Brielle didn’t hear any words again from Ivana. Tanging mahinang hininga ni Ivana ang sunod na naririnig ni Brielle, tanda ng malalim na tulog nito. He gently removed his arms and pulled himself up. Tinitigan niyang maigi ang maamo at magandang mukha nito. A wicked smile drew in his face, and he whispered. “I gradually achieved all my plans accordingly, and you can’t blame me for drowning you into this kind of a short romantic life you’ve longed for. This is only the beginning of my revenge, save all your energy and tears for the day I decided to abandon you, dear wife,” Marahang bumaba si Brielle sa kama at dinampot ang cellphone bago pumunta ng terrace. He called Harold immediately. “Sir Brielle, gising p

“Don’t mind me. I am just thinking about who was behind the attack last time,” pagsisinungaling ni Brent. “Kung nag-alala ka sa kaligtasan natin lahat pwede namang magdagdag tayo ng security personnel to protect us twenty four seven,” suhestiyon ni Shantal. Lumapit si Brent sa kanya at kinandong siya nito. “I’m afraid that one day we will get into trouble,” hinaplos niya ang magandang mukha ng asawa habang tinititigan ito ng maigi. “Why you think that way? Hey, are you okay?” sinapo ni Shantal ang pisngi niya. “Pwede mo namang sabihin sa akin kung ano ang ikinababahala mo. Brent, I’m your wife, and I am here to listen to you,” tugon ni Shantal. 

Muling bumalik sa isipan niya ang gabing pumasok siya sa hotel accommodation ni Brielle. Ang unang pagkakataon na muli niyang nasilayan ang gwapong mukha nito makalipas ang ilang taon na nagkalayo silang dalawa. Natatandaan pa niya ang gabing pinilit niya itong pakasalan siya matapos nang may nangyari sa kanila. Tila isang malaking pagkakamali ang nagawa niya dahil batid niyang napilitan lamang itong sundin ang pakiusap niya. Ayaw niyang isipin na nagkamali siya ng taong nilapitan ngunit sa naging desisyon ni Brielle na huwag siyang papuntahin sa birthday nito ay tila naghuhumiyaw na katotohanan na walang pagmamahal si Brielle sa kanya. “Dad, I wish you were here! Sana hindi mo ako iniwan mag-isa. Sana hindi ka nagkasakit para buo pa rin tayo,”  lihim na bulong niya sa sarili habang na

Everyone settled at the entertainment room after the dinner. Tahimik lamang sa isang tabi si Denise habang nakatutok ang lahat sa pinapanood na movie. Ilang saglit lang nagpaalam na rin si Brielle sa magulang niya na uuwi siya sa sariling tahanan. Carl and Harold quickly leave home too, to pick up his parents at the airport. Pasado alas nuwebe na ng gabi dumating si Erick at ang pamilya nito. Tanging si Brent na lamang ang gising para hintayin ang matalik na kaibigan. Nang dumating na ang pamilya ni Erick mabilis na naghanda si Brent ng hapunan para sa kanila. Ilang saglit pa ang lumipas ng lahat sila ay nagkasundong magpahinga na. Kinabukasan maagang nagising si Simon at tinawagan kaagad niya si Hendric. “Hendric, does Brielle’s staff send you an invitation to his birthday celebration?

“Huh?! Ang arte mo. Ikaw ang humila sa akin at nang-abala. Pinilit mo akong ipag-drive ka para habulin ang mga taong di ko kilala, tapos maka-react ka wagas, huh?” asar na tugon ni Reymond. Biglang dumilat ang mga mata ni Denise at inis na umismid dito. “Tanggalin mo kaya ang mga braso mo. Bakit mo ako kinukulong sa sulok ng kotse mo, kung wala kang balak na masama,” “Aba, anong akala mo sa akin, pervert? Kahit maghubad ka sa harapan ko hindi ako papatol sayo,” pang-aasar ni Reymond sa kanya. Gusto niyang makita ang magandang mukha ni Denise na lalong gumaganda kapag nagagalit. “Tanggalin mo ang mga braso mo,” sigaw niya rito. “Eh kung ayaw ko may magagawa ka?” Lalong lumapit ang mukha ni