All Chapters of ZARCHX MONTENEGRO: Chapter 1 - Chapter 10

“Bakit ngayon ka lang, Zarchx?” Bungad ni Amary sa kaniyang asawa ng makapasok ito sa kanilang silid. Pasuray-suray ito halatang nakainom na naman. Wala namang bago, mula ng maikasal siya sa binata at magsama sila sa iisang bubong walang gabi na hindi ito umuwi ng lasing. Sa kabila ng lasing nitong asal, his entire demeanor scream power and wealth. His handsome face that every young lady admired, but still his cold eyes shows no emotions and how ruthless he is. Hinubad nito ang suot na jacket at galit na itinapon sa kung saan. “Wala kang pakialam! sino ka ba sa inaakala mo para question-in ang mga ginagawa ko?” Galit na sigaw nito na ikinayuko niya. “And who the hell are you to fucking lay on my bed?” Dagdag pa nito nang makita siyang nakahiga sa kama. Kaagad namang napabalikwas ng bangon si Amary nang marinig ang nakakatakot na sigaw ng asawa na umalingawngaw sa buong kwarto. Natatarantang inayos niya ang kama at binitbit niya ang libro na kaniyang binabasa. Napatingin siya s

Walang tigil sa pag-iyak si Amary hanggang sa makatulog siya. Nakatulog siya sa sobrang sakit na nararamdaman. Iyong pagdudahan siyang may ibang lalaki na kahit kailan ay hindi niya magagawa. Nanliit siya sa mga pinagsasabi nito, pakiramdam niya durog na durog na siya. Nasasaktan siya dahil parte iyon ng pagmamahal, sabi nga ng iba hindi ka totoong nagmamahal kung hindi ka nasasaktan. Masasaktan at masasaktan ka dahil walang perpektong pag-ibig. Wala pa ring bago, gumising siya na minamahal niya pa rin ang kaniyang asawa. Kinusot niya ang kaniyang namamagang mata, umupo sa kama, sa bintana nakatuon ang kaniyang paningin, pinagmamasdaan niya ang pasikat na araw. Hinding-hindi siya magsasawang umasa na mamahalin siya ng asawa hangga't nakikita niya ang pagsikat ng araw na nagbibigay sa kaniya ng pag-asa. Nagtungo siya sa harapan ng salamin at pinagmasdan niya ang sarili. Nakita niyang namumula ang kaniyang mga pisngi, hindi rin nakaligtas sa kaniyang mata ang pasa sa kaniyang maputin

Aaminin ni Amary, hindi iyon ang unang beses na nag-iwan ng bakas ang kaniyang asawa na gumagawa ito ng milagro kasama ang kung sinu-sinong babae pero hindi niya lubos maisip na pati sa sarili nitong Mansion nagawa nitong magdala ng babae hindi lang siya ng binaboy nito, kundi pati na rin ang pamamahay ng sariling pamilya. Kahit ano pang gawin nito, kahit ano pang iparamdam, hindi pa rin magbabago ang nararamdaman niya para rito. Mahal na mahal niya pa rin ang asawa. Lumabas siya ng kaniyang silid upang gumamit ng banyo ng matanaw niya ang asawa na mahimbing na itong natutulog sa kama. Hindi niya mapigilan ang sarili na lumapit dito at pakatitigan ang gwapo nitong mukha. Ilang minuto rin siyang nakatitig dito, hindi iyon na gagawa sa umaga, susulitin niya ang bawat gabing may pagkakataon siya para pagmasdan ito. Hindi pa siya nakuntento, umupo siya sa gilid ng kama nito at malapitang pinakatitigan, hinahawi niya ang buhok nito na nakakatakip sa mukha. “Mahal na mahal pa rin kita

Sa Paraiso De Pendilton, Abala sa pagluluto si Amary ng hapunan. Ganado talaga siyang magluto at mas lalong pa sarapin ito ng malamang kinain lahat ni Zarchx ang niluto niyang hapunan kagabi. Nagalit niya man ito kagabi at least nabusog niya naman ito ng hapunan. ‘Yon nga lang ay hindi alam ng binata na siya ang naghanda ng mga iyon. Ang buong akala nito, ang mayordoma ang naghain ng hapunan. Ayos lang sa kaniya na ang mayordoma ang mapagkamalang nagluto nito ang mahalaga ay kinain nito ang pinaghirapan niya. Hindi na sayang ang oras na ginugol niya sa pagluto at ang effort na pasarapin ito. Isa pa kailangan niyang paghandaan ng mabuti ang gabing ito dahil darating si Don Leon—Ang Lolo ni Zarchx. Nakangiting inaamoy niya ang aroma ng menudong niluluto niya. Nagsandok siya ng sabaw para tikman ito nang bigla na lang may yumapos sa bewang niya dahilan para mapaigtad siya sa gulat. Kaagad namang napalingon si Amary sa kaniyang likuran kung saan nagmumula ang brasong yumapos sa kani

Tatlong araw na ang nakalipas ng dumalaw si Don Leon. Masaya na sana siya nitong nakaraan ng tatlong araw, naramdam niya ang pag-aalaga ng asawa at nakikita niyang sweet ito sa kaniya kahit na palagi siyang sinasampal ng katutuhanan kapag silang dalawa na lang ang magkasama na lahat nang iyon ay puro pagpapanggap. Pinagbakasyon ni Zarchx ang mga katulong maging ang mga magbabantay sa kaniya, dalawang araw na silang mag-asawa lang ang nasa mansion dahil pumayag siya sa kondisyon ng kaniyang asawa. Kung magagawa niya ng maayos ang obligasyon at responsibilidad niya bilang asawa ay palabasin na siya nito kahit anong oras niya man gustuhin. Gumising siya ng maaga para gumawa ng almusal para sa asawa. Mula kasi ng bumisita ang Lolo nito sa mansion palaging sa bahay na kumakain si Zarchx, ang mas nakakatuwa na gustuhan naman ang mga niluluto niya. Noong una akala niya hindi nito magugustuhan kapag nalaman na siya ang nagluluto. Inahanda niya ang mesa ng makarinig siya ng kaluskos, nang