All Chapters of บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ: Chapter 801 - Chapter 810

แค่เพียงคำพูดสั้น ๆ นั้นก็ได้ตัดผ่านหัวใจของเมเดลีนราวกับคมดาบที่มองไม่เห็น เธอมองตามเจเรมี่ที่หันหลังจากไปโดยไม่ลังเล และไม่แม้แต่จะปรายหางตาของเขามาที่เธอเลยสักนิด'เจเรมี่ นี่คุณเชื่อทุกคำโกหกที่เย็นชานั่นของฉันจริง ๆ งั้นเหรอ'“เหมือนว่าเขาไม่ได้รักคุณมากเท่าที่ผมคาดคิดไว้นะ” เฟลิเป้พูดด้วยรอยยิ้มนุ่มนวล “ผมมีธุระที่ต้องคุยกับลูกค้าคนสำคัญ คุณหาอะไรรองท้องก่อนได้เลย เดี๋ยวผมกลับมา”จากนั้นเฟลิเป้ก็ได้ออกไปทันที ปล่อยให้เธอยืนงงอยู่กับที่ทั้งอย่างนั้นเธอเดินไปยังโต๊ะจัดเลี้ยงซึ่งมีเครื่องดื่มวางเรียงรายอยู่มากมาย ก่อนจะหยิบไวน์แดงขึ้นมาหนึ่งแก้ว และเริ่มดื่มอีกครั้ง ถึงอย่างนั้น เธอไม่สามารถรู้สึกถึงรสหวานของไวน์ชั้นเลิศได้ มีเพียงความขมเท่านั้นที่เธอรับรู้ไปถึงขั้วหัวใจ “เอวลีน มอนต์โกเมอรี ไม่ใช่เหรอ?”“เธอเป็นผู้หญิงของคนไหนกันแน่? เธอเพิ่งแต่งงานกับเจเรมี่เมื่อไม่กี่เดือนก่อนเองไม่ใช่เหรอ? แล้ววันนี้ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ในฐานะผู้หญิงของเฟลิเป้ อาของเจเรมี่ได้ล่ะ?”“ครอบครัวคนรวยมีแต่เรื่องยุ่งเหยิง ฉันยังได้ยินมาอีกนะว่าเจเรมี่และเฟลิเป้ตัดขาดความสัมพันธ์ฉันอาหลานก

หลังจากเข้าไปนั่งยังห้องที่จัดประมูลได้ไม่นาน เมเดลีนก็เห็นเจเรมี่กำลังเดินเข้ามาพร้อมกับกับอีเวตต์เมเดลีนยังคงใคร่ครวญถึงรูปลักษณ์ที่ดูคุ้นเคยของผู้หญิงคนนั้น แต่บางทีอาจเป็นเพียงเพราะว่าเธอมีลักษณะคล้ายกับคนมีชื่อเสียงในวงการสื่อที่ทำให้เธอดูคุ้นตาสิ่งที่เธอไม่ต้องการเป็นอย่างยิ่งก็คือการที่ทั้งสองนั่งอยู่ข้างหลังของเธอ พวกเขานั่งห่างจากเธอไปเพียงแค่หนึ่งที่นั่งเท่านั้น และหากเธอเหลือบมองไปด้านข้างเธอก็จะมองเห็นใบหน้าสง่างาม อันละเอียดอ่อนและหล่อเหลาของเขาได้เฟลิเป้เองก็สังเกตเห็นว่าเจเรมี่นั่งอยู่ด้านหลังพวกเขา เมื่อเห็นดังนั้นเขาก็จงใจยื่นมือออกมากุมมือของเมเดลีนไว้ ก่อนจะเลื่อนใบหน้าของเขาเองเข้ามาที่แก้มของเธออย่างใกล้ชิดพร้อมกับกระซิบที่ข้างหูของเธอ“คุณมอนต์โกเมอรีและสามีของเธอดูรักใคร่กันดีนะคะ” อีเวตต์เอ่ยขึ้นด้วยความชื่นชมในขณะที่เธอนั่งอยู่ข้างเจเรมี่ “เจเรมี่เรามาสลับที่นั่งกันไหมคะ? เพราะว่าคุณเคยชอบเธอมาก มันจะทำให้คุณรู้สึกไม่สบายใจเมื่อเห็นเธออยู่ในสายตาคุณหรือเปล่า?”“ไม่หรอกครับ คุณอากับคุณอาสะใภ้ของผมมีความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นกันขนาดนี้ ผมเองก็ดีใจไปกับพวกเขา

