All Chapters of The Scale of Life and Death (Profession Series #2): Chapter 61 - Chapter 70

   Lumipas ang araw at naging mabilis ito para sa akin. Parang kahapon lang ako nag-take ng PHILSAT ko at ito na ngayon, lalabas na ang result at titignan ko na kung nakapasa ba ako at kung puwede ba akong mag-proceed sa law school. Mayroon na akong balak kung hindi 'man ako sakaling makapasa rito.  Nasa isip ko na magma-Masteral na lang ako, at maging isang ganap na Psychologist na lang kung hindi 'man ako palarin. Pero backup ko lang naman 'yon at gusto ko pa rin namang mag-proceed sa law school. Maya-maya na sasabihin ang results kung sino ang mga nakapasa at ito ako ngayon, hindi mapakali.  Narito kami ngayon ni Nezoi sa isang coffee shop at ang kambal naman ay ngayon pa mismo ang first day of school nila. Sana ay maayos sila sa mga oras na ito. Nasa tabi ko lang din si Nezoi at hawak-hawak niya rin ang telepono niya, hinihintay namin pareho ang results at ang sabi na ganit

      "Thank you! Dito na lang ako, ingat ka!" sinubukan kong sabihin 'yon sa masayang boses. Dumaan agad sa mata ni Nezoi na nakuha niya agad na kung bakit ganoon ang akto ko. Iniwas ko naman ang mukha ko dahil ayaw ko namang pag-usapan pa.     "Hey, Baby..." mahinang tawag niya sa akin, nanlalambing. Bumuntonghininga naman ako dahil narito na kami sa UP at ngayon pa talaga siya ganyan. Kumalabog naman nang malakas ang puso ko dahil sa kilig na nararamdaman ko. Hindi ako makahinga sa sitwasyon ko ngayon. Tinakpan ko pa ang mukha ko dahil ramdam ko ang pamumula ko.     Hinarap niya ang mukha ko papunta sa kanya gamit ang kanyang kamay nang dahan-dahan at ngumiti naman ito nang matamis. "Don't be down, okay? Puwede pa namang bumawi. Palaging may next time, palagi mong isipin 'yon..." mahinahon niyang sabi at ngumuso pa ako dahil naiiyak na naman ako.   

      Nagising na ako at kumapa-kapa muna ako sa paligid ko bago ko imulat ang mga mata ko. Dahan-dahan kong minulat ang ito at nakita na namang muli ang pamilyar na ilaw na tumatama sa mukha ko. Tumingin pa muna ako sa paligid ko at tama nga ako, nasa hospital ako. Tumingin pa ako kung saan-saan at wala akong kasama ngayon.     Tinignan ko ang gilid ko kung mayroon akong dextrose at nang makitang wala naman ay nakahinga ako nang maluwag dahil ayaw ko talaga no'n, ayaw kong ini-inject ako ng kung ano. Tumingin ako sa kabilang banda at nakita ko naroon ang telepono ko. Balak kong kuhanin 'yon pero bumalik ako sa puwesto ko't nagtulug-tulugan ako dahil narinig ko ang pagbukas ng pinto ng kwartong ito.     "Don't worry, Nezoi... she'll be alright at maya-maya rin ay magigising na rin siya," sabi no'ng kausap niya. Minulat ko nang kaunti ang mata ko para makita kung sino ang kausap

   Ginawa at binigay ko ang lahat ng makakaya ko para lang may maganda silang burol. Wala na akong paki sa pera ko ngayon, basta ang gusto ko ay mapayapa silang maiilibing at maibibigay ang hustisya sa kanila. Patuloy ang imbestigasyon sa nangyari sa kanila at naging malinis talaga ang nangyaring krimen at walang bahid na nag-iiwan ng marka kung sino ang salarin.  Pero hindi ko ito pinatigil at sinabi kong walang perpektong krimen kahit na planadung-planado pa ito. Mayroon at mayroong patunay riyan na makakapagturo kung sino ang gumawa no'n. Hindi ko pina-cremate ang magulang ko at marami rin akong pinaggawa katulad ng pagrosaryo sa kanila, at marami pang iba.  Hindi naging madali sa amin ng kambal itong pinagdadaanan namin na ito. Hindi ko sila makausap nang maayos, hindi rin sila pumasok at sinabi ko naman 'yon at nakausap ko ang Teacher nila kung ano ang nangyayari sa amin n

      "Pinatawag ko po kayo dahil sa nangyayari sa kambal ngayon, kay Vici at Veni... iyong performances po nila ngayon ay malayung-malayo na po sa dating pinapakita nila noon. Si Vici mula sa pinaka-active na student ay simula no'ng pumasok ay hindi makausap, kapag tatawagin siya tuwing recitation ay hindi makaimik at 'pag pinagsasabihan ito ng mga Teachers ay parang hangin lang sa kanya.     "Pasok sa tainga, labas naman sa kabila. Mayroon din 'yong sa quizes niya rito na perfect ang mga ito pero ngayon ay pasang-awa at iba naman ay bagsak na talaga. Si Veni, one of our most competitive student when in terms of extracurriculars, sali nang sali pero ngayon na sumasali nga siya pero hindi namin maramdaman ang best performance niya." Tumango ako nang dahan-dahan habang pinapahiwatig sa akin ng adviser ng kambal sa akin kung ano na ang nangyayari sa kanla.     Dalawang linggo pa