Semua Bab ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน: Bab 1591 - Bab 1600

หลังจากกลับมาถึงจวนอ๋อง ฉินเหยี่ยนเย่ว์ก็กระโดดลงจากรถม้าและเดินขึ้นไปที่ศาลาจากศาลาสามารถชมทิวทัศน์ด้านนอกได้นางเห็นท่าทางของหลิ่วฉือที่กำลังคุ้มกันชื่อเจี้ยนขณะที่จากไป จึงยิ้มบาง ๆ“พระสนมเหยาเป็นคนที่มีความสามารถ นางเพิ่งจะยอมรับน้องชายไปเองก็เริ่มมองหาคู่ให้หลิ่วฉือเสียแล้ว แล้วยังถูกใจชื่อเจ

หมอหลวงหลินตกใจมาก อ้าปากกว้างอย่างเหลือเชื่อจากนั้น ก็ซาบซึ้งจนหลั่งน้ำตา“เพื่อนเก่าเอ๋ย ในที่สุดหลินยวนเขาก็ตาสว่างแล้ว ตระกูลไป๋ของพวกเจ้ามีผู้สืบทอดแล้ว ข้าโล่งใจจริง ๆ ข้ายังกลัวอยู่เลยว่าตระกูลไป๋จะสิ้นสุดลงในรุ่นของเจ้า โอ้ ฟ้ายังมีตา”หมอหลวงหลินแอบโล่งใจอยู่นาน“หลินยวน เจ้ามีคนที่ชอบแล้ว

เทศกาลโคมไฟครั้งนี้ผ่านไปท่ามกลางความพลิกผันมากมายหลังจากผ่านวันขึ้นสิบห้าค่ำเดือนจันทรคติแรกไป อากาศจะอบอุ่นขึ้นเรื่อย ๆ ทุกวันหลังหิมะที่เหลือละลาย ดอกเหมยก็เหี่ยวเฉาครั้นเข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิ หญ้ากลับมาเป็นสีเขียวอีกครั้ง ต้นไม้ผลิดอกตูมสีเขียวออกมาบ้าง มองจากระยะไกลไป จะเห็นสีเขียวขจีเป็นผืนเป็

ตงฟางหลีเกิดหึงหวงขึ้นมา มือก็กำม้วนตำราเอาไว้ ท่าทีเย็นชาไม่ปริปากพูดใด ๆเฮยตั้นกินของหวานมากเกินไป ในกระเพาะจึงรู้สึกไม่สบาย ส่งเสียงอาเจียนออกมาหลายครั้ง แล้วก็ขย้อนเอาของที่กินเข้าไปออกมาจริงการอาเจียนนี้ ยังอาเจียนเอาก้อนขนจำนวนมากออกมาด้วยฉินเหยี่ยนเย่ว์เป็นกังวลใจนักสัตว์ประเภทแมวนี้ ในกร

“หากเจ้าไม่พูดให้หมด ก็ไม่ต้องพูดแล้ว พูดเพียงครึ่งเดียวแล้วหยุดนี่เป็นอะไรกัน?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์กล่าวอย่างไม่พอใจ “เลิกอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ เสียที พูด!” “เช่นนั้น กระหม่อมพูดจริงนะ?” ตู้เหิงกลืนน้ำลาย “พระชายา พวกเรามาตกลงกันก่อน หากกระหม่อมพูดไปแล้ว ท่านโกรธไม่ได้นะพ่ะย่ะค่ะ”“เหตุใดข้าต้องโกรธ?” ฉินเหยี่