Semua Bab ไร่รักกับดักวิวาห์: Bab 1 - Bab 10

ตอนที่ 1.ฟ้าลดา อมรสกุล หรือที่เพื่อนเรียกว่า นางฟ้า หล่อนเป็นคุณหนูผู้ร่ำรวยและหยิ่งผยองในชาติตระกูลของตัวเองเป็นที่สุด บ่าของหล่อนเชิดชูตั้ง สวมใส่หัวโขนที่มีติดตัวมาตั้งแต่เกิดด้วยความภาคภูมิใจด้วยฐานะทางสังคมที่สูงส่ง เงินทองมีมากมายจนไม่รู้จะเอาเก็บไว้ที่ใด ทำให้หล่อนมีนิสัยเอาแต่ใจ จองหอง และเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ หนักไม่เอา เบาไม่สู้ ชอบการถลุงเงินไปวันๆ เป็นที่สุด จนบิดาเอือมระอา“ยายฟ้า!”พ่อของหล่อนชื่อปฐพีเป็นมหาเศรษฐีลำดับต้นๆ ของเอเชีย วันๆ ท่านก็ทำแต่งาน ไม่เคยมีวันว่างให้กับลูกสาวเพียงคนเดียวเลยสักนิด ท่านเลี้ยงหล่อนด้วยเงิน ซื้อของทุกอย่างให้ตามที่ต้องการ โดยหารู้ไม่ว่าสิ่งที่ฟ้าลดาต้องการที่สุดก็คืออ้อมกอดของบุพการี“คะ คุณพ่อ?”หญิงสาวในชุดรัดรูปสีดำชะงักเท้า และหันมามองบิดาที่นั่งหน้าเครียดอยู่ในห้องรับแขก“ทำไมถึงกลับบ้านเช้า เมื่อคืนแกไปนอนที่ไหนมา”หล่อนยิ้มน้อยๆ ก่อนจะเดินตรงเข้าไปหาท่าน ดวงตาของหล่อนเต็มไปด้วยความอวดดี“แปลกนะคะที่วันนี้คุณพ่อยังไม่ไปทำงาน”“แกอย่ามาเปลี่ยนเรื่อง” ปฐพีลุกขึ้นยืน จ้องหน้าบุตรสาวด้วยความไม่พอใจ “บอกมาว่าแกไปนอนค้างอ้างแรมกับใคร”“จ

ตอนที่ 3.“ไม่เอาอย่าพูดแบบนี้สิพวกเธอ เดี๋ยวฟ้าก็เสียใจแย่พอดี”“อ้อ พวกเราลืมไปว่าห้ามพูดความจริงกับฟ้าว่าถูกลากไปข่มขืน เดี๋ยวฟ้าจะเครียด”ฟ้าลดากำมือแน่น มองหน้าเพื่อนทุกคนอย่างซึ้งในน้ำใจเลวๆ เป็นที่สุด“ขอบใจนะที่มาเยี่ยม แต่กลับไปเถอะ ฉันจะพักผ่อน”“คงเพลียที่ถูกข่มขืนล่ะมั้ง”“อร ทำไมพูดกับฉันแบบนี้ ฉันไม่ได้ถูกข่มขืน ตำรวจบอกว่าไปช่วยฉันเอาไว้ได้ทัน” หล่อนแย้งอย่างสุดจะควบคุมอารมณ์ตัวเอง“ใครจะบอกความจริงเธอล่ะ แต่เอาเถอะ ถ้าคิดแบบนี้แล้วสบายใจก็ตามใจ”“อร!”“แหม ไม่เห็นต้องทำหน้าตาโกรธแบบนี้เลย นี่พวกฉันไม่ได้พูดเองสักหน่อย แต่ข่าวของเธอในโทรทัศน์น่ะมันออกแบบนี้จริงๆ” อรอุมายิ้มน้อยๆ “ว่าลูกสาวมหาเศรษฐีใหญ่ถูกแท็กซี่ข่มขืนในรถ”“ก็บอกแล้วไงว่ามันยังไม่ได้ข่มขืนฉัน!”เพื่อนของหล่อนหัวเราะชอบใจกับท่าทางโกรธเคืองของหล่อน“เอาเป็นว่าพวกเรากลับก่อนนะ แล้วยังไงถ้าอยากไปเที่ยวก็โทรมาแล้วกัน ไปล่ะ”“ไปเลย ฉันจะพักผ่อน”แล้วฟ้าลดาก็พลิกตัวหันหลังให้ น้ำตาไหลออกมาอาบแก้มเมื่อเพื่อนที่เคยคิดว่าพึ่งพาได้ตอนนี้กลับหัวเราะเยาะหล่อน‘เพื่อนพวกนั้นน่ะก็แค่เพื่อนกินเพื่อนเที่ยว แต่ไม่มีคนไหน

