร้านเครื่องสำอางยี่ห้อดัง
"หูยย คอลแลคชั่นใหม่อ่าา สวยจัง" เธอแววตาเป็นประกายเมื่อเห็นเครื่องสำอางยี่ห้อดังจากฝรั่งเศส
"อยากได้ก็เอาสิ "
"แต่มันแพงนะตั้งสามหมื่นแน่ะ" เธอบอกแฟนหนุ่ม แต่ในใจอยากได้มาก
"เอาเลย ผมซื้อให้"
"ชาน่ารักที่สุดเลย เหมยรักชาจัง" เธอจุฟแก้มเขาหลายๆที ก่อนจะเอาเซ็ทเครื่องสำอางค์ ไปคิดเงิน
"ไปกันเถอะ ได้เวลาฉายหนังแล้ว" เขาบอกแฟนสาวเมื่อเหลือบมองนาฬิกาบอกเวลาครบชั่วโมงแล้ว
"ค่ะ"
ชาตรีหิ้วของไปฝากไว้กับพนักงานก่อนจะเดินไปซื้อตั๋วแล้วเข้าไปนั่งที่ กิ่งเหมยถือป็อปคอน และแปปซี้เข้าไปในโรงหนัง หนังเริ่มฉายแล้ว เธอนั่งดูไปเรื่อยๆ เสียน้ำตาไปหลายฉาก ส่วนชาตรีนั่งหลับเป็นที่เรียบร้อย กิ่งเหมยเขย่าตัวแฟนหนุ่มเบาๆ
"ชา..ชาคะ"
"อ้าว หนังจบแล้วหรอ" เขาถามพลางอ้าปากหาว
"อะไรกัน พาเหมยมาดูหนังแต่ตัวเองมานั่งหลับเนี่ยนะ" หญิงสาวต่อว่าชายหนุ่มอย่างแง่งอน
"ผมขอโทษครับ แอร์มันเย็นเลยเคลิ้มหลับไปหน่อย อย่างอนนะครับ" เขาแก้ตัวไปงั้นแหละ จริงๆเขาไม่ชอบหนังรักโรแมนติกอะไรแบบนี้เลย
"ก็ได้ค่ะ ถ้าวันนี้ชาเลี้ยงข้าวเหมย"
"ไม่มีปัญหาครับคุณผู้หญิง เราไปดินเนอร์กันดีกว่า"
ชาตรียื่นแขนให้หญิงสาวควง ก่อนจะพากันเดินออกจากโรงหนัง ชาตรีพาแฟนสาวมาที่ร้านอาหารหรูแห่งหนึ่ง เขาจองโต๊ะไว้เรียบร้อยแล้ว
"เอ๋? ทำไมไม่มีคนเลยคะ" กิ่งเหมยถามแฟนหนุ่มอย่างแปลกใจ ทำไมถึงไม่มีคนเลย
"ผมเหมาทั้งดาดฟ้าเลย เพื่อวันพิเศษของเราไงครับ"
"จริงหรอ"
.. หญิงสาวถามอย่างดีใจ ดีเหมือนกันเธอชอบความเป็นส่วนตัว ชายหนุ่มพาเธอเดินไปนั่งที่เก้าอี้ก่อนจะพยักหน้าให้พนักงาน ไม่นานนักอาหารที่สั่งไว้ก็มาเสริฟ
"ว้าวว มีแต่ของโปรดเหมยทั้งนั้นเลย ชาน่ารักที่สุด" เธอยิ้มจนตาหยีก่อนจะหยิกแก้มชายหนุ่มอย่างน่ารัก
"ทานสิครับ อร่อยน๊า" ชายหนุ่มตักกับข้าวให้หญิงสาว
"ขอบคุณค่ะ"
..ทั้งสองคนนั่งกินไปเรื่อยๆ ชาตรดีดนิ้วเปาะ ก่อนที่นักดนตรีจะบรรเลงเพลง เสียงไวโอลินเพราะๆ ดังขึ้น
