“โกรธเหรอ? เธอคงไม่ได้โกรธอะไรหรอก......”หลินเฟยเผลอเกาหัวตัวเองโดยไม่รู้ตัวเขารู้อยู่ดีแล้วว่าจางซินเยว่ต้องโกรธ แต่เมื่อจ้าวลู่ลู่อยู่ข้างๆเขา เขาไม่กล้าเข้าไปเกลี้ยกล่อมจางซินเยว่ในทันทีเมื่อเห็นว่ารถสตาร์ทแล้วขับออกไปอย่างช้าๆ หลินเฟยก็เริ่มรู้สึกวิตกกังวล“นายนี่มันโง่จริงๆ จางซินเยว่ต้องโกรธเพราะนายโลภเกินไปไงล่ะ”จ้าวลู่ลู่บีบแขนของหลินเฟยแล้วพูดขื้น“อา จริงเหรอ?” ในหัวของหลินเฟยยังไม่มีปฏิกิริยาใดๆ“คงจะเป็นเช่นนั้นแน่ๆ ซินเยว่ช่วยเหลือนายและให้ค่ายามากกว่าสิบเท่า นายยังไม่เต็มใจที่จะยอมรับขอความช่วยเหลือของเธออีก ซินเยว่ถึงโกรธนายไง?”“อย่าบอกว่าซินเยว่โกรธฉันนะ?”จ้าวลู่ลู่พูดด้วยความโกรธ“ใช่ ใช่ ผมคงทำให้เธอโกรธแล้ว…แล้วผมจะต้องไปขอโทษเธอใช่ไหม”หลินเฟยก็เลยแกล้งเออออตามคำพูดของเธอไปด้วย“ไปเถอะ ไปเถอะ ฉันก็หิวเหมือนกัน ฉันจะรีบกลับบ้านไปกินข้าวก่อนนะ”"อย่าลืมขอโทษซินเยว่ให้ดีๆล่ะ"จ้าวลู่ลู่เตือนเขา แล้วโยกย้ายสะโพกแล้วเดินกลับบ้าน“ซินเยว่ ผมผิดไปแล้ว รอผมด้วย!”หลินเฟยถอยหลังอย่างรวดเร็วและไล่ตามรถของจางซินเยว่เดิมที จางซินเยว่ไม่ได้ขับรถเร็วมากนัก

ในความฝัน หลินเฟยยังคงปรากฏตัว รูปร่างสูง หล่อ และมีเสน่ห์อย่างมากจ้าวลู่ลู่บอกข่าวดีกับเขาอย่างตื่นเต้น“จริงเหรอ? เยี่ยมไปเลยครับพี่ลู่ลู่ งั้นเราไปนอนด้วยกันเถอะ…”เมื่อพูดอย่างนั้น หลินเฟยกำลังจะถอดเสื้อผ้าของจ้าวลู่ลู่ออก“พี่ลู่ลู่ พี่ชอบมีอะไรกับผมไหม?”เสียงของหลินเฟยมีเสน่ห์มาก"ฉันชอบ……"“ฉันอยากให้นายมีอะไรกับฉันทุกวันเลยล่ะ......”จ้าวลู่ลู่ก้มหน้าลงอย่างเขินอาย แล้วปล่อยเสียงร้องที่ทำให้หลินเฟยหลงใหลเคลิบเคลิ้มออกมา......……หลังจากที่จางซินเยว่ส่งหลินเฟยไปที่หมู่บ้าน เธอก็หันหลังและกลับไป“ซินเยว่ ถ้าคุณว่างก็มาเที่ยวบ่อยๆนะ ”หลินเฟยโบกมือและมองดูเธอกลับไป จากนั้นเขาจึงเริ่มเดินกลับบ้านขณะที่เดินผ่านบ้านของพานเสี่ยวเหลียน ทันใดนั้นหลินเฟยก็ได้ยินเสียงของพ่อแม่สามีของพานเสี่ยวเหลียนดุพานเสี่ยวเหลียนทันใดนั้นเขาก็หยุดฟัง“เราออกไปข้างนอกมาสองวัน พอเรากลับถึงบ้านแล้ว แกก็จะไม่ลุกมารับเราหน่อยหรือไง มัวแต่นอนอืดบนเตียงอยู่นั่นแหละ?”“เสื้อผ้าก็ยังไม่ได้ซัก ผักก็ยังไม่ได้รดน้ำ และบ้านก็ไม่สะอาดเรียบร้อย แกจะรอให้เรากลับมาทำงานแทนแกหรือ?”“แกอยากให้เราทำง

“ไม่มีน้ำยาอย่างนั้นเหรอ? โอ้ ฉันลืมไป ความกล้าของแกถูกทำลายไปนานแล้ว แกไม่คู่ควรที่จะเป็นลูกผู้ชายด้วยซ้ำ! ”ตาเฒ่าจางหัวเราะอย่างเต็มที่ เขายังไม่รู้ ว่าก็เป็นเพราะ ‘ไอ้นั่น’ ของหลินเฟยนี่แหละที่ทำให้พานเสี่ยวเหลียนนอนไม่หลับ“บ้าเอ๊ย พวกคุณรอก่อนเถอะ! ”เมื่อเห็นว่าพานเสี่ยวเหลียนถูกรังแกอย่างอนาถ เขาก็หายใจไม่ทั่วท้อง เขาจึงหยิบโทรศัพท์โนเกียเครื่องเก่าออกมาแล้วแจ้งตำรวจ!หลังจากได้รับสายแจ้งเหตุแล้ว เจ้าหน้าที่ตำรวจก็รีบมาที่เกิดเหตุในไม่ช้า“เจ้าเด็กบ้า แก......แกกล้าโทรหาตำรวจจริง ๆ งั้นเหรอ? ”ตาเฒ่าจางรู้สึกหวาดกลัวทันที“จะไปกลัวเขาทำไม? ต่อให้แจ้งตำรวจไปแล้ว ก็จับพวกเราไม่ได้หรอก พวกเราต่างก็เป็นพ่อผัวและแม่ผัวของเธอแล้วหนิ การทุบตีเธอเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว! ”นางจางไม่ได้รู้สึกตื่นตระหนกเลย“ไห้ตายเถอะ ผมจะรอดูตอนที่ตาแกอย่างพวกคุณสองคนร้องไห้! ”“พี่สะใภ้เสี่ยวเหลียนไม่ต้องกลัว ผมจะตัดสินใจแทนคุณเอง อีกเดี๋ยวผมจะทำให้พวกเขาต้องเสียใจ! ”หลินเฟยสาปแช่งด้วยความโกรธ ดึงตัวพานเสี่ยวเหลียนไปไว้ข้างหลังเพื่อปกป้องเธอ“เสี่ยวเฟย......พี่สะใภ้ขอบใจเธอมากนะ...... ”พ

