ลู่เจ๋อยิ้มเยาะเย้ย “กินเยอะจัง ไม่กลัวจะกินอิ่มเกินไปหรอ”เฉียวซุนหัวเราะแบบเย็นชา “กินได้หรือไม่ได้ มันก็เรื่องของฉัน! เงินสิบล้านห้ามขาดแม้แต่น้อย ฉันจะให้คุณลู่จัดการเรื่องนี้"ลู่เจ๋อหรี่ตาลง “ถ้าเกิดโครงการไม่สำเร็จหล่ะ”รอยยิ้มของเฉียวซุนค่อยๆจางลง “ก็แสดงถึงว่าความสามารถของคุณลู่ไม่พอนะสิ!”…ไม่เคยมีใครยั่วยุเขามากขนาดนี้ ไม่เคยมีมาก่อนลู่เจ๋อรู้สึกน่าสนใจเขาโน้มตัวไปข้างหน้าแล้วกระซิบข้างหูเฉียวซุน: “ดูเหมือนว่า ฉันต้องชนะโครงการนี้ ไม่งั้นคุณนายลู่จะคิดว่าฉันไร้ความสามารถจริงๆ"ขณะที่เขาเข้าไปใกล้ กลิ่นผู้ชายบริสุทธิ์ก็ฟุ้งไปที่หูของเฉียวซุน ทำให้เกิดอาการร้อนเผ่าเฉียวซุนผลักเขาออกไป "เราไม่ได้กำลังเจรจาเรื่องงานอยู่หรอ เลิกทำตัวเป็นนักเลงได้แล้ว!”เธอยังคงสะอื้นกับสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนั้นสามีที่นอกใจ มักจะชอบให้คนอื่นนึกถึงเขากับผู้หญิงคนอื่นๆ เสมอ แค่คิดก็ทำให้คนรังเกียจแล้วเมื่อลงจากรถ ลู่เจ๋อก็คว้าข้อมือของเธอไว้เฉียวซุนระงับอารมณ์แล้วพูดว่า “ฉันจะติดต่อคุณนายหลี่พรุ่งนี้เช้า! แต่ต้องไปรับเงินสิบล้านก่อนเท่านั้น!”ลู่เจ๋อจ้องมองที่เธอ หลังจากนั้นครู่ห

ลู่เจ๋อจ้องมองที่เธอจากนั้นไม่นาน เขาก็ยิ้มเบาๆ “ผู้หญิงกับผู้หญิง ยังคิดเรื่องนี้อีกเหรอ”ขณะที่เขาพูด ทันใดนั้นน้ำเสียงของเขาก็เข้มขึ้นเล็กน้อย แต่ก็ยังแสดงความอ่อนโยน “เฉียวซุน คุณเรียนรู้ทักษะเหล่านี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ตั้งแต่เป็นคุณนายลู่งั้นเหรอ”คำพูดเหล่านี้ค่อนข้างแทงใจเรื่องของสามีภรรยา ทำให้เกิดเรื่องชู้สาวขึ้นเฉียวซุนไม่มีเจตนานี้ เธอหันหน้าหนีไปที่นอกหน้าต่างรถแล้วพูดอย่างเย็นชา “ทุกอย่างเรียบร้อยดี”ลู่เจ๋อต้องการพูดอะไรอีกไฟเขียวสว่างขึ้นที่ทางแยกข้างหน้า รถที่อยู่ข้างหลังเขาก็ต่างพากันบีบแตร... ลู่เจ๋อทำได้แค่เหยียบคันเร่งเบาๆ แล้วขับออกไป……ร้านจัดแต่งทรงผมระดับไฮเอนด์ที่สุดในเมือง Bลู่เจ๋อพาเฉียวซุนมา เขามีสถานะที่พิเศษจนผู้จัดการเข้ามาต้อนรับเขาเป็นการส่วนตัวผู้จัดการปากหวานและพูดเป็น “คุณนายลู่มีผิวที่ขาวกระจ่างใสและมีรูปร่างเพรียว ร้านของเรามีเสื้อผ้ามาเชอร์ซ่ารุ่นใหม่ คุณนายลู่ต้องเป็นผู้หญิงที่เหมาะสมที่สุดของเมือง B อย่างแน่นอน”พูดจบ เขาก็ให้คนออกไปเอาสวยงามจริงๆลู่เจ๋อมองไปด้านข้างของเฉียวซุนแล้วพูดเบาๆอย่างอ่อนโยน “เข้าไปลองดูสิคะ”สักค

คุณหลี่ในใจก็ตระหนักดีกว่าพูดถึงโครงการนี้!เขามีภารกิจอื่นเลยออกไปก่อน...ลู่เจ๋อขอบคุณนายหลี่คุณนายหลี่มองดูแผ่นหลังของสามีด้วยสายตาที่น้ำตาคลอเธอหันไปมองลู่เจ๋อแล้วพูดว่า “ลู่เจ๋อ คุณคงจะไม่รู้ว่าปีแรกๆท่านหลี่หมกมุ่นอยู่กับผู้หญิงข้างนอกและเขาก็คิดที่จะหย่ากับฉันด้วย คนในชนชั้นสูงมองมามีแต่คนที่เอาแต่ดูถูกฉัน ตอนนั้นฉันได้พบกับเฉียวซุนในงานเลี้ยง ตอนนั้นเธออายุเพียง สิบห้าหรือหกขวบเอง แต่เธอมักจะทำให้คนอื่นมีความสุข... เธอมากับเฉียวซื้อยั่นสวมชุดเจ้าหญิงที่สวยงาม ตอนนั้นคนในงานน้อยฉันจึงเต้นบัลเล่ต์ คุณคงนึกไม่ถึงหรอกว่าฉันไม่ได้หัวเราะมานานจนตอนนี้ตัวของฉันเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง”หลังจากคุณนายหลี่พูดจบ เธอก็ยิ้มเบาๆ “ฉันทำให้คุณหัวเราะได้แล้ว!”เมื่อเธอจากไป แผ่นหลังที่โดดเดียวแต่ก็มีความภูมิใจแม้ว่าฐานะปัจจุบันของเธอในฐานะคุณนายหลี่ที่มั่นคงราวกับภูเขากับสามีที่เคารพเธอ... แต่เธอก็เข้าใจว่าคนแบบนี้เหมือนคนที่เดินบนน้ำแข็งบางๆอยู่เสมอเธอรู้ด้วยว่าเฉียวซุนยากลำบาก ดังนั้นเธอจึงยื่นมือเข้าไปช่วยเธอลู่เจ๋อยังยืนอยู่ที่เดิม เขารู้ว่าคุณนายหลี่ให้การสนับสนุนเขายังไง โครงก

