สถานที่จัดงานเลี้ยงคือโรงแรมกวนเฉิง สถานที่ซึ่งปกติไห่ถงคงไม่มาโรงแรมกวนเฉิงเป็นหนึ่งในโรงแรมหรูระดับ 7 ดาวซึ่งจัดว่าที่ดีที่สุดของเมือง แต่ความจริงไม่รู้ว่าระดับกี่ดาวกันแน่ ไห่ถงไม่ทราบรายละเอียดมากนัก เพราะเธอไม่ได้ให้ความสนใจกับเรื่องนี้สักเท่าไรคุณป้าเซินมาถึงโรงแรมก่อนพวกไห่ถง หลังจากทักทายเหล่าคุณหญิงคุณนายที่รู้จักกันแล้ว เธอให้ลูกชายและลูกสาวไปที่โรงแรมก่อน ส่วนเธอรออยู่หน้าโรงแรมเพื่อรอหลานสาวมาถึงคุณป้าเซินยิ้มแย้มทันทีเมื่อเห็นรถที่ตนจัดเตรียมให้ไปรับหลานสาวขับตามหลังรถคันอื่นอย่างช้า ๆหลังจากนั้นไม่นาน เซินเสี่ยวจวินก็ลากไห่ถงไปหาคุณป้า"คุณป้าคะ""สวัสดีค่ะ คุณป้าเซิน"ไห่ถงทักทายคุณป้าเซินพร้อมกับเพื่อนคุณป้าเซินรู้ว่าหลานสาวพาไห่ถงมา เดิมทีก็รู้สึกรังเกียจไห่ถงนิดหน่อย เด็กสาวไห่ถงคนนี้เธอเคยเจอมาก่อน และต้องยอมรับว่าเด็กที่สูญเสียพ่อแม่คนนี้หน้าตาดีกว่าหลานสาวของตัวเอง เห็นได้ชัดว่าฐานะครอบครัวธรรมดา แต่เธอมีความสง่างามและท่วงท่าของเธอก็เต็มไปด้วยกลิ่นอายของหญิงที่มาจากตระกูลผู้ดีเธอกลัวว่าไห่ถงจะไปกันท่ากันทางหลานสาวเธอ แต่สะใภ้ใหญ่บอกว่าไห่ถงแต่งงานแล้

เซินเสี่ยวจวินยกไวน์แดงขึ้นดื่ม"เธออ่านนิยายมากเกินไป ในโลกนี้คนที่ชื่อกับแซ่เหมือนกันเยอะแยะ นับประสาอะไรกับคนที่แซ่เดียวกัน ดูอย่างคนรวยที่สุดในฮ่องกงแซ่หลี่ งั้นคนแซ่หลี่ทั้งหมดก็เป็นญาติของเขาหรือไง?"เซินเสี่ยวจวินหัวเราะ "ก็จริง""สามีฉันเขาเป็แค่มนุษย์เงินเดือน ขับรถยนต์ตงเฟิงราคาแค่ 600,000-650,000 บาท เธอว่านายน้อยตระกูลมหาเศรษฐีจะขับรถแบบนี้ไหม เธอน่ะเดามั่วซั่ว"ไห่ถงไม่เคยเพ้อฝันเกินจริง เธอคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติที่จะฝัน แต่ไม่ใช่เอาฝันกลางวันมาปนกับความเป็นจริง"จะว่าไปแล้ว นายน้อยจ้านกีดกันหญิงสาวไม่ให้เข้ามาใกล้แบบนั้น เขาไม่ชอบผู้หญิงหรือเปล่า? หรือเขาแต่งงานแล้ว?"ไห่ถงไม่สนใจว่านายน้อยจ้านหน้าตาเป็นอย่างไร แต่รู้สึกว่านายน้อยจ้านห้ามหญิงสาวเข้าใกล้ขนาดนั้น อาจเพราะเขาสูงส่งเกินไป หรือมีปัญหาบางอย่างเช่นเขาไม่ชอบผู้หญิงก็เป็นไปได้"ไม่เคยได้ยินข่าวการแต่งงานของเขานะ แม้ว่าเราจะไม่ใช่พวกชนชั้นสูง แต่นายน้อยจ้านเป็นหัวหน้าตระกูลจ้าน ถ้าเขาแต่งงาน งานแต่งงานคงจะต้องสร้างความฮือฮาไปทั่วเมืองกวนเฉิงอย่างแน่นอน ทั้งลงข่าวในเว็บไซต์หรือในหนังสือพิมพ์ ช่องทางข่าวสารไห