หลินเฟยอธิบายอย่างรวดเร็ว“คุณเป็นแพทย์แผนจีนเหรอ? ”เจ้าหน้าที่ตำรวจหญิงตอบสนองด้วยความประหลาดใจมีแพทย์ที่อายุน้อยขนาดนี้ด้วยอย่างนั้นเหรอ?อีกอย่าง แค่มองดูก็บอกปัญหาที่พยายามซ่อนไว้ได้ขนาดนั้นเลยเหรอ?“ใช่แล้ว ผมเป็นแพทย์แผนจีนที่เก่งที่สุดในหมู่บ้านของเราแล้ว ไม่ว่ามีปัญหาอะไร ผมก็สามารถรักษาได้ทั้งหมด”“พี่สาวคนสวย อยากลองดูไหมล่ะ? ”หลินเฟยกล่าวอย่างเย้ายวนเขาเคยเห็นวิธีการรักษาโรคนี้ในตำราแพทย์โบราณจริง ๆสามารถรักษาโรคให้ตำรวจสาวสวย และพัฒนาความสัมพันธ์ได้ ก็นับว่าเป็นเรื่องที่ดี“ไม่จำเป็น! ”เดิมทีเจ้าหน้าที่ตำรวจหญิงต้องการจะลองดู แต่เมื่อเธอได้ยินว่าหลินเฟยเป็นเพียงแพทย์ประจำหมู่บ้าน เธอก็ปฏิเสธทันที“นี่ นี่ ผมกล้าพูดได้เลยว่าไม่มีใครรักษาโรคนี้ให้หายได้นอกจากผมแน่นอน”“หากพี่สาวคนสวยเปลี่ยนใจ คุณสามารถมาหาผมที่หมู่บ้านเถาฮวาได้ตลอดเลยนะ”หลินเฟยก็ไม่ได้รังเกียจอะไร เขาจึงพูดออกมาประโยคหนึ่ง และหลับตาลงเพื่อพักผ่อนเมื่อเห็นว่าเขามั่นใจมาก เจ้าหน้าที่ตำรวจหญิงก็มองลงไปที่ลูกพีชที่มีปัญหาของเธอ จากนั้นก็แอบชำเลืองมองหลินเฟยและกัดริมฝีปากของเธองั้นก็... ลอ

“เสี่ยวเฟย เธอเก่งมาก พี่สะใภ้รักเธอเป็นบ้าเลย!”......หลังจากเดินไปได้กว่าชั่วโมง ในที่สุดก็กลับมาที่หมู่บ้าน ฟ้าก็เริ่มมืดแล้วพานเสี่ยวเหลียนไปเก็บเสื้อผ้า เตรียมตัวไปอยู่ที่บ้านของหลินเฟยเป็นการถาวร และขอให้หลินเฟยกลับไปรอเธอบ้านก่อนในขณะที่หลินเฟยกำลังมีความสุข แต่เขาก็แอบปวดหัวอยู่นิดหน่อยถ้าจ้าวลู่ลู่ ผู้หญิงคนนี้ จู่ ๆ ก็โผล่มาตอนกลางคืนแล้วเห็นเขากับพานเสี่ยวเหลียนกำลังมีอะไรกันอยู่ล่ะ จะทำยังไง?ทั้งยังมีอาเล็กที่อยู่ห้องข้าง ๆ ด้วย ถ้าเมื่อวานไม่ได้ยิน ก็ไม่ได้แปลว่าวันนี้จะไม่ได้ยินในใจหลินเฟยเริ่มกังวลว่าการมีผู้หญิงมากเกินไปจะเป็นปัญหาหลินเฟยตัดสินใจแล้ว ครึ่งแรกของคืนนี้จะให้พานเสี่ยวเหลียนไปนอนกับถังรั่วเสวี่ย เพื่อป้องกันไม่ให้จ้าวลู่ลู่ ผู้หญิงคนนั้นวิ่งมาเจอครึ่งหลังของคืนนี้ หลังจากที่จ้าวลู่ลู่จากไป ก็ค่อยแอบไปนอนกับพานเสี่ยวเหลียนหลังจากตัดสินใจแล้ว หลินเฟยก็เข้าไปในบ้านผลคือเขาเห็นถังรั่วเสวี่ยนั่งอยู่ข้างเตียง ดูเหมือนรออยู่นานแล้ว แล้วเธอก็ถามอย่างไม่พอใจ“เสี่ยวเฟย ทำไมเธอถึงเพิ่งกลับมาเอาป่านนี้...... ”“อาเล็กครับ ผมขอโทษจริง ๆ ตอนที่ผมก