Share

ตอนที่ 2.

last update Последнее обновление: 2025-04-21 20:57:01

ตอนที่ 2.

มันเดินอ้อมรถมาหยุดตรงหน้าหล่อน ให้ตายเถอะ หล่อนไม่ชอบสายตาของมันเลย

“ขอโทษแล้วมันจะแก้ไขอะไรได้ไหม แล้วนี่มันก็ที่ไหนไม่รู้”

หล่อนหันไปตวาดตามนิสัยเอาแต่ใจ

“คอยดูเถอะ ฉันจะโทรไปร้องเรียนกรมขนส่ง”

หล่อนบ่นกระฟัดกระเฟียด ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกมาจะโทรหาเพื่อน แต่ไอ้แท็กซี่มันคว้าโทรศัพท์มือถือของหล่อนไปเสียก่อน

“ไอ้บ้า! เอามือถือฉันคืนมานะ!”

แทนที่มันจะส่งคืนกลับหัวเราะเยาะลั่น พร้อมกับโยนโทรศัพท์มือถือของหล่อนกลับเข้าไปในรถ

“นั่นแกจะทำอะไรน่ะ”

“เรามาสนุกกันดีกว่าคนสวย แล้วค่อยไปพระรามสี่”

“แก... แกหมายความว่ายังไง”

หล่อนถอยหลังหนี ความหวาดกลัวท่วมท้นอก ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะเจอเหตุการณ์แบบนี้

“อย่าทำเป็นเล่นตัวไปหน่อยเลย คนสวย แต่งตัววับๆ แวมๆ แบบนี้ เคยๆ แล้วทั้งนั้นแหละ”

“ไอ้บ้า ไอ้สารเลว นี่แกอย่าเข้ามานะ”

“ไม่เอาน่า อย่าต้องให้ใช้กำลังเลย มานี่...” มันคว้าร่างของหล่อนเอาไว้ได้

“ว๊ายยยย... ปล่อยฉันนะ! ปล่อยสิไอ้บ้า!”

มันไม่ปล่อย แถมยังกอดรัดหล่อนแน่น หล่อนพยายามผลักไส ต่อสู้ และกระทืบฝ่าเท้าของหล่อน แต่ก็พลาดเสียทุกครั้ง

“ปล่อยสิ ไอ้บ้า... ช่วยด้วย!”

“ร้องให้ได้ก็ไม่มีใครได้ยิน ไม่เห็นเหรอว่าที่นี่เปลี่ยวแค่ไหน มามะ มาให้กระซวกเสียดีๆ”

หล่อนไม่เคยหวาดกลัวอะไรเท่านี้มาก่อนเลย มือเล็กยกขึ้นประกบกัน และพยายามวิงวอน

“อย่าทำอะไรฉันเลยนะ เงิน... ในกระเป๋าฉันมีเงิน แกเอาไปให้หมดเลย แต่อย่า... อย่าแตะต้องฉันเลย”

มันหัวเราะสะใจ “เงินน่ะเอาแน่ แต่หลังจากเอาเธอเสร็จก่อน”

“ไม่นะ”

“หึหึ สวยๆ แบบนี้ ใครปล่อยไปก็โง่เต็มทนแล้ว”

“ว๊ายยยยยย... อย่านะ อย่า...”

หล่อนทั้งผลักทั้งไส ต่อสู้อย่างสุดความสามารถ แต่มันก็แรงเยอะกว่าหล่อนมาก จนสุดท้ายก็ถูกมันฉีกเสื้อที่ใส่อยู่จนขาดวิ่น

“ไม่นะ อย่านะ อย่าทำฉันเลย... ฉันขอร้อง”

นางฟ้าอย่างหล่อนกำลังจะตกสวรรค์ใช่ไหม หล่อนร้องไห้ออกมาด้วยความหวาดกลัว เนื้อตัวสั่นเทา นี่ถ้าหล่อนเชื่อพ่อ ก็คงไม่ต้องเป็นแบบนี้

หล่อนไม่อยากถูกข่มขืน ไม่อยากถูกไอ้โจรบ้ากามแสนกักขฬะคนนี้พร่าผลาญพรหมจรรย์ แล้วหล่อนจะทำยังไงดี

“ช่วยด้วย... ช่วยด้วย มันจะข่มขืนฉัน โอ๊ยยยย...!”

