"Naku sana naman andito pa yun." Mahinang usal ko habang kinakapa sa may paso sa gilid ng bahay yung spare key namin ni Jen. Hindi ko na to naalala kagabi dahil sa espiritu ng alcohol sa katawan ko. Sige palusot pa Jazmin, palusot pa!"Hay salamat! Nandito pa!" Napangiti ako dahil kung hindi, wala akong choice kung hindi bulabugin si Jen.Pagkapasok ko ng susi sa knob ay nanlaki ang mga mata ko dahil hindi naman pala naka lock! Naku, Jen, pambihira talaga! Paano na lang kung may masamang loob na pumasok? Dahan-dahan ko namang binuksan ang pintuan.Pagka bukas ko ng pinto, muntik na akong atakehin sa puso sa gulat! Akala ko kung sino ang lalaking nakaupo sa sofa! Yun pala

Napatunganga ako lalo sa sinabi niya! What the heck? May bahay sila dito sa Baguio pero lumipat sila dito dahil sa akin? Nanlalaki ang mga mata ko at napaawang ang mga labi dahil hindi ako makapaniwala! Bahagya naman siyang natawa sa itsura ko at pinisil ang pisngi ko. “Yeah I know. Daig ko pa ang stalker but I was desperate, Jaz. I really like you.” Sabi nito at pakiramdam ko ay nagkulay kamatis na naman ang traydor kong mukha. "Hey..Are you mad?" Untag niya sa akin nang di ako nakapagsalita. Parang hindi ma process ng utak ko sa tindi ng revelations niya! Napakurap naman ako. "N-no of course not. Hindi lang ako makapaniwala Niko. Sa dami ng nagkakagusto sayo, b-bakit ako?” Nauutal kong tanong sa kanya. Hinawakan niyang muli ang kamay ko at pinisil ito. “I love you, Jaz.” Masuyo nitong sinabi sa namumungay niyang mga mata Oh my gosh! Seriously? Kinu

‘HAPPY anniversary, baby! I love you so much! See you later!’ Kagigising ko pa lang ay ito agad ang bumungad sa akin. A beautiful bouquet of red roses! Aww ang sweet naman ng baby ko. First anniversary namin today! I can’t believe it has already been a year! Parang kahapon lang. Sigurado akong kinasabwat nun si Jen. Napangiti naman ako ng matamis. My baby never fails to make me smile! Maliksi naman akong bumangon at binati ko din siya sa text at nagpasalamat. Maaga kasi pasok niya ngayon. Isang taon na kami ni Niko pero lalo siyang nagiging sweet sa bawat araw na dumadaaan. He really is my Mr. Perfect! Lalo ko din siyang minamahal kahit napaka seloso niya minsan. Magaan ang katawan kong naligo at nag-ayos dahil may meeting kami ng mga ka group ko ngayon.  Mamayang alas tres pa ang duty namin pero kailangan naming mag meet para sa isang requirement namin. Buti na lang at na

Ala una ng madaling araw nang tinatawag ako ng kalikasan. Nasa labas kasi ang common rest room kaya kinailangan ko pang bumaba sa kubo. Bumungad sa akin ang napakalamig  na ihip ng mabining hangin pagkalabas ko. Mas maginaw pa dito kesa sa Baguio!Pabalik na sana ako ng kubo pagkatapos kong mag cr nang mapansin kong tumakbo galing sa kubo nila Niko si Gab at kung di ako nagkakamali ay umiiyak. Napakunot noo ako dahil anong ginagawa niya doon sa gantong oras? May problema ba siya? Baka naglabas na saloobin kay Niko at Von. Nagkibit balikat na lang ako at umakyat na sa kubo  namin. Nang akma kong isasara na ang pintuan ay may nakita akong dalawang tao sa di kalayuan na nag-uusap. Inaninag kong mabuti at nanlaki ang mga mata ko nang ma recognize ko sila kahit nakatalikod sila. Si Von at saka si Max! Sabi ko na nga ba at may something din sa dalawang yan eh. Pero teka, kung nandiyan si Von..ibig sabihin si Niko lang ang nasa loob ng kubo? Kung ganun, anong ginawa

Warning: SPG *Bawal sa bata! Pwedeng lampasan. :)* Kinakabahan ako habang lulan ako ng taxi. Kinuha ko naman mula sa bag ko ang cellphone ko at idinial ang number ni Von. Hindi pa din sumasagot hanggang ngayon si Niko. Alam ko naman  kung saan ang vacation house nila dito dahil hindi lang minsan niya akong dinala doon. Gusto ko lang makasiguro kung nandoon pa din ba sila.Buti na lang at sumagot naman agad si Von. "Von papunta ako diyan ha?" Nag-aalangan kong sabi sa kanya."Yeah buti pa nga Jaz. Aalis na din kasi sana kami nila Jeremy pero hindi namin maiwan to. Thanks Jazzy! Aalis na kami at may date pa tong mga to.” Tumatawa pa nitong sabi at tila nakahinga pa ng maluwag nang malaman niyang pupuntahan ko si Niko. Napailing na lang ako dahil mukhang mambababae na naman sila.“Ikaw na ang bahala sa kanya ha? Hindi ko na ilo-lock ang pintua