All Chapters of งานแต่งสายฟ้าแลบ:สามีลึกลับเป็นมหาเศษรฐี!: Chapter 91 - Chapter 100
200 Chapters
บทที่ 91
อวิ๋นซูพันตัวด้วยผ้าเช็ดตัวแล้วออกจากห้องน้ำอย่างลังเลเฮ่อเยียนสือที่เปลือยกายกำลังหาเสื้อผ้าได้ยินเสียงดังและหันหน้าไปอวิ๋นซูกลืนน้ำลายอึกใหญ่หุ่นของเฮ่อเยียนสือโดดเด่นอย่างมาก ไหล่ผายกว้าง สะโพกแคบ กล้ามเนื้อหน้าอกและหน้าท้องของเขาได้รับการเทรนมาอย่างดี คิดซะว่าไม่ขาดทุนแล้วกันเธอก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าวแล้วก้มศีรษะลงต่อหน้าเฮ่อเยียนสือ “ฉันจะเปลี่ยนชุดให้คุณ”เฮ่อเยียนสือยักคิ้วและมองดูนิ้วเท้าสีชมพูของอวิ๋นซูที่ขดตัวอยู่ มันน่ารักมากเสียงของเขาแหบแห้ง “โอเค”เมื่อพูดอย่างนั้น เขาก็เลือกเสื้อผ้าที่เลือกไว้ส่งให้กับอวิ๋นซูเมื่ออวิ๋นซูก้มศีรษะลงและไม่กล้ามองไปที่เฮ่อเยียนสือ จิตใจของเธอก็สับสนและไม่รู้ว่าจะพูดอะไรแขนเสื้อสวมเข้าแขนของเฮ่อเยียนสือได้อย่างง่ายดาย และเมื่อถึงสะบัก อวิ๋นซูก็ต้องยืนเขย่งเท้าเฮ่อเยียนสือโน้มตัวและก้มศีรษะลง ริมฝีปากสีแดงของอวิ๋นซูชก็แตะที่คางของเฮ่อเยียนสือเธอตัวแข็งแล้ว สมองของเธอก็ว่างเปล่าเช่นกันสิ่งที่เธอรับรู้ก็คือหลังจากนั้นไม่นานเธอก็ถูกโยนลงบนเตียงสิ่งที่ตามมาคือการจูบที่ทำให้เธอแทบหายใจหอบจิตสำนึกของเธอเริ่มล่องลอย ค่อยๆ ส
Read more
บทที่ 92
เฮ่อหย่วนเจ๋อกระสับกระส่ายเนื่องจากเมื่อคืนไม่ได้มีคนส่งอาหารมื้อค่ำให้ เมื่อเขาเห็นอวิ๋นซูโทรมา เขาก็รับสายโดยไม่ได้คิดอะไรมันรวดเร็วและไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน อวิ๋นซูที่กำลังเขียนแบบร่างอยู่ถึงกับตกตะลึง“ทำไมยังไม่ส่งอาหารมาอีก?”อวิ๋นซูขมวดคิ้วและหยุดเขียนแบบร่าง และพูดประชดว่า “คุณสองคนนี่เข้ากันได้ดีจริง ๆ คนหนึ่งวางแผนที่จะส่งฉันเข้าคุก อีกคนกำลังวางแผนที่จะให้ฉันเป็นทาส ฉันจะไม่ทำอาหารแล้ว!”อยากกินก็กิน ไม่อยากกินก็อดตายไป!ศักดิ์ศรีของคุณปู่ถูกเขาทำลายแม้จะอยู่ในสายโทรศัพท์ แต่เฮ่อหย่วนเจ๋อรับรู้ถึงความโกรธอันสุดขีดของอวิ๋นซูเขาหยิบโทรศัพท์ออกมาและสับสนเห็นได้ชัดว่าคำพูดเหล่านี้กำลังพูดถึงอวิ๋นซือฉิงเฮ่อหย่วนเจ๋อนึกถึงอวิ๋นซือฉิงที่โทรหาเขาเมื่อวานนี้ เธอบอกว่ามีคนกลั่นแกล้งเธอและขอให้เขาส่งกู้เฉินไปที่นั่นทันใดนั้นเขาก็มีลางสังหรณ์ที่เป็นลางไม่ดีเขากดโทรศัพท์มือถือโทรไปหาอวิ๋นซือฉิงและอดไม่ได้ที่จะถาม “อวิ๋นซูเป็นคนที่รังแกคุณเมื่อวานนี้เหรอ?”อวิ๋นซือฉิงตั้งสติและยิ้มฟืน “พี่หย่วนเจ๋อ...”“ใช่หรือไม่?”“ใช่ เธอทุบตีฉัน ไม่เชื่อก็มาดูได้”“เธอตีคุณทำไม?”