"หืออ มีเซอร์ไพรส์ด้วยหรอเนี่ย" กิ่งเหมยหันไปถามแฟนหนุ่มอย่างดีใจ เธอชอบที่เขาเอาใจใส่เธอเป็นอย่างดี.. สักพักของหวานก็มาเสริฟ
"อ่ะ..กินนี่" ชาตรีตักเค้กป้อนหญิงสาว ก่อนจะส่งยิ้มให้เธอ
..กิ่งเหมยกินเค้กไปก็รู้สึกว่ามีอะไรอยู่ในเนื้อเค้ก เธอหยิบออกมาดู ก่อนจะเห็นว่าเป็นแหวนเพชรเม็ดงาม เธอมองหน้าชายหนุ่มอย่างอึ้งๆ
"สุขสันต์วันครบรอบ..แต่งงานกันนะครับ" ชาตรีคุกเข่าลงต่อหน้าหญิงสาว เธอน้ำตาไหลพรากด้วยความดีใจ ก่อนจะพยักหน้า
"ค่ะ แต่ง" เธอพุ่งกอดเขาอย่างดีใจ ก่
อนที่ชาตรีจะหยิบแหวนมาสวมที่นิ้วนางให้เธอ
"ผมรักเหมยนะ" เขาก้มลงจูบที่หลังมือหญิงสาว
"เหมยก็รักชาตรีค่ะ" เธอพุ่งเข้าไปกอดเขาอย่างแนบแน่น..
🔥 ไฟราคะ 🔥บทที่ 25หลายวันต่อมาเขมิกาอยู่แต่บ้านไม่ได้ออกไปไหน เธอปิดเครื่องมาโดยตลอด ร้านดอกไม้ก็ปิด เหมือนเธอต้องการตัดขาดทุกอย่าง อยากอยู่โลกส่วนตัวสักพัก หญิงสาวนั่งพรวนดินที่สวนหลังบ้าน เธอออกไปซื้อดอกไม้มาปลูกเพื่อผ่อนคลายความทุกข์ร่างบางนั่งปลูกดอกไม้เป็นสวนหย่อมเล็กๆ ดอกไม้ที่เธอเลือกปลูกคือดอกทานตะวัน ความหมายมันลึกซึ้งดี เธอชอบ เขมิการดน้ำตามเป็นลำดับสุดท้าย หญิงสาวลุกขึ้นก่อนจะปัดดินที่เปื้อนมือ จู่ๆ เธอก็รู้สึกหน้ามืด มันเวียนหัวจนเธอแทบทรงตัวไม่อยู่ พรึ่บ! จอดับเขมิกากระพริบตาถี่ๆ เพื่อให้ชินกับแสงสว่าง กลิ่นยาดมลอยเตะจมูก เธอมองไปรอบๆ เห็นพ่อแม่ เขมิกรและเคนยืนรายล้อมเธออยู่ "โอ้ะ.. เขมเป็นอะไรคะ" เธอนั่งพิงหัวเตียงโดยมีเคนช่วยประคอง "เขมเป็นยังไงบ้างลูก" แขไขลูบหัวหญิงสาวอย่างเป็นห่วง ตอนที่เห็นเขมิกาเป็นลมอยู่สวนหลังบ้านเธอตกใจมาก"ไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ " เธอโคลงศีรษะเล็กน้อยเมื่อรู้สึกมึนๆ"ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วลูก พ่อเป็นห่วงแทบแย่" "พี่เขมไปหาหมอดีกว่ามั้ยคะ" เขมิกรบอกเธอด้วยความเป็นห่วง"พี่โอเคแล้ว ไม่เป็นอะไรมากหรอก เมื่อเช้าสงสัยแดดแรง เลยหน้ามืดอ่ะ" เธอหันไ
