ERIN'S POV
Ilang araw ang lumipas mula ng i-uwi namin si Syd. Masaya ako kasi naka-uwi na siya. Pero mas malaki ang part na nalulungkot ako.
Mula kasi nung araw na inuwi namin siya, para bang ibang tao na ang kasama ko. Parang hindi na siya si Syd.
Ang laki nang nagbago sa relasyon at pagsasama namin. Hindi na siya yung tulad ng dati na sweet at palagi akong nilalambing. Ngayon parang ibang tao na siya. Malayong-malayo sa Syd na asawa ko.
"Manang wala pa po ba si Syd?" tanong ko kay Manang.
"Wala pa po Ma'am," sagot niya bago siya tumungo sa kusina.
Kararating ko lang mula sa Starry. Matao daw kaya naman minabuti kong tulungan sila. Since wala pang exact date kami aalis.
Naghintay ako sa kwarto namin, alas onse na wala pa rin siya. Napapadalas na ang pag-uwi niya ng gabi. Kaya naman kinakabahan ako.
Ilang oras ang nakalipas. Hindi ko namalayan na nakatulog ako. Napabalikwas ako ng bangon at tumingin sa paligid. Wala pa rin si Syd. Napatingin ako sa orasan. Alas kwatro na nang madaling araw.
Muli kong kinontact si Syd pero nagulat ako nang patayin niya. Bigla akong kinabahan, ewan ko kung bakit. Kinukutuban ako ng hindi maganda.
"Asan ka na ba mahal ko?" sambit ko sa kawalan. Nakatulala lang ako habang hinihintay siyang umuwi.
Narinig ko ang pagbukas ng pinto, at inuluwa noon si Syd na gume-gewang maglakad.
"Hun!" Napabalikwas ako ng tayo at inalalayan siya. Dumiretso siya sa kama.
Hindi na siya nag-abalang tumingin sa akin. Nakatulog na lang siya sa kama. Inasikaso ko naman siya at binihisan.
Matapos ko siyang punasan ay tumabi na ako sa kaniya at tinitigan ang mukha niya.
Hindi ko pa napipikit ang mata ko nang may mag-text sa kaniya. Napataas ang kilay ko at tinignan iyon.
"Nag-enjoy ako babe, see you tomorrow." Yan ang nakasulat sa text. Sumikip bigla ang dibdib ko. Hindi ako tanga para hindi maintindihan yon.
Sinubukan kong huminga ng malalim bago kumalma. Gusto ko siyang komprontahin, pero wala akong magawa. Kailangan kong malaman kung sino ang babae niya!
Agad na pumasok sa isip ko si Nadia.Kaya naman nabuhay ang galit ko sa babaeng yon, siya lang naman ang kilala kong baliw na baliw sa asawa ko at desperada na makuha su Syd.
Hindi ko magawang matulog, kahit nakapikit na ako. Gusto kong malaman ang lahat.
Lumipas ang oras, pero mula noong umuwi si Sud ay hindi ko na nagawang makatulog. Iniisip ko pa rin yung babae niya. Iniisip ko kung sino at paano nangyari ang bagay na to.
"Hoy girl! Ang lalim ng iniisip mo ah?" sabi niya sa akin habang nakatigtig.
"Umuwi si Syd kaninang alas-kwatro," sabi ko.
Nakita ko naman ang pagtaray niya.
"Eh ano bang bago?" tanong niya sa akin.
"May babae si Syd." Nasamid siya nang sabihin ko iyon.
"ANO?!" galit na sigaw niya.
"Nahuli ko siya kagabi, may text yung babae. And I think na galing siya doon," sabi ko pa habang pinipigilang umiyak.
"Eh gago pala yang asawa mo-" patayo na siya pero agad ko siyang pinigilan.
"Sab, please. Hayaan mong ako an umayos nito." Nakatingin ako sa kaniya ng seryoso bago siya muling umupo.