มันชกเข้าที่ท้องน้อยของหล่อนเต็มแรงสองครั้ง จนหล่อนตัวงอราวกับกุ้ง จากนั้นมันก็เปิดประตูรถ และโยนหล่อนเข้าไปข้างใน

“หึหึ หนีไม่รอดหรอก นางฟ้าของพี่”

หล่อนร้องไห้ เสียใจ และก็ไม่อาจจะช่วยตัวเองได้อีก หล่อนเห็นมันปลดกางเกง และตามติดเข้ามาหา นี่หล่อนจะต้องมาเสียตัวแบบนี้จริงๆ เหรอ

ทำไมโลกช่างโหดร้ายกับนางฟ้าคนสวยอย่างเช่นหล่อนแบบนี้

“อย่า... อย่าทำฉัน อย่า...”

“อยู่เฉยๆ สิ คนสวย...”

“ว๊ายยยย!”

กางเกงของหล่อนกำลังจะถูกมันถอด หล่อนยกเท้าและถีบมันสุดแรง

“อีนี่ฤทธิ์มากนัก”

“โอ๊ย!” หล่อนถูกกำปั้นของมันถลุงเข้าใส่ท้องน้อยอีกนับครั้งไม่ถ้วน และนั่นก็ทำให้หล่อนหมดสติไปในที่สุด

“เฮ้ย... นั่นกำลังทำอะไรน่ะ”

“ปละ เปล่าครับ”

โชคดีที่มีตำรวจขี่มอเตอร์ไซค์ขับผ่านมาพอดี ไอ้แท็กซี่ชั่วจึงยังไม่ได้ทำอะไรฟ้าลดา

“แล้วผู้หญิงเป็นอะไร ทำไมนอนนิ่ง”

ตำรวจจอดรถและเดินมาที่รถแท็กซี่ เห็นฟ้าลดานอนนิ่งอยู่ เสื้อผ้าขาดวิ่น ไอ้แท็กซี่หื่นหน้าเสีย

“ผม... ผมไม่ได้ทำอะไรจริงๆ นะครับ”

“หึ ไปคุยกันที่โรงพักเถอะมึง”

แล้วไอ้แท็กซี่จอมหื่นก็ถูกลากตัวไปสอบที่โรงพัก ในขณะที่ฟ้าลดาถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล

“กรี๊ดดดดดด... อย่านะ อย่าทำฉันนนนน...!”

ปฐพีรีบคว้ามือของลูกสาวมากุมเอาไว้ และพยายามปลุกให้ฟ้าลดาตื่นจากฝันร้าย

“ฟ้า... ไม่มีอะไรแล้วลูก ไม่มีอะไรแล้ว”

“อย่า... อย่า... อย่าทำฉันเลย...”

ฟ้าลดายังคงกรีดร้อง น้ำตาไหลอาบแก้ม ปฐพีมองลูกสาวด้วยความสงสารจับใจ ในขณะที่เขากำลังประชุมกับลูกค้าอยู่นั้น ตำรวจก็โทรหาเขา และบอกว่าตอนนี้ลูกสาวอยู่โรงพยาบาล ตอนนั้นหัวใจของเขาร่วงหล่นลงกับพื้นจนแหลก และด้วยความห่วงใยจึงยกเลิกประชุมทุกอย่างและรีบมาเฝ้าฟ้าลดา

“ฟ้า... ฟ้า... ตื่นลูก... มันไม่มีอะไรแล้ว”

ดวงตากลมโตเบิกลืมขึ้น หยาดน้ำตาอัดแน่นอยู่ในนั้น และทันทีที่หล่อนเห็นเขา ก็โผเข้ากอดแน่น ร้องไห้ออกมาอย่างเสียขวัญ

“คุณพ่อขา... มันจะข่มขืนฟ้า... มันจะข่มขืนฟ้า...”