🔥 ไฟราคะ 🔥บทที่ 24ร่างบางเดินเข้าบ้าน ก่อนจะเห็นพ่อแม่และน้องของเธออยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา เธอยิ้มออกมาอย่างดีใจ"พี่เขม!!" เขมิกรเรียกพี่สาวเสียงดังก่อนจะรีบวิ่งเข้ามากอดผู้เป็นพี่ด้วยความคิดถึง"เขม มายังไงลูก แล้วชาตรีล่ะ มาด้วยรึเปล่า" แขไขและมานพเดินเข้ามาหาหญิงสาวที่หอบหิ้วกระเป๋าเสื้อผ้ามาด้วย"ไปนั่งคุยกันข้างในปะ" มานพเอ่ยก่อนที่ทุกคนจะเดินไปนั่งที่โซฟา เขมิกายกมือไหว้สวัสดีพ่อและแม่ นี่เป็นการกลับบ้านในรอบสองเดือนหลังจากที่เธอแต่งงานไป"เป็นยังไงบ้างลูก" แขไขกอดบุตรสาวด้วยความคิดถึง เขมิกาก็กอดตอบ เธอคิดถึงพ่อแม่เหลือเกิน"เขมสบายดีค่ะ พ่อกับแม่ล่ะค่ะ" "พ่อกับแม่สบายดีจ้ะ" "แล้วตาชาตรีไม่มาด้วยหรอลูก แล้วทำไมเก็บเสื้อผ้ามาแบบนี้ ทะเลาะกันหรอลูก" มานพเอ่ยถามเขมิกา ทุกคนต่างจ้องมองเธอรอคอยคำตอบ"เอ่อ..ปะ..เปล่าค่ะ ไม่ได้ทะเลาะกัน ช่วงนี้พี่ชาตรีงานยุ่งมากๆค่ะ ไม่ค่อยมีเวลา เขมเหงาก็เลยอยากกลับมาอยู่กับพ่อและแม่ก่อนไงคะ" เธอส่งยิ้มก่อนจะกอดอ้อนผู้เป็นพ่อ"จริงนะลูก ไม่ใช่โกหกพ่อนะ" "จริงๆค่ะ..อะไรกันเขมไม่อยู่แค่เดือนสองเดือนทุกคนก็ลืมเขมแล้วหรอคะ มันน่าน้อยใจจริงๆ " เขม
🔥 ไฟราคะ 🔥บทที่ 23หลังจากที่ประชุมเสร็จในเวลาสองชั่วโมงเต็ม ร่างสูงสมชายชาตรีก็เดินกลับห้องรองประธาน เขาเอนหลังพิงเก้าอี้ พลางหลับตาลงอย่างเมื่อยล้า "เสร็จแล้วหรอคะ" เสียงหวานใสเอ่ยทักขึ้น"เฮ้ย! เหมย.. เหมยมาตั้งแต่เมื่อไหร่" ชาตรีหันไปมองหญิงสาวอย่างตกใจ ไม่คิดว่าเธอจะรออยู่ที่นี่ "เหมยโทรถามเลขาคุณค่ะ พอใกล้ประชุมเสร็จ เหมยก็รีบมาเลย อย่าลืมนัดของเราสิคะ" กิ่งเหมยเดินนวยนาดเข้ามาหาชายหนุ่ม ก่อนจะขึ้นคร่อมชาตรีไว้ มือเรียวยกโอบรอบลำคอแกร่ง ก่อนจะซบใบหน้าลงที่แผงอกล่ำสันของชาตรี"เอ่อ เหมย ลุกก่อนนะ มันที่ทำงาน ใครมาเห็นจะดูไม่ดี" ชาตรีพยายามดันเธอออกห่าง แต่หญิงสาวยังคงเกาะแน่น"ชาตรีคะ... คุณรู้มั้ยว่าคุณเปลี่ยนไปมากเลยนะคะ คุณไม่ใส่ใจเหมยเหมือนเมื่อก่อน..คะ..