Tous les chapitres de : Chapitre 1 - Chapitre 10

AIRISH "Dalian mong magbihis, Airish, sasayaw ka na," sabi ng katrabaho ko rito sa club. Nagbibihis na 'ko ng pang-sëxy na damit para sa gagawin kong sayaw mamaya. Nang makapagbihis, tiningnan ko ang sarili ko sa salamin. Nakasuot ako ng 'di kaaya-ayang damit. Wala akong choice, ito ang trabaho ko. Maya-maya nang ipatugtog na ang malamyang sayaw ay siyang paglabas namin ng dalawa ko pang kasamahan sa entablado, sumasayaw sa harap ng maraming tao. Hindi ko makita kung ano-anong mukha ang nasa club dahil sa ilaw na nakatutok sa 'min. Ganito ang trabaho ko tuwing gabi, sasayaw ng mabagal sa harap ng maraming tao habang nakadamit na halos kita rin ang dibdib ko at binti. May mga naghahagis ng pera sa entablado. Peso, dolyar at sandamakmak ang nilalagay nila sa stage. Habang sumasayaw, nakita ko ang dalawa kong kasamahan na nahuhubad na ng suot nila sa pang-itaas at tinakpan ang dibdib nila ng kanilang braso at kamay. Napapikit na lang ako habang patuloy na sumasayaw bago ako tumaliko

AIRISH Bigla akong nagulat nang hawakan ni Dean nang mahigpit ang braso ko at pilit na itinayo. "A-Ano'ng gagawin mo?" kinakabahang tanong ko sa kaniya. "Kailangan na nating umalis dito," seryosong tugon niya sa 'kin bago kami lumabas at sumakay sa nakaabang na sasakyan. Magkatabi kaming naupo habang hindi pa rin niya inaalis ang pagkakakapit sa braso ko. "Doon tayo sa isa," sabi lamang nito sa magmamaneho. Tila nakuha iyon kaagad ng driver kaya't kaagad nitong pinaandar ang sasakyan. Hindi na ako umimik pa dahil hawak niya sa isang kamay ang baril. Kapag maghimutok ako sa kaniya ngayon ay tiyak na ito na ang magiging huling sandali ng buhay ko. Gustong gusto ko na siyang ipahuli at umalis na sa lugar na 'to. Alalang alala na 'ko kay lola. Inilipat niya ang pagkakahawak niya sa braso ko at ipinulupot niya iyon aa bewang ko. Naasiwa pa ako sa ginawa niyang iyon at hindi ako komportable. "Pasensya ka na," bulong na lamang ni Dean kaya't napatingin ako sa gawi niya. Walan

AIRISH Bumyahe kami ng Maynila at naabutan namin sa headquarters si Eljoe na nakaupo at nag-aabang sa pagdating ko. "E-Eljoe!" tawag ko sa sobrang pagkasabik kaya't nalingon ito sa gawi ko. "Airish!" Hindi na kami nakapaghintay pang yakapin ang isa't isa. Naiyak na lang ako at parang nanghina dahil sa sinapit ko. "Are you okay? Did he hurt you? Come on... Tell me." "W-Wala. Hindi naman niya ako sinaktan. Teka, si lola? Nasa sa'n si lola? Kasama mo ba siya?" tanong ko sa pag-aalala sa lola ko. "She's in my house. Sinigurado ko munang nagpapahinga siya bago ako umalis. Hindi siya makatulog kakaisip sa 'yo. Sobra kaming nag-alala sa 'yo." Habang nakatitig sa mga mata ni Eljoe ay napansin ko na lang din sa peripheral vision ko ang pagsulyap-sulyap sa 'min ni Inspector Jake Warren. Iniba niya kaagad ang tingin niya nang tignan ko siya. "Let's go home. May mga bantay sa bahay at nakapalibot na rin ang mga pulis. Dahil sa nangyari sa 'yo, siguradong babalikan ka ng demonyong may

AIRISH Nagising na lang ako nang makaramdam ako ng humahaplos sa pisngi ko. Nang maimulat ko ang mga mata ko ay nakita ko ang paglayo ni Dean dahilan at napaatras pa ako sa pagkakahiga. "A-Ano'ng ginagawa mo rito?!" tanong ko sa kaniya. Sandali kong tinignan ang paligid at napagtantong naririto pa rin pala ako sa malaking bahay. Naupo na lang ako sa ibabaw ng kama matapos habang kumot-kumot ko ang buong katawan ko. "Breakfast." Ipinakita ni Dean ang dala niyang plato at isang baso ng tubig. May kanin, ulam at saging na nakalagay rito. "Ayokong kumain," seryoso kong saad dito bago ako tumayo. Inayos at niligpit ko ang pinaghigaan ko nang maramdaman ko ang paglapit niya nang bahagya sa 'kin. Marahan akong naatras at kunot-noong tumingin sa kaniya. "Ano ba, Dean? Sinabi ng ayokong kumain e." "Manghihina ka kung hindi ka kakain." "Alam ko at hindi mo na kailangan pa'ng sabihin 'yan sa 'kin. Pwede ba? Umalis ka na lang at h'wag kang lalapit sa 'kin?" pagrereklamo ko sa kaniya ngunit

AIRISH Palalim na nang palalim ang gabi ngunit hindi pa rin ako makatulog. Kanina pa ako napapaisip sa kalagayan ni lola at ni Eljoe. Nag-aalala ako lalo na sa kalagayan ng lola ko. Nasa sa'n na kaya siya ngayon? Nakakakain na siya nang maayos? Nakakatulog? Sa nangyayari sa 'kin ngayon, siguradong hindi niya nagagawa nang maayos ang mga bagay na 'yon. Umayos ako ng pagkakahiga at niyakap ang unan. Napansin ko sa wall clock na alas tres na pala ng madaling araw. Tahimik ang buong paligid at wala kahit ni isang hininga akong naririnig. Teka... Tahimik ang paligid. Nabuhayan ang dugo ko dahil napagtanto kong ito na rin pala ang magandang timing para tumakas ako. Dahan-dahan akong tumayo at naglakad palabas ng kwarto. May iilang ilaw ang bukas ngunit wala namang katao-tao sa paligid. Maingat akong naglakad sa hallway at bumaba ng hagdan. Halos tumagal ako ng ilang minuto dahil ayokong magbunga ng kahit kaunting ingay ang pagtakas ko. Nangiti na lang ako nang malapad nang mapuntahan