49. คนสำคัญที่มันไม่ใช่ผม

49

- คนสำคัญที่มันไม่ใช่ผม –

สองเดือนผ่านไป

ชีวิตฉันยังคงดำเนินไปตามปกติ ตอนนี้ฉันกลับมาทำงานที่บริษัทของฉันตามเดิมแล้วค่ะ แต่ก็ตามที่ได้สัญญากับพี่เอ็ดเวิร์ดไว้ว่าจะ Work From Home ดังนั้นส่วนใหญ่ก็ทำงานในห้อง (ของพี่เอ็ดเวิร์ด) ก็เขาถึงขนาดที่สั่งให้ลูกน้องยกโต๊ะทำงานของฉันมาติดกับเขาเลยนะ อยากจะบ้า พี่เขาติดหนึบฉันยิ่งกว่าอะไรดีซะอีก จนพี่อรเลขาแทบจะไม่ต้องทำอะไร เพราะพี่เอ็ดเวิร์ดเอาแต่เรียกฉันเวลาจะทำอะไรเกือบทุกอย่าง แถมยังอ้อนเก่งสุด ๆ ถามว่ายอมมั้ยก็ต้องยอมอยู่แล้ว รักนินา

“วันนี้ฟ้าต้องไปบริษัทของฟ้านะคะมีประชุมค่ะ ตอนเย็นพี่ไม่ต้องรอฟ้านะหิวก็ทานเลย หรือไปออกไปสังสรรค์ฟ้าก็ไม่ว่า”

“ทำไมล่ะ ประชุมนานขนาดนั้นเลยเหรอ”

“ป่าวค่ะวันนี้ฟ้ามีธุระ ต้องแวะไป”

“ให้พี่ไปด้วยมั้ย”

“ตอนแรกก็อยากให้พี่ไปด้วยอยู่ค่ะ แต่วันนี้พี่เองก็ต้องออกไปเจอนักธุรกิจโครงการเรือดำน้ำไม่ใช่เหรอคะ”

“ก็ใช่ครับว่ามันสำคัญ แต่....”

“บอสคะ ทางบริษัท B ใกล้มาถึงแล้วค่ะดิฉันเตรียมเอกสารให้แล้วและจัดเตรียมสถานที่ไว้แล้วนะคะ อ่อ..รวมถึงช่อดอกไม้ตอนรับก็เตรียมแล้วค่ะ” ฉันที่กำลังคุยกับพี่เอ็ดเวิร์ดอยู่นั้นจู่ ๆ พี