ตอนที่ 5.อังกาบแทบจะเป็นลม แต่ก็ยังต้องฝืนยิ้มเอาไว้ คำพูดของปฐพียังก้องอยู่ในหู‘ยายฟ้าเป็นพวกเหยียบขี้ไก่ไม่ฟ่อ ผมรบกวนคุณอังกาบอบรมแกให้ด้วยนะครับ’นี่มันเป็นจริงอย่างที่ปฐพีพูดเลย หล่อนถอนใจแผ่วเบา ยกมือขึ้นทาบอกเป็นระยะ“ป้าเกรงว่าห้องจะไม่พอใส่กระเป๋าของหนูฟ้าน่ะ”“ทำไมล่ะคะ นี่ฟ้าไม่เอาห้องเล็กนะ ยังไงฟ้าก็ต้องได้ห้องใหญ่ที่สุดในบ้านหลังนี้”อังกาบต้องกุมขมับซ้ำสอง“ห้องใหญ่ของบ้านเป็นของตาเอกน่ะ หนูฟ้าไปอยู่ห้องที่ป้าเตรียมเอาไว้ให้เถอะ เล็กกว่ากันนิดเดียวเอง รับรองว่าหนูฟ้าต้องชอบแน่ๆ”“ไม่เอา ไม่ยอม ฟ้าจะเอาห้องใหญ่”“หนูฟ้า...”“ขนของตามฉันมา”ฟ้าลดาไม่สนใจอาการอ่อนอกอ่อนใจของอังกาบ หล่อนก้าวยาวๆ ขึ้นบันไดไปทันที แต่พอคิดว่าไม่เคยมาที่นี่มาก่อนก็หยุด และหันมาถามอังกาบ“ห้องใหญ่อยู่ตรงไหนคะ”“ห้องริมขวามือสุดจ้ะ แต่ว่าห้องนั้นยังไงก็ไม่ได้นะหนูฟ้า”ยิ่งหวงๆ แบบนี้แหละ หล่อนยิ่งชอบ“แต่ฟ้าจะเอาค่ะ ใครก็ขัดใจฟ้าไม่ได้หรอก”“คุณหนูครับ ที่นี่ไม่ใช่บ้านเรานะครับ”“ก็ฟ้าเป็นแขกของที่นี่ ยังไงซะ ฟ้าก็ต้องได้ห้องที่ดีที่สุด”แล้วหล่อนก็สะบัดหน้าเดินขึ้นไปทันที อังกาบยืนมองไปด้วยสา

