All Chapters of A WIFE'S BURDEN: Chapter 11 - Chapter 20

ERIN'S POV Matapos ang pag-uusap namin ni Syd. Nagdesisyon na kaming umalis ng bansa. Kailangan naming mag bagong buhay sa Spain.Gaya ng ipinangako niyia last week, unti-unti ko namang naramdaman ang pagbawi niya. Maaga na siyang nauwi sa bahay. Minsan nga ay dumalaw pa ko sa kaniya at naabutan ko siyang busy sa mga documents na naipon mula nang magloko siya sa company.  Kaya naman, siya na ang nag-ayos ng mga papeles namin papuntng Spain, since siya naman ang CEO ng Fournier Airlines. Kaya mas mapapa-aga ang pag-alis namin. Minabuti ko nang magimpake kaagad bago kami umalis. Hindi ko pa rin nakakausap ang kapatid ko At ayokong ipaalam sa kaniya ang mga nalalaman ko. Dahil panigurado ay magagalit na naman siya. Siguro bukas ko na lang siya kakausapin. Sa ngayon ay kailangan kong mmag focus sa Starry since taon rin akong mawawala.  Andito ako ngayon sa club house

ERIN'S POV. Habang nag-drive ako, hindi ko mapigilan hindi mapatingin kay Nicholai. Ano bang problema ng lalaking to?  "Honey..."  Napalingon ako ng wala sa oras ng magsalita siya. Kaya napataas ang kilay ko ng makitang nakapikot ang mga mata niya. May problema yan sila ng asawa niya. Muli kong ibinaling ang tingin ko sa daan. Ilang saglit pa ay nakarating kami ng South ridge. Ang alam ko ay sa Mulberry rin siya nakatira. Kaya naman tinignan ko ang phone niya at mabilis na hinanap ang address niya. Mabuti na lang at na sinabi ng guard ang bahay niya. Malapit lang ang bahay niya sa bahay ko noon. Kaya dadaanan ko na rin si Eron para makausap siya. Dito pa lang, tanaw ko na ang katulong napapasok sa bahay nila Nicholai. Nakita niya siguro ang kotse ni Nicho kaya napatingin siya. "Good evening sir- S-sino po ka

ERIN'S POV "Hun," tawag ko sa kaniya bago lumapit. Nakatingin lang siya ng seryoso sa akin habang hawak ang laptop nito. Dito nanggagaling ang mga ungol sa laptop. Kaya naman bahagya akong sumilip.  "Oh fuck, Nicholai!"  Nagitla ako ng marinig ang boses. Hindi ko alam kung bakit, pero kahawig talaga ang boses namin ni Nicholai! That's imposible! Tila nasasarapan ang babae sa video sa ginagawa sa kaniya ng lakaki. Hindi ako nakagalaw. Hindi ko alam paano ipapaliwanag ang bagay na nakikita ko. Isa lang ang alam ko, imposible ito! "H-hun, L-let me explain. H-hindi ako 'yan! H-hindi ko magagawa sa'yo 'yan..." Hindi makapaniwalang paliwanag ko habang pinapanood namin ang scandal video."Don't tell us na hindi kayo nagkita ni Nicholai?" nakataas kilay na tanong ni Nadia habang nakangisi sa akin"N-nagkita kami. Oo, he's already drunk, kaya hinatid k

ERIN'S POV Ilang araw ang lumipas mula ng i-uwi namin si Syd. Masaya ako kasi naka-uwi na siya. Pero mas malaki ang part na nalulungkot ako.  Mula kasi nung araw na inuwi namin siya, para bang ibang tao na ang kasama ko. Parang hindi na siya si Syd. Ang laki nang nagbago sa relasyon at pagsasama namin. Hindi na siya yung tulad ng dati na sweet at palagi akong nilalambing. Ngayon parang ibang tao na siya. Malayong-malayo sa Syd na asawa ko.  "Manang wala pa po ba si Syd?" tanong ko kay Manang. "Wala pa po Ma'am," sagot niya bago siya tumungo sa kusina. Kararating ko lang mula sa Starry. Matao daw kaya naman minabuti kong tulungan sila. Since wala pang exact date kami aalis. Naghintay ako sa kwarto namin, alas onse na wala pa rin siya. Napapadalas na ang pag-uwi niya ng gabi. Kaya naman kinakabahan ako. Ilang

ERIN'S POV "Syd, nakausap ko na ang secretary mo. At sabi niya tuloy ang pag-alis natin to Spain," panimula ko habang nanonood sa nagbibihis na si Syd. Huminto siya at tumingin sa akin. "Aalis? We leave?" takang tanong niya. "Yes for good, bago ka ma-aksidente napag-usapan-" "Then forget about it. I forgot about that. Im not leaving, I stay," sabi niya at nagpatuloy sa pag-aayos ng necktie. "Pero, Syd, napag-usapan na natin to. We leave and stay on Spain-" "Go if you want. I stay here, and that's final." Magsasalita pa sana ako pero lumakad siya sa pinto. Kaya pinigilan ko siya. "Syd!" sabi ko. Tumingin naman siya sa akin na para bang hinihintay ang sagot ko. "What?"  "Please..." Pero tinignan lang niya ako at tuluyang lumabas ng kwarto. Naiwan na nam