INILAPAG ni Brielle ang cellphone at mabilis na lumapit si Ivana. She hugged him again and gently touched the curve of his lips. “Anong pinag-usapan ninyo ni Harold? Di ko naririnig dahil di naka-loud speak eh,” She asked. “Tungkol sa pagsundo kay Mr. Yang ngayong araw. Binigyan ko lang siya ng malinaw na instruction. Saka binalita niya rin ang bawat galaw ni Hendric Huo. Maging ang mga ginagawa ni Simon Yun, dahil siya ang dumukot kay Samantha noong gabing nagkagulo sa selebrasyon ng kaarawan ko. Ang akala niya siguro ikaw iyon, malamang kung di pa kita tinangay naunahan na niya ako,” anito. Napasinghap si Ivana, “Ibig sabihin nasa poder niya si Samantha na nagpalit ng mukha? Hindi ko lubos maisip na gagawin ni Samantha ang ganitong mga bagay. Ganon na ba talaga kasak

TINAPIK nito ang balikat ni Harold at nakangiting sumagot sa kanya. “Oo nga po sir. Ay, dito po ang daan. May kinausap na kaming customs officer na mag-i-scan po ng passport ninyo. Pasensya na kailangan natin mag-ingat dahil ang pagkakaalam kasi ni Hendric patay na po kayo,” alanganing tugon niya. Tumango si Mr. Yang habang naglakad na sila papuntang customs office, “Don’t worry I understand. Bilang na rin ang araw ng gagong iyon. At laking pasasalamat ko, na tinupad ni Brielle ang pangako niya sa akin noon,” “Sige lang po, ang mahalaga nakabalik na kayo ng Beijing makalipas ang ilang taon ninyong pagtatago. Mababawi niyo na rin ang shares ninyo sa HUO GROUP ngayong bumalik na si Miss Ivana,” “Salama

WALANG imik na umalis si Hendric sa tahanan ni Simon matapos ang masaganang agahan. Pakiramdam niya mag-isa nalang siya dahil ang tanging itinuring niyang pamilya ay tinalikuran na rin siya. He decided to visit his best friend Doctor Jin. Ayaw muna niyang bumalik sa bahay dahil di rin siya nakakatulog ng maayos magdamag. Di siya pinatatahimik ng konsensya at ilang beses na rin siyang pinaglalaruan. Padabog na bumaba ng sasakyan si Hendric matapos iparada ang kotse nito sa bakanteng espasyo ng parking lot sa hospital na pinagtatrabahuhan ni Doctor Jin. He glances at his wristwatch to check the time, it said, ten in the morning. Hindi pa siya halos nahimasmasan mula sa iniinom na alak magdamag at gusot ang buhok niya habang papasok siya ng lobby area. Kilala siya ng mga staff ng hospital kaya’t malaya siyang nakakapasok. 

Five days later….Ito na ang huling araw nilang mag-asawa sa Phoenix Villa. Nasa terrace si Brielle at nakatingin sa malawak na karagatan. Ang mumunting ilaw na kumikislap sa buong paligid ay nagbibigay ng munting liwanag na parang isinabog na bituin sa malawak na kalangitan. Bawat kislap nito at tila bagong pag-asa ang hatid. Kasalukuyang nasa terrace si Brielle at sunod-sunod ang buntong hininga niya. Maya’t-maya pa naramdaman niya ang mga braso ni Ivana na yumakap sa beywang niya. Dama niya ang init na nagmumula sa katawan nito. Humarap siya rito at bahagyang ngumiti habang hinawi ang ilang hibla ng buhok na tumakip sa maamo nitong mukha. Nililipad ng malamig na hangin ang buhok nito. Dumukwang siya at hinalikan ang labi nito. Gumanti si Ivana at lumalim ang halik nila ngunit napahinto siya ng maramda

SAGLIT na huminto si Ivana at pinakiramdaman ang malalim na paghinga ni Brielle. Batid niyang tulog na ito base sa lalim ng paghinga nito. Nagpasya siyang iwan ito sandali. Lumapit siya sa walk-in-closet nito at kumuha ng isang mahabang damit na pantulog ni Brielle. Mabilis na pumasok sa banyo at nagbabad ng ilang minuto sa bathtub. Nang makabihis na, dinampot niya ang hairdryer sa loob ng banyo at tinuyo ang buhok. It took about thirty minutes for her to take a bath and changed her dress. Paglabas ng banyo, tulog pa rin si Brielle, sumampa siya sa kama at tumabi rito. She snaked her arms around Brielle's chest. Dala marahil ng pagod, di man lang ito nagising ni maramdaman ang pagtabi niya sa higaan. Bahagya siya bumangon at tinitigan ang maamo at gwapong mukha ng asawa niya. She slowly lifts her left hand and touches the trace of Brielle's lips. Ba