LOOK HOW time flies so fast. Naaalala ko pa noong malaman kong buntis ako at nangangambang baka hindi ko mapangatawanan ang pagiging isang ina gayong mismong magulang ko ay hindi ako binigyan ng ganoon. But look at it now, our Prudence and Prescilla's already pulling themselves up! Sinong mag-aakala na ang babaeng brokenhearted at nag-iinom mag-isa sa bar at basta na lang nakipagtalik sa estranghero ay magkakaroon ng ganitong kagaganda't guwapong mga anak? Ano ba ang nagawa kong mabuti sa past life ko at biniyayaan ako ng ganito? I maybe deprived of love from my parents but the love that I am receiving from the person I love right now is beyond my expectations. I am thankful for these blessings na na-iiyak ako kasi pakiramdam ko, hindi ko deserve. But everytime I say that I don't deserve all of these, here's the man whose always reminding me that I deserve everything. "Lumalaki na sila, Silas... Mamaya niyan, maglalakwatsa na 'yan, magkakaroon ng mga kaibigan, magkaka-boyfriend at g

"I'LL COME WITH YOU," aniya pagkatapos kung sabihin sa kanya ang nangyari. "Hindi na, kaya ko naman na. Ikaw na lang ang maiwan dito, hindi naman siguro ako magtatagal..." Sambit ko sabay tingin sa nanay niyang abala sa pakikipalaro sa kambal ngunit paminsan-minsa'y sumusulyap sa amin, kuryoso. "Baka... Baka rin kasi maghanap ang mga bata," subok ko pang muli dahil parang wala siyang balak na magpapigil. Sumulyap siya sa mga bata at sa akin ulit bago nagbuntong hininga. "Are you sure you're going to be okay?" Masuyo niyang hinawakan ang aking mga kamay at marahan iyong hinaplos. "Promise me to call when you get there, okay? Ipapahatid kita." May penalidad niyang sinabi. Tumango ako, walang balak na magreklamo pa. Pagkatapos ng usapan ay lumapit na muna ako sa kambal para magpaalam. Napatingin si Mrs. Monroe sa akin. "Are you... Going out? I-isasama mo ang mga bata?" Bumalatay ang lungkot sa kanyang mga mata. Ngumiti ako. "Ah, hindi po. Magpapaalam lang dahil may pupuntahan," sh

MAGKAHAWAK ang aming kamay nang papasok sa loob ng bahay, I was trying my hardest to act normal after what happened inside of his car in front of the house but damn it! My knees is betraying me! "Are you alright, love?" The brute even ask as if he did not do this to me! I glared at him. He just pulled me towards him and kissed the side of my head. "I love you," he muttered. My face heated again. "Don't be shy, you have to be used to it because I would do it with you anywhere and everywhere..." He whispered hoarsely that awakens the demon in me again. Kung hindi pa namin nakita ang pagmamadaling pagbaba ng nanay niyang karga-karga si Prescilla kasama ang dalawang kasambahay ay hindi pa kami matitinag dalawa. She was wiggling from her grandma's hold and her face were crimson red. It looks like she just came from crying. When Silas' mother's eyes met mine, I saw panic in them. She gulped hard and looked away. Ngumiti ako at marahang kinuha ang anak sa kanya, agad naman itong ku