"Im here, kung kailangan mo ng backup," sabi niya pa.
"Thank you," nakangiting sagot ko
Sa ngayon, kailangan kobsiyang imbestigahan. Kailangan kong mahuli ang babae niya. Kanina pa siya pumasok. Konti lang ang tulog niya pero pumasok pa rin siya.
Naisipan kong pumunta sa Fournier Company. Baka may maabutan ako doon.
"Ma'am Erin!" nakangiting bati ng guard sa akin.
"Kuya, huwag mo nang sabihin kay Syd na andito ako. I want to surprise him," pagsisinungaling ko.
"Eh, Ma'am, wala po si Sir dito," sabi niya at kumamot ng ulo.
"What?" ulit na tanong ko.
"Hindi po siya pumasok ngayon."
For sure andon siya sa babae niya, agad akong nag-drive papuntang condo ni Nadia.
Mabilis kong pinagpipipindotang doorbell, medyo nagtago ako para hindi niya makitakung sino ang tao.
Maya-maya pa ay biglang bumukas ang pinto. Sinalubong ko naman siya.
"Asan ang asawa ko?" tanong ko sa kaniya habang naka-cross arm.
Nakitako ang bahagya niyang pag-ngisi.
"Bakit mo sa akin hinahanap ang asawa mo? Hindi ba mahal ka niya?" nakangising sagot niya habang nang-aasar na nakatingin sa akin.
"Lubayan mo kami ng asawa ko, Nadia. Kung ayaw mo magkagulo tayo," sabi ko sa kaniya.
Mukha namang wala dito si Syd, kaya naman hindi na ko nag-abalang pumasok pa at haluglugin ang unit niya.
Mahuhuli ko rin naman sila, wag lang silang papahuli sa akin. Kasi baka kung ano ang magawa ko. May amnesia siya, kaya alam kong hindi niya alam ang ginagawa niya. Naguguluhan lang siya sa nararamdaman niya for me.
Kaya gagawin ko ang lahat para mapabilis ang pag-alis namin papuntang Spain. Ayokong mag-stay pa siya dito sa magulong mundo namin.
Gusto ko nang tahimik kaming namumuhay sa malayo. Yung walang Nadia o sino mang gusto kaming paghiwalayin.
Bukas na bukas aasikasuhin ko agad ang mga papeles namin para maka-alis kami sa lalog madaling panahon.
Gusto ko, pagbalik ng ala-ala niya. Ako ang una niyang makikita. Gusto ko na pagbalik non ay malayo na kami sa lahat ng gulo.
Hindi ko naman gugustuhing mawalay sa kaniya ng ganon-ganon lang. Hanggat kaya ko, magtitiis ako.
Pag-uwi ko sa bahay, gaya ng nakasanayan. Wala si Syd doon. Bumalik na naman ang lungkot ng puso ko nang pagmasdan ang kwarto namin.
Noon, siya pa ang nasundo sa akin sa starry Pagdating ko andito na siya hinihintay ako.Tapos magagalit kapag late akong nakauwi. Susuyuin ko lang at okay na kami.
Napangiti ako ng mapait. Ngayon, heto ako na ang naghihintay sa kaniya. Hinihintay siya kung uuwi p hindi. Nagpupuyat kakahintay sa pag-uwi niya. Tapos aasikasuhin siya dahil lasing na lasing.
Busy ako sa pag emot ng sumigaw si Manang.
"Ma'am Erin! Si sir Syd po, andito na!" sigaw niya sa labas na ikinataranta ko.
Lumabas ako at napatigil ak ng makita na may kasama siyang babae. Nakalingkis sa kaniya yung babae. Napataas ang kilay ko. So hindi si Nadia ang kabit ng asawa ko? Kundi ang pokpok na to na taga starry?
"Babe mauna na ako, andito na pala ang asawa mo," sabi niya at nahihiyang tumingin sa akin.
