ตอนที่37 ข้ามจากแฟนเป็นเมีย

"เลิกร้องไห้นะครับเด็กดี ถ้าไม่อยากให้พี่ต้องเจ็บปวดไปมากกว่านี้"ฟิลิปป์พูดปลอบคนตัวเล็กพลางวางมือลงบนหน้าท้องที่เริ่มนูนออกมาอย่างเห็นได้ชัดพร้อมกับลูบเบา ๆ แล้วเอ่ยพูดต่อ"เด็กดีเราบอกแม่ของเราให้เลิกร้องไห้หน่อย พ่อทนเห็นน้ำตาแม่ของเราไม่ได้"

"อึก! อึก!" ยิ่งฟิลิปป์เอ่ยพูดน้ำตาของนิวตัลยิ่งไหลลงมามากกว่าเดิม ฟิลิปป์ที่เห็นนิวตัลไม่ยอมหยุดร้องไห้สักที่ก็รั้งนิวติลให้นั่งลงบนเตียงด้วยกัน ก่อนที่จะเอ่ยแซวขึ้นด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

"นิวตัลคนเดิมที่ก๋ากั่นของพี่หายไปไหนนะ ทำไมเหลือแต่นิวตัลที่ขี้แยละเนี่ยยย"

"อีตาลุงบ้า ว่าใครขี้แยห๊ะ! "นิวตัลที่โดนฟิลิปปแซวว่าตัวเองขี้แยก็ยกมือปาดน้ำตาบนแก้ม ก่อนที่จะเงยหน้าแล้วเอ่ยถามอย่างเคือง ๆ

"ใครที่ร้องไห้ขี้แยอยู่ละครับ"ฟิลิปป์พูดขึ้นอีกครั้งพลางนำนิ้วชี้จิ้มไปที่แก้มนุ่ม ๆ ของนิวตัล มืออีกข้างที่วางอยู่บนเอวเล็กก็เลื่อนเข้าไปในเสื้อของคนตัวเล็กแล้วกรีดนิ้วตามกระดูกสันหลังของร่าง