All Chapters of My Stranger Groom Is A Billionaire: Chapter 411 - Chapter 420

Chapter 118“Ngumiti ka naman, kaya kinakatakutan grupo natin dahil sayo, eh.” Biro ni Garry habang inaakbayan si Cheska, pero hindi pa man umaabot ang ngiti niya sa labi ay mabilis na tinanggal ni Cheska ang kamay niya sa balikat nito.“Subukan mong ilapit sa akin ang kamay mo, puputulin ko yan,” seryosong ani ni Cheska, malamig ang boses at matalim ang tingin.Napasinghab si Garry at bahagyang umatras, sabay taas ng dalawang kamay na waring sumusuko. “Okay, okay! Chill ka lang, boss.”Habang si Dylan ay napailing at abalang may inaayos sa tablet niya, sabay sabing, “Hindi mo pa rin talaga matuto, Garry. Ilang beses ka nang napahiya, hindi ka pa nadadala.”Si Haze naman ay nagbuntong-hininga at pinagmasdan si Cheska na tumayo na may matikas na tindig, hawak ang customized rifle na may mahigpit na pagkakabit sa sling. “Kung ako sayo, Garry, huwag mo na talagang subukan. Si Cheska lang ang kilala kong nakakatakot kahit walang sinasabi.”“Hindi ka pa nasasanay?” Si Dylan habang umiiling

“Ano ba sa tingin mo ang ginawa mo, Agent Carrido?!”Mariin lang na tumingin si Cheska sa lamesa. Tahimik. Walang reaksyon sa mukha, pero sa loob niya ay parang may unos. Kinabukasan pa lang ay agad siyang pinatawag pagkarating niya sa building—at alam na niyang ito ang kahihinatnan.Hindi na siya nagulat. Hinanda na niya ang sarili na mapagalitan.“That is so unprofessional. Nakakahiya!” Galit at bigong pigilan ni Commander Fred ang tono ng boses nito. “Sinabi ko na, inaanak ko iyon. Isang beses lang humingi ng pabor sa akin ang batang iyon kaya bakit kailangan mong gawin iyon?!”Napapikit si Cheska. Sa loob ng ilang segundo, para bang lahat ng panangga niya ay gustong bumigay. Hindi niya kayang idahilan ang totoo. Hindi niya kayang sabihin kung bakit. Hindi niya kayang banggitin ang pangalan ni Azrael sa harap ng Commander—lalo na’t may personal na koneksyon ito sa pamilya nito.“Ibigay niyo na lang sa iba, Commander. Hindi ko talaga tatanggapin ang misyong ito.” Buong pasya. Mabilis

“Bakit hindi ka pa nagpapalit? Hindi ka pwedeng pumunta ng ganyan. Party in disguise iyon, kaya kailangan mo ring makibagay sa suot ng mga bisita,” ani Dylan, may bahid na irita sa boses habang tinignan ang combat gear ni Cheska—itim, tactical, at halatang out of place para sa isang social event.Binaba ni Cheska ang baril nang marinig ito, bagaman hindi pa rin ipinapakita kung susunod ba siya o hindi. Nakatingin lang siya sa mga tama ng bala sa target sheet sa harap niya, malamig ang ekspresyon, parang walang pakialam."Ano ba, Agent Carrido. Bakit ba ganyan inaasta mo ngayon?" Si Garry na lumapit na kay Cheska.“Tingin niyo ba talagang dadaan ako sa entrance?” matalim ang tono niya habang nilalagay ang kamay sa bulsa. “Kung gusto niyo, dumaan kayo roon. Hindi ko kayo pakikialaman. Saka makikipag-usap lang naman—bakit kailangan kong makibagay? At kapag sa entrance pa dumaan, mas matatagalan pa dahil sa bisita at security kaya kung gusto niyo don, sige, kayo bahala."Tahimik ang paligi

Chapter 124Edi iyang fiancée mo na iyong maganda! sigaw ng isip ni Cheska habang mariing pumikit dahil alam naman niya at nakita niya sa letrato na maganda ang fiance niya kaya bakit kailangan pa niyang sabihin?“Wala naman kasing patutunguhan itong pag-uusap na ito! Dahil kahit anong sabihin mo, hindi ko tatanggapin!” bulyaw na ni Cheska, malakas, malinaw, at walang alinlangan.Napaturo si Azrael sa sarili niya, halatang hindi makapaniwala. “Sinisigawan mo ako?” gulat at may halong inis ang tanong nito.“Hindi, binubulungan kita,” sarkastikong sambit ni Cheska habang nakangising mapanghamon, pilit ikinukubli ang panginginig ng damdamin sa likod ng matigas na mukha."Ano bang klaseng babae ka?" Hindi makapaniwalang tanong ni Azrael.Parang sinabuyan ng malamig na tubig ang buong kwarto. Ang mga kasamahan ni Cheska ay hindi makagalaw, hindi makapaniwala sa nasasaksihan. Hindi nila alam kung bakit nagkakaganito ang lead agent nila na dati'y sobrang kalkulado ang bawat galaw—pero ngayon,

Chapter 126 “Hindi kayo magtatanong?” tanong ni Cheska, bakas sa tinig niya ang paghahamon kahit bahagyang may lungkot. Nasa bar na sila ngayon—maingay, puno ng ilaw na kumikislap, mga taong nagsasayawan, naghahalikan, at nagtatawanan na tila walang problema sa mundo. Pero para kay Cheska, para siyang nasa loob ng salamin—napapaligiran ng ingay pero wala siyang marinig kundi ang mga iniwang tanong sa dibdib niya. Walang sumagot. Hindi tuloy maiwasan ni Cheska ang mapatingin sa sahig habang dahan-dahang nilalaro ang baso sa harap niya. Napakagat siya sa labi. Naalala na naman niya... noong una silang nagkita ni Azrael. Sobrang tagal na no’n. Pero para sa kanya, parang kahapon lang. Isang simpleng gabi. Kailangan niya ng pera at nang makilala niya si Azrael, nagbago lahat. Natuto siyang magmahal, natuto siya sa maraming bagay. Napasinghap siya nang maramdaman ang biglang hapdi sa lalamunan—at na-realize niyang hawak na niya ang baso. Wala pa ring nagsasalita sa mga kasama niya. Ta