ดวงตาของลู่เจ๋อที่อ่อนโยน เสียงของเขาก็แหบแห้งเล็กน้อยเขาพูดว่า “ชุดนี้สวยดีนะ”พวกเขาแต่งงานมาเป็นเวลานานสามปี เวลาที่แสนอบอุ่นในตอนนี้ เฉียวซุนรู้สึกซาบซึ้งเล็กน้อย แต่สุดท้ายเธอก็พูดเบาๆ “ขอบคุณ!”ทั้งสองคนก็ขึ้นไปชั้นบนทีละคนอุปกรณ์เก่าๆ ทำให้ลู่เจ๋อขมวดคิ้วแต่โชคดีที่ไฟที่ชำรุดซ่อมเสร็จแล้วด้านหลัง เขามีรถสีเงินคันหนึ่งจอดอยู่ในตอนกลางคืนฉินหยูนั่งอยู่ในรถ มองดูทิศทางที่พวกเขาหายตัวไปอย่างเงียบๆ เธอก็สวมชุดสีขาวที่เหมาะสมกับงานเลี้ยง...สวยงามและมีสีสันเธอเดินตามมาจากบ้านตระกูลหลี่เธอมองลู่เจ๋อที่พาเซียวซุนออกมา เธอไม่เคยเห็นการแสดงออกที่อ่อนโยนของลู่เจ๋อ และก็ไม่เคยเห็นลู่เจ๋อเอนเนอร์จี้เยอะขนาดนี้ ฝ่ามือของเขามักจะโอบเอวเล็กๆของเซียวซุนไว้เสมอเธอคิดมาตลอดว่าลู่เจ๋อไม่ได้สนใจเซียวซุนเธอคิดมาโดยตลอดว่าเฉียวซุนทรมานที่แต่งงานที่เป็นเวลาสามปีแล้วแล้วเต็มไปด้วยความช้ำใจ แต่เฉียวซุนเป็นศูนย์กลางของความสนใจในงานเลี้ยง! เธอเล่นไวโอลินนั้นงดงามจนน่าทึ่ง!เพราะฉะนั้นลู่เจ๋อก็อดไม่ได้ที่จะจูบเธอในรถเมื่อกี้เลขาฉินจับพวงมาลัยด้วยสีหน้าหงุดหงิดเธอยอมรับความจริงไม่ได้!

จริงๆ แล้วพ่อแม่ไป๋เซียวเซียว เป็นคนรับใช้ของตระกูลเฉียวมาก่อนในเวลานี้ พนักงานก็ได้นำปลาต้มหนึ่งที่มาเสิร์ฟหนึ่งหม้อ แต่เสิ่นชิงหิวมาจากไหนกันเธอยังคงโกรธ “ตระกูลไป๋ลับลมคมในเยอะ!”เฉียวซุนรู้สึกไม่ดีภายในใจ เธอกดที่หลังมือของคุณป้าเสิ่นเบาๆ ปลอบใจเธอด้วยความอ่อนโยนเธอสามารถเข้าใจความรู้สึกของเสิ่นชิงสถานะของตระกูลของคุณป้าเสิ่นนั้นดี ตอนคุณป้าเสิ่นอายุยี่สิบหกปี เธอได้มอบใจให้กับชายอายุสี่สิบที่มีลูกติดชายหนึ่งหญิงหนึ่งแต่ท้ายสุดให้ตายยังไงก็เข้าไม่ได้กับทางตระกูลฝ่ายหญิงได้ คุณป้าเสิ่นช่างหยิ่งผยองเธอสาบานว่าจะมีชีวิตที่ดี ถ้าทางพ่อแม่ฝ่ายหญิงไม่ได้เลือกทางผิด...แต่ทุกวันนี้เธอกลับถูกเหยียบย่ำอยู่ใต้เท้าของอดีตคนรับใช้ของเธอ เธอจะมีลมหายใจต่อไปได้อย่างไรเฉียวซุนปลอบอยู่นานเธอพูดถึงเงินสิบล้านอีกครั้ง “ถ้าได้เงินก้อนนี้แล้วก็จะสบายขึ้นค่ะ คุณป้าเสิ่น พวกเราจะค่อยๆดีขึ้นเรื่อยๆต่อไป!”เสิ่นชิงถูกเธอหัวเราะเยาะแต่เธอก็อดยิ้มไม่ได้ที่จะกลั้นน้ำตาแล้วพูดว่า “เสี่ยวซุน ป้าก็ไม่ได้ทำเพื่อตัวเอง ป้าก็รู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมกับตัวเธอ! ลูกสาวของคนขับรถกับแม่ครัว หน้าตาก็ไม