แชร์

บทที่ 1592

ผู้เขียน: สายธารสะท้อนเงา
หลังจากกลับมาถึงจวนอ๋อง ฉินเหยี่ยนเย่ว์ก็กระโดดลงจากรถม้าและเดินขึ้นไปที่ศาลา

จากศาลาสามารถชมทิวทัศน์ด้านนอกได้

นางเห็นท่าทางของหลิ่วฉือที่กำลังคุ้มกันชื่อเจี้ยนขณะที่จากไป จึงยิ้มบาง ๆ

“พระสนมเหยาเป็นคนที่มีความสามารถ นางเพิ่งจะยอมรับน้องชายไปเองก็เริ่มมองหาคู่ให้หลิ่วฉือเสียแล้ว แล้วยังถูกใจชื่อเจ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1698

    กู้เหยียนจือได้ยินฉินเหยี่ยนเย่ว์พูดถึงการถอดอาภรณ์อะไรสักอย่างก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟองค์หญิงผู้บริสุทธิ์และเป็นดั่งไข่มุกแห่งราชวงศ์จงลู่ จะถูกทำให้แปดเปื้อนได้อย่างไร!อย่างไรก็ตามหลังจากได้ยินจนสุดท้ายแล้ว ความโกรธกลับจางหายไปไม่น้อยเมื่อองค์หญิงชิงอินถูกวางยาพิษ ฮ่องเต้ก็มาถึงพอดีก่อนที่จะหมดสต

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1697

    ฉินเหยี่ยนเย่ว์เดินเข้าไปหาฮ่องเต้พร้อมรอยยิ้ม “เสด็จพ่อ พระองค์รออยู่ที่นี่นานมากแล้ว คงเหนื่อยมากล่ะสิเพคะ กระหายน้ำหรือไม่? ลูกนำน้ำชามาด้วยนะเพคะ”ฮ่องเต้มองนางด้วยความสงสัยเหตุใดหญิงสาวผู้นี้ถึงพยายามเอาใจเขาแทนที่จะดูแลองค์หญิงชิงอิน?“เสด็จพ่อ ลูกจะนวดพระขนองให้พระองค์นะเพคะ”“เสด็จพ่อ พระอง

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1696

    “ไป๋หลินยวน ท่านต้องห้ามปิดบังข้านะ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์เอ่ยขึ้นมา “การถ่ายทอดกำลังภายในให้องค์หญิงชิงอินนั้น จะเป็นอย่างไร? ผู้ที่ช่วยรักษานางนั้นจักสูญเสียวรยุทธ์ไปหรือไม่? พิษจะถูกถ่ายโอนมาที่ตัวเองหรือไม่? จะเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้เกิดการแลกชีวิตหรือเปล่า?” “เจ้าคิดว่ากำลังภายในคือสิ่งใดกัน?” ไป๋หลิ

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1695

    คนพวกนี้ไม่เพียงแต่จะกล้าตอบโต้เขา แต่ยังกล้าทุบตีเขาอีก ผู้คนในแคว้นตงลู่นั้น ล้วนแต่ไม่มีใครปกติเลยสักคน “เหยี่ยนเย่ว์ เราหาได้มีความรู้ในเรื่องหยูกยาไม่ เจ้าว่าเราควรจักทำเช่นไร?” ฮ่องเต้เอ่ยถาม “เสด็จพ่อเพคะ ได้โปรดอภัยให้ลูกที่กระทำการตัดสินใจโดยพลการด้วยเถิดเพคะ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ได้แต่กำหม

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1694

    ตงฟางหลีพลันส่งเสียงฮึดฮัดออกมา เมื่อเห็นยัยหนูกับหมอสารเลวนี่ยืนอยู่ด้วยกัน เขาก็มิอาจอดกลั้นความโกรธโมโหที่อยู่ภายในใจของตนเองไปได้เขาอยากจะควักลูกกะตาของเจ้าหมอสารเลวที่เอาแต่จ้องมองยัยหนูของเขาออกมา ก่อนจะสับให้เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย แล้วโยนให้หมามันกินเสีย “ท่านอย่ามาหึงหวงไร้สาระนะ” เมื่อฉินเ

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1693

    จากกลางคืนสู่กลางวัน จากรุ่งอรุณสู่แสงทอง ในที่สุด ก็มาถึงขั้นตอนสุดท้ายแล้วขั้นตอนสุดท้าย ถือว่าเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด หากว่าไม่สำเร็จละก็ มีแต่ต้องกลับไปเริ่มต้นใหม่เท่านั้น “ใกล้จะได้เวลาแล้ว” น้ำเสียงของฉินเหยี่ยนเย่ว์สั่นเครือเล็กน้อย “ข้ารู้สึกตื่นเต้นจัง” ไป๋หลินยวนเหลือบมองนางด้วยคว

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status