Read more
บทที่ 93
หลังจากวางสายแล้ว อวิ๋นซูก็ไปที่สถานีตำรวจเพื่อรับคอมพิวเตอร์ของเธอคืน“คอมพิวเตอร์เสียหายหมดทุกส่วน” เจ้าหน้าที่ตำรวจชายกล่าว “ผมเกรงว่าจะซ่อมไม่ได้”อวิ๋นซูขมวดคิ้วเหลือเวลาไม่ถึงหนึ่งสัปดาห์ก่อนถึงเดดไลน์ในการส่งผลงาน ดังนั้นแม้ว่าเธอจะต้องวาดใหม่ แต่ก็ไม่ทันอวิ๋นซูคิดอยู่พักหนึ่งแล้วตัดสินใจไปร้านซ่อมคอมพิวเตอร์ในใจกลางเมืองเมื่อไปถึงร้าน พนักงานมองดูคอมพิวเตอร์เพียงแวบเดียวแล้วพูดว่า “มันพังมาก ไปซื้อเครื่องใหม่เถอะ”อวิ๋นซูเดินออกจากร้านซ่อมด้วยอารมณ์เศร้าๆ หลังจากเดินไปได้ไม่กี่ก้าว เธอก็ได้ยินเสียงใครบางคนเรียกเธอว่า “คุณอวิ๋น?”อวิ๋นซูหันกลับมา เป็นเย่ชางเหยียนโบกมือให้เธอที่ริมถนน“ทำไมหมอเย่ถึงมาที่นี่?” อวิ๋นซูให้โบกมือกลับและเดินเข้าไปหา“ผมได้ยินมาว่ามีร้านอาหารเสฉวนต้นตำรับอยู่ใกล้ๆ” เย่ชางเหยียนเปิดแผนที่ “แต่ผมหายังไงก็หาไม่เจอ”อวิ๋นซูเข้ามาดูแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “ร้านอาหารเสฉวนแห่งนี้อยู่ในตรอก เป็นปกติที่จะหาไม่เจอ ฉันจะคุณพาไปที่นั่น”เย่ชางเหยียนไม่ปฏิเสธ เขาจอดรถแล้วเดินตามอวิ๋นซูไปที่ร้านอาหารเสฉวนพวกเขาทั้งสองเดินเลี้ยวไปมาหลายครั้ง ผ่านไปครู่หนึ่ง
Read more
บทที่ 94
เย่ชางเหยียนยักคิ้วและรอเป็นเวลานาน แต่ก็ไม่ได้รับคำตอบจากอวิ๋นซู โชคดีที่พนักงานเสิร์ฟมาเสิร์ฟอาหารเเล้ว เขาจึงพูดว่า “กิน กิน”หลังจากรับประทานอาหารแล้ว เย่ชางเหยียกับอวิ๋นซูก็แยกทางกันเมื่อมองไปที่ด้านหลังของหญิงสาว เย่ชางเหยียนก็หยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมาแล้วโทรหาเฮ่อเยียนสือ“อยู่ที่ไหน?”“บริษัท”เพื่อไม่ให้ดึงดูดความสนใจ บริษัทของเฮ่อเยียนสือจึงเช่าอยู่ในย่านธุรกิจขนาดเล็กทางตะวันออกของเมือง พื้นที่ไม่ใหญ่มาก ดังนั้นเฮ่อเยียนสือจึงขอให้เฮ่อหย่วนเจ๋อเก็บชั้น 88 เพื่อเป็นพื้นที่ออกกำลังกายและพักผ่อนสำหรับเขาเมื่อเขาบอกว่าเป็นบริษัท เย่ชางเหยียนก็เข้าใจว่าอยู่ทางตะวันออกของเมือง“วันนี้ฉันเห็นภรรยาของนานย”เฮ่อเยียนสือไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นและหยุดปากกาในมือ สีหน้ายังคงนิ่งเเละเย็นชา“แล้วก็ไปกินข้าวกับเธอด้วย”“เย่ชางเหยียน!” เฮ่อเยียนสือปลายลิ้นดุนเพดานเหงือกเย่ชางเหยียนหัวเราะ “เราบังเอิญเจอกัน เธอมาซ่อมคอมพิวเตอร์ของเธอ และฉันก็พยายามแนะนำนายให้เธออย่างเต็มที่ เป็นไง? น่าสนใจไหม? ตราบใดที่นายช่วยเธอซ่อมคอมพิวเตอร์ เธอจะชื่นชมนายและภักดีต่อนายอย่างแน่นอน ความสัมพ
