CHAPTER 22

ATASHIA

Hindi malaman ni Lance kung paano siyang hihingi ng pasensya sa mga nangyari sa akin habang siya ay nasa ospital. Umiyak siya sa harapan ko pero hindi man lang naantig ang lamang-loob ko. Gigil na gigil ako sa kaniya dahil sa pagiging insensitive niya at pagiging selfish. Mas inuna niyang intindihin ang damdamin niya kaysa sa akin.

"Iiyak-iyak ka ngayon pagkatapos mong pairalin ang galit mo kay Jaspher Regalado without knowing na iyong taong isinusumpa mo ang siyang nagligtas sa akin. Lance, tigilan mo ako. Baka isauli na kita sa nanay mong artista," naiinis kong sabi habang nakaupo ako sa gilid ng kama.

"Forgive me, please," he begged me.

Wow, ang bait ni Lance Henzon sa harapan ko ngayon pagkatapos niyang ubusin ang lahat ng energy ko kagabi.

"Alam mo, mukhang kailangan n'yo ng mommy mo ng professional help, mga baliw."

"Hon, that's too much. I know you're mad, but please choose your words."

"Bakit? Ano ang masama sa sinabi ko, Lance?"

"Nothing. But I am not cr