Para sa mga bampirang katulad ko, isang biyaya ang magkaroon ng mga kakayahan tulad ng mabilis na pagkilos, paghalo sa hangin para mabilis makapunta kung saan namin nais, malinaw na paningin at pandinig, at ang hindi pagkakaroon ng sakit na hindi mula sa mga tama ng kung anong mapaminsalang gamit o sumpa. Nakadepende rin sa dugong nananalaytay sa amin kung ano pa ang ibang mga kakayahanan o kapangayrihan na mayroon kami. Kung ako mayroong kapangyarihan na nakuha ko sa aking mga magulang tulad ng pagkontrol sa anino at apoy, pagbubukas ng mga portal, pagkontrol ng isip, at iba pa, na natatangi sa iba, ay ang ibang bampira naman ay wala nito. May mga kakayahan naman sila na minsa’y ako naman ang wala.Ang isa pang lubos na ipinagpapasalamat namin ay hindi tumatanda ang aming mga itsura, at ang imortalidad ay hindi mabilis maputol kung hindi sasadyaing tapusin. Ngunit sa bawat biyaya na mayroon kami ay may kaakibat naman na sumpa. Isa na sa itinuturing naming na sumpa ay a

Katulad ng palagi kong nakagawian ay ipinaghanda ko ng almusal si Cyrus at kasabay niyang kumain. Sa pagkakataong ito ay ang hiniling niyang sinangang na may maraming bawang at ang pinatuyong isda na tinatawag niyang dilis at tuyo ang akin ipinirito, at dinamayan na rin ng itlog. Tinuruan niya ako kahapon ng kung paanong timpla ang gusto niya sa kanyang kape kung kaya’t iyon ang inihanda ko para sa kanya. Mas gusto niya raw ito kaysa sa gatas.Pagkaluto ng lahat ay inihanda ko na iyon sa mesa. Nakakapanibagong isipin na kung dati’y ako ang pinagsisilbihan dahil ako ang reyna, pero ngayon ay iyon naman ang ginagawa ko para sa iba. Hindi naman iyon nakakahiya at mas lalong hindi rin nakakababa dahil ginagawa ko ito bilang kapalit sa tulong na ibinigay sa akin ni Cyrus dahil kung tutuusin ay baka wala na ako kung hindi dahil sa tulong niya.At isa pa, hindi ko tinitignan ang sarili ko na mataas sa iba lalo na at kailanma’y hindi ako tinuruan ni ama na ta

Hindi ko alam kung ano ang tumatakbo sa isip ko sa mga oras na ito dahil kung kanina ay ang totoong nais ko na hindi makakuha ng atensyon at lumayo sa gulo kung maaari ay nabaliktad. Ang lahat ng atensyon ng mga nandito ay nakuha na namin dahil sa nangyaring gulo. Hindi rin ako pala-patol sa mga ganito kaliliit na gulo, ngunit dahil sa kinikimkim kong galit kay Kirsten ay napunta iyon lahat ngayon sa mortal na ito na kawangis at kaugali niya. Isang simpleng patak ng alak sa damit niya ay kung ano-ano na agad ang sinabi siya sa akin at binuhusan pa ako ng alak sa mukha. Hindi rin kita ang mantsang iyon dahil kulay asul ang suot niya, hindi tulad sa akin na puting-puti at kitang-kita ang mantsa ng alak. Isang ngisi ang ipinakita ko sa kanya bago muling humakbang paabante. Agad naman siyang napaatras at tumama sa katawan ng amo ni Cyrus. Kung hindi ako nagkakamali ay ito ang Gobernador ng kanilang bayan, at maaaring anak niya ang babaeng kaharap ko na ito dahil sa paraa

“Gano’n ba? Salamat. Kakain na rin kami, gusto mo bang sumabay?” Agad na siniko ko si Cyrus at sinamaan siya ng tingin nang alukin niya si Sofie. Hindi ko alam kung ano ang tumatakbo sa isip niya upang alukin pa ang babaeng alam niyang  kumukulo ang dugo sa akin, at gano’n din ako rito. Lumingon siya sa akin at pinanlakihan ako ng mata. “Anak ni Gov,” bulong niya sa akin. Nakipagsukatan ako ng tingin sa kanya pero sa huli ay sumuko rin. Heto na naman ang dahilan niyang anak ng Gobernador si Sofie kung kaya’t dapat ay hindi ko sagot-sagutin at hayaan na rito kumain. “I wouldn’t say no to that!” maarteng sagot ni Sofie. Napairap na lamang ako at umalis sa tabi ni Cyrus. Marahas kong kinuha ang inabot na lagayan ng pagkain ni Sofie at dumiretso sa may kusina. Inihanda ko sa mesa ang dala niyang pagkain bago naglagay ng bagong plato. Tinawag ko naman sila agad pagkahanda. Naupo ako sa may katapat ni Cyrus habang si Sofie naman ay nasa kabilan

“Mira, hindi na lang ako sasam—” “No way! Kailangan mong sumama sa amin para makapaglibang ka naman. Saglit lang tayo!” Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko at pabagsak na naupo sa kanyang kama. Hindi siya nagpapatalo simula kanina at mukhang wala nga akong magagawa kung hindi ang sumama sa kanila dahil paniguradong hihilahin niya ako paalis mamaya. Nandito ako ngayon sa bahay nila Mira dahil pagtapos naming magtalo ni Cyrus kanina ay rito ako dumiretso. Hindi ko matagalan ang makita si Cyrus sa iisang lugar o miski ang makasama siya. Hindi ako makapaniwala na sa kanyang paningin ay ako ang mali dahil napikon si Sofie, gayong ang babaeng kanyang pinagtatanong at pinapanigan ay ang nagsisimula ng gulo. Simula sa pagbangga niya sa akin noong kaarawan ng kapitan ng lugar na ito, hanggang sa mga nangyari pang pakikipagtalo niya sa akin. Matatanggap ko pa sana na mali ako kung sinumpa, o sinaktan ko ng pisikal ang babaeng iyon, ngunit ang tanging sinabi ko