All Chapters of HER SUFFER RING: Chapter 41 - Chapter 50

Matagal na tinitigan ni Reedz ang sarili sa salamin. Animo’y kalmadong-kalmado ang hitsura niya, ngunit kung masisilip ang mga kamao niya na nakasuksok ulit sa front pocket ng Bermuda short na suot ay makikitang kay higpit ng kanyang pagkakakuyom.Mukhang mali na sumama-sama pa siya sa lugar na iyon. At lalong mali na gumawa pa siya ng masayang memories kasama si Calynn kahapon. Mas hindi na niya tuloy maintindihan ang nararamdaman ngayon.He sighed. Iiling-iling na umalis sa harapan ng salamin at tinungo ang bintana. Napatitig siya sa kawalan. Inaalala niya ang masayang sandali nila ni Calynn kahapon. At hindi niya maiwasang mapangiti. For the first time since his mother died, he was able to share his little happiness with someone again—kay Calynn.Ang saya-saya talaga nila na mag-asawa kahapon. To the point that he didn't want it to end, ideally.Subalit, lahat naman ng bagay o pangyayari sa mundo ay may katapusan. Kahit pa ang relasyon, kaya sa ayaw man niya at sa gusto ay kailangan

“Calynn, kalmahin mo ang sarili mo at baka kung mapaano ka na niyan,” pakiusap ni Aling Doreen kay Calynn nang walang humpay pa rin siya sa kakaiyak. Nasa mukha na ng ginang ang labis-labis na concern para sa kanya. Naroon na sila sa veranda dahil ilang minuto na ang nakakalipas mula sinundo si Reedz. Pinahid ng mga palad ni Calynn ang mga luha. “O-okay lang po ako, Tita,” at sisigok-sigok na sabi sa tiyahin kahit halatang kabaliktaran iyon. “Bakit ka ba kasi grabe kung makaiyak, Ate? Parang hindi na kayo magkikita ni Kuya Reedz, ah?” Nagtataka na rin si Gela sa inaasal niya. Hinalukipkipan na siya. ‘Iyon na nga. Parang hindi na nga,’ gusto niyang isagot sa kapatid pero sinarili lang muna niya dahil kasama pa rin nila sina Aling Flor, Elery at Gab. “Sabihin mo, Calynn. Hindi totoo na CEO ang asawa mo, hindi ba? Iyong chopper, sa amo niya iyon, hindi sa kanya, hindi ba?” hindi pa rin makapaniwala na hirit naman ni Aling Flor. Hindi na kailangang sagutin iyon ni Calynn dahil kinala

Hindi na talaga matawagan ni Calynn ang numero na ginamit ni Reedz upang tawagan siya. Ayaw naman niyang tawagan ang private number nito dahil parang nahihiya na siya.Wala na siyang nagawa kundi umiyak at maupo sa sulok. Niyakap niya nang mahigpit ang mga tuhod at doon isinubsob ang mukha. Hindi na niya napigil ang mapahagulhol.Napakasakit talaga isipin na may asawa siya, ngunit kay hirap abutin.“Hoy, Ate!” Matapos ang ilang sandali ay napaigtad siya sa biglaang boses na iyon ni Gela. “Ano’ng ginagawa mo?!” Gulat na gulat din si Gela nang makita siya sa ganoong hitsura.Tigmak ng luha na itinaas niya ang tingin sa kapatid.Napalatak si Gela at nagsalubong ang mga kilay. Pagkuwan ay malalaki ang mga hakbang na nilapitan siya’t sinikmat ang isa niyang kamay. “Tumayo ka nga diyan! Para kang ewan!”Nagpahila naman siya ngunit nagmistula siyang batang nakakita ng matagal nang nawawalang kapatid na niyakap ito.“Gela…”“Ano ba, Ate! Huwag ka ngang ma-drama masyado!” Subalit ay harsh na it

“Aalis na po kami, Lola,” tila may kibig sa lalamunan ni Calynn na huling paalam niya kay Lola Salome. Ilang araw na ang nakakalipas at malakas na talaga ang matanda. Nakabawi na sa sakit. At ayaw pa sanang umalis ni Calynn pero kailangan na raw pumasok ni Gela, hindi lang sa Sanchi University kundi pati na rin sa trabaho nito sa convenience store. Actually, sila na lang na magkapatid ang naiwanan doon dahil umuwi na rin sina Jomar at Jasper dalawang araw matapos umalis sina Elery, Gab at Aling Flor. “Mag-iingat kayo. Tawagan niyo kami lagi.” Nag-aanyaya ng yakap na iniangat ng matanda ang mga kamay. “Opo, Lola.” Her voice choked with emotion nang abutin niya ito. “At ipangako mo sa akin na aayusin niyo ng asawa mo ang gusot ng pagsasama niyo.” Niyakap siya nito ng buong pagmamahal at hinalikan sa noo. “Bigyan niyo ako agad ng apo sa tuhod. Cute at bibo na apo. Hihintayin ko kayo dito,” bulong nito pagkatapos. Ayaw na niyang umiyak dahil parang naiiyak na niya sa mga nagdaang araw

May pananabik na gumuhit sa puso ni Calynn nang lumapit siya sa entrance ng Regal Empire pagkababa na pagkababa niya sa sinakyan niyang taxi. Subalit ay ano na lamang ang hintakot niya nang may marinig siyang sumigaw. “Si Mrs. Rovalez! Ang asawa ng CEO!” Kasunod ng sigaw na iyon ay ang pagsulputan na ng mga reporter na gustong kuhanan siya ng larawan. Nasilaw pa siya sa nag-uunahang flash ng camera kaya naitakip niya ang braso sa kanyang mukha. Takhang-takha siya. Bakit pati siya ay kailangang dumugin ng mga reporter? Wala naman siyang kinalaman sa pinagdadaanan ngayon ng Regal Empire, ah? Wala siyang alam. “Mrs. Rovalez, nasaan na ngayon ang CEO?” “May binabalak po ba ang asawa niyo para mabawi niya ang Regal Empire?” “Kumusta po ang Chairman? Totoo ba na may sakit siya ngayon?” Sunod-sunod na mga katanungan nila. Sabay-sabay kaya halos wala rin siyang maintindihan. “Sorry hindi ko po alam. Wala po akong alam,” sagot niya kaya mas dinumog pa siya. Sinubukan niyang makalayo.