ตอนที่ 4 แน่ใจ

ตอนที่ 4

แน่ใจ

เช้าวันรุ่งขึ้นเบญญาถูกปลุกให้ตื่นเพราะเสียงโทรศัพท์ร้องครวญ  ตอนแรกนึกว่าแก๊งคอลเซนเตอร์ปอยเปตโทรมา Goodmorning ที่ไหนได้เป็นนัดเรียกสัมภาษณ์งาน เบญญาดีดตัวลุกจากที่นอนทั้งที่ยังซึมกะทือ พอตั้งสติได้ก็รีบวิ่งแจ่นเข้าไปอาบน้ำแต่งตัว

วันนี้เธอสวมใส่ชุดที่เรียบร้อยหน่อย แต่งหน้าเบาๆ ให้ดูเป็นธรรมชาติมากกว่าเมื่อวาน เพราะรู้แล้วว่าแต่งหน้าแนวโต่วอินมันเอามาใช้ในชีวิตจริงไม่ได้

หลังจากทำทุกอย่างเรียบร้อยแล้วก็เรียกรถรับจ้างมารับ ที่ไม่ได้ให้คนขับรถไปส่งเพราะกลัวว่าสามีจะเห็นเข้าแล้วสงสัย เบญญาถูกพาตัวเข้าไปในห้องสัมภาษณ์งาน ภายในห้องอุณหภูมิเย็นเฉียบมีพนักงานฝ่ายบุคคลนั่งรออยู่ก่อนแล้ว

"สวัสดีค่ะ ฉันเบญญา สว่างไสวค่ะ"

"สวัสดีค่ะ ดิฉันเห็นใบสมัครของคุณแล้ว แน่ใจใช่มั้ยคะว่าจะทำตำแหน่งนั้นจริงๆ"

จากประวัติการศึกษาที่เขียนมาในใบสมัคร ทำให้พนักงานฝ่ายบุคคลต้องถามย้ำอีกรอบ 

"แน่ใจค่ะ"

เบญญายิ้มแห้งๆ แล้วพยักหน้า  อยากสารภาพไปตามตรงว่าเมื่อวานติ๊กตำแหน่งมั่วๆ ไม่ได้ดูอะไรเลย  เผลอสมัครตำแหน่งอะไรจำไม่ได้หรอก แต่ก็เอาเถอะ อย่างน้อยก็ยังได้ทำงานอยู่ในบริษัทเดียวกับคุณศิวะ

"ฉันผ่านการสัมภาษณ์แล้วเหรอคะ"

"ตำแหน่งนี้ไม่ต้องสัมภาษณ์อะไรมากมายค่ะ ดูจากหน่วยก้านคุณเบญญานั้นใช้ได้ทีเดียว แต่ติดตรงที่อายุน้อยไปนิดนึง แต่ก็ไม่เป็นไรค่ะ สองวันที่แล้วแม่บ้านบริษัทลาออกไปกะทันหัน หากวันนี้คุณเบญญาเริ่มงานได้เลยจะดีมาก"

"มะ...แม่บ้าน?"

"ค่ะ เมื่อวานนี้คุณเบญญาสมัครตำแหน่งแม่บ้านไว้นี่คะ ดูสิคะ"

พนักงานฝ่ายบุคคลเอาใบสมัครที่เบญญาเขียนไว้เมื่อวานออกมา แล้วชี้นิ้วไปยังตำแหน่งที่เบญญาติ๊กปลายปากกาเอาไว้

พระเจ้าไม่ช่วย!  สมัครตำแหน่งแม่บ้านไว้จริงๆ ด้วย

หัวจะปวดจะปวดหัว แล้วจะเอาเวลาที่ไหนไปใกล้ชิดคุณศิวะละทีนี้ วันๆ คงหมกมุ่นอยู่กับการปัดกวาดเช็ดถู ไม่งั้นก็ขัดห้องน้ำปั๊มห้องส้วมจนหัวฟู อยู่ดีไม่ว่าดีเบลเอ๋ยเบล เป็นคุณนายนั่งตากแอร์เย็นฉ่ำในคฤหาสน์มาสามปี แต่ดั้นด้นพาตัวเองมารับประสบการณ์ต่างขั้ว

"ไม่สะดวกเหรอคะ"

"สะดวกค่ะ! เริ่มงานวันนี้เลย"

ตอบว่าสะดวกแบบไม่ต้องคิดนาน ถึงจะตำแหน่งแม่บ้านก็ช่างเถอะ เผื่อเขาให้ไปปัดกวาดเช็ดถูในห้องคุณศิวะก็เอา คราวนี้จะได้ถือโอกาสอ่อยและถือโอกาสทำความรู้จักสามีไปในตัว ได้ใกล้ชิดกันวันละสี่ห้านาทีก็ดีถมไป