ในแวดวงธุรกิจของเมืองกวนเฉิง ใครก็ตามที่ได้รับความโปรดปรานจากจ้านหยิน ก็เหมือนกับการได้รับสูตรโกงและอนาคตอันรุ่งโรจน์สามีภรรยาคู่นี้พาลูกชายมางานเลี้ยงก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าอยากให้ลูกๆ ได้รู้จักกับเพื่อนๆ เพื่อต่อยอดในอนาคต"นายน้อยจางเมื่อกี้คือ......""ผมออกไปส่งพี่สาวสองคนของผมขึ้นรถและเพิ่งกลับมาครับ"เขาไม่รอให้จ้านหยินถามจนจบประโยค จางเหนียนเซิงชิงอธิบายสิ่งที่เขาเพิ่งไปทำมา กลัวว่าถ้าหากจ้านหยินเข้าใจผิดว่าเขาไม่ชอบงานเลี้ยงแบบนี้และไม่พอใจการบริการของโรงแรมโรงแรมกวนเฉิงนั้นเป็นหนึ่งในโรงแรมภายใต้การบริหารของตระกูลจ้านจ้านหยินตอบกลับแค่อืม จากนั้นเดินผ่านหน้าจางเหนียนเซิง ท่าทางที่เขาทักทายต่อจางเนียนเซิงนั้นเป็นไปอย่างสุภาพจางเหนียนเซิงยังไม่เข้าใจสถานการณ์ รู้แค่ว่ากลุ่มคนหนึ่งล้อมรอบตัวจ้านหยินเดินผ่านหน้าเขาไป เขากลายเป็นคนตัวเล็กลงทันทีการที่จ้านหยินเข้าร่วมงานเลี้ยงและจู่ ๆ ก็ออกไปจากงานนั้นเป็นเรื่องปกติ ซึ่งทุกคนในงานนั้นคุ้นชินกับสถานการณ์แบบนี้ดีพวกผู้บริหารระดับสูงถือโอกาสนี้พูดคุยธุรกิจกับจ้านหยิน พวกเขาแอบดีใจที่ตนโชคดีรีบเข้าคว้าโอกาสไปพูดคุยธุรกิจกับเ

"คืนนี้ฉันไม่ได้อยู่ที่ร้านค่ะ เพื่อนอยากไปร่วมงานเลี้ยง เธอต้องการให้ฉันไปกับเธอด้วย อ่อจริงสิคุณจ้าน ฉันมีเรื่องอยากถามคุณค่ะ แต่ไม่ทราบว่าคุณสะดวกตอบไหม?"ไห่ถงนั่งลงตรงข้ามจ้านหยิน ดวงตาโตสวยงามจ้องมองไปยังชายที่นั่งฝั่งตรงข้าม แม้ว่าเขาจะไม่แยแส มักจะเย็นชาและมีทัศนคติที่ไม่ดีต่อเธอ แต่เธอรู้ว่าเขาได้สร้างกำแพงในใจไว้เฉพาะเธอเท่านั้นแต่เขาหน้าตาดีมากจริง ๆ มันเหมือนได้มองทิวทัศน์ที่สดใสและเจริญหูเจริญตา"งานเลี้ยงคืนนี้จัดขึ้นที่โรงแรมกวนเฉิง ได้ยินว่าโรงแรมกวนเฉิงเป็นโรงแรมของตระกูลมหาเศรษฐีที่ร่ํารวยที่สุด และนายน้อยตระกูลมหาเศรษฐีก็ยังมาร่วมงานคืนนี้ ได้ยินว่าแซ่จ้าน คุณจ้านไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลมหาเศรษฐีนั้นใช่ไหมคะ?"จ้านหยินมีสีหน้าสงบและเย็นชา "เมื่อ 500 ปีก่อน เคยเป็นครอบครัวเดียวกันครับ"ไห่ถงถอนหายใจด้วยความโล่งอกและยิ้มว่า "ฉันเองก็รู้ว่าคุณน่าจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลมหาเศรษฐีหรอกค่ะ"เมื่อเห็นเธอถอนหายใจด้วยความโล่งอก เหมือนกับว่ากำลังมีความสุขจ้านหยินจึงถามคำถามแปลก ๆ กับเธอ "คุณไม่อยากให้ผมเป็นญาติกับพวกเขาเหรอครับ?""ตอนนี้ดึกมากแล้วนะคะ"ไห่ถงย

"ไปกันครับ"จ้านหยินเดินไปและพูดนิ่ง ๆไห่ถงตอบรับและเดินตามเขาไปสามีภรรยาคู่นี้เดินไปด้วยกันแต่ไม่คุยกัน ไห่ถงต้องการหาเรื่องคุย แต่เมื่อเห็นเขาดูจริงจัง หน้าหล่อนั้นไม่ว่าเมื่อไหร่จะบึ้งตึงอยู่เสมอ ราวกับทําท่าทางห้ามใครเข้าใกล้ ไห่ถงก็หมดความสนใจที่จะพูดคุยกับเขาคนอย่างเขาควรไปเป็นครูที่โรงเรียน ท่าทางจริงจังซะขนาดนี้ สามารถควบคุมเด็ก ๆ ได้อย่างแน่นอนจากนั้นไม่นานก็มาถึงตลาด ไห่ถงสั่งให้จ้านหยินจอดรถในที่ว่าง หลังลงจากรถเธอพูดกับเขาว่า "ไปค่ะ พวกเราไปกินอาหารเช้ากันก่อน"จ้านหยินไม่พูดและตามเธอไปอย่างเงียบ ๆนายน้อยจ้านมาที่ตลาดครั้งแรกไม่ชินนัก แต่ก็ให้ความร่วมมือกับไห่ถง ไม่แสดงให้ไห่ถงเห็นความไม่สบายใจของเขาทั้งสองสั่งก๋วยเตี๋ยวซุปหนึ่งชามในร้านอาหารเช้า ไห่ถงยังสั่งเกี๊ยวเพิ่มอีก เธอสามารถทานได้อีกเพราะก๋วยเตี๋ยวซุปหนึ่งชามนั้นทานไม่อิ่มจ้านหยินทานอาหารช้ามาก ไห่ถงรู้สึกท่าทางทานอาหารของเขานั้นดูดีเกินไป ทำให้ความอยากอาหารของเธอเพิ่มขึ้นอีก ถ้าไม่ใช่กลัวจ้านหยินจะรังเกียจเธอยังทานได้เพิ่มอีก เธอยังสามารถสั่งเกี๊ยวน้ำและหมั่นโถวอย่างอีกละหนึ่งชุด"ถ้าคุณทานไม่อิ่ม