Ang buong paligid ng silid ni Tito Ato ay pawang lugar para sa herbal medicines, nakabote man o nakasalansan sa patong patong na bilao. Umiikot lamang ang amoy rito ng mga tuyong dahon, ugat ng puno, kandila, at langis na panggamot (yung mga tipong langis na pinakuluan at sinasabing nakagagaling kapag ginawa mo sa mismong araw ng Huwebes o Biyernes Santo).Tanging ang dilaw na bombilya ang liwanag ng kwarto. Kung pakaiisipin, para kaming nasa eksena na may pinaaaming kriminal ang isang pulis dahil sa ilaw na iyon. Nakasabit ngunit umuugoy rin sa kaunting hangin.Wala kung anumang appliances na mapupuna sa paligid nito. Sa isang bahagi naman, sa gilid ng pinto ay nakahilera ang mga hinahasa niyang mga patalim na lubhang mapanganib kaya ipinuwesto niya ito sa likod ng pintuan.Sinuman ay hindi makapagsasabing albularyo si Tito Ato base sa kanyang tindig at hindi rin naman namin siya natignan sa ganitong imahe mula noon. Nagsimula lamang ang kanyang mga ganitong gawai

Hindi ko pa rin lubos maisip kung bakit paulit-ulit ang mga bangungot na nangyayari sa akin.May nangyari ng kababalaghan sa amin ngunit naroon pa rin ang masasamang panaginip na iyon. Naiintriga ako sa nais iparating nito sa akin. Napapatanong ako sa sarili, babala ba ito o hindi pa rin malimot ng utak ko ang trahedyang muntik kumuha sa buhay ng aming driver.Habang lutang ang aking utak sa tulirong pagtitimbang ng mga bagay-bagay, lumabas na ng banyo ang aking kasintahan.Sa saglit na pagpaling ng mata ko sa kanya, nalimutan ko na lahat ng pag-aalala.Mula noon hanggang ngayon, hindi siya pumapalya sa pagbighani ng aking mga mata. Taglay niya iyong ganda na mas maganda kapag simple lang. Kapag walang make up at napakasimpleng pananamit lamang.Nakadamit pantulog na siya. Isang cotton duster na may paborito niyang cartoon character.Sa di niya sinasadyang momento, inalis niya ang balunbon na tuwalya sa kanyang ulunan sa tapat ng isang lampara sa

"Tigilan mo na ako!!!," naisigaw ko nang mapabalikwas sa muling masamang panaginip.Naalimpungatan sa pagkagulat si Jing-Jing. Napatilapon paalis sa aking dibdib ang kanyang ulo sa bigla kong pagbangon.Kahit nasaktan siya sa pagkatulak ng mukha niya, (dahil obvious naman na hawak niya ang kanang tainga at pinsngi niya) ako pa rin ang una nyang inalala:"Ano'ng nangyari, Bhy? Okey ka lang?,"Marahan kong hinabol ang hangin at buntong hininga kasama ang hilakbot na dulot ng panaginip ko bago ako nakakibot sa kanya. Ginagap ko ang tingin ko sa natabig ko sa mukha niya:"Sorry Bhy, binangungot na naman ako.,""Hindi na maganda 'yan na lagi ka binabangungot... buti kusa ka nagising ngayon...," may mukhang pagkaawa ang titig niya sa akin.Pinapahupa ko pa ang aking paghinga at pakalma pa lang kami sa pagkabalikwas nang mag-ring ang aking phone mula sa malapit na mesa.Dinukwang ko ito at sinuri kung sino ang tumatawag."Si Kat? Bakit

Nagbigay ng agwat ang bawat isa malayo kay Chadie. Maging ang mga nag-uusyoso na kamg-anak namin ay nag-abang sa ikukuwento nito. Malaya itong nakaupo sa gitna ng lahat at nagsimulang magsalaysay:"Magkapatid kami ni Ate Brigette. Naimbita kami ng kaibigan naming si Melissa na pansamantala na magbakasyon sa Bagac para malibang rin si Ate sa pang-iiwan ng lalakeng nakabuntis sa kanya.Isang gabi, habang natutulog na kami, nabulahaw kami sa sigaw ni Ate Brigette. Kinumbulsyon ang anak niya.Malapit ang bahay ni Melissa sa dalampasigan. Malayo ang palabas at sakayan papunta sa bayan kaya naglakad pa kami.Sa kasamaang palad, may nadaanan kaming grupo ng mga kalalakihan na nag-iinuman at napagdiskitahan kami.Kinuha nila ang baby ni Ate. Hindi namin alam saan nila dinala... kasi.... kasi kinaladkad na kami sa kakahuyan kung saan.... binaboy nila kami!Wala kaming nagawa kasi marami sila. Maraming suntok ang natamo ko at kitang kita ko ginawa nila kay

"Sige na... handa na ako... lipat na!," atas ko sa kaluluwang ligaw.Lumuhod akong nakadipa ang dalawang kamay at naghihintay sa maaaring maganap na pagbabago.Medyo mainit na sa lugar namin dahil sa dami ng tao na usisero ngunit bigla may tila hamog na gumapang mula sa sahig.Iyak ng iyak si Jing-Jing. Tutol na tutol siya sa aking gagawin.Makailang pagkurap ang ginawa ng ilaw sa aming sala at pigil ang hininga ng lahat nang yumuko si Chadie na parang nawalan ng malay.Naramdaman ng lahat ang mabilis na galaw ng hangin patungo sa akin. Ang inaasahan naming pagpasok sa akin ay para bang bumangga lamang.Muling bumalik ang malay ni Chadie ngunit sa katauhan pa rin ng elemento."Ano na? Pasok na!," may pagkainip kong utos sa nais sumapi ngunit sumablay sa unang pagsubok.Titig na titig ako sa ikikilos ng katawan ni Chadie at nang sa sandaling muling mawala muli ang malay niya...."Ngayon na!!!," sa di inaasahang pagkakataon, sabay