“มันถูกจับไปแล้วฟ้า... ตำรวจไปช่วยฟ้าเอาไว้ได้ทันเวลา”

“แต่... แต่มันจะข่มขืนฟ้า”

“มันยังไม่ได้ทำอะไรฟ้า เชื่อพ่อนะฟ้า”

หล่อนสะอื้นไห้ด้วยความทรมาน

“ฟ้ากลัว... กลัวมันน่ะพ่อ มันทำฟ้ากลัว...”

ปฐพีตาแดงก่ำด้วยความสงสารลูกสาว เขาลูบหัวลูบหลังให้แผ่วเบา

“ฟ้าไม่ต้องกลัวนะ มันจะไม่มีวันทำอะไรฟ้าของพ่อได้อีกแล้ว”

หล่อนนิ่งเงียบและยังคงร้องไห้ ความหวาดกลัวยังคงฝังแน่นในอก แล้วนี่หล่อนยังไม่ถูกไอ้แท็กซี่หื่นกามข่มขืนจริงๆ ใช่ไหม

ก๊อก ก๊อก

เสียงเคราะประตูดังขึ้น เพื่อนของหล่อนสามสี่คนเดินเข้ามา

“สวัสดีค่ะคุณลุง” ทุกคนยกมือไหว้พ่อของหล่อน

“สวัสดีทุกคน งั้นคุยกับฟ้าไปก่อนนะ เดี๋ยวลุงไปข้างนอกสักครู่”

พ่อของหล่อนปลีกตัวออกไปแล้ว บรรดาเพื่อนกินเพื่อนเที่ยวของหล่อนจึงถลันมาที่ข้างเตียง และทุกคนก็ต่างพูดว่าเป็นห่วงเป็นใย แต่สายตากลับเต็มไปด้วยความสะใจจนหล่อนสังเกตเห็น

“เธอเป็นยังไงบ้างฟ้า”

“ไม่เป็นอะไรแล้วล่ะ แค่ยังจุกๆ ท้องอยู่เท่านั้นเอง”

“แล้วไอ้นั่นมันข่มขืนเธอไปหรือยัง” เพื่อนคนหนึ่งถามออกมา ก่อนที่อีกคนจะผสมโรง “น่าจะโดนแล้วใช่ไหมฟ้า เพราะดูสภาพของเธอยับเยินขนาดนี้น่ะ”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ไร่รักกับดักวิวาห์   ตอนที่ 57. ตอนอวสาน

    ตอนที่ 57. ตอนอวสาน“ใครจะกล้าไปสารภาพรักกับคุณหนูขาวีนอย่างคุณกันล่ะ มีหวังถูกหัวเราะเยาะตายกันพอดี”หล่อนกับเขาสบตากัน และหล่อนก็ได้เห็นประกายความรักจากดวงตมคมกริบของเขาชัดเจน หัวใจของหล่อนฟูฟ่อง แต่ก็ยังอดสงสัยไม่ได้“ถ้าฉันนิสัยไม่ดีขนาดนั้น ก็อย่ามายุ่งสิ ปล่อยฉันไปตามทางของฉัน”“ใครจะปล่อยเมียตัวเองไปได้ล่ะ ไม่มีวันเสียล่ะ ผมรักของผม”“แต่ฉันนิสัยไม่ดีนะ แถมยังชอบใส่จีสตริงด้วย”เขาหัวเราะร่วน ก้มลงจูบแก้มนวลอย่างแสนรัก“ใส่เฉพาะในห้องนอน ตอนอยู่กับผมบนเตียงน่ะไม่ว่าหรอก แต่ห้ามใส่ไปเดินอวดผู้ชายคนอื่น เพราะผมหึงคุณมาก เข้าใจไหม”หล่อนยังคงมึนงง และไม่อยากเชื่อกับสิ่งที่ได้ยิน“นาย... ไม่ได้โกหกฉันใช่ไหม เรื่อง... ที่บอกว่ารักฉันน่ะ”ศีรษะทุยส่ายน้อยๆ ก่อนจะระบายยิ้มหวานฉ่ำให้กับหล่อน“เรื่องแบบนี้ใครเขาเอามาล้อเล่นหรือโกหกกันล่ะ ผมรักคุณจนแทบจะล้นออกมาจากอกอยู่แล้ว รักทั้งๆ ที่คิดเสมอว่าคุณเป็นผู้หญิงรักสนุก”“อีตาบ้า ฉันไม่ใช่คนแบบนั้นสักหน่อย”“ผมรู้ก็ตอนที่ได้เข้าไปในตัวของคุณแล้วนั่นแหละ” เขาอมยิ้ม มองลึกเข้ามาในดวงตาคู่งามของหล่อน “ผมรักคุณนะฟ้าลดา ยิ่งได้กอด ได้จูบ ผมก็ยิ

  • ไร่รักกับดักวิวาห์   ตอนที่ 56.