คุณห่างเหินกับเหมย ฮึก~ " น้ำตาเธอไหลรินอาบใบหน้า มันไม่ใช่การเสแสร้ง หากแต่มันกลั่นออกมาจากความรู้สึกของเธอจริงๆ "มะ..เหมย" ชาตรีเอ่ยเรียกเธอเสียงแผ่ว น้อยนักที่กิ่งเหมยจะร้องไห้ ความผิดมาจากเขาเองที่ละเลยเธอ มือหนาโอบกอดเธอไว้ ก่อนจะก้มลงจุมพิตที่หน้าผากเธออย่างแผ่วเบา"..ฮืออ~~ " เธอซบใบหน้าลงกับอกแกร่งก่อนจะร้องไห้อ
🔥 ไฟราคะ 🔥บทที่ 22ร่างบางตื่นนอนในช่วงสายของวันใหม่ เธอเหลือบมองมือหนาที่พาดเอวบางของเธอไว้ เขมิกาจ้องใบหน้าเนียนใสของชายหนุ่มที่เริ่มรกรุงรังจากไรหนวดเนื่องจากเขาไม่มีเวลาดูแลตัวเอง เธอยกมือขึ้นลูบใบหน้าเขาอย่างแผ่วเบา"คุณคิดถึงฉันจริงๆหรอคะ" เป็นคำถามที่ไม่ได้ต้องการคำตอบ เธอเพียงพึมพำราวกับไม่อยากจะเชื่อว่านี่คือเรื่องจริง เขามาหาเธอในรอบหลายวันที่ผ่านมา "คิดถึงสิ.." จู่ๆ ชาตรีก็ลืมตาขึ้นมาก่อนจะเห็นใบหน้าหวานใสเบิกตากว้างอย่างตกใจ ไม่คิดว่าเขาจะตื่น มือหนากระชับกอดเธอแน่น"อะ..เอ่อ..คะ..คุณตื่นนานแล้วหรอคะ" เขมิกาถามเขาออกไป ใบหน้าเธอแดงเรื่อราวกับลูกตำลึงสุข เมื่อคิดถึงเหตุการณ์เมื่อคืน เธอก้มหน้าหลบตาเขาอย่างเอียงอาย"หึหึ ก็พอจะได้ยินใครบางคนพูดแหละ" ชาตรียิ้มที่มุมปากเบาๆ เวลาเธอเขินช่างน่ารักเสียจริง "เอ่อ.. ฉะ..ฉันมีงานค้างไว้ ฉันขอตัวก่อนนะคะ" เขมิกาลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะถูกรวบกอดจากด้านหลัง"นี่เขม.. เธอเรียกฉันว่าพี่ได้มั้ย แล้วแทนตัวเองว่าเขม มันดูน่ารักกว่าแทนตัวเองว่าฉันเยอะเลยนะ" ชาตรีหอมแก้มหญิงสาวฟ่อดใหญ่อย่างอดใจไม่ไหว"จะดีหรอคะ..คุณ.." นิ้วเรียวแตะปากหญิงสาวเป
🔥 ไฟราคะ 🔥บทที่ 21 ร่างบางนั่งจัดดอกไม้อยู่ที่ร้าน Flower Love ในรอบหลายสัปดาห์ที่ผ่านมาเธอไม่ได้เข้ามาที่ร้านเลย วันนี้เธอจึงเข้ามาดูความเรียบร้อยเนื่องจากมีออเดอร์เข้ามา นับตั้งแต่วันนั้นชาตรีก็ไม่กลับบ้านเลย ผ่านมาเป็นสัปดาห์แล้ว เธอไม่รู้ว่าเขาไปไหน..