Nakataas lang ang kilay kong tinitigan siya. Bago pa man siya umalis akmang hahalikan niya ang asawa ko kaya mabilis ko siyang kinaladkad palabas.
Naiinis ako! Ito pa ang babae niya? Isang mababa? Sabagay, kahit sino namang kabit ay mababa sa paningin ko.
Inlalayan ko si Syd na pumasok sa loob ng kwarto. Gusto kong magalit. Pero wala akog magawa. Dahil alam kongmay amnesia lang siya kaya niya nagagawa to..
ERIN'S POVNaglalakad ako dito sa club house ng South Ridge Village. Hindi naman na ako taga-rito pero nandito ako ngayon. Wala kasi akong magawa sa condo. Isa pa, masyadong tahimik doon. Unlike dito sa village. Na-miss ko lang ang hangin dito sa south ridge. Naglakad-lakad pa ako habang nanonood sa mga batang naglalaro kasama ang ibang yaya nila. Karamihan naman ay ang mga magulang nila.Busy ako sa panonood ng hindi ko napanasing may nabunggo na pala ako. Agad ko naman siyang tinulungan sa pagtayo."Ate ganda?" natutuwang sambit niya habang nakatingin sa akin."Jariah," nakangiting sambit ko sa kaniya at umupo para magpantay kami."Ate ganda, ikaw nga!" Nagulat ako ng yakapin niya ako. Kaya naman napayakap na rin ako sa kaniya.She's so sweet. Kaya nakaramdam ako ng guilt sa dibdib ko. Dahil alam ko sa sarili ko na, maaring masira ang pamilya ni Jariah dahil lang sakin."Kamusta ka na, Jariah?" tanong ko sa kaniya."Im fine, Ate ganda!" nakangiting sagot niya. Umupo kami sa pinaka
ERIN'S POVNaalimpungatan ako dahil sa malalmig na hangin ang dumapo sa balat ko. Dahan-dahan kong idinilat ang aking mga mata. Asan nga ba ako? Umupo ako para mahimasmasan, subalit di pa ako nakakakilos nang magawi ang paningin ko sa kaliwang bahagi ng kama. Nanlaki ang mata ko sa nakita ko. "S-Syd?" nagtatakang tanong ko, bahagyandin siyang dumilat nang magsalita ako. Gaya ko, nagulat rin siya na andito ako. Ngayon ko lang narealized na wala akong kahit na anong suot, tanging kumot lang ang bumabalot sa katawan ko. "Erin?" takang tanong ni Syd at umupo. Gaya niya, nakahubad rin siya.Sobrang sakit ng ulo ko. Ano nga bang nangyari? Muli akong pumikit at pilit na inalala ang nangyari kagabi.May nangyari samin! Hindi ako makapaniwala na magagawa ko yon. Ang bagay na yon."Im so sorry, Erin. Hindi ko sinasadya ang nangyari kagabi." Napalingon ako kay Syd na nagsalita sa tabi ko. "Lasing ako kagabi, hindi ko alam kung ano ang nangyari," paliwanag niya pa. Hindi ko alam kung ano an
ERIN'S POVSa sobrang sama ng loob ko, mabilis akong naglakad papasok ng elevator. Hindi naman ako nagtagal doon, at nakarating na rin ako sa unit ko. Mabilis akong nagbihis at humiga sa kama. Ipinikit ko ang mga mata ko, pero nakikita ko si Syd. Hindi ko alam kung bakit. Kung bakit ako nagkakaganito. Naasa nga ba ako na babalikan ako ni Syd? Huminga ako ng malalim bago muling dumilat. Hindi ko na dapat pa iniisip si Syd. Matagal na kaming tapos. Kasal na siya at may sarili na siyang pamilya. Mas pinili niya ang landas niya. Wala na kong magagawa pa don.Ipinikit ko muli ang mata ko, bakit ganito? Hindi ako masaya? Bakit parang salungat sa sinasabi ko ang sinasabi ng puso ko? Natigil ako sa pag-iisip nang may biglang mag-door bell ng sunod-sunod sa pinto ko. Kaya minabuti ko na ring tumayo at buksan ang pinto.Pero laking gulat ko ng bumungad ang isang lalaki habang seryosong nakatingin sa akin."Anong ginagawa mo rito?" tanong ko sa lalaking nasa labas."Erin, s-sorry. Hindi ko s
