ATASHIAPagkababa ko pa lang ng sasakyan, isang mahigpit na yakap ang isinalubong sa akin ni Lance. Lahat ng hinanakit ko kay nanay ay nawala nang hínalíkan n'ya ako sa labi. Sumubsob ako sa dibdib n'ya para umiyak. Iyon kasi ang alam kong magagawa ko lang sa ngayon. "Alam na ni Nanay ang tungkol sa atin. Sinaktan n'ya ako, hon. Ang tingin niya sa akin ay mas masama pa kaysa sa kaniya kahit na sinabi kong kasal na tayo," turan ko sa pagitan ng mga luha. "I'm sorry for what happened. I tried to keep you safe but I failed. Don't worry. I still believe that our parents will understand us anyway." Hinimas ni Lance ang likod ko para iparamdam sa akin na karamay ko siya sa lahat ng oras.Sobra talaga akong nalulungkot dahil buong akala ko ay magiging masaya ang birthday ni Nanay. First time kong sinorpresa siya pero punong-puno rin pala ng sorpresa ang araw na iyon, hindi lang para kay Nanay ngunit maging sa akin na rin pala. Ngayon, galit na galit na naman sa akin si Nanay pagkatapos niy

ATASHIA Hindi malaman ni Lance kung paano siyang hihingi ng pasensya sa mga nangyari sa akin habang siya ay nasa ospital. Umiyak siya sa harapan ko pero hindi man lang naantig ang lamang-loob ko. Gigil na gigil ako sa kaniya dahil sa pagiging insensitive niya at pagiging selfish. Mas inuna niyang intindihin ang damdamin niya kaysa sa akin. "Iiyak-iyak ka ngayon pagkatapos mong pairalin ang galit mo kay Jaspher Regalado without knowing na iyong taong isinusumpa mo ang siyang nagligtas sa akin. Lance, tigilan mo ako. Baka isauli na kita sa nanay mong artista," naiinis kong sabi habang nakaupo ako sa gilid ng kama. "Forgive me, please," he begged me. Wow, ang bait ni Lance Henzon sa harapan ko ngayon pagkatapos niyang ubusin ang lahat ng energy ko kagabi. "Alam mo, mukhang kailangan n'yo ng mommy mo ng professional help, mga baliw." "Hon, that's too much. I know you're mad, but please choose your words." "Bakit? Ano ang masama sa sinabi ko, Lance?" "Nothing. But I am not cr

LANCEMadalas akong walang malay dahil sa mga bugbog na tinamo ko. My father's men were ruthless. I wanted to give up my life, but Atashia's face kept running to my head. Her cries, sweet voice, and everything about her reminded me that I should fight for my life. Hindi pwedeng pabayaan ko ang aking asawa. I could no longer recognize my Dad. His behavior extremely changed in an instant. Hindi ko alam kung ano ang mga sinabi sa kaniya ni Mommy, but my father's drastic changes was questionable. Bigla kasing napalitan ng isang devil ang dating angel kong ama. Daddy locked me in my room. I was told to stay there until my flight came. They already planned my trip to LA para sundan doon si Belle. He and mom said my marriage with Atashia was null and void. I am not stupid enough to believe my Dad. Bago pa man kasi ako ikasal kay Atashia, I made sure that everything was base on a legal matter. I even asked the help of my acquaintance friend who is a lawyer to help me about the legality of

ATASHIABelle Friol! Parang gumuho ang aking mundo nang nakita ko siya. Halata ang pagiging komportable nila ni Lance sa isa't isa. Nagagawa pa nga nilang magbiruan kahit nasa harapan na nila ako. Bigla kong naramdaman ang aking tamang lugar sa buhay ni Lance. Parang nawala ako sa eksena. "Hon, pasensya na kung hindi ko nasabi. Kanina pa pala si Belle dito. Siya ang bumili ng lechon manok. Siya rin ang nagbigay ng pambayad natin sa kuryente. Umalis lang siya saglit para ipag- grocery tayo. Hindi n'ya na ako isinama dahil baka hanapin mo ako," explained ni Lance. Tumango ako at pilit na ngumiti. Dahil nakasuot lang ako ng towel kaya nagpaalam ako sa kanila. Ilang minuto na ako sa silid ay hindi pa rin ako nakakapagbihis. Kinain ako ng matinding selos. "My God, may disaster yatang parating," bulong ko habang nakaupo sa gilid ng kama. Gusto kong lumabas para silipin ang asawa ko at ang babaeng gustong-gusto ng mga magulang niya para sa kaniya. Subalit wala akong lakas ng loob para ga

LANCE No English policy kami ni Atashia sa bago naming bahay. Finally, I had the best time of my life with her. Kahit ang mga simpleng kailangan ko ay inihahanda niya. Literal na she is a housewife material kahit na madalas ay umaalis din siya para magtinda ng mga lutong ulam. It's been three months simula ng lumipat kami sa Siniloan. Our life is so simple. No more dramas. Walang gulo. Tama ang naging desisyon ko. Kahit mahirap ang pamumuhay namin ni Atashia ay naging masaya at peaceful rin ang pagsasama namin. No one in our neighborhood knows that I was once a CEO of a multi-million company. Hindi rin nila alam na ako ang nag-iisang anak ni Congressman Demitri Henzon. Sinikap kong mamuhay ng normal sa isang unfamiliar na environment. It was hard at first, really so hard. But Atashia makes my life's battle easier. Nabalitaan kong nagkasakit daw si mommy dahil sa biglang pagkawala ko. Nag-alala ako sa kaniya pero hindi rin mawala sa isip ko na it was just for a show para lumabas