Kabanata 4: The Escape

AIRISH

Naririnig ko na lang ang mga kaluskos mula sa labas at ang paglayo nito mula sa kinaroroonan ko. Ano'ng nangyayari sa labas?

Umalis ba si Dean?

Nakakuha ako ng pagkakataon para makatakas sa pwader nito. Muli akong nag-isip ng paraan para makalaya mula sa pagkakatali.

Nagkaroon ako ng pag-asa nang makita ko ang lalagyanan na pinagkuhanan ni Dean ng baril kanina. Sa palagay ko ay mayroong patalim na naroroon. Dahil sa pagkadesperada kong makatakas ay in-adjust ko ang katawan ko para marahang makalapit ang paa ko sa box na 'yon.

Inangat ko ang mga paa kong nakatali para mabuksan ang takip ng box. Sandali akong nahirapan dahil sa higpit ng pagkakatali sa 'kin ngunit hindi ko 'yon inalintana. Pinilit kong buksan ang takip at doon ay nagtagumpay ako sa ginawa ko.

Muli kong ginamit ang mga paa ko para mahila ang box. Hindi ko siya pwedeng sipain para kumalat ang mga gamit dahil siguradong makakatunog ang ibang tao rito.

Hinila ko pa ito papalapit sa 'kin at sa wakas ay naaninagan ko ang laman nito. May mga iba pang handgun at magasin ang nasa loob. Halos magliwanag din ang mukha ko sa saya nang makakita ako ng patalim.

Pilit ko pang inilapit sa 'kin ang box. Gamit ang mga paa ko ay nilikot ko iyon para matanggal ang kahit isa kong sapatos para iyon ang gagamitin kong panguha sa patalim. Hindi na kayang abutin ng kamay ko dahil sa sobrang higpit ng pagkakatali sa likod.

Sandali pa akong nahinto sa ginagawa nang makarinig ako ng kaluskos mula sa labas ng tent. Kinakabahan ako dahil baka nand'yan pa si Dean sa labas o 'di kaya'y may papasok dito na ibang tao.

Nang wala namang sumulpot sa tent ay saka ko na ginamit ang paa ko upang kunin ang patalim at marahan iyong hinagis patungo sa malapit sa kamay ko. Kinakabahan ako sa ginagawa ko pero dahil naabot ng kamay ko ang patalim ay abot tainga rin ang ngiti ko. Doon ko sinimulan ang paglagari nito sa tali dahil sa kapal.

"S-Salamat!" sambit ko na lang sa sarili ko dahil nakalagan ko na ang mga kamay ko. Mabilis ko namang tinanggal ang tali sa mga paa ko kaya't tuluyan akong nakawala sa kinauupuan ko.

Ngayon ay paano ako makakaalis dito sa tent?

"Pare, ikaw na ang bahala sa mga naiwang gamit. Mamayang gabi rin ay aalis na tayo. Narinig mo naman ang sinabi ni Amresel, hindi ba?"

Sandali akong natigilan sa kinaroroonan ko dahil sa dalawang lalaking nag-uusap mula sa labas.

"Oo. Teka, bakit hindi pala nila tayo sinama sa lakad? Akala ko ba na mamayang hapon pa natin tatanggalin ang checkpoint? Saan sila nagpunta?"

"Saan pa? E 'di sa bangko. Alam mo namang kapag kakapusin na tayo, manggugulo lang tayo sa mga bayan-bayan."

Napakuyom na lang ako sa galit dahil sa narinig ko. Napakasama ng Dean na 'yon. Dapat siyang makulong sa mga pinaggagagawa niya!

Nang marinig ko ang pag-alis nila ay doon lang ako naglakas-loob na sumilip para makita kung mayroon pa ba'ng ibang nakabantay sa labas. Tahimik ang paligid. May mga nakatayong malalaking tent sa iba't ibang parte ng gubat at hindi ito nagkakalayo mula sa tent na kinaroroonan ko.

Naglakad ako nang dahan-dahan at maingat na inapakan ang mga tuyong dahon sa lupa. Siguradong kaunting kaluskos lang ay maririnig nila ako.

Hindi ako tumigil sa paglalakad at kailangan kong umabot sa isang puno na medyo malayo mula sa tent. Kapag nalampasan ko na iyon ay siguradong wala ng makakakita pa sa 'kin. Pwede na akong tumakbo para makatakas ng tuluyan.

Halos marinig ko na ang paglakas ng kabog ng dibdib ko sa kaba at takot. Gusto ko ng umuwi at umalis.

Nakahinga ako nang malalim dahil sa loob lamang ng ilang minuto ay napuntahan ko na rin ang puno at doon ay napasandal. Muli akong sumilip sakaling may lumabas na lalaki. Nang makasigurong wala ay saka na ako naglakad ng mas malaking hakbang at saka tumakbo paalis.

MAHIGIT fifteen minutes din akong tumakbo mula sa kuta ni Dean ay narating ko ang isang kalsada na napapaligiran pa rin ng mga puno't halaman. Pansin ko rin ang pagkulimlim ng kalangitan. Mukhang uulan pa yata.

