------------------------- Sa Punto ‘d bista ni Liah. --------------------- “Nagpaalam na ako kay dad and mom na bukas na ako uuwi, may naiwan pa akong gawain sa college.” Excuse ko lang iyon, pero ang totoo ay pupuntahan ko lang si dean. I need to confirm something, you know baka kasi panaginip or imagination ko lang iyong nangyari kagabi.   “Okay, susunduin kita,” wika ni Maurice.   “No, need. Matanda na ako, relax. I can handle myself, stop treating me like a child. Besides, we are sharing the same age.”   “Baka mamaya, makipagkita or makipag-usap ka na naman sa ex mo.”   “Ew

------------------ Sa Punto d’ bista ni Liah. ------------------   Hindi ako makatulog nang maayos dahil sa dinner kagabi. I can’t believe na ako lang ang walang alam sa mga nangyayari, I felt so betrayed. Kaya pala laging sinasabi ni Arvin na future wife na ako, it was a half meant joke after all. Hindi ako umimik kagabi simula ng dinner na iyon, ayaw ko muna makausap kahit isa sa kanila. Ayaw ko marinig ang excuse ni Maurice at Arvin, ang dami nilang panahon para sabihin sa akin, hindi iyong binibigla nila ako. Una pa lang hindi ko nakikita na makatuwang sa buhay si Arvin, he is like a brother to me.    First time na nagconfess si Arvin ay noong Jr. High kami, that time hindi ko pa kilala si Juvil dahil senior high pumasok sa buhay ko

----------------Sa punto d’ bista ni Liah.------------------------- Buong semestral break akong nakatulala, I wonder kung bakit hindi nagrereply at hindi man lang tumatawag si dean sa akin. Don’t tell me ni-ghost niya ako? Grabe ah mag-iisang buwan pa lang kami sa 29 tapos ghosted na ako? Sinuntok-suntok ko ang unan ko, ngayong nakabalik na ako sa dorm ni hindi man lang niya ako sinalubong. Kanina pa ako door bell ng door bell sa unit niya, buti nga hindi ako napapansin ni Mory. Speaking of Maurice hindi ko na masyadong pansin na nag-uusap sila ni Lore. Sabagay, busy ako kakaisip kay dean at kung paano ko uumpisang ipaliwanag ang engagement namin ni Arvin. Isa pa, personal na buhay nila iyon, hindi naman ako marites, ang usual na

-------------------- Sa punto d’ bista ni Maximillan. --------------------   Gusto ko siyang pigilan bago siya tuluyang lumabas ng opisina kanina matapos kong sabihin ang mga katagang, *Liah, let’s get things between us over. Please leave my office now,  our succeeding conversation should be for academic purposes only.*   Naikuyom ko lang aking kamay, ayokong maging selfish at gawing komplikado pa ang buhay ni Liah. Hindi siya mahihirapang itago ang relasyon namin kung tatapusin ko na agad bago pa lumalim ang nararamdaman namin.  Maiigi nang gumising bago pa magiging bangnungot ang lahat, it will hurt both of us but we will heal at the right time.   Wala siyang sinabi, ina

----------------Sa punto d’ bista ni Liah.--------------------------------- His presence taught me how to be strong, but his absence made me stronger. I’ll just go back to being hardworking student, mabuti pang maging busy palagi para hindi ko maisip si dean. Totoo pa lang wala sa taon ang sukatan para mahalin mo nang lubusan ang isang tao, halos kalahati pa lang ng taon mula ng makilala ko si dean pero ang pangungulila ko ay pang isang dekada na. May parte sa akin na sana nasabi ko sa kanya na hindi na simpleng pagkagusto ang nararamdaman ko kundi mahal ko na ata siya, pero wala ng punto pa para ipaalam sa kanya, walang magbabago dahil ayaw niya nang mapalapit sa akin. Snadya ko talagang bagalan ang paa ko dahil parang ayaw kong