    ตอนที่ 56.“ผมจะแต่งงานกับฟ้าครับ ผมรักเธอ”ปฐพีระบายยิ้มโล่งอกออกมา“พูดแบบนี้ พูดเสียงดังๆ เลยนะ เวลาอยู่ต่อหน้ายายฟ้าน่ะ”“แต่ผม... ไม่รู้เลยครับว่าเธอไปอยู่ที่ไหนตอนนี้”ปฐพีหัวเราะร่วน “โอ๊ย... การตามหาตัวยายฟ้าน่ะไม่ยากหรอก”“คุณลุงหมายความว่ายังไงครับ”“เดี๋ยวดูจากข้อมูลการใช้บัตรเครดิตก็รู้แล้วล่ะพ่อเอกว่ายายฟ้าไปซ่อนตัวอยู่ที่ไหน”เอกกวีได้ฟังคำพูดของปฐพีก็ระบายยิ้มออกมาอย่างโล่งอก“คุณหนูขา... เราจะไปช็อปปิ้งกันอีกแล้วเหรอคะ”แววที่เดินตามฟ้าลดาเข้ามาในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งในจังหวัดภาคตะวันออกเอ่ยถามด้วยความวิตกกังวล“ใช่ ฉันเครียด ช็อปปิ้งแล้วมันทำให้รู้สึกดีขึ้น”“แต่ที่ห้องพักของเรามันแทบจะไม่มีที่เดินแล้วนะคะคุณหนู มีแต่ของที่ซื้อไว้เต็มห้องไปหมดเลย”“งั้นฉันจะซื้อวันนี้อีกวัน พรุ่งนี้จะไม่ซื้ออะไรแล้ว โอเคไหมแวว”“ค่ะคุณหนู”ฟ้าลดาเดินตรงหน้าไปในร้านเสื้อผ้ายี่ห้อดัง หยิบทุกชุดที่อยู่ตรงหน้าส่งให้แววถือ จนแววต้องรีบเตือนสติเพราะเกรงว่าคุณหนูของตัวเองจะไม่มีมือหิ้วกลับห้อง“คุณหนูขา พอเถอะค่ะ นี่ก็สิบกว่าชุดแล้วนะคะ”“ก็ได้”ฟ้าลดาแขวนชุดเดรสสีดำคืนที่เดิม ก่อนจะหันมาห

  • ไร่รักกับดักวิวาห์   ตอนที่ 55.

    ตอนที่ 55.“ก็คุณหนูฟ้าลดาคนสวยไงครับ”“บ้า ฉันจะไปงอนนายทำไมกันล่ะ เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย อ๊ะ... อื้อ... อย่าขยับแบบนี้สิ คนบ้า อื้อ... อ๊า... อา...”หล่อนครวญครางเลยทีเดียวเมื่อคนที่นอนทับนิ่งๆ อยู่เคลื่อนไหวสะโพกเป็นวงกลม คลึงเค้นจนหล่อนเสียวสะท้าน“ก็ผมอยากจะยืนยันไงครับว่าเราสองคนเป็นอะไรกันแค่ไหน”หล่อนแก้มแดงก่ำ และก็อดตัดพ้อไปอย่างน้อยใจไม่ได้“ก็แค่เซ็กซ์เท่านั้นแหละ”“ถึงจะเป็นแค่เซ็กซ์ แต่มันก็ทำให้เราสองคนได้ใช้ชีวิตร่วมกัน ผมว่าชีวีตคู่หากไม่มีเซ็กซ์เป็นส่วนประกอบก็คงจะจืดชืดมากเลยทีเดียว”“ไอ้คนบ้ากาม”“ผมบ้าคุณต่างหาก เมียจ๋า...”“นี่อย่ามาพูดแบบนี้นะ ออกไปจากตัวฉันเลย”“อย่าไล่ผัวสิครับ” เขาพูดเสียงอ่อนเสียงหวานและระดมพรมจูบหล่อนทั้งใบหน้า มือใหญ่ก็บีบเค้นเต้าอวบตลอดเวลา“นายรักฉันหรือเปล่า”ในที่สุดหล่อนก็ตัดสินใจถามออกมา และจ้องหน้าเขาอย่างรอคอยคำตอบเอกกวีระบายยิ้มอ่อนโยน มองลึกเข้าไปในดวงตาคู่งามของภรรยาคนสวย“ผมจะพิสูจน์ให้คุณดู ฟ้าลดา”แล้วเขาก็ก้มลงมาบดขยี้ปากอิ่มของหล่อน ปลุกเร้าให้หล่อนร้อนผ่าวและร้อนฉ่าพรักพร้อมต่อเกมสวาทของเขาอีกครั้งหล่อนอยากฟังคำตอบ

