All Chapters of For the Love of Rafael: Chapter 11 - Chapter 20

Pael...sambit ni Rada nang ilang minuto na ay hindi pa rin tumugon ang binata. "Kung hindi ako nagkakamali ay nabanggit mong may kasama kang kaibigan sa pagparito hindi ba?, Maaaring nag-aalala na iyon at hinahanap ka na rin," putol sa kanya ni Rafael. Mabilis nitong tinapos ang pagtatali ng lubid sa punong malapit sa lubluban ni Malik. Pagkatapos ay nagsimulang humakbang paalis sa lugar. Halata ang pag-iwas na ginagawa ng binatang magsasaka kaya't bahagyang lumukot ang mukha ni Rada. Gayunpaman ay mabilis itong sumunod kay Rafael nang lagpasan ng binata. "Pael, pangako ni singko ay wala kang gagastahin. Ako na ang bahala sa lahat ng mga kakailanganin mo, pagpayag mo lang ang kontribusyong hinihingi ko---please..." ang ayaw magpapigil na habol ni Rada. Huminto ang binata sa paghakbang. Hinarap ang dalaga. Bagama't nakukulitan na ay kalmado pa rin ito. "Hindi mo ata nauunawaan senyorita, ang isang bagay ay hindi ipinagpipilitan dahil lamang sa kagustuhan ng isa. Kundi nasa p

Nagulahan si Rada, kumunot ang noo. May pagkalito na bumaling sa ina. Gusto niyang pasubalian ang sinasabi nito. Subalit seryosong nakatingala sa langit ang Senyora. At kung hindi siya nagkakamali ay may nasisilip siyang panglaw sa mga mata ng ina. "Hindi lahat ng mga salita ay kailangang imutawi ng mga labi. Madalas ang bulong ng ating mga puso't isipan ay siyang mata ang nagsasabi.” Hindi naman malaman ni Rada ang isasagot sa winika ng ina. Sa lalim ng mga salitang binitawan nito ay nalilito siya sa nais nitong ipahiwatig. At kung butil man ng luha ang bagay na kumislap sa gilid ng mga mata nito ay nagbigay iyon sa kanya ng malaking palaisipan. Nanatili siyang walang imik at pinagmasdan lamang ang mommy niya. Ang Senyora naman ay tila natauhan. Mabilis na nagbago ang awra nito. Mula sa pagiging seryoso kanina ay nahalinhinan iyon ng panunukso. "Maaari ko bang malaman kung kanino mo nais ibulong ng buwan ang laman ng iyong puso't isipan?" Bigla naman ang pagkag

Hindi agad nakapag-preno si Clark kaya’t mabilis niyang iniiwas ang sasakyan. At dahil mabilis ang kanyang takbo ay hindi naiwasang sumadsad siya sa gilid ng daan. Ang dalagita naman ay tila nagulat sa bilis ng pangyayari. Animo natuklaw ng ahas na hindi nakakilos sa labis na pagkabigla. Nanlalaki ang mga matang sinundan nito ng tingin ang sasakyang sumadsad sa gilid ng kalsada. Lumarawan ang takot sa maliit nitong mukha. Mabuti na lamang at hindi diretsong nahulog ang sasakyan sa palayan. May kalaliman pa naman ito. Marahan na humakbang patungo sa may driver side at sumilip sa salaminng bintana ang dalagita nang makabawi. Nag-alalla ito sa nasa loob ng sasakyan pagka’t nakalugmok ang driver sa may manibela. Kinabahan ang dalagita. Agad na lumipat ang mga mata nito sa bandang leeg ng lalaki. NaPansin niya agad ang marahang pintig niyon. Kaya naman nabuhayan sya ng loob, nagpasya na syang katukin ng malakas ang bintana ng sasakyan upang mapukaw ang pansin ng lalaki. Un

“Ano't ganyan ang iyong wangis?" salubong ang kilay na usisa ni Pael. "Wa-wala." ang nautal na tugon ni Rada. Kasabay niyon ay pinamulahan sya ng pisngi. Nalunok nya tuloy ang sarili niyang laway. Agad siyang nag-iwas ng tingin at ibinaling ang pansin sa palayan. Lihim na ikinunot ang ilong upang masupil ang nagbabadyang ngiti. Juice ko huling -huli sya ni Pael sa nakakahiyang tagpo. Nakatanghod pa naman sya rito nang mag-angat ito ng mukha. Kulang na lang ay magdaop ang kanilang mga mukha. Pinilit niya na maging normal ang paghinga subalit patuloy ang pagsasal ng kaba sa dibdib niya. Isang marahang paghinga ang narinig niya mula sa binata. "Kailangan na nating umalis. Maaaring hinahanap ka na sa mga sandaling ito sa asyenda. Mukhang hindi ka na naman nagpaalam Senyorita." sabi ni Rafael na sinabayan ng tayo at pagkatapos ay naglakad patungo kay Malik. Correction ipinagpaalam sya ni Clark sa mommy at daddy nya. Ang nais niya sanang sambitin kay Rafael. Habang habol ng tingin a

"Ayaw kong masaktan si Rafael." pagbuo ng babae sa pangalan ng anak. "A---aling Lourdes..." aniya na hindi malaman kung ano ang sasabihin sa babae. Bigla syang nahiya rito, naisip niyang pasubalian na lamang ang sapantaha nito. "Hindi nagsisinungaling ang mga mata Ineng. Hindi ito marunong maglihim. Hindi mo man sambitin ang isinisigaw ng iyong damdamin ang iyong mata ang syang magsasabi. Pagka’t naisisiwalat nito ang nilalaman ng iyong puso." patuloy ni Lourdes na tila nahulaan ang kanyang nasa isip. Sa pagkakataong iyon ay hindi mawala ang titig ni Rada sa kaharap. Ang salita ni Lourdes at ng kanyang ina ay halos iisa. Hindi tuloy niya maiwasang manggilalas. "Hindi maitatatwa ang kislap ng iyong mga mata sa tuwing pinagmamasdan mo si Pael. At ang bagay na yan ay isa sa pinakamasayang pakiramdam para sa isang babaing umiibig. Ngunit kapara niyo ay langit at lupa, hindi aayon ang tadhana kahit na may katugon pa mula kay Pael ang iyong nararamdaman." Hindi napigilan ni Rada na ma