All Chapters of MARRIED TO THE WRONG BRIDE (TAGALOG): Chapter 31 - Chapter 40

(THE BOOK OF REVELATION)"BAKIT ganoon nalang palagi ang trato mo sa kanya? Lagi mo na lang ini-insulto o bwinibwisit. Wala namang ginagawa iyong tao sayo ah." sambit ko sa iritableng tono.He turned to me properly and tilt his head a little bit. His facial expression was formal, but cold eyes were visible."Pake ko?" he said coldly. He even rolled his eys before turning his back at me and went inside the house.Uminit ang aking tainga sa sinagot niya. Aba! Bastos!Sumunod akong pumasok sa loob. Sinundan kung saan siya pupunta.Umupo si Fiandro sa sofa at pinag-krus ang binti sabay kuha ng magazine na nasa mesa non. Nilapitan ko siya at tinitigan ng di maganda."Ano bang problema mo kay Kurt? Lagi ka nalang ganyan sa pinsan mo. Di ko alam kung anong gusto mong mangyari." asik ko rito.Kalmado lang ang itsura niya. Nakaka-bilib at nagagawa pang ipakita sakin ang ganoong mukha, habang may naiinis na sakanya.Ang tagal kong nakatayo sa tabi niya, hinihintay na sumagot sa aking hinaing. N

(FOLLOW)DALAWANG araw akong nanatili sa bahay bago tuluyang gumaling si Fiandro sa sakit. Sa dalawang araw na iyon ay hindi ako pumasok ng school o trabaho. Talagang tinutukan ko siya hanggang sa gumaling.Nagpupumilit pa noon si manang Linda sakin na siya nalang ang magbabantay ngunit hindi ako sumang-ayon. Kahit si Fiandro sinabihan ako, at ganoon din, hindi ako pumayag sa kanyang gusto.Naalala ko ang kwinento ni manang na binantayan ako ni Fiandro noong ako ang nagkasakit ng di ko alam. Ganoon ang gagawin ko sakanya. Just returning the favor. Now he is fine. The next day, he went to his work to continue the paperwork he left there.As I went home, I walked hurriedly to the room where I put my things to get before I leave the house. Hinintay kong maka-alis ang van na sumusundo kay manang Linda at Pipay.Nang masaksihan ko ang kanilang pag-alis ay doon din ako gumalaw ng mabilis. May dalawang gwaryda na nagbabantay sa gate. Kabado ako na baka pagdudahan ang aking dala na bag na la

(VISIT)BINIGYAN nila ako ng daan ng akmang papasok sa loob ng bahay. Kahit hindi ko sila tinitignan, sa gilid ng mga mata ko ay nakasunod ang kanilang tingin sakin.Nakangisi pa din si Fiandro ng makalapit nako sakanya at hinablot ang kamay papasok sa loob. Sinara ko ang pinto at hinarap siya. Bigla akong pumikit ng mariin ng shorts lang pala ang suot nito."Please, magsuot ka ng pang-itaas mo!" mahina ngunit madiin kong utos."You forgot to give me new clothes. Umalis ka agad ng bahay. Kaya nilabhan ko iyong ginamit ko para iyon ang uulitin ko mamaya kung wala kang maibigay na damit sakin." suminghap ako sa kanyang paliwanag. Nakapikit pa din ako at walang balak imulat.Ang dami kong iniisip kaya siguro nawala na sa isipan ko na kuhaan ng damit. Tsaka bisita siya. Hindi ko hahayaang gumawa siya ng kahit anong gawaing bahay dito.Nilagpasan ko siya ng nakapikit. Tsaka ko minulat ang mata ko ng pasukin na ang kwarto ni papa para kumuha ng damit.Isa pa, walang dapat makaalam na narit

(IDENTITY)"SABI ko huwag ka ng sumama!"Kumunot ang noo ni Fiandro."Bakit ba hindi kung doon ka lang sa pinsan ng mama mo?""Hindi na nga pwede kasi saglit lang ako doon." giit ko."I'm coming with you." he insist.Kanina pa kami nagtatalo na sumama siya sa bahay ng pinsan ng mama ko. Hindi ako maka-alis alis ng bahay dahil sa pagpupumilit na sumama.Ayokong malaman niya ang sadya ko kina tito Paul. Dapat kahapon ako pupunta, kaso hindi na sumagi sa isip ko. Tsaka pagkatapos ko din doon, pupunta akong munisipyo.Pangalawang araw ko na dito sa probinsya. Dahil nandito si Fiandro, hanggang ngayon di pa maka-usad sa pag-aalam tungkol kay papa. Naiinip na ako kapag dumadaan ang bawat oras na walang nalalaman.Ang hirap pa niyang pakisamahan!Kaya ngayon, susulitin at iisa-isahin kong ilakad ang mga 'yon nang matapos na ang kaka-isip ko tungkol doon.Hindi ko pinansin ang sinabi niya. Kinuha ko ang aking pitaka sa bag. Hinawakan naman ni Fiandro ang bag ko kaya di ko nakuha ang pitaka da

(FALL)WE decided to go home. Some of my cousins are sleepy and drunk already. Even I can feel the alcohol devouring my senses. Kaya habang kaya ko pang kontrolin ang sarili ko ay ginawa ko na.Napansin ni Fiandro ang pagtayo ko kaya tumayo na din ito. Saktong kababalik nina Jun-jun at tito Paul para sunduin na din ang mga babae kong pinsan at ihatid sa kanilang mga bahay gamit ang kulong-kulong.Si tito Kanor nagpaiwan, aayusin daw ang mga kalat na naiwan. "Sumabay na din kayo samin, Tina. Para minsanan ang uwi. Baka natamaan ka na din ng alak." bungad ni tito Paul ng makita na umalis nako sa bonfire."Ako na ang bahala sakanya." si Fiandro ang sumagot kaya nabaling ako sakanya na tumingin din sa akin.Tumingin ako kay tito. "Kaya ko pa naman tito. Sila nalang ihatid mo, mukhang lahat sila tinamaan na eh." tukoy ko sa mga pinsan ko.Si Mikai nakaupo at nakadumog. Si Patty nakahiga ang ulo sa mga hita ni Mikai. Si Gena