ERIN'S POV"Welcome, Madame!" sigaw sa akin ni Karen, ang manager ng Stary hub dito sa Hawaii.Actually, kakarating ko lang dito sa Hawaii. And dumiretso na ako agad dito. Ang ganda ng pagkaka-setup ng mga tables. Pero syempre walang tatalo sa main branch ng starry.Mamaya ang opening ng bar ko. So, I need to take a rest for now. Mabuti na lang at malapit lang dito ang condo ni Eron. Doon daw muna ako mag-stay tutal hindi naman ako magtatagal dito.Palabas ko, bumungad sa akin ang isang lalaki. Siy ang driver ko nna nagsundo sa akin. Isa ring pinoy. Kukuha na lang ako ng driver bakit hindi pa pinoy hindi ba?Bahagya kong isinandal ang ulo ko sa bintana. Gusto kong matulog. Kahit puro tulog lang ang ginawa ko magdamag sa plane.Maya-maya lang narinig ko na ang paggising sa akin ng diver ko. We're here.Dahil sa antok at pagod na ako, minabuti ko nang magmadali. Kahit yung driver ko hinahakot ppa ang mga gamit ko papasok. HUmihikab akong pumasok sa elevator. Isinuot ko na rin ang shades
ERIN'S POV"O c'mon, Erin! Ano ba sa tingin mo ang ginagawa mo?" galit na tanong sa akin ng manager ko. Nag-aayos ako ng sarili habang sinesermonan niya ako. Itiniklop ko ang foundation na hawak ko bago ako muling humarap sa kaniya."Can you calm? Masyado kang nagpapaka-stress sa maliliit na bagay," sabi ko sa kaniya."Seriously? Anong maliit? Sinasabi ko sayo, Erin ha? Hindi basta-basta tong project na to!" singhal niya."Ayoko ma-stress. Kung gusto mong magpaka-stress ikaw ang bahala," sabi ko pa bago ako muling humarap sa salamin na nasa harap ko."Hay! Ewan ko kung ano ang gagawin ko sayong babae ka! Siguraduhin mo lang na hindi ito issue!" sabi niya pa."Ako na mismo kakausap sa owner ng company, gusto kong ma-relax," sabi ko sa kaniya. Naka-palm face lang niya akong tinignan."Pasalamat ka at malakas ka kay Mr. Ford," sabi niya pa. Bigla akong napalingon ng wala sa oras sa kaniya."What? Pardon me?" tanong ko sa kaniya. Nakita ko nmaman na nagbago ang expression niya. Tinaasan
FIVE YEARS LATER..."MOMMY! DADDY!"Hinahanap ko si Kyre dito sa Mall, andito lang siya kanina. Palibhasa ayaw pumasok sa watson. Kaya naman iniwan ko siya dito. Pero saan naman siya pumunta?"M-mommy!! D-Daddy!!" Napahinto ako ng madaanan ko ang isang batang babae na naiyak sa gilid ng watson."Hey? What happened?" tanong kosa bata at umupo para magkapantay kami."Hindi ko po makita si Daddy." Nagulat ako dahil nakakaintindi pala siya ng tagalog. Well, nasa Pilipinas pala ako.Mukha naman kasi siyang mayaman. Kaya for sure englishera siya."What's your name?" tanong ko sa kaniya.Tumingin pa siya na para bang natatakot."Don't be scared. I will help you to find your mommy," nakangiting sabi ko."I'm Jariah, ate..." sabi niya pa."I'm Erin..."N