Lahat ng Kabanata ng Ang Munting Asawa ni Mr. Tremont: Kabanata 1011 - Kabanata 1020

Patuloy na humihikbi si Vicky at makikita na hindi ito taus-pusong pakikiramay. “Huwag mong sabihin ‘yan. Anong 'portion' ang sinasabi mo? Alam ko ang lahat tungkol diyan. $30,000, ano ako? Isang pulubi? Mahal ko talaga siya at ito ang makukuha ko? Syempre, naiinis ako. Gusto ko siyang tanungin kung bakit? Sinabi ko lang ito sa pamilya niya dahil gusto kong magsama-sama ang pamilyang ito sa mga huling sandali niya. Mali ba iyon? Tigilan mo na ang pangungutya sa akin.”Ang mga mata ni Arianne ay puno ng luha sa sobrang kalungkutan na nararamdaman niya. Nalungkot siya para kay Eric. Ang huling bagay na gusto ni Eric ay ang malaman ng pamilyang Nathaniel ang tungkol sa kanyang nalalapit na kamatayan, ngunit dinala ni Vicky ang buong pamilyang ito para lang makakuha siya ng bahagi kapag hinati ng pamilyang Nathaniel ang mga ari-arian ni Eric!Huminga ng malalim si Arianne. “Vicky, hindi ako makikipagtalo sayo. Ayokong gumawa ng eksena lalo na’t hirap nang manatiling buhay si Eric. Mas ma

Biglang huminto sa paglalakad ang kapatid ni Eric. Hindi siya makapaniwala habang tinititigan niya ang mga tinatawag niyang kamag-anak. "Anong ginagawa mo? Ha? Pa, patay na ang anak mo. Mga kapatid, patay na ang bata niyong kapatid! Anong utang niya sayo? Wala! Lahat ng bagay na iyon ay pagmamay-ari niya. Wala kang karapatang kunin ang mga ito, kahit pa dalhin niya ang mga ito sa kanyang libingan! May mga tao talagang nakakasuka ang ugali! Ang pagiging bahagi ng pamilyang ito ay isang malaking dagok sa akin!"Ang dalawang nakatatandang kapatid na Nathaniel ay pinanghahawakan pa rin ang pag-asang mamanahin nila ang mga ari-arian ni Eric. Si Mr. Nathaniel lang ang nakaisip sa kanilang naging aksyon, kaya bumuntong hininga siya. “Tumahimik kayong lahat! Kalimutan mo na. Hindi tayo dapat pumunta dito ngayon. Hayaan niyo na lang siya…”Napansin ni Vicky na may mali. Doon lang niya napagtanto na patay na si Eric. Lumuhod siya sa bench na parang nawalan siya ng lakas habang nanginginig ang

Nag-alinlangan siya ng saglit. Pagkatapos nito ay iniunat niya ang kanyang mga braso at hinila si Tanya sa kanyang pagkakayakap. "Hindi ko alam kung paano mag-comfort ng mga tao. Kung malungkot ka, umiyak ka lang."Hindi makagalaw si Tanya. Maya-maya, unti-unting lumabas hikbi sa kanyang lalamunan. Gusto niyang pigilin ito, ngunit hindi niya kayang gawin ito kahit anong mangyari. "I'm sorry... Patay na siya... Nagdadalamhati ako..."‘Siya?’ Hindi alam ni Jett kung sino ang tinutukoy niya. 'Si Jackson ba? Imposible 'yan. Wala akong narinig tungkol doon. Hindi ba gusto niya si Jackson? Maliban kay Jackson, sino ang magpapalungkot sa kanya hanggang sa puntong ito?'Hindi kayang tanungin ni Jett ang bagay na ito. Pinagsama sila dahil sa kanilang kapalaran. Pwede nilang aliwin at painitin ang isa't isa kapag kinakailangan, ngunit hindi nila kayang umibig sa isa't isa.…Pagkaraan ng ilang araw, isa na namang thunderstorm ang bumagsak sa Capital. Napakainit ng panahon bago pa bumagsak a

Hindi nagtagal, sumunod si Tiffany at binago niya ang tawag niya kay Summer, “Ma, tulungan mo akong pumili kasama si Ari. Dalian mo! Nalilito ako sa lahat ng mga bagay dito."Saglit na tiningnan ni Summer ang mga alahas. Itinuro niya ang isang kwintas na nilagyan ng brilyante sa gitna ng mga alahas. Bago pa siya makapagsalita, narinig nila ang isang malinaw na boses ng babae mula sa tabi nila. “Kunin mo sa akin yang diamond necklace. Gusto kong makita ito.”Hindi kayang pigilan ni Summer ang kanyang sarili kapag nauunahan siya ng ibang tao sa gusto niya. “Young lady, kami ang nauna. Maghintay ka muna ng sandali. Kung ayaw namin ito, hindi pa huli ang lahat para makuha mo ito."May sasabihin sana ang babaeng iyon ngunit bigla niyang nakita si Tiffany at napahinto siya. Nakita na niya noon si Tiffany sa isang picture na makikita sa wallet ni Alejandro.Sa unang tingin, nakilala ni Arianne na siya ang asawa ni Alejandro na nagngangalang Melanie. "Mrs. Smith, gusto namin ang kwintas n

“Noong buntis ka sa akin at noong napakatakaw mo, ano ang timbang ko noong ipinanganak mo ako? Sigurado ka ba na lahat ng meat na iyon ay tumubo sa mga buto ko?" Nakangiting tinanong ni Jackson.Kinagat ni Summer ang kanyang mga labi nang marinig niya ito. “Ikaw ay isang disappointment. Ayaw mong maging isang matabang sanggol. Halos 24kg ang itinaba ko mula nang mabuntis at ipinanganak kita. Sa huli, 3.9kg ka lang noong ipinanganak ka at hindi man lang umabot ng 4.2kg. Sayang ang effort ko. Takot na takot ako na baka magkaroon ng problema sa panahon ng pagbubuntis ko."Nabigla si Jackson sa sinabi ni Summer. “Ang pinakamadalas na salita na narinig ko mula sayo, mula pa noong bata ako, ay ‘disappointment’. Isa akong disappointment. Nagtataka talaga ako, saang parte ba ako naging disappointment? Ako ang bata na ikinukumpara ng aming mga kapitbahay sa kanilang mga anak at sinasabi mo sa akin na ako ay isang disappointment. Dapat matuto ka sa mga pagkakamali mo. Ang iyong pagdagdag ng pa