Lahat ng Kabanata ng The Billionaire's Wife: Kabanata 1 - Kabanata 10
51 Kabanata
Prologue
"Ate Louisse, good morning po. Dyan si Kuya Tris?" I smiled widely at Ate Amethyst and showed her the boxes of cookies I baked for Tristan and also for her. She is Tristan's secretary and I'm close to her so every time I am giving Tristan cookies I also brought for her. I'm calling Tristan 'kuya' kapag may nakakarinig pero kapag kaming dalawa lang Tris lang ang tawag ko sa kanya na ikinagagalit niya sa akin. Ang sabi niya I should call him Kuya pero ayoko. Why would I? Hindi naman kami magkadugo. Wala siyang magawa dahil sadyang matigas ang ulo ko. Inikot ko ang paningin sa paligid. Ang lawak nitong floor ng office ni Tris at silang dalawa lang ni Ate Amethyst ang nandito sa floor na ito. Maganda ang pagkagawa ng interior design, maganda sa mata ang mga lightings at higit sa lahat tahimik. Tiningnan ko ang pintuan ng room ni Kuya nakasarado ito. Hmm, he's busy perhaps? Madalas kasi kapag dinadalaw ko siya dito, naabutan ko siyang nakikipagtawanan kay Ate na kailanman ay hindi ni
Magbasa pa
Chapter 1
...I wanna make you smile whenever you're sadCarry you around when your arthritis is badAll I wanna do is grow old with youI sing as I started strumming my guitar. I want to be alone today but Bethany is with me kaya sa kanya ako nakaharapa habang kumakanta. ... I'll get your medicine when your tummy achesBuild you a fire if the furnace breaksIt could be so nice, growing old with youShe put her hand above her chest and fake a cry na tila ba touch na touch siya kinakanta ko. loka loka gusto kong matawa sa kanya. ... I'll miss you, Kiss youGive you my coat when you are coldNeed you, Feed youEven let you hold the remote control... So let me do the dishes in our kitchen sinkPut you to bed when you've had too much to drinkI could be the man who grows old with youI smile sadly as I ended my favorite song. Hindi naman talaga ako super sad today. Wala lang, it's just that I feel so sentimental when I woke up this morning. It's been week since that incident in his office. At fi
Magbasa pa
Chapter 2
"Huy Ezra Monique saglit, tinatanong kita kung kilala mo ba si Kuyang pogi. Tingnan mo o nakatingin sa 'yo. Kilala mo eh nagde-deny ka lang." sinundot pa ni Bethany ang tagiliran ko kaya kunot noo akong tumingin sa kanya. "Monique..." tawag niya sa pangalan ko pero hindi ko siya binalingan. Oh? Monique real quick? Akala ko ba kid? "I'm here to fetch you." he said in a baritone voice. Narinig ko ang pagsinghap ni Bethany. OA pa itong napatakip sa bibig niya. Palipat-lipat ang tingin niya sa aming dalawa nung lalaki pero inirapan ko lang siya. Alam ko na ang ganyang reaksyon mula sa kanya. Ano magsasaya na ba ako dahil sinusundo niya ako? "Your Dad asked me to." he added. Ah kaya naman pala andito dahil napag-utusan lang. Gusto ko tuloy matawa. Well, ano pa bang inaasahan mo Ezra? Do your really think he'll make an effort for you? Dream on kid. But yeah, no need, I can manage myself. Hindi ko kailangan ng sundo. Isa pa, hindi rin ako sanay na pinapasundo ni Daddy. Kelan pa si
Magbasa pa
Chapter 3
"Sigurado ka na ba talaga sa desisyon mong doon na ka na sa lola mo mag-aaral, Ezra nak? Bakit biglaan naman?Last month excited ka pang grumaduate dito tapos ngayon aalis ka na agad? May problema ka ba sa school mo?" Hininto ko ang paglalagay ng mga gamit sa maleta ko at hinarap si Nana Conching. Simula nung kinuha ako nina Mommy kay Lola Raquel sa Italy, si Nana na ang nag-alaga sa akin. Siya ang tumayong pangalawang magulang ko. Siya ang nagturo sa akin magsalita ng tagalog at siya yung personal na umaattend sa lahat ng mga pangangailangan ko. Mas masabi ko pa ngang mas madami ang ang oras na magkasama kami ni Nana Conching kesa kay Mommy dahil sa trabaho niya eh. Pero ayos lang, dahil pinaintindi naman ni Nana sa akin ang lahat. Busy sila mommy at daddy dahil kailangan nilang magtrabaho para mabigyan kami ng magandang buhay ni Ate Ehra. "Wala po akong problema Nana, nagkakasakit na kasi si Lola lately kaya gusto ko siyang alagaan. Gusto ko pong makabawi sa kanya sa pag-aalaga ni
Magbasa pa
Chapter 4
"Look at the camera, Babe. Give me a fierce look..." Brenan's voice made me back from my reverie. Brenan is a photographer at the same time a friend and my manager. Sa ilang taon na kasama ko siya bilang photographer/manager sanay na ako sa pagtawag tawag niya sa akin ng babe. Pati ang ibang staff sanay na rin sa kanya. Brent is a filipino-american, magkakasundo kaming dalawa dahil kahit matanda siya sa akin ng ilang taon he treated me like his equal, hindi niya ako tinuturing na bata. Marunong din siyang managalog at gaya ko lumaki din siyang hindi umaasa sa mga magulang niya. Simula ng dumating ako dito sa Italy kung ano-anong trabaho ang pinasok ko. I did that to prove to my parents that I can be independent to them. Na kayang kong suportahan ang aking sarili. "Wala kang mararating sa katigasan ng ulo Ezra. If I know gusto mo lang doon sa Italy dahil doon libre kang gawin kung anong mga kalokohan mo. You really are a brat. Wala ka na ngang naiambag dito sa pamilya puro pasaway