  • ไร่รักกับดักวิวาห์   ตอนที่ 54.

    ตอนที่ 54. ฝ่ามือกางออกเค้นคลึงจนยอดถันแข็งชันเป็นไต นิ้วยาวถูไถจนเม็ดทรวงเคร่งครัด ก่อนจะส่งเข้าไปในอุ้งปาก ดูดอมมันอย่างเอร็ดลิ้น ทั้งกัดทั้งดูดทั้งเลียจนสาวน้อยกรีดร้องทรมานร่างอวบอัดส่ายระริก ดิ้นพล่านด้วยความเสียวกระสัน หยาดน้ำสวาทไหลซึมออกมาจนกลีบสาวเปียกชุ่ม ความร้อนฉ่าอัดแน่นอยู่เต็มซอกขา“อ๊า... อา... อ๊า...”หล่อนกรีดร้องด้วยความเสียวซ่านทรมาน ยิ่งยามที่เขาดูดเม็ดทรวงแรงๆ ตามด้วยการขบกัดด้วยแล้ว หล่อนก็ยิ่งแสนรัญจวน ร่างสาวลอยสูงขึ้นทุกขณะ“อ๊า... อา... เอก... เอกขา...”เขาคลายยอดถันออกจากปาก เลื่อนหน้าต่ำลงไปยังหน้าท้อง สองมือเลื่อนนำหน้าลงไปกระชากต้นขาอวบให้แยกกว้างออกจากกัน ซึ่งก็เป็นจังหวะเดียวกันที่ใบหน้าหล่อเหลาแดงก่ำลดต่ำลงไปอยู่ที่เนินสวาทพอดิบพอดีเสียงคำรามด้วยความพึงพอใจจากปากหยักสวยดังขึ้นไม่หยุด นิ้วยาวค่อยๆ แยกแย้มกลีบนางออก ดวงตาคมกริบจับจ้องมองสีสันความงดงามนั้นด้วยความตื่นตะลึง เขารู้สึกพรึงเพริดทุกครั้งที่ได้จับจ้องกับความอูมอวบของฟ้าลดา“สีสวยเหลือเกินฟ้าจ๋า...”หล่อนจิกเล็บลงกับศีรษะของเขา และกรีดร้องไม่หยุด เมื่อกลีบสาวถูกโจมตีด้วยปากด้วยลิ้น และนิ้วมื

  • ไร่รักกับดักวิวาห์   ตอนที่ 53.

