Tulala ako nang tuluyan siyang lumabas ng kwarto. The lights went off. Tanging ang tunog ng aircon ang naririnig sa madilim na silid. Pumikit ako ng mariin at hinaplos ang aking buhok. "Shit." mura ko sa sobrang iritasyon. Sumalampak ako sa kama at hinila ang makapal na kulay abong comforter patungo sa buong katawan ko. Hindi ko alam kung gaano katagal ang lumipas. Nagising na lamang ako nang maramdaman ang kaunting galaw sa kama. Sa dilim ay naaaninag ko ang hubad na likod ni Hayes sa dulo ng kama. Nakaupo at tila minamasahe ang kaniyang batok. Dahan-dahan akong umupo sa kama. Sigurado ako na naramdaman niya ang galaw ko ngunit hindi niya iyon pinansin. Anong oras na ba? Madilim pa rin sa loob ng silid at hindi ko alam kung may liwanag na ba sa labas dahil nakaladlad ang makapal at malaking kurtina.  "I'll sleep on the sofa. Don't worry. Matulog ka na ulit. It's still 3 in

Tumunganga ako sakaniyang malapad na likod. Pinanood ko siyang hinablot ang puting t-shirt sa sofa at sinuot iyon bago tuluyang lumabas ng kwarto. Hinawi ko ang comforter upang tignan ang sarili. I'm already wearing a white longsleeves. I don't remember putting this last night! Nanghihina akong nagbuga ng hangin. Ano nang mangyayari ngayon? Bakit ba ang tanga ko? Bakit ko hinayaang... Pumikit ako ng mariin. It was my fault! Lasing ako pero alam ko naman ang ginagawa ko kagabi. Ako ang nagsimula ng lahat! Siyempre! Lalaki lang siya at madaling matukso. Ako ang babae at dapat ako rin ang nagpigil sakaniya ngunit paano ko mapipigilan kung ako nga ang nag-initiate? Ngumiwi ako nang sinubukang tumayo. Tiniis ko ang kirot sa bawat paghakbang ko. Ngayon ko lamang tuluyang napansin ang kabuoan ng kaniyang kwarto. Ang isang classical cultural art ay nakasabit sa itaas

Hindi ko maiwasang makaramdam ng guilt habang tinatanaw si Tyrell ngayon dito sa aking tabi. Payapa lang ang paligid dito sa open field ng eskwelahan. May mga pasa siya ilang parte ng kaniyang mukha. May nakadikit na band aid sa gilid ng kaniyang kilay.  Ako lang mag-isa kanina rito ngunit bigla siyang sumulpot. Nagtataka nga ako kung bakit hindi niya binubuksan ang usapin tungkol sa nangyari kagabi. Mula kaninang umupo siya ay wala akong narinig tungkol doon. Nagdala pa siya ng ilang snacks at inumin. "Uh, t-tungkol sa nangyari kagabi..." Mabilis siyang lumingon sa akin galing sa malalim na pag-iisip. Tulala lang siya kanina at malayo ang tinitignan. Tinitigan niya lamang ako, nag-aabang sa susunod kong sasabihin. Kinagat ko ang labi ko. "Sorry dahil... hindi ko ginusto ang nangyari. Dahil sa akin, n-nasaktan ka." Seryoso niya lang

At bakit ba ako pumayag? Siguro dahil umaasa akong kahit papaano ay magiging maayos kaming dalawa?   "Ang kaunti naman ng ininom mo. Masarap naman, hindi ba? It's a Consigna Merlot wine. Kung nagustuhan mo ang lasa, I could give you a bottle of it." aniya bago ulit sumimsim.    Inubos ko ang wine dahil totoo namang masarap iyon. Ngumiti siya nang nilapag ko ang wine glass. Ngumuso siya habang nakatitig sa akin.    Payapa kaming kumain nang dumating ang mga pagkain. Magarbo ang bawat plato. Maliit at mabagal ang naging pagsubo ko. Habang siya naman ay mukhang nasisiyahan sa kinakain.    Hindi ko alam kung paano kami umabot ng isang oras sa restaurant. Hindi ko na namalayan dahil sa bagal ng pagkain ko. Maging siya rin ay tila ninanamnam ang bawat pagsubo niya. Siya lang din ang may baon na kwento. Tipid lang ang mga naging sagot ko sa mga tanong niya tungkol sa pag-aaral ko, sa bahay at

Hindi ko alam kung saan ako dapat magpunta habang bitbit ang dalawang bag na naglalaman ng ilang mga damit namin ng tiyahin ko. Wala na akong pakealam kung saan ako mapadpad sa paglalakad kong ito. Gusto ko lang makapag-isip.  Nasa trabaho si tita Margaret at walang ideya na wala na kaming bahay ngayon. Hindi ko pa siya natatawagan at hindi ko alam kung paano ko sasabihin sakaniya ang tungkol sa lahat ng ito. Wala akong tinanggap sa perang inalok ni Zanila. Kahit kailan ay hindi ako tatanggap ng perang galing sa pamilyang iyon. Sila ang puno't dulo ng lahat ng ito.  Tahimik sana ang buhay ko kung hindi ko nakilala ang aking ama. Kung sana ay hindi nalang siya dumating. Kung sana ay hindi nalang hinayaan ng Diyos na pagtagpuin ang mga landas namin. Kung sana ay habang-buhay ko nalang pinaniwalaan na wala na ang ama ko.  Ito ba ang kabayaran ko? Dahil bunga ako ng kasalanan? Bunga ako ng pagkakamali ng aking