Magbasa pa
Chapter 5
"Brenan what—?"Lalabas na sana ako sa room na inookopa ko para umuwi ng mabungaran ko si Brenan sa labas ng pintuan. He was about to knock at the door when I opened it. Naiwan pa nga sa ere ang kamay niya.Nakabihis na ito at handa na rin atang umuwi pero mukhang nagkaproblema sa damit na suot niya."What happened to your shirt? Why are you wet?" tanong ko habang sinisipat ang t-shirt na suot niya.Mukhang natapunan siya ng juice dahil ang kulay puting t-shirt niya ay nagkaroon ng dilaw na mantsa mula dibdib pababa."Can I come inside, Babe? I just want to change my shirt if it's fine with you. Sinauli ko na kasi ang susi doon sa caretaker."Alangan pa ang mukha niya nung sabihin yun. Kahit naman kasi close kami ni Brenan hindi ito basta nalang pumapasok sa silid ko ng hindi nagpapaalam. He always respects my privacy and he's a true gentleman. Kelanman hindi ito naging bastos sa akin."But if your uncomfortable, it's fine—""No problem, Bre, it's okay with me. Come on, pasok ka." Nil
Magbasa pa
Chapter 6
Dear Ezra Monique, my budding family lawyer,I know you have a lot of emotions running through you the time you will be reading this letter. The same feeling I felt when your lolo died, but I was much older at the time that I I know life is like this. Life happens and so is death, so I really can't begin to truly comprehend what you are feeling, apo. Ezra, want to tell you that I am so incredibly sorry that I had to die while you are so young. I did absolutely everything I could to stay alive for as long as possible. But my battle has to end here. I wish I could extend more because I really want to see you reach your dream. I want to see my Ezra Monique in the court room defending her clients, fighting a battle that a good lawyer does.I am incredibly proud of you for everything you have done in your life. I will be watching over you every day to see what new and exciting things you will accomplish. I will be watching over you all the time, or at least I hope I can still let you fe
Magbasa pa
Chapter 7
"Ezra Monique! Wake up! What the hell are you doing with your life, you brat!?"Ano ba naman yan galit na naman si Dad? He must be so mad at me dahil kahit sa panaginip ko sinisigawan niya pa rin ako. Tama nga ang hinala ko kagabi, plastikan lang yung kabaitang pinakita niya sa mga kasosoyo niya sa negosyo.Akala ko pa naman sincere na yung pagiging proud niya sa akin. Yun pala parte lang ng pag-arte niya. Hanggang ngayon hindi ko talaga maintindihan kung bakit mainit ang ulo ni Dad sa akin. Is it because my lola left me everything? I wasn't expecting all than in the first place. Hindi naman ako pumuntang Italy para alagaan siya dahil after ako sa kayamanan niya. Wala akong balak na angkinin lahat ng yun, ni hindi ko pinakialaman. Kapag naging abugada na ako, ako mismo ang maghati-hati sa kayamanang iniwan ni Lola sa akin at ibibigay ko sa mga anak niya. I will divide it fair and equal among my tito's and tita's. Hindi ko din ibibigay lahat kay Dad kahit na siya pa ang panganay."I'm
Magbasa pa
Chapter 8
"I DISOWN YOU. Leave and disappear." Dad's voice is like a thunder that strike directly to my heart. I was hoping that Mom would counter what he said but that didn't happen. When I looked at them, they all look at me like they were disgusted. I was about to stand but someone stopped me. "Stay." He said, holding my wrist. I looked at him. I couldn't read any emotion in his eyes but I can feel the danger inside it. It's just a one word coming from him but it silence everyone. He's jaw was clenching when he look at my family one by one. Ate Ehra looked shock, lalo na ng makita niya ang paghawak ni Tristan sa palapulsuhan ko. The way he held my wrist, it's like he's holding his possession that no one can take away from him. Hindi ito masikip ngunit hindi rin maluwang na madali kong kalasin. Gulat ang mukha nilang tatlo. Kahit ako nagulat din. I didn't expect him to do that since he was just silent from the start. I saw Dad's jaw clenched and mom started throwing daggers at me. "I
Magbasa pa
Chapter 9
Trigger warning: Read responsibly.________________________________What am I gonna do with my life now?"La, anong gagawin ko ngayon?" tears started rolling down my cheek as soon as I stepped foot inside my hotel room. I've been asking myself why I have to fell all these. Am I not a good daughter? I've been trying my best since I was small to please them pero balewala din pala dito lang din pala matatapos ang lahat.I'm such a disappointment after all.I was crying hard, that I could hardly breath. Ang sakit-sakit sa dibdib ngayong nagsink in na sa utak ko na mag-isa na lang pala ako. I felt like my heart and my mind is getting numb. I am still alive but I felt like I'm a dead man that no one wanted me. Gusto kong ibuhos lahat ng luha ko pero wala na atang katapusan ang pagpapasakit kong ito. Dinig sa buong silid ang mga hagulhol ko na kahit akong na nakikinig sa sarili kong iyak ay nasasaktan na rin. Pakiramdam ko namamanhid na ako sa sakit. Wala na akong lakas na gumalaw. "La,
Magbasa pa
PREV
123456
DMCA.com Protection Status