ทันทีที่ตอบรับการเริ่มงาน แม่บ้านอาวุโสชื่อว่าป้าสีนวลเป็นคนสอนงานให้ เบญญามีล็อกเกอร์เก็บสัมภาระของตัวเองหนึ่งช่อง และได้ชุดยูนิฟอร์มแม่บ้านมาให้ผลัดเปลี่ยน  แม้จะเป็นชุดแม่บ้านธรรมดาๆ ก็เอาเธอไม่ลงเลยจริงๆ  ช่วยไม่ได้เพราะความสวยทะลุยูนิฟอร์ม

ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่เบญญาคิดเอาเอง

แต่หลักฐานก็เห็นทนโท่ในกระจก ไม่ว่าจะมองมุมไหนราศีคุณหนูคุณนายก็เจิดจรัส หลังจากผลัดเปลี่ยนชุดแล้วเธอเดินออกมาจากห้องน้ำ เห็นป้าสีนวลหอบอุปกรณ์ทำความสะอาดพะรุงพะรังรออยู่ ดังนั้นเธอจึงรีบเข้ามาช่วยแบ่งเบา

"เดี๋ยวตอนสิบโมงจะมีประชุมผู้บริหาร เราก็ไปเตรียมห้องประชุมไว้รอ เดี๋ยวป้าพาไปดู"

"จ๊ะป้า"

ป้าสีนวลสอนงานได้ประมาณห้านาทีก็ขอตัวไปทำความสะอาดที่จุดอื่นต่อ ปล่อยให้ห้องประชุมเป็นหน้าที่ของเบญญา ขณะที่กำลังปัดกวาดเช็ดถูอย่างขะมักเขม้นประตูห้องประชุมถูกเปิดออก หญิงสาวหันไปตามเสียงชะงักงัน

คุณศิวะ!

เขาเดินเข้ามาในห้อง มือขวาถือเอกสารหลายฉบับ มือซ้ายถือแก้วกาแฟโลโก้ร้านดัง เบญญากะพริบตาปริบๆ ตื่นเต้นจนทำอะไรไม่ถูก

"ทำหน้าที่ต่อได้เลยครับ ผมแค่อยากหาที่นั่งอ่านเอกสารก่อนเข้าประชุมเงียบๆ"

เขาพูดโดยที่ไม่ทันได้มองหน้าเธอ

"ค่ะ อีกนิดเดียวก็เสร็จแล้วค่ะ เบลขอเช็ดกระจกเดี๋ยวเดียว"

เบญญาตั้งใจแทนตัวเองด้วยชื่อเล่น เผื่อเขาจดจำชื่อเธอได้บ้าง หนังสือนิยายประโลมโลกก็อ่านมาเยอะ เรื่องรักน้ำเน่าก็อ่านมาไม่น้อย คราวนี้คงถึงเวลาต้องงัดความรู้ที่มีออกมาใช้บ้าง แบบนี้สิถึงเรียกว่าเติมคอยน์ไม่เสียเปล่า

"เบล?" ศิวะขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะเงยหน้าขึ้นมอง "ผมไม่ทันได้ดู ตอนแรกนึกว่าป้าสีนวลซะอีก คุณคือคนที่มาสมัครงานเมื่อวาน"

"ใช่ค่ะ เบลมาสมัครงานเมื่อวาน"

บอกพร้อมวางผ้าเช็ดกระจกไว้บนโต๊ะ แล้วยกสองมือสวัสดีอย่างอ่อนน้อม เขารับไหว้แล้วยิ้มบางๆ ก่อนจะก้มหน้าลงอ่านเอกสารต่อ

ว่าก็ว่าเหอะ ท่านประธานที่ไหนจะมาสนใจแม่บ้าน เบญญาคิดว่าเธอควรสร้างความประทับใจอะไรให้เขาสักอย่าง เอาที่พอจะนึกออกแบบละครไทยหลังข่าวเลยดีไหม

ในละครหลังข่าวพระเอกนางเอกตกหลุมรักกันจังหวะไหนได้บ้าง ที่เห็นบ่อยสุดก็ฉากที่นางเอกเป็นโรคโปลิโอแขนขาอ่อนแรง ชอบล้มให้พระเอกรับบ่อยๆ แล้วนับหนึ่งถึงห้าในใจเพื่อที่จะได้มีจังหวะสบตาปิ้งปั้งกันให้นานหน่อย จากนั้นดนตรีบิ้วอารมณ์ก็มา

เบญญาคิดไปก็เช็ดกระจกไป สายตาของเธอลอบมองมาทางศิวะเป็นระยะ เขาเองก็อ่านเอกสารเงียบๆ อย่างที่บอกจริงๆ  

เงียบกริบ...

แม้แต่หางตาก็ไม่เมียงมองมาทางเธอเลยสักแว็บ ช่างเป็นผู้ชายที่เย็นชาไร้ที่ติ