All Chapters of Breathing the Last Love: Chapter 31 - Chapter 40

Sinubukan kong mag-apply sa coffee shop na dapat ay pinuntahan ko na noon pa. Kung sakaling matanggap ako rito, ito na lang ang kukunin kong trabaho at iiwan ko ang pagiging waitress. Kahit pa na isang araw pa lang ang naitagal ko roon. Maayos naman ang gabing iyon, bukod sa mga bastos na customer. May ilang nagbigay ng tip. May natanggap akong isang libong tip mula sa isang businessman! Hindi niya ako hinawakan o anuman. Sinerve ko lang ang order nila. Halos dalawang libo ang naiuwi ko kasama na ang ilang maliit na tip. Pag-uwi ko galing sa coffee shop ay naabutan ko ang tiyahin kong payapang kumakain ng donut sa sala. Dalawang box ng donut at dalawang box ng pizza ang naroon. Napatayo siya nang makita ako. "Gaga ka! May nagpunta ritong mabango at gwapong lalaki! Hinahanap ka! Dala niya ang mga iyan!" Tinuro niya ang mga pagkain. Naningkit ang mga mata niya sa akin. "Sino ang lalaking iyon, Marwa? Walang binanggit kung

Tulad noon, pinaghanda kami ng hapunan upang kumain muna bago kami ipahatid sa van. "Pumasok na kayo sa loob. Naghihintay si Sir Hayes sa inyo," sabi ng isang kasambahay.  "Talaga po? Sasabay siya sa amin?" Tila nagulat si Sania sa balitang iyon.  "Oo. Pumasok na kayo roon. Huwag na lang kayong maingay, ha? Ayaw ni Sir Hayes sa maingay."  Natigilan ako nang makitang nasa dining area si Hayes. Nakaupo at mukhang hinihintay nga kami!  Kitang-kita ko ang mga mata niyang nakatuon ngayon sa akin habang papasok. Nanginig ang kalamnan ko. Halos umatras ako at tuluyan na lang umuwi.  Nag-iwas ako ng tingin sa kaniya.  "Magandang gabi po, Sir Hayes," nahihiyang bati nina Brix at Royd. Ganoon din sina Sania, Julia at Trixi. Ako lang yata ang hindi bumati sa kaniya. Bigla ay tila hindi ko kaya! Kung

"Kanina ka pa matamlay! Napano ka?" puna ni Sania kay Trixi.  Kanina ko pa rin napupuna ang pananahimik ni Trixi. Mula kaninang nagkita kaming apat nina Julia upang kumain dito sa isang fast food. Birthday ni Sania kaya naman nagyaya itong manlibre.  Kitang-kita ko ang pagkabalisa ni Trixi. Ni hindi niya magawang kainin nang maayos ang kaniyang sundae. Pinaglalaruan niya lamang ito at natutulala.  "Wala," mahina niyang tugon at umiling.  Binaba ko ang coke at pinagmasdan siyang mabuti. Tila ba may malaki siyang problema. Ni hindi magawang ngumiti, kahit tipid man lang. Sumulyap ako sa katabi niyang si Julia na patuloy sa pagkain habang nakikinig.  "Trixi, may problema ka. Alam namin iyon. Hindi ka naman ganito. Ano bang nangyari?" wika ko.  Tinitigan niya ako. Ilang sandali lang nang makita kong namuo ang mga luha niya. Nalaglag

Pinanood ko si Hayes na pumasok sa kaniyang sasakyan. Nang tuluyan nang lumayo ang sasakyan ay bumalik na ako sa loob.  Dinig ko mula sa balita ang namumuong bagyo rito sa Aurora City.  "Mauuna na ako sa 'yo. May pinapagawa pa sa akin si Madam Lora," sabi ni tita Margaret na bihis na bihis na.  Ilang sandali pa nang tuluyan na siyang umalis. Naglinis ako sandali bago ako nagpasyang maligo upang maghanda sa pagpasok sa club. Pinapatuyo ko ang aking buhok sa sala habang nanonood ng TV nang may kumatok sa pintuan.  Sinulyapan ko ang kwadradong orasan sa pader. Pasado alas siete na ng gabi.  Pinagbuksan ko ang kumatok at bumungad sa akin si Neal.  Akala ko ba umuwi na ito?  "Neal, bakit ka bumalik?" untag ko at hinayaan siyang pumasok.  Bigla akong nakaramdam ng

Tumunganga ako sa aking cellphone. Ang huli niyang mensahe ay kaninang umaga. "Good morning" lang iyon. Nagtataka nga ako kung bakit binabati niya pa ako sa umaga at gabi kung alam naman niya sa kaniyang sarili na hindi na maayos ang lahat. Siya ang sumira nito. Dapat ay alam niya iyon! Sa loob ng dalawang linggo ay ganoon ang nangyayari. Puro "good morning" hanggang sa "goodnight." Binasa ko ang mga nakaraang mensahe namin sa isa't isa.  Hayes: – Hindi ako makakabisita riyan. I'm sorry. Abala lang sa trabaho.  – Sige. Naiintindihan ko.  Hayes: – Ok.  Kahapon iyon. Hindi naman siya mahilig sa dalawang letra na iyan noon, eh. Hindi niya pinaparamdam sa akin ang tuyo at malamig na reply. Pero ngayon, ibang iba na. Sobrang tipid. Sobrang tabang. Sobrang sakit.