“คุณปู่คะ ได้โปรดบอกทีว่าหนูควรจะทำยังไงต่อไปดี”คิ้วของเธอขมวดด้วยความรำคาญเมื่อจู่ ๆ โทรศัพท์ของเธอก็สั่นขึ้นมามีบางคนพยายามส่งข้อความขอเป็นเพื่อนกับเธอผ่านทางหมายเลขโทรศัพท์เธอกดเข้าไปดูที่ดูโปรไฟล์ ข้อมูลนั้นแสดงให้เห็นว่าเจ้าของเบอร์โทรศัพท์นี้เป็นผู้หญิงและได้ตั้งเริ่มต้นสนทนาว่า : [ฉันอกหักและเพียงแค่สุ่มหมายเลข ฉันแค่9hv’dkiคุยกับคนแปลกหน้าที่ไม่รู้จักฉันในชีวิตจริง]ตอนนี้เมเดลีนรู้สึกเหนื่อยมากเหลือเกินและเธอไม่มีอารมณ์จะปลอบประโลมคนที่อกหัก เพียงแค่ไม่นานหลังจากที่อ่านข้อความจบเธอก็ผล็อยหลับไปในเช้าของวันรุ่งขึ้นท้องของเมเดลีนมีอาการบิดที่รุนแรงทันทีที่เธอตื่นนอน เธอวิ่งเข้าไปในห้องน้ำและพยายามที่จะอ้วกออกมา แต่ถึงกระนั้นก็ไม่มีอะไรออกมาเธอย้อนนึกถึงความทรงจำตอนที่เธอตั้งครรภ์แจ็คสัน เธอมีอาการคล้ายกับตอนนี้ในขณะที่เธอตั้งท้องลิเลียน กลับไม่มีอาการใด ๆ ที่เป็นผลข้างเคียงทางอารมณ์และแทบไม่มีอาการไม่สบายตัวเลยเธอเอามือแตะลงบนท้องของตัวเองและนึกถึงเรื่องคืนนั้นกับเจเรมี่เมื่อสามเดือนที่แล้วในช่วงเวลานั้นเค้ากระซิบแผ่วเบาที่ข้างหูของเธอว่า “ลินนี่ เรามามีลูกอีกคน

เธอขมวดคิ้วก่อนที่จะเดินออกไปอย่างเร่งรีบหลังจากที่เข้าไปนั่งในรถแล้วสักพัก เมเดลีนแตะที่ท้องของตัวเองและคิดถึงแววตาของเจเรมี่'มันเป็นความโกรธ หึงหวง หรือความเสียใจกันเเน่?'เมเดลีนหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้เรื่องที่เมเดลีนไม่ต้องการให้เฟลิเป้รู้ ในไม่ช้าเขาก็ได้รู้จากคนของเขา และเขาดูมีความสุขมาก “เอวลีน คุณท้องลูกของผมจริง ๆ งั้นเหรอ?”เมเดลีนไม่ได้ปฏิเสธอะไร หากเธอปฏิเสธ เธอกลัวว่าเฟลิเป้จะใช้วิธีการอย่างใดอย่างหนึ่งที่เขาทำได้เพื่อกำจัดเด็กคนนี้ทิ้งเธอไม่อยากที่จะคุยกับเขาเรื่องเด็กอีกต่อไป เธอจึงรีบเปลี่ยนเรื่องคุยในทันที “พรุ่งนี้เป็นวันครบรอบการจากไปของคุณปู่ของฉัน ฉันจะไปเยี่ยมเขาที่สุสาน”เฟลิเป้รีบตกลงทันที “เป็นเพราะว่าการประมูลที่ดินผืนนั้นประสบความล้มเหลว พรุ่งนี้ผมเลยมีเรื่องที่ต้องจัดการ แต่ไม่ต้องห่วงพรุ่งนี้ผมจะให้คนไปส่งคุณที่นั่น” เขาเผยรอยยิ้มอ่อนโยน “เอวลีน เด็กคนนี้เป็นลูกคนแรกของเรา ไม่ต้องกังวล แม้ว่าเราจะมีลูกคนนี้แล้ว แต่ผมจะยังคงปฏิบัติต่อลิเลียนเหมือนเป็นลูกสาวของผมอย่างเดิมแน่นอน”“ถ้าคุณรักและปฏิบัติต่อลิเลียนเหมือนเป็นลูกสาวของคุณจริง ๆ คุณคงจะไ

ความเจ็บปวดจากขั้วหัวใจได้ลามไปทั่วร่างกายอีกครั้งและทำให้เมเดลีนต้องเงยหน้าขึ้นเพื่อกลั้นน้ำตาให้ไหลกลับคืนเธอร้องไห้ไม่ได้อีกแล้วเธอต้องเข้มแข็งเพื่อลูก...และหลังจากที่เธอกลับจากการเยี่ยมหลุมศพของคุณปู่เลน คนขับรถได้พาเธอมาส่งยังวิลล่าของเฟลิเป้เฟลิเป้ติดประชุมทางวิดีโอในห้องทำงานอยู่ในตอนที่เธอกลับมา เมื่อเขาเห็นว่าเธอกลับมาแล้วเขาก็รีบจบการประชุมโดยเร็วและในทันทีที่เขาเห็นว่าเสื้อแจ็คเก็ตของเธอชุ่มฝนเพียงเล็กน้อย เขาก็รู้สึกกังวล “คุณไม่ได้กางร่มเหรอ? ทำไมคุณถึงทำให้ตัวเองเปียกแบบนี้?”“แค่ฝนปรอย ๆ เท่านั้นเอง มันไม่เป็นอันตรายอะไรกับฉันหรอก” น้ำเสียงของเธอเย็นชาและเหินห่าง ก่อนที่เธอจะเดินผ่านเฟลิเป้ไปเพื่อขึ้นไปยังชั้นบนเฟลิเป้ค่อนข้างที่จะเคยชินกับเกี่ยวกับความคิดของเมเดลีน “แต่ตอนนี้คุณกำลังตั้งท้องอยู่ การเปียกฝนอาจทำให้คุณไม่สบาย”‘เปียกฝน’เมเดลีนก้มลงมองที่ร่มซึ่งเธอถืออยู่ในมือเจเรมี่เอาร่มของตัวเองมอบให้กับเธอเมื่อไม่นานมานี้ แต่ความอบอุ่นของเขาที่หลงเหลือบนที่จับได้หายไปหมดแล้ว“ผมคิดว่าคุณคงคิดถึงผู้อาวุโสวิทแมนเหมือนกันใช่ไหม? งั้นคืนนี้เราไปเยี่ยมเ