ตอนที่ 7.“คือว่า... เราไม่มีเงิน...”“เธอไม่มีเงิน ก็เอาบัตรฉันไปรูดสิ”“เอ่อ... คุณหนูลืมไปแล้วเหรอคะว่าคุณท่านอายัดบัตรเครดิตทุกใบไปแล้ว”ดวงตาของฟ้าลดาเบิกโพลง นั่นสิ หล่อนลืมไปเสียสนิทเลย“เงินในกระเป๋าฉันมีเกือบหมื่น เอาไปสั่งอาหารมา เร็วเข้าฉันหิว”อังกาบถอนอกถอนใจยาวเหยียด ก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ผ่านการควบคุมมาอย่างดี“ที่นี่ไม่มีภัตตาคารหรูๆ อย่างที่กรุงเทพฯ หรอกนะหนูฟ้า”ฟ้าลดาหันไปมองอังกาบ“ไม่มีภัตตาคารหรูๆ แต่ยังไงซะก็ต้องมีร้านอาหารบ้างใช่ไหมคะ”“ก็มีน่ะจ้ะ แต่ไม่รู้ว่าหนูฟ้าจะกินได้หรือเปล่า”ฟ้าลดาลุกขึ้นยืน หน้าตาบูดบึ้ง “ก็คงจะพอกินได้มากกว่าอาหารบนโต๊ะนี้มั้งคะ”อังกาบแทบเป็นลมกับคำตอบไร้มารยาทของฟ้าลดา แต่หญิงสาวหาสนใจไม่“แววไปจัดการมาให้ด้วยนะ คุณป้าคะ ฟ้าขอตัวก่อนนะคะ ขอให้เอ็นจอยกับอาหารค่ำค่ะ”แล้วหล่อนก็สะบัดหน้าเดินกลับขึ้นไปห้องพักอย่างไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหมใดๆ อีกแววมองตามร่างของนายสาวไป ก่อนจะหันมาขอโทษขอโพยอังกาบ“หนูต้องกราบขออภัยแทนคุณหนูด้วยนะคะ คุณหนูเธอถูกตามใจมาตั้งแต่เล็ก นิสัยก็เลยไม่ค่อยน่ารักเท่าไหร่”“ไม่เป็นไรหรอก ฉันก็พอจะรู้จากปากขอ

ตอนที่ 9.เขาสบถในใจ และพยายามจะละสายตาจากบั้นท้ายงอนๆ ของเจ้าหล่อน แต่ให้ตายเถอะเขาทำไม่ได้ จับจ้องอยู่แบบนั้นจนแทบจะขาดสติหากเป็นไปได้ เขาอยากจะเดินเข้าไปหยุดด้านหลังของหล่อน ยกมือขึ้นกอบกุมนมคู่งามที่คาดว่าน่าจะใหญ่ล้นมือ และสอดใส่เอ็นยาวเข้าไปจากทางด้านหลัง จากนั้นก็โยก ก็ขย่ม ทำให้หล่อนกรีดร้องแตกระส่ำโอ้... บ้าชิบ บ้าที่สุด!ชายหนุ่มกัดฟัน และพยายามข่มตัณหาราคะเอาไว้อย่างสุดความสามารถแม่คุณเย้ายวนน่าฟาดเป็นที่สุด!“เอาพาดไว้ตรงนั้นแหละแวว เดี๋ยวฉันก็จะเสร็จแล้ว”“ผมเอกกวีไม่ใช่แวว”คนที่กำลังฮัมเพลงอยู่ใต้ฝักบัวชะงัก ช็อก และค้างเติ่ง หล่อนสะบัดศีรษะเพราะคิดว่าตัวเองฝันไป จากนั้นก็หันหน้ากลับมามอง“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด! ไอ้บ้ากาม!”เอกกวีได้เห็นของจริงที่ไม่ใช่แค่ก้นงอนๆ เต็มสองตา และด้วยความเป็นผู้ชาย ทำให้เขาฉวยโอกาสกวาดมองความงดงามสมส่วนของยายผู้หญิงที่กำลังกรีดร้องเสียงแหลมเล็กตรงหน้าอย่างรวดเร็วแม่คุณ... ใหญ่ทั้งล่างทั้งบนเชียวบ้าจริง ทำไมเขาจะต้องแข็งแบบนี้ท่อนชายยักษ์ใหญ่ดุนดันเป้ากางเกงออกมาจนเห็นเป็นรูปรอยมันน่าจับทำเมียนัก!“หยุดร้องได้แล้ว”“ไม่หยุด แก... แกเป็