    ตอนที่ 53.“ไปเถอะแวว ฉันรับรองด้วยเกียรติของลูกผู้ชายว่าจะไม่ทำร้ายคุณหนูของแววให้ต้องเจ็บปวด ฉันจะพูดดีๆ กับคุณหนูของแววโอเคไหม”“ก็ได้ค่ะ แต่อย่าทำให้คุณหนูร้องไห้นะคะ”“รับรองครับ”แววเดินจากไปแล้ว เขาจึงหันมามองบานประตูไม้ตรงหน้า ยกมือขึ้นค้างอยู่กลางอากาศ ตั้งใจจะเคาะเรียก แต่ก็รู้ดีว่าเจ้าของห้องไม่มีทางยอมเปิดง่ายๆ แน่นอน ดังนั้นการไขกุญแจเข้าไปเลยจึงเป็นวิธีที่ดีที่สุดคนที่นอนกระสับกระส่ายอยู่บนเตียงรีบดีดตัวลุกขึ้นทันที เมื่อเห็นประตูห้องเปิดออกโดยไม่มีสัญญาณเตือนล่วงหน้า แต่นั่นยังไม่น่าตกใจเท่ากับคนที่ปรากฏตัวขึ้นหลังบานประตูไม้“นาย...”หล่อนช็อกค้าง ตาเบิกกว้าง ปากเผยอจนน้ำลายไหลย้อยออกมาคนตัวโตระบายยิ้มอ่อนๆ ก้าวข้ามธรณีประตูเข้ามาหา และดึงประตูให้ปิดสนิทลง พร้อมกับล็อกอย่างแน่นหนา“นี่ผัวนะไม่ใช่ผี ไม่ต้องทำหน้าตกใจแบบนั้นก็ได้ ฟ้าลดา”“นาย... มาได้ยังไง”“ขับรถมาครับ”“แล้ว... เข้ามาทำไม”เขาอมยิ้มน้อยๆ ก้าวเดินเข้ามาหา หญิงสาวตัวแข็งทื่อขยับไม่ได้“ก็เข้ามาหาเมียไงครับ”“ออกไปนะ ใครเป็นเมียนาย”เขามาหยุดยืนที่ขอบเตียง และมองหล่อนทั้งตัว มองด้วยสายตาเป็นเจ้าข้าวเจ้า

  • ไร่รักกับดักวิวาห์   ตอนที่ 52.

    ตอนที่ 52.ฟ้าลดาจำรถของเอกกวีได้ ทันทีที่เห็นมันแล่นเข้ามาจอดที่หน้าคฤหาสน์ของตัวเองเท่านั้น หล่อนก็รีบโกยแน๊บขึ้นห้องนอนและล็อกประตูอย่างแน่นหนาเลยทีเดียว พร้อมกับกำชับแววไว้ ให้บอกว่าหล่อนไม่อยู่ไปบวชชีสามปีนั่นแหละถึงจะกลับมาแววรีบออกมาต้อนรับเอกกวีที่หน้าบ้านตามหน้าที่ ด้วยสีหน้าไม่ค่อยสบายใจนัก เพราะไม่ชอบที่จะโกหกแต่ก็เลี่ยงไม่ได้“สวัสดีค่ะคุณเอก ลมอะไรหอบมาถึงที่นี่คะ”เอกกวียิ้มตอบให้กับแวว“ไม่ได้มีลมอะไรหอบฉันมาหรอก ฉันตั้งใจมาที่นี่ด้วยตัวเองเลยแหละ”“เอ่อ ตั้งใจเลยเหรอคะ”“อืม”เอกกวีพยักหน้ารับ ก่อนจะชะเง้อคอมองเข้าไปภายในคฤหาสน์หลังงามเบื้องหน้า“คุณลุงอยู่ไหมครับ แวว”“อยู่ค่ะ เดี๋ยวเชิญคุณเอกเข้าไปนั่งดื่มน้ำเย็นๆ ในห้องรับแขกนะคะ แล้วแววจะไปเรียนคุณท่านให้ค่ะว่าคุณเอกมาขอพบ”“ขอบใจมาก” เอกกวีระบายยิ้ม“เชิญค่ะ”แววทำหน้าที่เชื้อเชิญแขกเข้าไปในบ้าน เอกกวีเดินตามไป แต่ก็อดที่จะเงยหน้าขึ้นมองชั้นบนของบ้านไม่ได้ และก็ได้เห็นเงาของใครบางคนแอบอยู่หลังม่านในห้องหนึ่ง เขาระบายยิ้มน้อยๆ และรีบก้าวตามแววไป“เชิญนั่งก่อนนะคะ เดี๋ยวแววไปเรียนคุณท่านก่อนค่ะ”เอกกวีพยักหน้ารับ ท

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status