“Okay, ikaw na muna ang bahala diyan dahil hindi na ako makakabalik. I need to watch over my wife,” habilin ni Reedz kay Secretary Dem sa cellphone. But Secretary Dem jeered. “No problem, Sir. Enjoy kung anuman ang gagawin niyo ni Ma’am Calynn.” “Tss!” Bago pa man uminit ang ulo niya sa parang may sinto-sinto rin niyang sekretaryo ay ibinaba na niya ang cellphone. “Shit!” naimura nga lang niya pa rin dahil sa gulat nang biglang may yumakap sa kanya mula sa likod. Nang lingain niya ay si Calynn. “Hmmm…” Nakapikit na ungol ng asawa habang dinadama nito ang kanyang likod. Para itong lowbat na robot na no’ng yumakap sa kanya ay nag-recharge. Nakangiti pa. “Hoy!” Ngunit nang himasmasin na nito ang kanyang dibdib ay napahindik siya. Nanlalaki ang mga matang madaling kinalas niya ang mga kamay ni Calynn sa dibdib niya at lumayo konti. “Calynn, umayos ka!” Nagtaka saglit si Calynn na ang tanging tumatakip sa naka-bra at panty lamang na katawan ay ang tuwalyang nakapulupot hanggang dibdib

“Baka naman matunaw na si Kuya Reedz niyan, Ate, kakatitig mo?” tudyo sa kanya ni Gela nang bumalik sa deck ng yate.Nakasakay na sila sa yate… mali ng isang superyacht pala dahil hindi lamang simpleng yate ang pag-aari ni Reedz na sasakyang pandagat. Isang superyacht pala dahil malaki, marangya, at mataas na kalidad ito.Kilig na kilig sila ni Gela kanina nang sumakay sila. Hindi sila makapaniwala na makakasakay sila sa isang yate.“Iniisip ko lang kasi kung kapani-paniwala bang karpintero siya? Tingin mo maniniwala sina Tita Doreen na karpintero siya?”“Syempre hindi,” matapat na sagot ng kapatid sabay abot sa kanya ng kinuhang soft drink in can sa kung saang parte ng yate. “Chocolate gusto mo? Imported, ‘Te.” Pagkatapos ay alok din nito sa malapad na bar ng cholate na hawak.Umasim ang kanyang mukha. “Ilayo mo ‘yan sa akin!” at animo’y may ‘chocophobia’ na siya o phobia sa chocolate na tinabig niya iyon. Paano’y bumalik sa ala-ala niya ang ginawa niyang kapangahasan kay Reedz dahil

Pagpasok ng mag-asawa sa kuwarto ni Lola Salome, nakita nila agad ang matamlay at kahabag-habag na hitsura ng matanda sa kama. “Lola…” Madaling nilapitan ni Calynn ang lola niya. “Calynn, ikaw ba ‘yan?” dahil may kahinaan na rin ang mga mata ng matanda ay hindi siguradong tanong nito. “Opo, Lola. Ako nga po,” naiiyak na sagot niya. Madamdamin niyang hinawakan ang pulos kulubot at payat na kamay ng lola niya na lalong ikinahabag niya. Pinagmasdan ni Calynn ang matanda habang kipkip sa kanyang dibdib ang kamay nito. May humihiwa sa puso niya habang ibinabalik siya ng ala-ala na panay ang tulong nito sa kanila lalo na noong namatay ang magulang nilang magkapatid, pero hindi man lang nila ito matulungan ngayon, ni hindi man lang nila maalagaan. “Sobrang saya ko at dinalaw niyo akong magkapatid. Masaya ako na ibabalita ko sa Nanay at Tatay niyo na hindi niyo pa rin ako nakakalimutan kapag nakita ko sila sa langit. Sasabihin kong lumaki kayong maayos at—" “Huwag mong sabihan ‘yan, Lola

“Para… este tigil! Tigil mo muna!” bigla-bigla na lamang pagpapatigil ni Calynn sa kanyang pagmamaneho. “Bakit?” Sinunod naman agad ni Reedz ang asawa. Itinigil nga niya ang sasakyan sa gilid ng rough road. After they finished breakfast earlier, Calynn immediately invited him to go to the market. Madami raw silang bibilhin na kakailanganin nila habang naka-stay sila sa Tita Doreen nito, especially mga kailangan ni Lola Salome. “Bababa ako saglit,” ani Calynn matapos kunin ang pitaka sa shoulder bag. Bumaba rin si Reedz. Sinundan niya ng tingin ang asawa. At sa di-kalayuan nakita niya ang isang ginang na may kargang anak at isang basket ng sitaw. Saglit na nakipag-usap doon si Calynn. Mayamaya ay nagbayad at kinuha na ang mga sitaw sa ginang. Pinakyaw pala ng kanyang asawa ang paninda ng ginang. Siguro ay upang hindi na ito mahirapan kung saan man ito magtitinda dahil may dala itong paslit. Naniningkit ang mga mata niya habang hinihintay ito. Pero hindi dahil galit siya, hindi lan

“Habang wala pa si Reedz ay ipasagawa mo na ang prosecution investigation ukol sa ginagawang katiwalian ni Chairman sa kumpanya. That old person needs to vanish from my path now so that the Regal Empire can finally be mine,” matigas na sabi ni Denver pagkaupong-pagkaupo ng dumating na ka-meeting. “Masusunod, Sir.” Ngumisi ang lalaki. “At ngayon pa lamang ay naaawa na ako sa Chairman. Ayaw na ayaw pa naman ng matandang iyon sa kulungan.” Napakatipid ang ngiting sumilay sa mga labi ni Denver. Pinaikot-ikot nito ang yelo na nasa loob ng wine glass na inuuman nito. “So, sigurado ka ba na sa sandaling ito ay mabubura na talaga sila sa Regal Empire, lalo na ang ampon na Reedz na iyon?” “Absolutely, Sir. Huling-huli namin ang safekeeper ng Chairman sa finance na si Joseph La Toree. He is embezzling both his own share and the Chairman's slush funds. We intend to submit all the evidence to the prosecution tomorrow morning. At kapag nangyari iyon maaaring maungkat din ang katiwaliang ginagawa