Read more
บทที่ 95
อวิ๋นซูวิ่งไปพร้อมกับคอมพิวเตอร์ตลอดทั้งบ่าย แต่ก็ยังไม่พบอะไรเลยเธอถึงกับมีความคิดที่จะเลิกแข่งขันไปเลยแต่......ตอนนี้เธอถูกแยกออกจากตระกูลอวิ๋น แล้วเธอก็ไม่สามารถพึ่งพาเฮ่อเยียนสือ เพื่อช่วยเหลือเธอได้เขาซื้อวิลล่าไปและคิดว่าเขาคงมีเงินเหลือไม่มาก และยังต้องจ่ายเงินรายเดือนทุกเดือนอีกเมื่อนึกถึงสิ่งนี้ อวิ๋นซูก็อยากจะบิดกระโหลกของอวิ๋นซือฉิงซ่งชูโม่ส่งข้อความถึงเธอเมื่อเช้านี้ โดยบอกว่ากระบวนการได้เริ่มต้นขึ้นแล้วหมายเรียกของศาลคาดว่าจะอยู่ในมืออวิ๋นซือฉิงในอีกสองวันข้างหน้า อย่างไรก็ตาม คงต้องใช้เวลาสักระยะก่อนถึงเซสชั่นของศาล บอกอวิ๋นซูไม่ต้องยุ่ง เขาจะจัดการเองอวิ๋นซูแค่ะต้องปรากฏตัวต่อหน้าศาลเท่านั้นเมื่อคิดว่าตราบใดที่เธอรออวิ๋นซือฉิงถูกลงโทษตามกฎหมาย ในที่สุดอารมณ์ของเธอก็คงที่มากขึ้นน่าเสียดาย......อวิ๋นซูคลิกที่บัญชีอย่างเป็นทางการของการแข่งขันการออกแบบเพื่อกดเลิกติดตาม เธอก็พบว่าเจ้าหน้าที่ได้อัปเดตข้อมูลใหม่ในวันนี้ เวลากำหนดส่งผลงานเข้าประกวดได้ขยายออกไปเป็นสัปดาห์หน้า!ถึงกระนั้นเธอยังมีเวลาหนึ่งสัปดาห์ในการเตรียมตัวจู่ๆ อวิ๋นซูก็รู้สึกมีชีวิตชีวา
Read more
บทที่ 96
ครึ่งชั่วโมงต่อมาเฮ่อเยียนสือได้รับโทรศัพท์จากเย่ชางเหยียน“เมื่อกี้นายกำลังประชุมหรือเปล่า?” เย่ชางเหยียนสะอึก “เฮ่อหย่วนเจ๋อโทรหาฉันและบอกว่าเขากำลังมองหาแหล่งอวัยวะไต ไม่ใช่นายเหรอที่บอกว่าจะไม่หามันแล้ว? ทำไมนายถึงหามันอีกครั้ง? “เฮ่อเยียนสือยังคงโกรธ เขาระงับเสียงของความโกรธไว้ “ไม่ใช่เรื่องของนาย”“อย่า” เย่ชางเหยียนพูออย่างร้อนใจ “ครั้งที่แล้วฉันบอกนายแล้วว่า ประวัติทางการแพทย์แฟนของเขาค่อนข้างแปลก ฉันรู้สึกโล่งใจเมื่อนายบอกว่านายจะไม่หามันเเล้ว หากนายต้องการหา ฉันจะต้องเอาประวัติมาดูใหม่อีกรอบ ขอแค่นายตอบฉันมาว่าจะ หา หรือ ไม่หา?”เฮ่อเยียนสือวางสายโทรศัพท์เย่ชางเหยียนเข้าใจโดยทันที ความหมายคือไม่ต้องมาช่วยไม่ถึงห้านาที เฮ่อหย่วนเจ๋อโทรมาอีกครั้งเย่ชางเหยียนรื้อประวัติบันทึกทางการแพทย์ของอวิ๋นซือฉิงและกำลังจะหาข้อแก้ตัวที่เหมาะสมในการปฏิเสธเฮ่อหย่วนเจ๋อจากบันทึกทางการแพทย์ แต่ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็ถูกดึงดูดด้วยแผนภูมิข้อมูลแผนภูมิข้อมูลเป็นข้อมูลการทดสอบความดันโลหิตรวมตลอดทั้งปี ในช่วง 2-3 เดือนแรกความดันโลหิตต่ำ แต่ช่วง 2-3 วันตรงกลางค่าความดันโลหิตยังอยู่ในช่วงปก