กรุ๊งกริ๊งๆ เสียงโมบายหน้าร้านดังขึ้นก่อนจะตามมาด้วยใบหน้าหวานใสของหญิงสาวที่วิ่งมากอดผู้เป็นพี่อย่างแนบแน่นด้วยความคิดถึง"คิดถึงพี่เขมจังเลย ไม่เห็นกลับบ้านบ้างเลยนะคะ" เธอกอดเอวพี่สาวไว้แน่นพลางเงยหน้าขึ้นถาม"ขอโทษที พี่ยุ่งๆน่ะ เลยไม่ได้แวะไปหาเลย" เขมิกาเอ่ยตอบน้องสาว เธอก็คิดถึงคนที่บ้านเหมือนกัน เพียงแต่ยังไม่มีเวลาแวะไปหาเท่านั้น"พี่เขมพาแขไปกินบิงซูไถ่โทษเลยนะคะ" หญิงสาววัยทะเล้นเอ่ยบอกพี่สาว"พี่ขอติดไว้ก่อนได้มั้ย พี่กำลังยุ่งอ่ะ ไว้พี่จะเลี้ยงวันหลังนะ" เขมิกรทำหน้ายู่ แต่เธอก็เข้าใจพี่สาวดี เธอไม่ได้แง่งอนอะไร"แล้วนี่พี่ชาตรีไปไหนคะ" เขมิกรเอ่ยถามหาพี่เขย ตั้งแต่แต่งงานไปเธอก็ไม่เคยเจอพี่เขยอีกเลย เจอแค่วันแต่งงานวันเดียว เขมิกาอึกอักก่อนจะตอบออกไป"เอ่อ คุณชาตรีเขางานยุ่งอ่ะ ไม่ค่อยว่าง" เธอหันไปจัดดอกไม้ต่อ."
🔥 ไฟราคะ 🔥บทที่ 20[ Khemika ] ฉันตื่นขึ้นมาในช่วงเช้าของอีกวัน รู้สึกปวดหัวนิดๆ เมื่อวานฉันจำได้ว่าพี่เคนมาส่งฉันกลับจากโรงพยาบาล แล้วคุณชาตรีก็เข้ามาชกต่อย เขาทำร้ายฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ทำไมฉันถึงต้องทน อาจจะเป็นเพราะฉันไม่อยากให้พ่อแม่เสียใจละมั้ง ฉันลุกขึ้นไปอาบน้ำก่อนจะเดินลงไปข้างล่าง คุณชาตรีไม่อยู่ รถก็ไม่เห็น ชั่งเถอะจะไปไหนก็เรื่องของเขา"จะทำอะไรก่อนดีเนี่ย" ฉันตัดสินใจเริ่มปั่นผ้าก่อน ฉันใช้ไม่เป็นหรอก ก็ทำตามลูกศรที่เขาชี้บอกเอา ปั่นทิ้งไว้แล้วก็มาเก็บกวาดบ้าน มันเหนื่อยนะ แต่ก็ต้องทำ ฉันยกมือขึ้นปาดเหงื่อซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทำไมทำงานบ้านมันเหนื่อยแบบนี้นะ "เฮ้ออ~" ฉันนั่งพิงบันไดบ้านอย่างเหนื่อยหอบ เมื่อพึ่งถูบ้านเสร็จ จ๊อก~ จ๊อก~ เสียงท้องร้องของฉันเองแหละ เริ่มจะหิวแล้วสิ ฉันเดินเข้าไปในครัวก่อนจะเปิดดูตู้เย็นว่าพอมีอะไรกินบ้าง "ไข่?" ฉันมองไข่กับผักสามสี่อย่างในตู้เย็น บอกตรงๆ แม้แต่ทอดไข่ฉันยังทำไม่เป็นเลย ก็ที่บ้านฉันมีแม่บ้านทำให้ทุกอย่าง ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ฉันก็ต้องทำเองทั้งหมดมันทำยังไงอ่ะ ฉันเริ่มจากตอกไข่ใส่ถ้วยก่อนจะปรุงเครื่องเล็กน้อย ฉ







