Todos los capítulos de Lie To Marry The CEO: Capítulo 11 - Capítulo 20

Marami nang mga tao rito sa mansion ng mga Melgarejo. Maingay ang pool area dahil doon ang pinaka-venue ng event. Kanina pa nag-start ang celebration ni Caius. Nabati ko na rin siya at nakapagbigay ng mamahaling regalo na kay Lucas naman talaga galing, hindi sakin. "You're so alone here, dear. Don't you like to get along with them outside?" tanong ni Ma'am Encarnacion. Ramdam ko kasing hindi maayos ang pakikitungo sakin ni Caius. Hindi naman niya ako binabastos. Hindi lang talaga siya ngumingiti. Naalala ko tuloy noong sinumbong ko siya sa Mama niya. Baka iyon ang dahilan ng pagiging mailap niya sakin. Ngumiti ako. "I'll just stay here. I'm waiting for Cosimo, Tita." Kahit hindi naman. Anong pakialam ko sa lalaking 'yon? Kung pwede nga lang, hindi ko na siya makita kahit kailan. Babalik lang sakin ang nangyari samin sa kotse niya. Parang hindi ko kayang sikmurahin. Nanliliit na ako sa sarili ko matapos 'yon. Parang napaka-easy to get ko naman kasi na ang bilis kong mag-give i

Natapos ang kasal na siyang hinihintay ng lahat. Napagtagumpayan ko rin ang unang gabi kasama siya sa iisang kwarto. Sa buong oras na flight namin papuntang Maldives sakay ng isang private jet, inisip ko lang ang sinabi niyang portrait kagabi. Gusto niyang gawan ko siya ng portrait niya bilang wedding gift ko raw. Required bang may wedding gift? Noong kinasal naman sina Mama at Papa, wala silang palitan ng regalo. Wala kaming imikan sa isa't isa hanggang sa makarating na kami sa destinasyon. Akala ko medyo magiging close kami since nagtabi na kami sa iisang kama. Nag-expect din kasi ako dahil maganda ang pakikitungo niya sakin noong araw ng kasal. Nakakapanibago nga lang. Considering what happened at Caius' birthday party, naka-move on na siya. Kung sabagay, mahigit isang Linggo na rin naman ang nakalipas mula nang gabing 'yon. I'm sure marami pa siyang kailangan isipin na mas importante kaysa sa galit niya sakin. "Are you okay?" tanong niya nang mapatingin s

Kakarating lang namin sa islang binida sakin ni Fred. Pagbaba ko pa lang sa bangka, para bang hinihila ako pabalik sa kung saan ako umalis. Ang bigat ng loob ko. Nagpaulit-ulit sa aking isipan ang naging reaksyon ni Cosimo habang papalayo ako.   Papaano niya natunugang tumakas ako? Halos dalawang minuto lang naman ang pagitan simula nang lumabas ako sa banyo hanggang sa sumampa sa bangka ni Fred. Isa pa, bakit pa niya ako hahabulin? Wala ba siyang tiwala na babalik din ako? Sa edad kong 'to, marunong naman akong mag-ingat para sa sarili. Hindi na ako kailangan pang bantayan!    Higit isang oras kong nakasama ang pamilya ni Fred bago sila humiwalay saming dalawa. Mababait sila kahit na bagong kakilala lang ako. Na-realize ko na hindi naman lahat ng Chinese masungit. Ganoon kasi ang pagka-percieve ko sa kanila noon.    "Do you know how to swim?" tanong niya nang magsimula na kaming maghubad para lumusong sa tubig

Days passed by and it's our 5th day today on this island. Simula nang araw na tinigil na niya ang pagtutok sa kaniyang laptop at telepono, umayos ang pagsasama naming dalawa. Although, wala naman sa pinag-usapan namin na dapat naming i-work out itong kasalan, hindi rin naman namin napag-usapan na kailangan naming iwasan ang isa't isa. No personal questions lang, iyon lang ang boundery namin. Huwag manghimasok sa personal life ng bawat isa and we're good. Kahapon, nag-island hopping kami at sinubukan ang zipline sa isang isla na napuntahan namin. Niyaya niya akong mag-scuba diving ulit kanina pero tinanggihan ko na. I don't want to meet a shark again. Tama na iyong encounter ko noong nakaraang araw. Baka himatayin na ako sa pangalawang subok. Ngayon, paahon na ako mula sa dagat. Tanaw ko si Cosimo na nakaupo sa pampang, nakatukod ang dalawang kamay niya sa likod at nakaunat ang mga paa sa buhanginan. Umahon siya kanina para uminom lang ng tubig pero hindi na bumalik. "Bakit?" tanong

I acted as if nothing happened. Oo, naaalala ko ang nangyari sa amin noong gabing 'yon. Bakit ko nagawa? Hindi ko alam. Gusto kong isipin na tulak 'yon ng galit ko. Na gusto kong huwag na siyang bumalik doon sa Frida na 'yon. Sa pamamagitan ng ano? Talaga bang tingin ko sa sarili ko na kapag may nangyari samin, 'di na siya babalik kay Frida? Akala ko ba wala akong pakialam sa kanilang dalawa? Akala ko ba ayos lang sakin kahit magsama sila? 'Di ba ang concern ko lang naman is yung plano namin ni Lucas? Bakit umabot ako sa puntong iyon? I took a deep breath. Ang yabang ko naman kung iisipin kong mauulol sakin si Cosimo kapag may nangyari na samin.  I know that I have a beautiful face with a sexy body. I'm confident! But do I really think that men like him would go crazy over this face and body? Petite si Frida. She's few inches taller than me but I am hotter! Alin ba ang gusto ni Cosimo? Teka nga! Bakit ko naman iniisip 'yon? Iyong nangyari sa amin