Read more
บทที่ 97
“มีสิทธิ์อะไร?!” หลินเหมียวเหมียวเริ่มโกรธ“เพียงเพราะฉันเป็นเจ้าของร้านนี้” เจ้าของร้านพูดด้วยความรังเกียจ “ไป ไป ตราบใดที่คุณเมิ่งไม่ต้อนรับ เราก็จะไม่ต้อนรับ”หลินเหมียวเหมียวยังคงต้องการที่จะโต้แย้ง แต่อวิ๋นซูดึงเธอกลับ “เหมียวเหมียว ช่างมันเถอะ จะเสียเวลาวันหยุดสุดสัปดาห์ที่ดีในสถานที่แบบนี้ได้ยังไง”ที่ตีนเขามีร้านอาหารอร่อยๆ มากมายทันใดนั้นก็มีเสียงหัวเราะดังขึ้น “จะพูดแบบนั้นก็ไม่ถูก ในเมื่อออกมาแล้ว ก็ย่อมต้องการรู้สึกสบายใจเป็นธรรมดา”อวิ๋นซูมองไปทางต้นเสียงนี้ เป็นเย่ชางเหยียนจริง ๆ ด้วยไม่คิดว่าจะได้เจอเขาที่นี่อีกเย่ชางเหยียนเข้ามาทักทายอวิ๋นซูและเหมียวเหมียว และมองไปที่เจ้าของร้านอีกครั้ง เขายังคงอ่อนโยน“สองคนนี้เป็นเพื่อนของผม”ความหมายนั้นชัดเจนอยู่แล้วการขับไล่อวิ๋นซูและหลินเหมียวเหมียวออกไป เท่ากับว่ากำลังขับไล่เขาออกไปเจ้าของร้านไม่รู้จักตัวตนของบุคคลที่อยู่ตรงหน้าเขา แต่เมิ่งเหยาจำเขาได้ทันทีและหน้าซีด“เย่ เย่ชางเหยียน!”แพทย์อัจฉริยะชื่อดังระดับสากล!ว่ากันว่าเขายังเป็นเพื่อนที่ดีของอารอง เฮ่อหย่วนเจ๋อ ด้วย!หัวใจของเมิ่งเหยาเต้นแรงอีกครั้ง เม
Read more
บทที่ 98
เฮ่อเยียนสือเงยหน้าขึ้นมองอวิ๋นซูจากควันทั้งสองสบตาและมองหน้ากันโดยไม่พูดอะไรเย่ชางเหยียนผลักอวิ๋นซูไปที่ข้างเฮ่อเยียนสืออย่างรวดเร็ว “บังเอิญจังเลย ฉันได้พบกับคุณอวิ๋นตอนที่ฉันกลับมาจากเข้าห้องน้ำ”อวิ๋นซูนั่งลงและได้กลิ่นเปปเปอร์มินต์อันเป็นเอกลักษณ์บนร่างกายเฮ่อเยียนสือ และจิตใจก็ถูกรบกวนทำให้ว้าวุ่นทันทีหลินเหมียวเหมียวไม่รู้เรื่องระหว่างทั้งสอง เธอยังคงตกใจที่เฮ่อเยียนสือรู้จักเย่ชางเหยียน “คุณ... เป็นเพื่อนกันเหรอ?”เฮ่อเยียนสือนี่ใช้ได้จริง ๆ แม้แต่แพทย์อัจฉริยะที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาติก็รู้จักเขา“เราพบกันตอนที่เราอยู่ในโรงพยาบาล” เย่ชางเหยียนนั่งลงข้าง ๆ หลินเหมียวเหมียว จากนั้นยื่นแท็บเล็ตให้อวิ๋นซูและหลินเหมียวเหมียว “คุณหลินเราได้สั่งไปแล้ว พวกคุณลองดูสิ่งที่อยากกินเถอะ”อวิ๋นซูไม่สามารถนั่งนิ่งได้และยกขาขึ้นแอบเตะไปที่หลินเหมียวเหมียว เพื่อเตือนให้เธอหนี อย่างไรก็ตามหลินเหมียวเหมียวไม่สนใจและสั่งอาหารต่อไปอย่างจริงจังเธอเหลือบมองใต้โต๊ะอย่างหลบๆ ซ่อนๆจากนั้นเธอก็พบว่าเฮ่อเยียนสือเหยียดขายาวของเขาไปทางเธอเตะรอบนั้นของเธอกระแทกขาเฮ่อเยียนสืออย่างแม่นยำเมื
Read more
บทที่ 99
