They ordered drinks for us. Tahimik lang ako. Paminsan-minsa'y iginagala ang tingin sa paligid. I saw some familiar faces, some batchmates and socialites. May iilang ngumingiti, may mga bumabati na agad ring umaalis dahil may mga kasama naman ako."Kayo ma'am--este Des pala, wala ka bang boyfriend o someone special?" usisa ni Vina."Sa ganda mong 'yan, imposibleng wala!" dagdag pa ni Cleo.Napatingin silang lahat sa akin, inaabangan ang isasagot ko. Tipid akong ngumiti. Hindi alam kung dapat bang ipangalandakan na may nobyo ako. Ni hindi pa nga ako sigurado sa amin ni Reilan."Uh... I have someone special.""Ayy, ba't someone special lang? So, hindi pa kayo?" si Liza. Lumagok ito ng isang shot bago ako tiningnan uli. Meanwhile, I can feel the man's stares beside me.Tumikhim ako. Hindi nakasagot."Huwag niyo ngang i-pressure si Des sa kung anu-anong tinatanong niyo," saad ni architect. Nakahinga ako ng maluwag nang magsalita siya.

Pagkatapos ng halos isang oras na pamamalagi ay naunang magpaalam sina Sage dahil may rehearsal pa daw si Kaia bukas. Si Reilan naman ay todo ang pangungumbinsi sa akin na umuwi na kaya sa huli'y nadala na lang ako. Isa pa, ayaw ko rin sa ibang mga guest na panay ang sulyap sa amin, lalo na ang grupo ni Beatrice Vasquez. I know that she should be annoyed, but she shouldn't have used those words. It's insulting and very unethical.Kinabukasan ay maaga akong nagtrabaho. Nagpaalam naman si Reilan na uuwi muna siya sa kanilang mansiyon para kausapin ang ina. He will also take a look on their company's stability. Hindi na ako nagpahatid sa kanya dahil nandiyan naman sina Cavi at Toru. He insisted, but he ended up agreeing on my decision.In the midst of working, he texted and we exchanged some messages.Siya:You're working? Are you busy?Ako:Yup. Ikaw? Are you in your company?Siya:Yes. I'm bored. Punta ako diyan.Ako:

Tahimik akong iginiya ni Reilan papasok sa isang may kalakihang kuwarto. I didn't say anything as he commanded me to sit on a side of the bed. Saglit niya akong iniwan at pumunta sa closet. Pagbalik niya'y may dala na siyang damit. His clothes, probably."Wear these, for now. I don't have your clothes here," aniya sa mababang boses at inabot sa akin ang hawak. It's a mustard t-shirt and shorts.Tumango ako at inalis ang coat. I put it on the bed before looking at him again. Kinuha ko sa kanya ang mga damit saka tumayo. I walked towards the bathroom. Ramdam ko ang pagsunod ng kanyang tingin. When I finally escaped from his sight, I heaved. I looked at my reflection on the mirror. And damn, I look horrible. Ipinatong ko muna ang damit sa sink at naghilamos ng mukha. Ang malamig na tubig ay kahit papaano'y nagpagaan sa aking pakiramdam.When I went out, my eyes automatically darted on the man sitting in the king-sized bed. Madilim siyang nakatingin sa

Agad kaming nagsampa ng kaso laban kay Victor. Hindi siya umapila. Instead, he pleaded guilty during the hearing. Naging tahimik ang mga sumunod na linggo. I felt relieved that finally, he's now on jail. That finally, matutuldukan na ang madilim na parte ng buhay ko.I also talked to Rios in person. Pero hindi ako hinayaan ni Reilan na makipagkita sa kanya ng mag-isa. He was with me all the time but he gave us some privacy. Rios, until the end, tried to convince me that the Mongrecos are evil. He said that I will be safer by staying on his side, that I should come back to Scotland with him. Nagalit siya nang hindi ako sumang-ayon sa gusto niyang mangyari.Ngunit sa huli'y wala ring nagawa. My decision was already absolute. Hindi na ito mababago pa ng kanyang paninira kay Reilan at sa pamilya nito.Mr. Lucas contacted me a few days after Victor was captured. Sinabi niyang hindi siya sigurado kung paano nito natunugan ang aming imbestigasyon. I just t

Kakabangon ko pa lang sa kama ay agad na akong nakaramdam ng pagkaduwal. I quickly run towards the bathroom. Sinikop ko ang buhok at sumuka sa sink. Umagang-umaga ay ganito na ang nangyari. Kaya hindi ko maiwasang magduda na totoo nga talaga ang hinala ni Lili. As what I've heard, pregnant women sometimes have morning sickness.Narinig ko ang pagbukas ng pintuan ng banyo, hindi na ako nag-abalang lumingon dahil abala ako sa pagsusuka. Wala namang pumapasok sa kuwarto ko ng walang paalam maliban kay Reilan."Baby," his voice was soft.Nang matapos sa kalbaryo, inis ko siyang hinarap. I thought he already left last night but here he is, fueling my irritation again."Bakit ka nandito? Lumabas ka! I don't need you here! You should leave me!"Sinunukan kong lumabas ngunit hinarangan lang niya ako. With our body's closeness, I can smell his manly perfume. I inhaled his scent. Mabangong-mabango iyon sa pakiramdam ko na para bang gusto ko iyon