Hindi ko alam kung saan ako maglalakad. Dahil hindi ako sigurado ay tumabi muna ako sa daan at maghihintay na lang ako ng sasakyang pwede kong mapakisuyuang sakyan papuntang bayan.

Hindi naman nagtagal ay may nakita akong paparating na kotse. Kinikilala ko muna ito dahil baka sasakyan iyon ni Dean. Ngunit nang mapagtantong hindi ay saka ako humarang sa kalsada. Iwinawagayway ko ang mga kamay ko bilang paghingi ng tulong.

"P-Papunta po ba kayo sa bayan?" tanong ko kaagad nang huminto ito. Takang tinignan ako ng matandang lalaki na may salamin sa mata.

"O-Oo. Teka, bakit gan'yan ang hitsura mo, ineng?" takang tanong na lang nito dahil suot ko pa rin ang suot ko sa club.

"Pasabay naman po ako. Kailangan ko lang po makarating sa pulis station. Please po," pakikiusap ko sa matanda.

"O sige. Sumakay ka na," saad lamang nito kahit gulong-gulo sa biglaan kong pagsulpot. Walang ano-ano ay sumakay na ako sa passenger seat at saka nito pinaandar ang sasakyan.

Sa pagmamaneho ay in-explain ko sa matanda ang dahilan. Halos matakot siya gaya ng nararamdaman ko lalo na nang sabihin ko na ang most wanted criminal ang dumukot sa 'kin.

Sa pagdating namin sa bayan ay nagtago ako nang bahagya sa kinauupuan ko. Wala akong tiwala sa paligid lalo na't pakalat-kalat si Dean at ang grupo niya.

Mayroong checkpoint. Dali-dali namang pumaroon ang sasakyan at napansin ako ng officers.

"Ano'ng nangyari sa kaniya?" tanong na lamang ng isang pulis sa matanda nang makita ako.

"Police officer, kailangan po ng babaeng ito ang tulong niyo," sambit na lamang ng matanda sa pulis habang ako ay hiyang-hiya sa nakikita nila sa 'kin ngayon.

IN-ENTERVIEW ako ng pulis sa interrogation room nang sabihin kong si Dean ang dumukot sa 'kin. Ang most wanted criminal.

Kaagad nilang tinawagan si Inspector Jake Warren na siyang may hawak ng kaso kay Dean. Siya ngayon ang kaharap ko sa room.

"Ginalaw ka ba ni Amresel? Sinaktan? Hiningian ng pera" tanong na lamang sa 'kin ng pulis habang nakatingin sa 'kin.

"Hindi po," tugon ko sa kaniya.

"Kung gano'n ay ano'ng sinabi niya sa 'yo bakit ka niya binihag?" tanong pa niya. Hindi ako makasagot dahil kahit ako ay hindi alam ang isasagot.

"H-Hindi ko alam. Tinanong ko siya kung kailangan niya ng pera o ano pero ang sabi niya, ako lang ang kailangan niya. H-Hindi ko alam kung bakit," pilit kong pagpapaliwanag kahit na nababalutan ako ng takot sa katawan.

Hindi ko narinig ang tugon ni Inspector Jake sa sagot ko. Nang tignan ko siya ay para siyang nakatitig sa mismong mga mukha ko. Tila kinikilatis ako.

"Airish Madrigal..." tawag niya sa pangalan ko at huminga nang malalim. "...M-May nasabi ba sa 'yo si Amresel na personal na bagay?" tanong pa niya.

"Kagaya po ng alin?" tanong ko naman pabalik dahil sa hindi ko maintindihan ang tanong ni officer.

"Hmm... Mukhang wala. Hindi na bale," saad lang nito bago umayos ng pagkakaupo. "I received a phone call lately bago ako makarating dito. Hinahanap ka ng lalaking nagngangalang Eljoe. Sinasabi niya na girlfriend ka niya."

"O-Opo! Nasa saan na po siya?" pagkasabik ko nang marinig ko ang pangalan ng boyfriend ko.

"Kailangan nating bumalik ng Maynila at magsasagawa kami ng operasyon para hanapin si Amresel sa sinasabi mong lugar. Hindi gano'n kadali hulihin si Amresel pero h'wag kang mag-alala dahil bibigyan ka namin ng proteksyon para hindi na siya makalapit pa sa 'yo," paliwanag niya sa 'kin pero hindi pa ako nakakampante.

"Officer, gawin niyo po ang lahat para mahuli at makulong siya. Masyado niya ng ginugulo ang buhay ng karamihan. Ayoko rin'g mapunta pa ulit sa kaniya."

Ramdam ko ang pangingilid ng luha sa mga mata ko at ang panginginig sa kaba at takot. Hindi ko inaasahan ang ganito kalaking problema na darating sa 'kin.

"H'wag kang mag-alala, gagawin namin lahat ng aming makakaya."