หลินเหมียวเหมียวหัวเราะเบา ๆ “เธอยังบอกว่าเธอไม่รู้สึกอะไรกับเขา จู่ ๆ ก็คิดแทนเขาเเล้วเหรอ”“เมียวเมียว…” อวิ๋นซูหน้าแดงหลินเหมียวเหมียวพูดอย่างเคร่งขรึม “โอเค ๆ เห็นแก่หน้าของเธอ ฉันจะไม่จีบแล้ว เห้อ หนุ่มหล่อหลุดมือไปแล้ว เธอต้องชดใช้ฉันนะ!”อวิ๋นซูถอนหายใจด้วยความโล่งอก “ไม่มีปัญหา ฉันจะหาในสิ่งที่เธอต้องการมาให้”ทั้งสองพูดคุยและหัวเราะและกลับไปที่ห้องส่วนตัวทันทีที่อวิ๋นซูเข้ามา ดวงตาของเฮ่อเยียนสือก็จ้องมองไปที่อวิ๋นซูเมื่อเห็นสิ่งนี้ เย่ชางเหยียนก็ยืนขึ้นและพูดว่า “ยังไม่ดึกสักหน่อย ไปดูหนังกันไหม?”“ไม่ล่ะ” หลินเหมียวเหมียวไม่ได้ตั้งใจจะทำอะไรกับเย่ชางเหยียนอีกต่อไป และทัศนคติของเธอก็ห่างเหินอย่างเห็นได้ชัด “ฉันและเสี่ยวชูยังต้องไปชอปปิ้งกันต่อ ขอบคุณสำหรับอาหารวันนี้”ดวงตาเย่ชางเหยียนฉายแววด้วยความประหลาดใจ “ถ้าอย่างนั้นพวกเราจะไปกับคุณ ช่วยถือของให้พวกคุณ”หลังจากพูดอย่างนั้นเขาก็รู้สึกผิดเฮ่อเยียนสือเคยถือกระเป๋าแบบนี้ซะที่ไหนไม่คาดคิดว่าเฮ่อเยียนสือลุกขึ้นยืนและมีชุดสูทอยู่ในมือด้วยเหตุนี้ นี่เป็นครั้งแรกของที่เย่ชางเหยียนเห็นนายน้อยเฮ่อที่วางมาดเย่อหยิ่
Read more
บทที่ 100
หลังจากที่เมิ่งเหยาออกจากร้านอาหารทะเลอย่างหดหู่ใจ ยิ่งคิดยิ่งโกรธมากขึ้นเธอไม่กล้าเจอฮ่อเยียนสือ อีกทั้งอวิ๋นซูยังจีบเพื่อนสนิทของเฮ่อเยียนสือมันยังมีเหตุผลอะไรอีก?ไม่ได้เธอไม่สามารถนั่งนิ่งรอความตายได้เมิ่งเหยาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วกดหมายเลข“กัวเว่ย?”“สวัสดี คุณเมิ่ง”“ช่วยฉันสืบทีว่าใครเป็นสามีของอวิ๋นซู!”เธอต้องการส่งหลักฐานที่เเสดงว่าอวิ๋นซูกำลังคบหากับผู้ชาย และส่งให้กับสามีของอวิ๋นซู จากนั้นขอให้เขาดูแลพฤติกรรมของภรรยาเขาให้ดี“คุณเมิ่ง” กัวเว่ยยิ้มอย่างขมขื่น “คุณกำลังทำให้ฉันลำบากใจอยู่ใช่ไหม? คราวที่แล้วเรื่อง เฮ่อ กรุ๊ป สืบอยู่หลายวัน แต่ก็ยังหาไม่เจอว่าสามีของอวิ๋นซูคือใคร ถ้าคุณขอให้ฉันสืบ ต่อให้ฉันสืบเจอ ก็เกรงว่าฉันจะไม่มีโอกาสบอกคุณด้วยซ้ำ”เมิ่งเหยาขยำเสื้อ “ยังมีเรื่องเเบบนี้อีกเหรอ?”“คุณผู้หญิง คุณเป็นลูกค้าประจำ ฉันเลยกล้าบอกคุณ เรื่องนี้ไม่ค่อยมีคนรู้เรื่องมากนัก และคนที่รู้ก็ถูกปิดปาก ถ้าเรื่องนี้แพร่กระจายออกไป คุณคิดดูว่าตระกูลเฮ่อจะต้องอับอายมากแค่ไหน.. ”“มันไม่ควรเป็นเช่นนั้น อวิ๋นซูบอกว่าชายของเธอเป็นเพียงคนธรรมดา”กัวเว่ยไม่สนใจเร
Read more
PREV
1
...
89101112
...
20
DMCA.com Protection Status