บทที่ 06

เมื่อตะกี้นี้ จ้าวเสี่ยวเลี่ยงยังหลงตะลึงอยู่กับรูปร่างหน้าตาที่สวยสะพรั่งเหลิ่งซวง

แต่หลังจากได้ยินคำพูดดูถูกแรงๆ ของเหลิ่งซวง เขาก็ราวกับฟ้าผ่าทันที

เขามองรถของเขาที่ถูกบดเป็นเหมือนคางคกแบนๆเป็นตาเดียว จึงกลั้นความโกรธและโมโหไว้ไม่อยู่

เขาเกือบจะเกิดโทสะเมื่อเห็นเหลิ่งซวงเดินมาหาเขาด้วยขายาวขาวใสตรงเรียวคู่นั้น

ไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะบอกว่า จ้าวเสี่ยวเลี่ยงไม่เคยเห็นผู้หญิงที่สวยเช่นนี้มาก่อน

เขาจ้องมองเหลิ่งซวง สายตาใกล้แทบจะเหนียวติดกับตัวของเหลิ่งซวงเลยทีเดียว

เขามัวแต่มองเหลิ่งซวงที่เข้ามาหาตัวเอง ทั้งยังอ้าปากค้างด้วยความตกใจ น้ำลายเกือบจะไหลออกมา

เหลิ่งซวงเดินไปข้างหน้าเขา ยิ้มแต่พูดด้วยหน้าที่บึ้งตึง กับเขาว่า "ถ้าคุณมองฉันอีกทีนะ ฉันจะเอาลูกตาคุณออกไปเลี้ยงสุนัข คุณเชื่อไหมคะ?"

แม้ว่าคำพูดนี้เป็นเหลิ่งซวงพูดด้วยรอยยิ้ม แต่จ้าวเสี่ยวเลี่ยงไม่รู้ว่าทำไม แค่รู้สึกว่าด้านหลังของเขามีเหงื่อตกพลั่ก

คำพูดของเหลิ่งซวงดูเหมือนว่าจะมีความสง่างามอันศักดิ์สิทธิ์และขัดขืนไม่ได้

สายตาของเขาถูกขยับไปทางอื่นโดยไม่ได้ตั้งใจ

เหลิ่งซวงไม่สนใจจ้าวเสี่ยวเลี่ยงอีก แล้วเดินไปหาหวังม่านนี

เธอเหยียดนิ้วชี้เรียวยาวของเธอออกที่เหมือนรากต้นหอม และยกคางของหวังม่านนีขึ้นอย่างเบาๆ ราวกับจีบเธออยู่

เหลิ่งซวงมองหวังม่านนีตั้งแต่หัวจรดเท้าสักพัก เธอก็เยาะเย้ย ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความดูถูกและการเสียดสี

"ตอนแรกพี่บอกฉันว่าคุณใจดี สวย โลกนี้มีผู้หญิงที่ดีเช่นนี้หายาก พี่จึงได้ทะเบียนสมรสเร็วๆแค่รู้จักแกไม่ถึงหกเดือน”

“แกรู้ไหม พี่ชายฉันพลาดเรื่องสำคัญขนาดไหนเพื่อแก”

"แต่งงานเพียงหกเดือนเท่านั้น ตอนนี้คุณก็อยากจะหย่ากัน ทำไมคุณถึงใจร้ายขนาดนี้เลยอ่ะ?"

หวังม่านนีไม่รู้ว่า เหลิ่งซวงกำลังพูดเรื่องอะไร แต่เธอไม่ชอบที่เหลิ่งซวงกดคางของเธอแบบนี้

ดังนั้นหวังม่านนีจึงวางแผนที่จะถอยกลับไปสองสามก้าวโดยไม่ให้รู้ตัว

แต่ทันทีที่เธอยกเท้าขึ้น เหลิ่งซวงก็ยกมือหยกขึ้นมาอย่างไม่ตั้งใจและตบหน้าเธออย่างแรงไปหนึ่งฉาด

“อีกะหรี่ แกรู้ไหม มีผู้หญิงงมากมายขนาดไหนในโลก จะแย่งชิงพี่ชายฉัน”

"สิ่งที่พี่แต่งงานกับแก นั่นคือสิ่งที่ผิดพลาดและเลวร้ายที่สุดในโลก ไม่เพียงแต่แกไม่รักพี่จริง แกยังรังเกียจที่เขาไม่มีเงิน ในเวลาช่วงนี้ แกกล้าคบกับผู้ชายคนอื่นลับหลังพี่อีก แกมันอีดอกไง"

ทันทีที่เสียงเหลิ่งซวงสงัดลง เธอก็ยื่นมือมาเค้นคอของหวังม่านนีอย่างแน่นๆ

ราชามังกรจากอาณาจักรมังกร ชื่อเสียงโด่งดังไปไกลน่าเกรงขาม ไม่เคยได้ความอัปยศอดสูอยู่อย่างนี้เลย

ระหว่างทางที่รีบมา เหลิ่งซวงได้ตัดสินใจที่จะเอาชีวิตของหวังม่านนีในที่ตรงนั้นเพื่อแก้แค้นสำหรับราชามังกร

ท้ายที่สุดแล้วเป็นผู้หญิงที่มีฐานะต่ำต้อยจะไม่สร้างปัญหาให้กับเหลิ่งซวง

ผู้หญิงหน้าเงินเช่นนี้กล้าทิ้งราชามังกรไป

ในพระราชวังราชามังกร ใครๆก็อยากจะฆ่าแน่

แต่ในตอนนี้มีมือใหญ่คู่หนึ่งจับข้อมืออยู่อย่างแรงของเหลิ่งซวงอย่างแน่นหนา

คนที่ห้ามเหลิ่งซวงไม่ใช่คนอื่นไกล แต่เป็นหลินเซียว

เขาส่ายหัวให้เหลิ่งซวง

เหลิ่งซวงปล่อยมือออกจากเธอ แต่ตบหน้าของหวังม่านนีทันทีไปอีกฉาด

"พี่มีน้ำใจให้อภัยแก แต่ดิฉันไม่ใจกว้างเหมือนพี่นะ แกมันนางโลมนี่ไม่ใช่คิดว่าพี่ไม่มีเงินใช่ป่ะ ตอนนี้ดิฉันจะให้คุณเห็นซักที ว่าพี่มีเงินหรือไม่มีกันแน่"