Magtatakipsilim na nang umalis sina Miranda at Agustino at hanggang dinner namin, napag-uusapan namin si Liwanag."Ang usap-usapan sa talipapa'y hindi naman talaga kilala rito si Binibining Liwanag. Nabantog lamang siya dahil sa mga naglibot na Guardia Civil," ani Maria."Nang dumalo kami ni Berto sa kaarawan ni Catalina, hindi naman napag-uusapan doon si Liwanag. Mukhang nakalimutan na nila. Maski ang isang Prayleng nakakakilala kay Liwanag, parang nakalimut na rin," sabi ko. Ayoko nang maungkat ang kasong 'to. Gusto kong hayaan nila akong mag-isang lutasin 'to. Ayoko munang ipaalam sa kanila ang kasinungalingan ko. One problem at a time."May nakakakilala kay Liwanag sa inyong pinuntahan?" gulat na tanong ni Lino at tumango kami ni Berto."Isang Prayleng mas maliit ng kaunti kay Padre Roque ngunit mukhang mas mabait siya kumpara sa nabanggit kong Prayle," natatawang sabi ni Berto. "Nais ko lamang sana itanong, Mon. Saan ka ba nanggaling kahapon at bigla

Muli, napabalikwas ako sa kinahihigaan ko habang humahangos. Pinagpapawisan din ako ng malamig. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Hindi pa ako kumakalma ay nakaramdam na naman ako ng takot nang maramdaman kong hawak ako ni Lino sa magkabilang braso para pakalmahin ako. Nag-aalala siya pero kinakabahan ako sa mga hawak niya. Agad akong umiwas ng tingin."B-bitawan mo ako," nanghihinang sabi ko na ginawa niya naman. Niyakap ko ang sarili ko at pasimple kong hinimas ang brasong hinawakan ni Lino para matanggal ko iyong pakiramdam ng pagkakahawak niya sa ‘kin. Hindi ako mapalagay."Liwan," sambit ni Lino at inaabutan ako ng isang baso ng tubig. Nanginginig ang mga kamay ko kaya hindi ko iyon kayang hawakan. Ni makalapit sa kanya ay kinakabahan ako kaya lalo siyang nag-aalala.Umusog ako palayo sa kanya sabay yakap sa mga tuhod ko. "L-lumabas ka na, L-Lino," nanginginig na sambit ko at hinahabol ko pa rin ang paghinga ko."May... may problema ba, Liwanag?

Tinulungan niya akong makatayo at kahit natatakot at kinakabahan ako, agad ko siyang sinunggaban ng mahigpit na yakap. Alam kong nagulat siya pero sinuklian niya nang mas mahigpit na yakap ang yakap ko. Noong una ay parang gusto ko agad umalis kaya mas hinigpitan ko ang yakap ko to the point na nakatingkayad na ako at parang nakasabit na ako sa leeg niya.Nakabaon pa ang mukha ko sa leeg niya at ramdam ko ang tibok ng puso niya. Ang lakas at ang bilis. Nang magtagal, unti-unting kumalma ang kalooban ko. Pakiramdam ko, kahit magdigmaan sa labas, ligtas ako sa mga bisig niya. Ganito pala ang pakiramdam kapag may nagmamahal sa atin? Nawawala ang pangamba. Pakiramdam natin, kakayanin na natin lahat. Pakiramdam natin, ang lakas natin.Nang bumitaw ako, pinilit kong ngumiti sa kanya pero nag-aalala pa rin siya sa ‘kin. "Salamat," sambit ko."Wala pa akong ginagawa, Liwanag. Hindi mo kailangan magpasalamat." Ngumiti siya kaya bahagya akong natawa.Ang hila

Habang nagdidilig, tinawag ako ni Agustino. "Mon," aniya kaya napalingon ako sa kanya na ngayon ay naglalakad palapit sa ‘kin habang nakakunot-noo. Napatingin siya sa kanang palad ko. "Anong nangyari riyan?" tanong niya pa at hahawakan niya sana ang kamay ko nang agad ko itong iiwas sa kanya at sakto ring nahawakan ni Lino ang braso ni Agustino.Napaatras ako ng hakbang at hinawakan ang mga kamay kong nanginginig na naman. Hindi maganda para sa ‘kin ang idea na may hahawak sa ‘king lalaki. Hindi ko alam kung bakit. Hindi naman ganito dati."Bakit?" tanong ni Agustino kay Lino."Maaari mo ba akong tulungang kumuha ng tubig sa likod?" tanong ni Lino na tinanguan ni Agustino at nagsimula na silang maglakad palayo sa ‘kin. Isinama rin nila si Lucio. Nilingon pa ako ni Lino na parang nag-alala sa nangyari kaya pinilit kong ngumiti."Anong nangyari riyan?" tanong ni Miranda na nasa tabi ko na pala."Nahulugan ng kandila," sagot ko

"Wala na," mahinang sabi ni Berto."Saan napunta?" tanong naman ni Lino."Napunta na sa pangangalaga ng gobyerno.""Iyan na muna sa ngayon," pagputol ni Lino sa usapan kaya agad akong lumabas sa office at nagkunwareng nag-aayos ng mga upuan.Hindi ko alam kung anong pinag-uusapan nila sa loob kasi iyon lang ang narinig ko at hindi ko naman sinasadyang marinig ang usapang iyon. Dalawang araw nawala si Berto kaya nagtataka na rin ako. Ang layo naman ng pinuntahan niya?"Mon..." sambit ni Berto nang makita ako rito sa sala. Nginitian ko siya."Ang tagal mong nawala. Nabili mo ba iyong pinabibili ni Lino?" I asked.Tumango siya at napatingin sa kanang kamay kong may benda. "Hindi ko agad nahanap kaya nagtungo pa ako sa ibang bayan," kumunot ang noo niya at muling binalik sa ‘kin ang tingin. "Napano ang iyong kamay?""Nahulugan ng lalagyan ng kandila pero ayos na 'to." tinanggal ko ang benda ng kamay ko at pinakita sa kanya ka