Bahagyang umangat ang isang kilay ni Vladimyr. Pero walang mababakas na kahit anong emosyon sa mga mata nito. Kahit konting pag aalala O takot.  “Mabuti. Makakaalis ka na.” Pautos na sabi ni Vladimyr at walang kurap na tinitigan si Lucien na noon ay napapailing na humakbang paataras.   “I can't believe you, Vladimyr…ikaw na may ginawang masama ikaw pa ang matapang.”   “Matagal na akong matapang, Luvien…dahil wala akong 'ginagawang masama' sa kahit kanino…” Buo ang loob na sagot ni Vlad habang deretsang nakatingin sa mga mata ni Lucien. Showing how confident she is against his accusations.   Naiiling na nag iwas si Lucien saka humugot ng malalim na paghinga saka muling tumingin kay Vladimyr. May isang panig ng isip niyang nagsasabi na mali ang ginagawa niya. Pero nadadaig ng galit ang ba

Sinubukan ni Vladimyr itago ang bigat ng nararamdaman niya sa likod ng malapad na ngiti. Pero alam ng tatlong lalaki na pinipilit niya lang gawin iyon. Bagay na kinaiinis din nila sa pag-uugali ni Vladimyr.   Dismayadong napailing si Ethan at nag-angat ng tingin kina Noah at Leon.   “Why does she have to hide it?” Inis na sambit ni Leon at naikuyom ang kamao.   “That idiot…” Asik ni Noah.   “That's enough for now, Dude. Let's take care of Vlad first—Vladimyr!” Kalmadong sabi ni Ethan sabay lingon sa direksyon ni Vladimyr. At agad napatakbo sa kinatatayuan nito nang bigla itong matumba sa sahig. Nanlulumo at mabigat ang loob na sumakay si Lucien sa kotse niya. Hinayaan na patakbuhin iyon ni Casper paalis sa mansion ni Vladimyr. Ramdam niya ang bawat pagsulyap ni

Hindi na naituloy ni Noah ang sasabihin nang mapasinghap si Reika dahil agad naitindihan nito ang ibig ipahiwatig ng asawa. “Shit! Oh no!” Agad na napaiyak si Reika dulot ng matinding takot.  Gayundin ang dalawng kapatid ni Vlad kasabay ang pag-agos ng luha sa mga mata ng mga nito.  “We have to go now, sumunod na lang kayo…” Ani Ethan pagkatapos ilagay si Vladimyr sa backseat ng kotse ni Leon.    Nabalot ng matinding tensyon at pagkabahala ang mga puso ng pamilya at kaibigan ni Vladimyr habang nakikita siyang nasa ganoong sitwasyon. Lagi naman nilang nakikitang nasasaktan si Vladimyr pero hindi pa rin sila nasasanay. At hindi kailan man sila nasasanay sa ganitong sitwasyon ang mahal nila g si Vladimyr.   “Yes! Susunod kami!” Nag aalalang sagot ni Vraq.  Agad pinaharurot ni Leon ang kotse pagkatapos makasakay ni Ethan.  “Ako na bahala sa mga bata, samahan niyo na si Vlad…” Ani R

Nagtatagis ang mga ngipin ni Lucien habang pinipilit itago ang sakit na nararamdaman sa puso niya. Ayaw niyang ipakita kay Casper ang bahaging iyon ng pagkatao niya. Ang pagiging malambot. Hindi pa siya muling nakaramdam ng ganito kasakit na sa puso niya. Mula ng mamatay ang kakambal niyang Luvien, pero ngayon, mas malala pa itong nararamdaman niya. Para bang triple ng sakit ito ng malaman niyang wala na si Luvien.   Ngayon hindi lang puso niya ang nadudurog, kundi pakiramdam niya pati ang tahimik at maayos niyang mundo na binigyang kulay mismo ng pagdating ni Vladimyr ay nawasak sa isang iglap.   At nahuhulog siya pabalik sa kailaliman ng walang buhay niyang mundo.  "Hindi ko na alam ang gagawin ko Cas…mababliw na yata ako…" Nanlalambot niyang sabi habang hawak ang isang bote ng beer sa isang kamay at nakatingin pa rin sa malayo. &n

  BAGOT NA BAGOT si Vladimyr na napabuga ng hangin habang nakaupo wheelchair. Maingat na itinutulak iyon ni Reika habang tinatahak ang kahabaan ng lobby papunta sa labas. Nakatukot ang siko niya sa malambot na armrest at nakasalo sa baba ang palad habang hindi maipinta ang mukha dulot ng matinding pagkainip. Isang linggo din siyang naroon sa ospital dahil sa utos ng mag-asawang Noah at Reika. Kahit paulit-ulit niyang sabihin na okay lang siya at wala naman siyang kakaibang nararamdaman bukod sa gusto niya ng singkamas at papayang hilaw, ayaw pa rin ng mga ito makinig. Gusto na niyang kumain. Kanina pa nagrereklamo ang sikmura niya.  Gusto niya ng siopao, ng balut, inihaw na kamote at marami pang iba na kine-crave niyang kainin. Gusto niya ng fruitsalad na green at red lang ang makikita niyang kulay.  Gusto niyang kumain at matulog. Yun lang! “Bakit ba ako nak